Fwd ΑΝΘΗ ΚΑΙ ΑΙΝΕΙΑΣ

   Fwd ΑΝΘΗ ΚΑΙ ΑΙΝΕΙΑΣ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Η Ανθή  νεανιδούλα και ο Αινείας νεανίας

τότε που ανθούσε το γιασεμί και η  γατζία

από τυχαία γνωριμία σε γάμου ήλθαν  κοινωνία

αντίθετοι στο χαρακτήρα όπως   η Ήρα και ο Δίας

ανθόσπαρτο δε θα είχαν  βίο,

αν στη μέση   λύση δεν  τα εύρισκαν  οι δύο

 λαβωμένος από του πρώτου έρωτα την  προδοσία

τούτη τη φορά δε χωρούσε απροσεξία

Την εποχή του εμφύλιου  πολέμου

η   νύφη πιστοποιητικό χρειαζόταν του  βίου του  προτέρου

το διαβόητο «κοινωνικών φρονημάτων»

όμως ο σπιούνος   είχε άλλη   επιλογή

για τη γειτόνισσα του την  Ανθή

ο γάμος τούτος να μην ευοδωθεί

καρφί βάζει μέσω της ΚΥΠ  ο γάμος   να ματαιωθεί

Η νύφη δεν ήταν «υγιών κοινωνικών φρονημάτων»

τότε  οργίαζαν οι  καταδότες των εθνικών καθαρμάτων

τώρα    της Ν.Τ.Π και των «δικαιωματάκηδων»   ΛΟΑΤΚΙ

αν είσαι « πατριώτης » την έχεις φουκαρά μου  βάψει

κάθε φορά  σε μέγγενη σε βάζουν  και σε ασφυκτική  λαβίδα

καταργούν   φύλλο,   οικογένεια,   Έθνος και  Πατρίδα

 σε χρέος σε ρίχνουν  και σου κλέβουν  την παρτίδα

και την ψήφο σου καταδικάζουν  ότι μοιάζει με «κροτίδα»

πάντα τα ίδια και τα ίδια ….

Υπήρχαν όμως και  Έλληνες  μετριοπαθείς και νουνεχείς

τελικά την έσχατη μέρα  πήρε το πιστοποιητικό

γιατί η νύφη ήταν «καθαρή»

ο γάμος έγινε πολύ κλειστός  μόνο  μεταξύ των συγγενών

γιατί  την τελευταία εγκρίθηκε στιγμή

Ήταν  πανέμορφη η νύφη και προκομμένη

υπερβολικά ικανή και σε οργανισμό εργαζομένη

δραστήρια  και πιστή η νέα του συμβία

δυναμική με μάτια σπινθηροβόλα  όλο μαγεία

Και οι δυο στο ζυγό με ορμή για δημιουργία

με  μέτρο στα οικονομικά  απέκτησαν  περιουσία

σπούδασαν τα  παιδιά στα καλύτερα σχολεία

με επιμέλεια

όλοι τους έχαιραν υγεία και  αρτιμέλεια

Έζησαν καλά , στις τέσσερες ταξίδεψαν    ηπείρους

εργάστηκαν   σκληρά  με επαίνους και« παπύρους»

Ο χρόνος αδυσώπητος και η κλεψύδρα  γρήγορα  αδειάζει

από  ωραία η κυρία  τώρα γραία

και  στο περπάτημα μουδιάζει

λύγισε σαν την ιτιά   έπεσε σε δυσκινησία

ο κεντρικός υπολογιστής  δε δίνει εντολή

και τα  πόδια   εν ημιαδρανεία

η   άλλοτε κομψή με   ζωτικότητα  γεμάτη

φίλο τώρα  έπιασε την πολυθρόνα και  το κρεβάτι

με δυσκολία τώρα περπατάει

όλα τα περιμένει από τον υπέργηρο  σύντροφο της

που της παραστέκει στο πλευρό της και τη βοηθάει

Πόσο ωραία εκείνα Ανθή μου  τα χρόνια

που ανθούσαμε τα κλώνια

κελαηδούσαμε γλυκά τα αηδόνια

η ζωή μας φαινόταν τότε αιώνια

τώρα μας χτυπάνε της υγείας  τα κανόνια

στα τελευταία  βαγόνια πως άραγε βρεθήκαμε;

