ΤΑ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ
Τα Αγανακτισμένα Παιδιά της Πλατείας
της ειρήνης και μη-βίας
με ντουντούκες και τύμπανα
τους γύπες της ξένης Κατοχής ξορκίζουν με μανία
Τα Αγανακτισμένα Παιδιά της Πλατείας
κακούργων , τοκογλύφων
και ημέτερων ευνούχων, τα θύματα,
κατασκήνωσαν στο Σύνταγμα,
την ξενοκίνητη να ρίξουν Εξ-ουσία.
Τα Αγανακτισμένα Παιδιά της Πλατείας
όλα τους τα παίρνουν, δέν έχουν να χάσουν,
μονάχα τις αλυσίδες που σέρνουν
της Βουλής τα πνίγει η Ξένο-Βουλί-α
Δικαιοσύνη ζητούν, δεν πάει άλλο το Ψέμα, η Απάτη
και τούτη η πρωτόγνωρη Α-δικία
Τα Αγανακτισμένα Παιδιά της Πλατείας
όνειρα κάνουν χίλια
κανείς δεν τα ακούει
μερικά μέτρα πιο πάνω
κουφή, ψυχρή , βολεμένη είν’ η γεροντοκρατία
Τα Αγανακτισμένα Παιδιά της Πλατείας
διεθνείς συνωμότες τα υποκινούν
πέτρες να αδράξουν, πυρσούς να πετάξουν
την Αθήνα να κάψουν,
εθνικό διχασμό να παράξουν
Αλλά ματαιοπονούν !! Αυτό δεν θα πράξουν.
Γρήγορα θα διώξουν αυτούς.
Τα Αγανακτισμένα Παιδιά της Πλατείας
ΜΕΓΑ ΠΑΙΑΝΑ ΗΧΟΥΝ ,
πριν από την τραγωδία, ΟΛΟ τον Κόσμο καλούν
ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ , ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ
με λάβαρα , σημαίες,
με τύμπανα και ταμπούρλα,
με ‘λέηζερ’ και φωτεινές ιδέες
με διάλογο, θέσεις , αντιθέσεις και συνθέσεις
στις παρέες
τη Χούντα να ρίξουμε με της καρδιάς το πύρωμα
και το ΑΕΡΑΑΑ, ΑΕΡΑΑΑ,
να φύγει ο Φασισμός , να φύγει αυτή η χολέρα
όπως το 40’ και το 21’
Τον ντόπιο και ξένο τύραννο να διώξουμε
να πνεύσει άνεμος Εθνικής Ελπίδας, Αλλαγής και Αυταρκείας
πάταξη κλεπτοκρατίας και νοικοκυρέματος
λεύτερη να ξαναγίνει η Πατρίς
χωρίς τελεσίγραφα, ελεγκτές και ξένη Κατοχή
με Νέο Σύνταγμα και Άμεση Δημοκρατία.
Αμφικτύων
26/6/2011,
*Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, Συγγραφεύς,
μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.org/
http://amphiktyon.blogspot.com/
ΑΝ ΤΟ ΕΠΙΚΡΟΤΕΙΤΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ
Κυριακή 26 Ιουνίου 2011
Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011
ΣΑΝ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ ΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ
ΣΑΝ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ ΤΑ ΙΔΑΝΙΚΑ
Έρχονται και φεύγουν σαν πεταλούδες τα ιδανικά,
σαν άπιαστα όνειρα, μοσχοβολούν σαν κρίνα
σε κατακτούν με ερωτική γοητεία
σπάνιας θερινής νυκτός ουράνια οπτασία
Αυτά είναι της ζωής η αόρατη πεμπτουσία
κι’ όποιος δεν τάχει, χάνει το νόημα της συμπαντικής αρμονίας
ζεις στην αγκάλη τους μιά δυσεύρετη,
μιά σπάνια ερωτική συνεύρεση!!