και  στον προ τελευταίο σταθμό χωρίς

επιστροφή αφιχθήκαμε;

Έτσι η Ειμαρμένη τα ορίζει

το  βέλος του χρόνου πίσω δε γυρίζει

τούτη η μικρή  τραγωδία

χωρίς θεατές   παίζεται σε κάθε συνοικία

με πρωταγωνιστές  κάποια  Ανθή και  κάποιον  Αινεία

Ο ηλικιωμένος σαν παρείσακτος νοιώθει   και  σαν ξένος

ανακυκλώσιμο είδος στον κάδο πεταγμένος

η έλλειψη  επικοινωνίας τον κάνει να

μελαγχολεί και  να πάσχει

καθημερινά  η ίδια μονότονη  πράξη

αισιοδοξία έπαψε να υπάρχει

εντυπώσεις αδυνατεί  να αλλάξει

μια κοινωνία που την έχει πλέον χάσει

και αυτή τον έχει  διαγράψει

αδυνατεί τον εκσυγχρονισμό να απολαύσει

φταίνε οι δυνάμεις του που τον έχουν αδειάσει

Ελάχιστα άτομα πλέον τον προσεγγίζουν

όλοι γύρω του άγνωστοι δεν τον αναγνωρίζουν

στην  ψηφιακή εποχή  η απομόνωση του επιτείνεται

σε μια πόλη που όλα γύρω του εκσυγχρονίζονται

 αυτός  ζει  στο παρελθόν σαν απολίθωμα σαν πεταλίδα

πάνω στο βράχο που ακόμη λέγεται Πατρίδα

και από αυτή ζωή αντλεί και  ελπίδα    (16/6/23)

Αμφικτύων

* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

http://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

ΤΑ ΤΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΟΣ

   ΤΑ  ΤΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΟΣ 

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

 Οι πρόγονοι μας ήταν προληπτικοί

είχαν  και φαντασία υπερβολική

θεούς έφτιαξαν και τέρατα

γύρω τους έθνη είχαν  ανημέρωτα

διαβόλους δεν έφτιαξαν  ούτε   έλεγαν ψέματα

Ιδού α τέρατα  εκείνης της εποχής :

Η Αιγίς γεννήθηκε εκ της γης

τέρας τρομερόν και ολέρθιον

κατέκαψε τα δάση και τα  μετέβαλε σε  αίθριον

Φλόγες έβγαζε σαν φλογοβόλο

γεννήθηκε στη Φρυγία στη Μικρά Ασία

κατάκαψε τα δάση της  Συρίας , Αιγύπτου. και της ευρύτερης  Εγγυς Ανατολής φθάνοντας ως την Λιβύαν 

 έφθασε  λίγο στην Ηπειρο και   πήγε  ως και στην  Ινδία

   Λαούς  μετακίνησε  εκείνο το  πυρ   

πουλιά. ερπετά εξαφάνισε  και τα ζώα

 μέχρι που επενέβη η Αθηνά την ύστατη   ώρα

από την πύρινη τους  έσωσε την  "Αιγίδα"

 θέτοντας μπροστά   τη δική της την ασπίδα

προς ανάμνηση   στο κέντρο  της  δερμάτινη ασπίδας

φέρει   την  Αιγίδα

προστάτης η Αθηνά  της πανανθρώπινης χλωρίδας και πανίδας

Κάμπη   θηρίον άγριο  και ανθρωποφάγον

το φόνευσε ο Διόνυσος   στη Λιβύα

τη δεύτερη   κάμπη φύλακα    των Κυκλώπων

νίκησε ο Δίας

Κήτη  υπήρχαν δύο σταλλέντα από τον Ποσειδώνα

το ένα το σκότωσε ο Ηρακλής προς διάσωση της Ισηόνης

το  δεύτερο ήταν στην Αιθιοπίαν

για την τιμωρίαν του Κηφέα

εκεί κινδύνευσε και η Ανδρομέδα

για την  σωτηρίαν της προσέτρεξε ο Περσέας

Παλαίφατος αυτός ήταν  πειρατής

τότε δεν υπήρχαν λεφτά

άρπαζε στα μέρη τα παραλιακά  

παρθένες ίππους και άλλα πολλά

στην Τρωάδα  ο  Ηρακλή θα την  κυκλώσει

 μαζί με το Λαομέδωνα  θα τη  θανατώσει

Έχιδνα  του Φόρκηνος ήταν θυγατέρα

θηρίο αγριότατο  σωστό τέρας

το άνω μέρος ανθρώπινο και ωραιότατο

το κάτω  μέρος όφεως  απεχθέστατο

Σε σπήλαιο ζούσε στη Συρία

πολλά απέκτησε παιδιά ονομαστά

(Ορθος, Κέρβερος, , Λερναία Ύδρα,              

, Χίμαιρα  ,  Σφίγγα,

τον Νεμαίο Λέοντα και τον Κολχικόν

τον Εσπέριον Δράκοντα και τις Γοργόνες)

και άλλο συρφετό

  σε σπηλιές και σε  κρυψώνες

Έχιδνα υπήρχε και στη Σκυθία

μισή γυνή χαριτωμένη στην όψη

 και μισός όφις

με την οποία απέκτησε το Σκύθο ο Ηρακλής

Όρθρος ήταν σκύλος δικέφαλος και τερατώδης

φύλαγε τα βόδια του Γηρυόνη

ο Ηρακλής εκτελώντας   εντολή του Ευρυσθέως

 τον  σκοτώνει

και   τα βόδια θα   αρπάξει χωρίς μάχη να δώσει

Εσπέριος Δράκων  φύλαξ   των Μήλων  των Εσπερίδων

εκατό διέθετε κεφαλές και διάφορες φωνές

τον σκότωσε ο Ηρακλής το παλληκάρι

γιος της Αλκηστης και του Αρη

Όμως τα τέρατα έχουν αλληγορική σημασία

η Αιγίδα λ.χ  τη λαίλαπα συμβολίζει  της φωτιάς

  κατέκαψε τα δάση σε τεράστιες εκτάσεις

  από την Κεντρική  Μικρά Ασία, Εγγύς Ανατολή

Αίγυπτο, Λυβίαν έφθασε στην Ινδία

  και μερικώς στη Βαλκανική

οι περιοχές αυτές άλλοτε ήταν δασωμένες

σωστοί  παράδεισοι επί της γης

με ποικίλα ζώα και φυτά και πουλιά

ζούγκλες ονειρεμένες

σήμερα κατάντησαν αμμώδεις ερειμωμένες

με κάποιες οάσεις μεμονωμένες

Εικασίες  υπάρχουν για την αιτία

της ερήμωσης και της  φωτιάς:

Κατακλυσμός, Κλιματική Αλλαγή,

Μετεωρίτες, Αλλαγή   τροχιάς της γης, Κεραυνοί;

Τότε   η Αθηνά   σταμάτησε το τέρας της «Αιγίδας»

 κινητοποιώντας έμπροσθεν της πυρκαγιάς

τους λαούς σαν προμετωπίδα

και κραδαίνοντας τη  «Ασπίδα»