Είναι άπιαστα, αμόλυντα και καθαρά,
σαν το πρώτο χιόνι σε απόκρημνη πλαγιά
μην προσπαθήσεις να τα πιάσεις , αδίκως θα κουραστείς
θέλουν μόνον διά βίου να τα υπηρετείς. Το λες αυτό σκλαβιά;
Άσπρα , μαύρα , πολύχρωμα περιστέρια, τα ιδανικά
άλλα είν’ μόνιμα και διαχρονικά
άλλα πρόσκαιρα, άλλα κίβδηλα με ράμφη γαμψά
Προτίμα τα λευκά. Στα νύχια όμως πάντα να τα κοιτάς!
γιατί κρύβονται και αετοί με νύχια γαμψά
Όσο τα κυνηγάς εκείνα απομακρύνονται
αν προσπαθήσεις να τα πιάσεις εξαφανίζονται
τότε αντιλαμβάνεσαι ότι πιάνεις την ουτοπία
σαν όνειρο που σβήνει, σαν τελειωμένη ερωτική ιστορία
Αν πας με απάτη να τα πιάσεις, σε εκδικούνται σκληρά,
σε κανένα δεν χαρίζονται,
οι εξουσιαστές ντύνουν ανόσια σχέδια συστηματικά,
σύντομα «ο βασιλιάς γυμνός» , τα ψέματα αποκαλύπτονται
Και τότε ο εξουσιαστής περίγελως πέφτει από το θρόνο
και συντρίβεται
Αν πας με δόλο να τα πιάσεις,
εκείνα ανικανοποίητα, σαν θεριά επιτίθενται
, κι’ αν πας να τα βιάσεις με μιάς εξαφανίζονται.
Οι πολεμοκάπηλοι ντύνουν τα κανόνια με ιδανικά !
τα κανόνια βροντούν για να κρύψουν την κλεψιά,
το χρήμα του πολέμου δεν βροντά!!
ρέει στα σεντούκια των τραπεζιτών αμύθητα ποσά,
όλα κάτω από το τραπέζι, στα κρυφά, στα μουλωχτά!
Του πεινασμένου και του πρόσφυγα η δυστυχία
δεν έχει καμιά αξία,
ούτε το αίμα των στρατιωτών εις τα πολεμικά πεδία,
σε λίγο θάναι χορταριασμένοι τάφοι στα νεκροταφεία,
μια λέξη ίσως μείνει μετά βίας στην Ιστορία: ‘Γενοκτονία’ !!
Πόσοι δεν εκτελέσθηκαν για την υπεράσπιση τους;
Πόσοι δεν αυτοκτόνησαν από την υποδούλωση τους;
Πόσοι δεν πόνεσαν από τη βεβήλωση τους;
Πόσοι δεν φυλακίσθηκαν για την υπηρέτηση τους;
Αλλά και πόσοι δεν προδόθηκαν από τη βίωση τους ;
Πόσοι δεν πέθαναν(στα γκούλαγκ, ή από πείνα) για την εφαρμογή τους;
Ήταν όμως αυτά πραγματικά ιδανικά;
ή συνωμοτικά σχέδια «γυπαετών» με νύχια γαμψά;
Όποιος με πίστη τα πραγματικά ιδανικά υπηρετεί
απολαμβάνει ύψιστη συνειδησιακή ευφορία
μια παράξενη ηδονή ,μια ύψιστη αγαλλίαση
έναν έπαινο από τη Νέμεση και το Δία
Κοιμάσαι εν γαλήνη , χωρίς άγχος και αγωνία
το θάνατο αψηφάς
με τον Άνθρωπο και τη Φύση ζεις εν αρμονία,
με ταπεινότητα μακροημερεύεις ,
και τη ζωή διαφεντεύεις εν ευτυχία
με Ελευθερία, Δικαιοσύνη και Δημοκρατία,
με Πατριωτισμό , Αυτάρκεια και με Αυτογνωσία!!
Αμφικτύων
17/6/2011,
*Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, Συγγραφεύς,
μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.org/
http://amphiktyon.blogspot.com/
Έρχονται και φεύγουν σαν πεταλούδες τα ιδανικά,
σαν άπιαστα όνειρα, μοσχοβολούν σαν κρίνα
σε κατακτούν με ερωτική γοητεία
σπάνιας θερινής νυκτός ουράνια οπτασία
Αυτά είναι της ζωής η αόρατη πεμπτουσία
κι’ όποιος δεν τάχει, χάνει το νόημα της συμπαντικής αρμονίας
ζεις στην αγκάλη τους μιά δυσεύρετη,
μιά σπάνια ερωτική συνεύρεση!!