εις ανάμνηση  φέρει εντός αυτής το σύμβολο της 

για  να θυμίζει   την πύρινη καταιγίδα

Η «Έχιδνα» αλληγορεί την ακτή

που τη γη την περιβάλλει

Ο Κολχικός Δράκων   συμβολίζει

τον φύλακα   ο οποίος   το  Χρυσόμαλλο  Δέρας

 της Κολχίδας   φυλάει

Ο Απολιθωθείς Δράκων της Αυλίδας

   προμάντεψε τον δεκαετή πόλεμο στην Τροία

και απολιθώθηκε  όταν έφαγε τους νεοσσούς

έκτοτε φέρνει κακούς οιωνούς

 Ο Καστάλιος Δράκων

 αυτός   φυλάει την Κασταλία πηγή

και Αρεία την ονομάζουν

και οι Έλληνες   Αρειοι είναι και αυτοί

αλλά να το πουν διστάζουν

 γιατί οι νεοταξίτες την αρεία φυλή και

 τον «αγκυλωτό σταυρό»  τα αποδοκιμάζουν

Η Ποιιή ήταν θηρίο στη χώρα των Αργείων

  άρπαζε παιδιά εκ των μητέρων  κρυφίως

 σταλμένη από τον Απόλλωνα

 προς τιμωρία

για του γιού του Λίνου τη δολοφονία  

ο Τήλεφος χρησμό θα πάρει από την Πυθία

 να του δώσουν  ένα τρίποδα(πυροστιά) σαν δώρο

 για να φύγει  η Ποιιή από το χώρο

  στο Γεράνιο όρος τον τρίποδα θα  χάσει

και το χωριό  «Τριποδίσκο» εκεί θα φτιάξει

 Οι Πελασγοί και ο Δίας

απέκτειναν τότε τα θηρία

συν τω χρόνω γηγενή ήρθαν και  ξένα    

πιο κακά και πιο   οργισμένα

Ποιος τα νέα θηρία τώρα θα διώξει;

που η νέα τάξη τους καλόχει;

Ποιος τον Ελληνα από την εξαφάνιση θα σώσει;

και τα σύνορα θα τα κλειδώσει;

και τους δολοφόνους, κακούργους, κλέφτες

 θα τους απελάσει  ή θα τους φυλακίσει

και την ακεραιότητα και τη ζωή του γηγενή θα ασφαλίσει;

Νέο Ηρακλή έχει ανάγκη η χώρα για να ορθοποδήσει

 Το ποίημα χαρίζω  στην ΜΕΤΕΟ  

 Μήπως και  αλλάξει τις διαδικασίες

  μεγάλα  Ελληνικά ονόματα να σταματήσει να  δίνει στις θεομηνίες

(Εκτός των τεράτων

ονόματα κακούργων να χρησιμοποιεί

 και των  προδοτών καθαρμάτων

τέτοιους θα βρίσκει εν αφθονία

 εκ των παλαιών και   σύγχρονων  πολιτικών

εκ της ιστορίας)

Αμφικτύων

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

Ο ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΤΑΥΡΟΣ

 Ο ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΤΑΥΡΟΣ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Γνωστή η ιστορία   του  Μινω-ταύρου

σχεδόν    άγνωστη   του Μαραθώνιο-ταύρου

αμφότεροι έχουν    συμβολισμό και  προϊστορία

σύμφωνα με  την Ελληνική   Μυθολογία

Σε   πανάρχαια  αχρονολόγητη    εποχή

όταν την Ευρώπη   έκλεψε ο Δίας

σε ταύρο  είχε  ο ίδιος   μεταμορφωθεί

πάνω στη ράχη του μετέφερε τη μεγάλη αυτή Κυρία

που τώρα σκαιώς  με μνημόνια μας   ταλαιπωρεί

και τις πολεμικές αποζημιώσεις αρνείται η Γερμανία

και τις αμφισβητεί

Ιδού  συνοπτικά του Μαραθωνίου ταύρου  η ιστορία

ο Ποσειδώνας  έστειλε στον Μίνωα ένα ταύρο

θυσία να τον κάνει στον εορτασμό του

επειδή του άρεσε πολύ  το ζώο

άλλο για θυσία θέτει στο βωμό του

τον ταύρο που ο Ποσειδώνας του  είχε  στείλει

μόνιμα  στο κοπάδι του θα μείνει

Οο ταύρος εκείνος  όμορφος ήταν  και   δυνατός

από τον Ποσειδώνα διαλεχτός

ιδιαίτερα  ο Μίνωας  τον   φροντίζει

και  για  επιβήτορα τον προορίζει

που όμως  να φανταστεί

ότι η Πασιφάη  οίστρο για τον ταύρο θα   αισθανθεί  ;

Ο     Ποσειδώνας θύμωσε για   την αθέτηση  αυτή

την θεώρησε πράξη  προσβλητική

εξοργιστείς   έκανε τον ταύρο να αγριέψει

και την Κρήτη σοβαρά  να καταστρέφει

Όταν ο Ηρακλής αφίχθη στην Κρήτη

σύμφωνα με του Ευρυσθέως την εντολήν

από τον Μίνωα τον ταύρο ζήτησε   να συναντήσει

και η  επιθυμία  του θα συζητηθεί

Ο Μίνωας  προτείνει στον

με τον ταύρο να παλέψει, και αν    νικήσει

να του τον χαρίσει

και  αυτός ευμενώς θα το δεχθεί

Ο Ηρακλής τον ταύρο  τα κέρατα θα τον  πιάσει

πριν ακίνδυνο τον καταστήσει

στην Αττική εν συνεχεία θα τον οδηγήσει

στον Ευρυσθέα θα τον δείξει όπως είχε συμφωνήσει

και ελεύθερο  θα τον αφήνει

Ο ταύρος στην Σπάρτη    θα περιπλανηθεί

στην Αρκαδία πρώτα  θα ανέβει

και   τελικά  στον Μαραθώνα θα κατέβει

και μόνιμα  θα  ζήσει  στην Αττική

Όταν ο Θησέας  της  Αθήνας έγινε βασιλιάς

επισκέφθηκε  και τον Μαραθώνα

και   τον ταύρο  θέλησε να  δει

που διέφθειρε τη χώρα

από την πόλη των Αθηνών  ζώντα   τον περνάει

στον Δελφίνιο Απόλλωνα  τον θυσιάζει

έτσι η χώρα από τον ταύρο θα απαλλαγεί

Η πληροφορία που θα σας  εντυπωσιάσει:

Ο  Μινώταυρος  της Κρήτης

Από του Μαραθώνιου ταύρου βγήκε το σπέρμα

και  από της  Πασιφάη τη γαστέρα

Η ιστορία έχει ως εξής :

η  Πασιφάη  η γυναίκα   του Μίνωα

τον  ωραία  ταύρο ερωτεύτηκε έντονα

με με αυτόν θέλησε να μιχθεί

Ο Δαίδαλος   για να την εκμεταλλευτεί

και από την Κρήτη με τον Ίκαρο να πετάξει

του ταύρου  ξύλινο ομοίωμα  θα  φτιάξει

με δέρμα βοός το  ντύνει

μέσα βάζει την Πασιφάη

στους αγρούς το ομοίωμα το  παει

Εκεί ο Ταύρος την συναντάει

μοσχίδα  αληθινή  την περνάει   και την «πηδάει»

Την Πασιφάη ο ταύρος  γονιμοποιεί

και τον Μινώταυρο αυτή γεννάει

που είχε κεφαλή(πρόσωπο)   βοός

και σώμα ανδρός

ο Μίνως στον Λαβύρινθο τον πάει

έως ότου θα τον φονεύσει ο  Ηρακλής

Πολλοί κυνηγοί πριν από αυτόν

να τον θηρεύσουν  προσπάθησαν  ανεπιτυχώς

και πολλούς είχε ο   ταύρος σκοτώσει  στο παρελθόν

πριν στους Δελφούς  θυσιαστεί   τελικώς

αυτός είναι  ο  Μαραθώνιος  ταύρος ο  ξακουστός

Τούτος ο συμβολισμός αλληγορικά δίνει το θέμα

η Αθήνα γονιμοποίησε την Κρήτη με το

Πολιτιστικό της Σπέρμα

η Κρήτη παγκόσμια έγινε θαλασσοκράτειρα

και  με το  Μινωικό  Ναυτικό διέδωσε

στον Κόσμο   το Μινωικό Πνεύμα

Επτά ως τώρα γέννησε Πολιτισμούς,

Χαίρε  Αιώνιο και ζείδωρο Ελληνικό Αίμα!!! (19/6/23)

Αμφικτύων

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

http://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

Fwd ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΕΝΘΗΣΙΛΕΙΑΣ

   Fwd  ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΠΕΝΘΗΣΙΛΕΙΑΣ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

 

Η Πενθησίλεια   βασίλισσα των Σκυθών

συγγενούς    φύλλου των πολυμήχανων  Αχαιών

Θεοί τους η Άρτεμις  και  Δίας

στη  Σκυθία τότε υπήρχε «Μητριαρχία»