Είναι άπιαστα, αμόλυντα και καθαρά,
σαν το πρώτο χιόνι σε απόκρημνη πλαγιά
μην προσπαθήσεις να τα πιάσεις , αδίκως θα κουραστείς
θέλουν μόνον διά βίου να τα υπηρετείς. Το λες αυτό σκλαβιά;
Άσπρα , μαύρα , πολύχρωμα περιστέρια, τα ιδανικά
άλλα είν’ μόνιμα και διαχρονικά
άλλα πρόσκαιρα, άλλα κίβδηλα με ράμφη γαμψά
Προτίμα τα λευκά. Στα νύχια όμως πάντα να τα κοιτάς!
γιατί κρύβονται και αετοί με νύχια γαμψά
Όσο τα κυνηγάς εκείνα απομακρύνονται
αν προσπαθήσεις να τα πιάσεις εξαφανίζονται
τότε αντιλαμβάνεσαι ότι πιάνεις την ουτοπία
σαν όνειρο που σβήνει, σαν τελειωμένη ερωτική ιστορία
Αν πας με απάτη να τα πιάσεις, σε εκδικούνται σκληρά,
σε κανένα δεν χαρίζονται,
οι εξουσιαστές ντύνουν ανόσια σχέδια συστηματικά,
σύντομα «ο βασιλιάς γυμνός» , τα ψέματα αποκαλύπτονται
Και τότε ο εξουσιαστής περίγελως πέφτει από το θρόνο
και συντρίβεται
Αν πας με δόλο να τα πιάσεις,
εκείνα ανικανοποίητα, σαν θεριά επιτίθενται
, κι’ αν πας να τα βιάσεις με μιάς εξαφανίζονται.
Οι πολεμοκάπηλοι ντύνουν τα κανόνια με ιδανικά !
τα κανόνια βροντούν για να κρύψουν την κλεψιά,
το χρήμα του πολέμου δεν βροντά!!
ρέει στα σεντούκια των τραπεζιτών αμύθητα ποσά,
όλα κάτω από το τραπέζι, στα κρυφά, στα μουλωχτά!
Του πεινασμένου και του πρόσφυγα η δυστυχία
δεν έχει καμιά αξία,
ούτε το αίμα των στρατιωτών εις τα πολεμικά πεδία,
σε λίγο θάναι χορταριασμένοι τάφοι στα νεκροταφεία,
μια λέξη ίσως μείνει μετά βίας στην Ιστορία: ‘Γενοκτονία’ !!
Πόσοι δεν εκτελέσθηκαν για την υπεράσπιση τους;
Πόσοι δεν αυτοκτόνησαν από την υποδούλωση τους;
Πόσοι δεν πόνεσαν από τη βεβήλωση τους;
Πόσοι δεν φυλακίσθηκαν για την υπηρέτηση τους;
Αλλά και πόσοι δεν προδόθηκαν από τη βίωση τους ;
Πόσοι δεν πέθαναν(στα γκούλαγκ, ή από πείνα) για την εφαρμογή τους;
Ήταν όμως αυτά πραγματικά ιδανικά;
ή συνωμοτικά σχέδια «γυπαετών» με νύχια γαμψά;
Όποιος με πίστη τα πραγματικά ιδανικά υπηρετεί
απολαμβάνει ύψιστη συνειδησιακή ευφορία
μια παράξενη ηδονή ,μια ύψιστη αγαλλίαση
έναν έπαινο από τη Νέμεση και το Δία
Κοιμάσαι εν γαλήνη , χωρίς άγχος και αγωνία
το θάνατο αψηφάς
με τον Άνθρωπο και τη Φύση ζεις εν αρμονία,
με ταπεινότητα μακροημερεύεις ,
και τη ζωή διαφεντεύεις εν ευτυχία
με Ελευθερία, Δικαιοσύνη και Δημοκρατία,
με Πατριωτισμό , Αυτάρκεια και με Αυτογνωσία!!
Αμφικτύων
17/6/2011,
*Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, Συγγραφεύς,
μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.org/
http://amphiktyon.blogspot.com/
Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011
ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ
ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ
Ποιος είσαι εσύ ξένε,
ανάμεσα στα Παιδιά της Πλατείας;
μοιάζεις άλλης γενεάς και άλλης ηλικίας,
θαρρείς φερμένος από άλλο αιώνα .
μήπως ήρθες από τον πόλεμο της Τροίας;
αρωγός στο δικό μας τον αγώνα;
Βλέπω ότι φοράς ακόμη περικεφαλαία,
ιμάτιο και Ελληνικό χιτώνα !
είσαι ματωμένος και λερωμένος από χώμα!
φέρεις λαβωματιές σ’ όλο σου το σώμα!
εξήγηση αδυνατώ να δώσω ακόμα!
Φέρεις οπλισμό δόρυ και ασπίδα
σαν την Παλλάδα Αθηνά, στον Παρθενώνα:
«Είμαι γηγενής πολίτης της Αθήνας. Κατοικώ εις την Πλατεία
αυτό είναι δικό σου και δικό μου χώμα
Από τα πανάρχαια αχρονολόγητα χρόνια
κάτω από αυτό το σήμα η ζωή μου είναι αιώνια
Η γενιά μου χάνεται στην αιωνιότητα στα Ιλίσια Πεδία»
Μα εκεί υπάρχουν μόνον τ’ Ανάκτορα του 19ου αιώνα!
« Ξεχνάς του Άγνωστου Στρατιώτη το Μνημείο;»
Ξένε κάτι μου κρύβεις!
Λοιπόν θα σου πω όλη την Αλήθεια :
«Εγώ είμαι Διο-γενής πολεμιστής του Γένους
για την Ελευθερία
Πολέμησα στη Γιγαντομαχία
σκοτώθηκα στην Τιτανομαχία
σκότωσα τους κακούργους της Γης με το στρατό του Δία
δεν έλειψα σε επιχείρηση του Ελληνισμού ουδεμία
Πολέμησα σ’ όλες τις μάχες νικηφόρα,
Μαραθώνα , Πλαταιές και Σαλαμίνα,
Μίλητος, Τύρος , Γάζα , Αλικαρνασσός και Τροία
Αρβύλα, Γαυγάμηλα , Περσέπολη και Γρανικό
Σογδιανή, Αορνο, Υδάσπη,
με τον Αλέξανδρο πολέμησα ως τον Ινδό
μετέφερε εκεί ελευθερία και πολιτισμό
όλοι οι λαοί με έχουν σαν θεό.
Πολέμησα στο Ματζικέρτ και Πύδνα,
Κωνσταντινούπολη, Αλαμάνα , Μονεμβασιά
Δερβενάκια , Μεσολόγγι , Δολιανά, Τριπολιτσά
Σέρβια, Γιάννενα, Κιλκίς, Λαχανά
και στον Πενταδάκτυλο, στο νησί της Αφροδίτης
Παντού διακρίθηκα για την πολεμική μου Αξία,
μόνο στη Μ. Ασία τα πράγματα ήρθανε στραβά,
αυτή και της Κύπρου είναι μια θλιβερή τραγωδία,
ηττήθηκα από των ..πολιτικών τα λάθη,
έπεσαν στων «εκλεκτών» τη συνωμοσία!