και οι Λημνιες   παλιά είχαν γυναικοκρατία

Αρχηγός ήταν των Αμαζόνων

ενός εκλεκτού σώματος

παρόμοιου με του δικού μας των Ευζώνων

Τρία τέτοια σώματα υπήρχαν στον   κόσμο όλο

στην Ασίαν ,   στη Σαυροματείαν και στη Λιβύαν

ήταν σώματα κυρίως γυναικεία και  άνδρες

όμως  συμμετείχαν στη  εκστρατεία

Όταν οι  Τρώες    από τους     Αχαιούς   ηττήθηκαν

έτρεξε η Πενθησίλεια με τις Σαυρομάτες  προς βοήθειαν

οι επίλεκτες γυναίκες  έπεσαν στη μάχη  με   ορμή

επί  τρεις  βραδιές γιόρταζαν  τα  νικητήρια  περιχαρείς

Η κατάσταση για τους  Αχαιούς  έγινε  οριακή

κινδύνευσαν στα πλοία τους  οι Αμαζόνες να φθάσουν

και να τα κάψουν

η Πενθησίλεια πολεμούσε   σαν αφηνιασμένη

και οι  Αχαιοί  απέλπιδα μάχη έδιναν  και απεγνωσμένη

Η Πενθησίλεια  αρίστευσε στη μάχη

οι απώλειες και από τα δύο μέρη  βαριές

στις  μάχες  τις φονικές  έπεσαν   πολλοί διοικητές

και οι Τρώες    βγήκαν νικητές

Οι Αμαζόνες νικούσαν   από την  1^η  ως την 4^η  μέρα

μέγιστη ανησυχία στους  Αχαιούς  προξένησε  και  φοβέρα

αν και η επόμενη μάχη απολεσθεί

το ήμαρ το γλυκύ θα είχε δια παντός  χαθεί

και αυτούς θα τους έτρωγε των Τρώων η μαύρη γη

Όμως  ο Άρης  είχε άλλη ιδέα

οι  Αχαιοί  ως την πνοή τους πολέμησαν  την  τελευταία

την  4^η  μέρα οι Τρώες νικήθηκαν

και έντρομοι  στα τείχη αποσύρθηκαν

Την άλλη μέρα  εξέρχονται φοβισμένοι

οι Έλληνες πολεμούσαν αναπτερωμένοι

Ο Αχιλλέας τοξεύει την Πενθησίλεια και την   φονεύει

στη μάχη πέφτουν πολλές ηγεμονίδες από βέλη

Η καταδίωξη συνεχίζεται και τους νεκρούς αφήνουν κατά γης

στην επιστροφή η Πενθησίλεια ακόμη αναπνέουσα ψυχορραγεί

και τον Αχιλλέα η θέα της πολύ τον συγκινεί

λέγεται ότι κάθισε δίπλα της γονυκλινής

της είπε λόγια παρηγοριάς  που δεν άκουσε κανείς

της κρατούσε το χέρι ως την ύστατη στιγμή

δάκρυσε και την ασπάστηκε περιδεής  όταν

το πνεύμα   παραδώσει

Εξαίρεση ο θρασύτατος  Θερσίτης  που  εξοργιστικά   καγχάζει

προς την ψυχορραγούσα Πενθησίλεια   αυθαδιάζει

τότε ο Αχιλλέας τον  σκοτώνει  και ησυχάζει

Οποία της τύχης ειρωνεία

ο αγέρωχος και αήττητος Αχιλλέας

ο χάρος να τον πάρει  εξ ενέδρας φρικαλέας

από χειρός  του  δειλού του Πάρη

Προς βοήθεια των Τρώων  ήλθε και ο Μέμνων

της Ινδίας ηγεμόνας και παλληκάρι

την πρώτη μέρα  εξήλθε  νικητής

τη δεύτερη  ο Αχιλλέας τον φονεύει  σε μονομαχία

και το πολυπληθές στράτευμα του θα διαλυθεί

Παρόμοια τύχη είχε και ο Πολυδάμας εκ Φοινίκης

και αυτός θα φονευθεί όταν με τον Αία θα μονομαχήσει

και το μέγα στράτευμα του ηττημένο θα υποχωρήσει

το χρυσίον που είχε μαζί του δεν   τον προστατεύει

ο αήττητος Αίας θανάσιμα με το δόρυ τον τοξεύει

Οι  Αχαιοί    υψηλόφρονες  προς  φίλους και εχθρούς τους

ο Αχιλλέας δέχθηκε το γέρο Πρίαμο στη σκηνή του

παρέδωσε τη σωρό του παιδιού του

βασιλικές τιμές  πρόσφερε εν εκστρατεία προς τιμήν του

κήρυξε δώδεκα ημέρες Εκεχειρία

για την ταφή του Έκτορα με ησυχία

στον νεκρό έκανε τα νόμιμα  κτερίσματα

διαχρονικά ανθρωπιστικά   έδωσε μαθήματα

όπως γράφει η Ομήρου Ιλιάδα

ένα βιβλίο όλη η  Ελλάδα  του Παγκόσμιου Πολιτισμού η δάδα

Τώρα ο Έλληνας πάσχει από σύνδρομο αυτοκαταστροφής

θανάσιμα την πατρίδα του  μισεί  και την περιγελάει

μισεί   τον εαυτόν του και τα συμφέροντα του τα πουλάει

ακόμη και  το  θάνατο της κάθε «Πενθησίλειας»

σαν έγκλημα   εναντίον του θα το στρέψει

φταίει ο «εγκληματίας» Αχιλλέας  και απεργεί ο  γιός του

το κράτος του καταστρέφει σαν να μην είναι  δικό του

«καταραμένε  Έλληνα» που γεννήθηκες ιερόν   τέρας

πληρώνεις εσαεί  για όλα των άλλων τα σπασμένα

και για ότι συμβαίνει και δεν συμβαίνει

στη Νικαράγουα,  Βενεζουέλα, Πύλο  και….. στην  Οικουμένη

σύνδρομο  μαρξιστικό  έρημε σε  βολοδέρνει

Σημείωση

1/ Το Εκστρατευτικό σώμα κατά της Τροίας ανήκε στους Αχαιούς διότι το όνομα «Ελληνες» μια μόνο φορά αναφέρεται στην Ιλιάδα,

2/ Οι Τρώες ήταν και αυτοί Πελασγικά φύλλα που είχαν το όμαιμον, ομόγλωσσον , ομόθρησκον και ομότροπον με τους Αχαιούς, Αιολείς, Ιωνες και Δωριείς,  οι οποίοι συν τω χρόνο ονομάστηκαν «Έλληνες»

Μετά δε την κατάληψη της Τροίας όσοι Τρώες έφυγαν υπο τον Αινείαν έκτισαν τη Ρώμη(=δύναμη) στην Ιταλική Χερσόνησο.  

3/ Οι  Σκύθες ήταν έθνος προς τους Έλληνες  συγγενικό  . Όταν εξεστράτευσε ο Ηρκλής ο 4^ος στις υπερβόρειες στέπες απέκτησε από την Εχιδνα ένα γιό το Σκύθη. Εξ αυτού δημιουργήθηκαν διάφορες φυλές. Οι Σκύθες  ζούσαν στον βορρά(   Ρουμανία  , Παρευξείνιες περιοχές ,     Νότια Ουκρανία, στ ην Αζοφική και νοτίως  στη  δυτική Ασιατική στέπα. Λαός νομαδικός και πολεμικός υπήρξε φραγμός στις Χαζαρικές`  1 Ασιατικές ορδές

4/ Ο Μέμνων ήταν ηγεμόνας της Ινδίας η οποία τότε ονομαζόταν Αιθιοπία.

5/ Η Φοινίκη εκείνο τον καιρό ήταν μέρος του Ελληνικού κόσμου  όπως αποκαλύπτεται από το όνομα της  Αργότερα λόγω της επιμιξίας με  σημιτικά  φύλλα θεωρήθηκαν Σημίτες

Αμφικτύων

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

http://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98