Πολέμησα και για την Βόρεια Ήπειρο , Κρήτη και Μακεδονία
Καλπάκι, Πίνδο, Τεπελένι , Κορυτσά,
έφθασα ως το ύψωμα 721
Ελ-Αλαμέιν-Ρίμινι, έως τη μακρινή Κορέα
Γράμμο και Βίτσι, εκεί χύθηκε αδελφικό αίμα
Στις μάχες λαβώθηκα, σκοτώθηκα,
τα κόκκαλα μου ξασπρισμένα,
έμειναν ορόσημα στα ξένα,
στους ωκεανούς και στα χωράφια σκορπισμένα,
Πήρα από τους ξένους έναντι της ευεργεσίας την αγνωμοσύνη
Και τι μ’ αυτό;
Η ψυχή μου μόνον εδώ βρίσκει τη γαλήνη,
στης Αθήνας το λεύτερο αγέρα
Έχω καιρό που βγαίνω από το μνήμα
σαν με λαβώνει της αδικίας το κρίμα
με πονάει ο λαός νάναι περιφρονημένος
να μου καταθέτει στεφάνι ο κάθε διεφθαρμένος
ο κάθε εξουσιαστής και βολεμένος
ο κάθε κλέφτης , απατεώνας και κηφήνας
ο καταχραστής του ταμείου ο λυμεώνας,
ο χρυσοκάνθαρος και λερωμένος
Πώς να μην είμαι αγανακτισμένος;
Όταν οι ‘ λαοπρόβλητοι’ στα ανάκτορα ασχημονούν
Όταν ρουφάνε τον ιδρώτα και το αίμα του λαού
Όταν τους φτύνει και λένε ότι ..βρέχει
Όταν φέρνουν τον ξένο για να μας ληστέψει
Όταν παραδίδουν την Εθνική Ανεξαρτησία,
Όταν χρεοκοπούν τη χώρα την πλουσία
για αυτούς «τίποτα δεν τρέχει»
Κατάντησαν τη Βουλή «πορνείο»,
του μπλα-μπλά και της διαπλοκής το λησταρχείο,
συνεδριάζουν εις το …καφενείο
ψηφίζουν τους νόμους στο πόδι …στο ταμείο
τα Μέσα έγιναν το δικό τους πτυελοδοχείο
Δουλεύουν υπέρ της διεθνούς εξουσίας
απεργάζονται του λαού την πανωλεθρία
ξεπουλάνε του Έθνους την Περιουσία
λαμπρύνουν τη Βουλή δια της….απουσίας
Χαίρε!! των ‘3’ Οικογενειών η κοινοβουλευτική Συμμορία!!
Αντιστέκομαι στο στεφάνι που καταθέτει ο εξουσιαστής
Αντιστέκομαι στον κάθε πλανητάρχη , των λαών εξολοθρευτή
Αντιστέκομαι στον υποκριτή που παριστάνει τον ανθρωπιστή
Αντιστέκομαι στους τοκογλύφους εταίρους
που τους θεωρούμε άτομα περιωπής
Αντιστέκομαι στον κατοχικό Πρωθυπουργό, τον παπατζή
Αντιστέκομαι στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας
άβουλο, αμνό χωρίς φωνή,
Αντιστέκομαι στους υπουργούς και βουλευτές και στην Ασυλία
νοιάζονται μόνον για την επανεκλογή και για τη λεία
Αντιστέκομαι κατά των νεοφιλελεύθερων επιδρομών
των σοσιαλ(η)στών
εις βάρος των αγέννητων , γεννημένων και των νεκρών
Αντιστέκομαι στην παγκόσμια πλουτοκρατία
στη διεθνή διακυβέρνηση και στη δικτατορία
Αντιστέκομαι και στο λαό, χτυπημένος από της ηλεκτρονικής Κίρκης το ραβδί, με την ψήφο του αυτοκτονεί
Πόνεσα που βεβήλωσαν το μνήμα μου με φωτιές,
ετάραξαν την αταραξία των νεκρών,
και των ευζώνων μου φρουρών,
δεν στάθηκαν προσοχή μπρος στις ιερές πλάκες
με τις ένδοξες επιγραφές,
έκαψαν εμένα καίγοντας την Ελληνική σημαία,
αγνοώντας ότι οι πρόγονοι μας έχυσαν ποταμούς το αίμα ,
μαχόμενοι υπέρ Πατρίδος για αυτήν γενναία
Κάθε φορά που ο λαός επαναστατεί
βγαίνω από το μνήμα και μπαίνω στην πορεία
τα αγανακτισμένα παιδιά εις την πλατεία
μου εδόνησαν την καρδία
μαχόμενοι υπέρ της Ελευθερίας ,του Δικαίου
και της Πατρίδος τη σωτηρία»
Εγώ είμαι το ζήδωρο πνεύμα , το Απολλώνειο Φως
κατέβηκα από τις χιονοσκέπαστες κορυφές της Ιστορίας
Είμαι ο Αρρην Λόγος, η αειφόρος Ρέα,
ο όρθιος Δωρικός σκοπός,
Υπηρετώ τον μυθικό προαιώνιο Νόμο
της παναθρώπινης και συμπαντικής αυτοπαρατηρησίας
Είμαι αγωνιστής της πνευματικής Ακτινοβολίας,
της Ευρυθμίας,, Πειθαρχίας και Αρμονίας
φρουρός της Απλότητος και Διαφορετικότητος
μαχητής της βασικής κάθε λαού Αυτονομίας
Είμαι ο θεματοφύλαξ της τέλειας Μνήμης,
Απολιθώνω τον εραστή της Α-μνημοσύνης και Λήθης ,
Είμαι ο ακοίμητος φρουρός του «Μηδέν Αγαν»
και του «Γνώθι σ’ αυτόν»
Σέβομαι τη Χρυσή Τομή και την Ιερά Τετρακτύν
Στέλνω το προμήνυμα κάθε Αλλαγής
του νέου κόσμου
Είμαι ο πρωτο-χορευτής του καθαρού Λόγου,
στο λαό μας έλαχε και πάλι ο κλήρος
να χορέψει τον ξενόφερτο , οδυνηρό πεντοζάλη,
στη δίνη της πρωτόγνωρης παγκόσμιας πάλης,
επάνω από το σώμα του φολιδωτού Φιδιού ,
των σκοτεινών σπηλαίων, των θησαυροφυλακίων,
και των κάθε λογής πονηρών Ιερατείων,
της Άγνοιας και Άνοιας , της αρνήσεως του «καλού
κ’ αγαθού»
Βοήθησε με , δεν με ακούς;;
Ο βρυχηθμός μου έχει ωριμάσει !!
τα Παιδιά της Πλατείας απαιτούν Άμεση Δημοκρατία»
Άγνωστε Στρατιώτη! Προσκλητήριο τώρα για της Πατρίδος τη σωτηρία!
Αμφικτύων
09/6/2011,
*Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, Συγγραφεύς,
μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.org/
http://amphiktyon.blogspot.com/
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΝ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ
Ποιος είσαι εσύ ξένε,
ανάμεσα στα Παιδιά της Πλατείας;
μοιάζεις άλλης γενεάς και άλλης ηλικίας,
θαρρείς φερμένος από άλλο αιώνα .
μήπως ήρθες από τον πόλεμο της Τροίας;
αρωγός στο δικό μας τον αγώνα;
Βλέπω ότι φοράς ακόμη περικεφαλαία,
ιμάτιο και Ελληνικό χιτώνα !
είσαι ματωμένος και λερωμένος από χώμα!
φέρεις λαβωματιές σ’ όλο σου το σώμα!
εξήγηση αδυνατώ να δώσω ακόμα!
Φέρεις οπλισμό δόρυ και ασπίδα
σαν την Παλλάδα Αθηνά, στον Παρθενώνα:
«Είμαι γηγενής πολίτης της Αθήνας. Κατοικώ εις την Πλατεία
αυτό είναι δικό σου και δικό μου χώμα
Από τα πανάρχαια αχρονολόγητα χρόνια
κάτω από αυτό το σήμα η ζωή μου είναι αιώνια
Η γενιά μου χάνεται στην αιωνιότητα στα Ιλίσια Πεδία»
Μα εκεί υπάρχουν μόνον τ’ Ανάκτορα του 19ου αιώνα!
« Ξεχνάς του Άγνωστου Στρατιώτη το Μνημείο;»
Ξένε κάτι μου κρύβεις!
Λοιπόν θα σου πω όλη την Αλήθεια :
«Εγώ είμαι Διο-γενής πολεμιστής του Γένους
για την Ελευθερία
Πολέμησα στη Γιγαντομαχία
σκοτώθηκα στην Τιτανομαχία
σκότωσα τους κακούργους της Γης με το στρατό του Δία
δεν έλειψα σε επιχείρηση του Ελληνισμού ουδεμία
Πολέμησα σ’ όλες τις μάχες νικηφόρα,
Μαραθώνα , Πλαταιές και Σαλαμίνα,
Μίλητος, Τύρος , Γάζα , Αλικαρνασσός και Τροία
Αρβύλα, Γαυγάμηλα , Περσέπολη και Γρανικό
Σογδιανή, Αορνο, Υδάσπη,
με τον Αλέξανδρο πολέμησα ως τον Ινδό
μετέφερε εκεί ελευθερία και πολιτισμό
όλοι οι λαοί με έχουν σαν θεό.
Πολέμησα στο Ματζικέρτ και Πύδνα,
Κωνσταντινούπολη, Αλαμάνα , Μονεμβασιά
Δερβενάκια , Μεσολόγγι , Δολιανά, Τριπολιτσά
Σέρβια, Γιάννενα, Κιλκίς, Λαχανά
και στον Πενταδάκτυλο, στο νησί της Αφροδίτης
Παντού διακρίθηκα για την πολεμική μου Αξία,
μόνο στη Μ. Ασία τα πράγματα ήρθανε στραβά,
αυτή και της Κύπρου είναι μια θλιβερή τραγωδία,
ηττήθηκα από των ..πολιτικών τα λάθη,
έπεσαν στων «εκλεκτών» τη συνωμοσία!
Πολέμησα και για την Βόρεια Ήπειρο , Κρήτη και Μακεδονία
Καλπάκι, Πίνδο, Τεπελένι , Κορυτσά,
έφθασα ως το ύψωμα 721
Ελ-Αλαμέιν-Ρίμινι, έως τη μακρινή Κορέα
Γράμμο και Βίτσι, εκεί χύθηκε αδελφικό αίμα
Στις μάχες λαβώθηκα, σκοτώθηκα,
τα κόκκαλα μου ξασπρισμένα,
έμειναν ορόσημα στα ξένα,
στους ωκεανούς και στα χωράφια σκορπισμένα,
Πήρα από τους ξένους έναντι της ευεργεσίας την αγνωμοσύνη
Και τι μ’ αυτό;
Η ψυχή μου μόνον εδώ βρίσκει τη γαλήνη,
στης Αθήνας το λεύτερο αγέρα
Έχω καιρό που βγαίνω από το μνήμα
σαν με λαβώνει της αδικίας το κρίμα
με πονάει ο λαός νάναι περιφρονημένος
να μου καταθέτει στεφάνι ο κάθε διεφθαρμένος
ο κάθε εξουσιαστής και βολεμένος
ο κάθε κλέφτης , απατεώνας και κηφήνας
ο καταχραστής του ταμείου ο λυμεώνας,
ο χρυσοκάνθαρος και λερωμένος
Πώς να μην είμαι αγανακτισμένος;
Όταν οι ‘ λαοπρόβλητοι’ στα ανάκτορα ασχημονούν
Όταν ρουφάνε τον ιδρώτα και το αίμα του λαού
Όταν τους φτύνει και λένε ότι ..βρέχει
Όταν φέρνουν τον ξένο για να μας ληστέψει
Όταν παραδίδουν την Εθνική Ανεξαρτησία,
Όταν χρεοκοπούν τη χώρα την πλουσία
για αυτούς «τίποτα δεν τρέχει»
Κατάντησαν τη Βουλή «πορνείο»,
του μπλα-μπλά και της διαπλοκής το λησταρχείο,
συνεδριάζουν εις το …καφενείο
ψηφίζουν τους νόμους στο πόδι …στο ταμείο
τα Μέσα έγιναν το δικό τους πτυελοδοχείο
Δουλεύουν υπέρ της διεθνούς εξουσίας
απεργάζονται του λαού την πανωλεθρία
ξεπουλάνε του Έθνους την Περιουσία
λαμπρύνουν τη Βουλή δια της….απουσίας
Χαίρε!! των ‘3’ Οικογενειών η κοινοβουλευτική Συμμορία!!
Αντιστέκομαι στο στεφάνι που καταθέτει ο εξουσιαστής
Αντιστέκομαι στον κάθε πλανητάρχη , των λαών εξολοθρευτή
Αντιστέκομαι στον υποκριτή που παριστάνει τον ανθρωπιστή
Αντιστέκομαι στους τοκογλύφους εταίρους
που τους θεωρούμε άτομα περιωπής
Αντιστέκομαι στον κατοχικό Πρωθυπουργό, τον παπατζή
Αντιστέκομαι στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας
άβουλο, αμνό χωρίς φωνή,
Αντιστέκομαι στους υπουργούς και βουλευτές και στην Ασυλία
νοιάζονται μόνον για την επανεκλογή και για τη λεία
Αντιστέκομαι κατά των νεοφιλελεύθερων επιδρομών
των σοσιαλ(η)στών
εις βάρος των αγέννητων , γεννημένων και των νεκρών
Αντιστέκομαι στην παγκόσμια πλουτοκρατία
στη διεθνή διακυβέρνηση και στη δικτατορία
Αντιστέκομαι και στο λαό, χτυπημένος από της ηλεκτρονικής Κίρκης το ραβδί, με την ψήφο του αυτοκτονεί
Πόνεσα που βεβήλωσαν το μνήμα μου με φωτιές,
ετάραξαν την αταραξία των νεκρών,
και των ευζώνων μου φρουρών,
δεν στάθηκαν προσοχή μπρος στις ιερές πλάκες
με τις ένδοξες επιγραφές,
έκαψαν εμένα καίγοντας την Ελληνική σημαία,
αγνοώντας ότι οι πρόγονοι μας έχυσαν ποταμούς το αίμα ,
μαχόμενοι υπέρ Πατρίδος για αυτήν γενναία
Κάθε φορά που ο λαός επαναστατεί
βγαίνω από το μνήμα και μπαίνω στην πορεία
τα αγανακτισμένα παιδιά εις την πλατεία
μου εδόνησαν την καρδία
μαχόμενοι υπέρ της Ελευθερίας ,του Δικαίου
και της Πατρίδος τη σωτηρία»
Εγώ είμαι το ζήδωρο πνεύμα , το Απολλώνειο Φως
κατέβηκα από τις χιονοσκέπαστες κορυφές της Ιστορίας
Είμαι ο Αρρην Λόγος, η αειφόρος Ρέα,
ο όρθιος Δωρικός σκοπός,
Υπηρετώ τον μυθικό προαιώνιο Νόμο
της παναθρώπινης και συμπαντικής αυτοπαρατηρησίας
Είμαι αγωνιστής της πνευματικής Ακτινοβολίας,
της Ευρυθμίας,, Πειθαρχίας και Αρμονίας
φρουρός της Απλότητος και Διαφορετικότητος
μαχητής της βασικής κάθε λαού Αυτονομίας
Είμαι ο θεματοφύλαξ της τέλειας Μνήμης,
Απολιθώνω τον εραστή της Α-μνημοσύνης και Λήθης ,
Είμαι ο ακοίμητος φρουρός του «Μηδέν Αγαν»
και του «Γνώθι σ’ αυτόν»
Σέβομαι τη Χρυσή Τομή και την Ιερά Τετρακτύν
Στέλνω το προμήνυμα κάθε Αλλαγής
του νέου κόσμου
Είμαι ο πρωτο-χορευτής του καθαρού Λόγου,
στο λαό μας έλαχε και πάλι ο κλήρος
να χορέψει τον ξενόφερτο , οδυνηρό πεντοζάλη,
στη δίνη της πρωτόγνωρης παγκόσμιας πάλης,
επάνω από το σώμα του φολιδωτού Φιδιού ,
των σκοτεινών σπηλαίων, των θησαυροφυλακίων,
και των κάθε λογής πονηρών Ιερατείων,
της Άγνοιας και Άνοιας , της αρνήσεως του «καλού
κ’ αγαθού»
Βοήθησε με , δεν με ακούς;;
Ο βρυχηθμός μου έχει ωριμάσει !!
τα Παιδιά της Πλατείας απαιτούν Άμεση Δημοκρατία»
Άγνωστε Στρατιώτη! Προσκλητήριο τώρα για της Πατρίδος τη σωτηρία!
Αμφικτύων
09/6/2011,
*Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, Συγγραφεύς,
μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.org/
http://amphiktyon.blogspot.com/
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΝ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)