Νατη, νάτη η ομορφούλα η παινεμένη !!

Να η ομορφούλα η παινεμένη !!
Καλώς ήλθες ομορφούλα στη ζωή
σαν θεϊκή ζωγραφιά σε είδα το πρωί
μέρος της συμπαντικής ουσίας
στο λίκνο σου όταν κοιμόσουν ευτυχισμένη
της Αφροδίτης και του Ασκληπιού παιδί
των γονιών σου το καμάρι
του προγονικού σου δένδρου το νέο βλαστάρι
θα μου κάνεις μόνο μία χάρη
ελληνικό όνομα να πάρεις
κι’ ελληνίδα να μείνεις εφ’ όρου ζωής

Να μας ζήσεις νεογέννητη ομορφούλα
ως του επόμενου αιώνα την αυγούλα
καλότυχη νάσαι πάντα στη ζωή
κρίση να μη σε χτυπήσει άλλη
με τους γονείς σου εσαεί αγαπημένη
και με την αδελφούλα σου Φανή
άρρηκτα δεμένη
όπως η φύση σέκανε καλογραμμένη
έτσι νάσαι και μυαλωμένη

Ο παππούς σου Αμφικτύων σου δίνει ευχή
να μας δοξάσεις σε όλη την οικουμένη
και όλοι να λένε:
«Να η ομορφούλα η παινεμένη»
ενάρετη νάσαι εγγονή μου εσύ
και πάντα υγιής και ευτυχισμένη
Αμφικτύων
28/4/2010

ΟΙ ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΗΝ «ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ»

Αχ αυτός ο όνειρος εσχάτως πολύ με ταλαιπωρεί:
«Είδα ότι ήμουν στον οίκο του Λαέρτη στην Ιθάκη.
Ο Τηλέμαχος μετά από τρικούβερτο μεθύσι
με της μάνας του τους μνηστήρες,
συμμάχησε με αυτούς.
τους ζήτησε μόνον μια χάρη.
το θρόνο του Οδυσσέα αυτός να πάρει.
αυτοί του έταξαν τα πάντα.
με μια μικρή λεπτομέρεια:
Να τους αφήσει για 3-10 χρόνια ανενόχλητους
την «κόκκινη κλωστή» να διαβούν
και στο ιδιαίτερο δώμα της Πηνελόπης να μπουν.
Επικεφαλής οι τρεις μαντραχαλαίοι κι’ οι άλλοι στη γραμμή,
άρχισαν να την βιάζουν κατάφωρα και σαδιστικά χωρίς ντροπή .
κι΄ όταν έφτασαν στη στύση
δεν ηρκούντο στην φυσιολογική συνεύρεση,
αλλά και στην παρά φύσει.

Μετά τη συνουσία, επεδόθησαν σε άγρια ληστεία.
τον ένδοξο οίκο του Λαέρτη τον έκαναν δική τους λεία.
Άλλος πλιατσικολογούσε τα έπιπλα κι’ άλλος τα λάδια,
άλλος τα τρόφιμα κι’ άλλος τα ψάρια,
άλλος τα χωράφια κι’ άλλος τα κοπάδια
άλλος τα αγάλματα και άλλος του γέρο-Λαέρτη την κατοικία
με ακατανόμαστες βρισιές και μοχθηρία.
Ο Τηλέμαχος μεθυσμένος από δόξα και τα μεγαλεία,
όταν πληροφορήθηκε τον ερχομό του Οδυσσέα στο νησί,
κινήθηκε συνωμοτικά με τους μνηστήρες
και τον σκότωσαν σε κάποια ακτή.
Είπαν στο λαό ότι ο Οδυσσέας ήταν άσωτος και σπάταλος
αργόσχολος , της διασκέδασης θηρευτής
και της Ελένης εραστής
Και ο λαός πανηγύριζε . Και ο λαός εδόξαζε τους μνηστήρες.
Και ο λαός φώναζε ζήτω ο Βασιλεύς ! Τηλέμαχε εσύ μας οδηγείς!
Και η Πηνελόπη άνοιξε οίκο ανοχής.
και δεχόταν ξένους επισκέπτες πολυτελείας…»
Και αναλογιζόμουν: Μήπως ο Όμηρος έγραψε λάθος ιστορία ;
Μήπως οι Έλληνες οι « προοδευτικοί» και οι ξένοι της κλεπτοκρατίας
ζούνε στη Νερτερία;
Μήπως η ιστορία πρέπει να γράφει τα μελλούμενα και όχι τα παρελθόντα;
Καημένε Τηλέμαχε που θα βασιλεύσεις στον παρόντα της παγκοσμιοποίησης αιώνα;
Και για να μην τρελαθώ ξύπνησα στο χρόνο τον παρόντα
. *Αμφικτύων
29/4/2010
*Αμφικτύων είναι ο Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com/

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΤΡΙΔΑ

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΤΡΊΔΑ
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΨΥΧΗ
ΤΗΣ ΔΑΣΚΑΛΑΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
Η ΕΘΝΙΚΗ ΚΡΑΥΓΗ
ΔΕΝ ΠΡΟΟΥΜΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΛΕΦΟΥΣΙ
ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΟΜΑΙ ΣΤΟΝ ΒΑΡΒΑΡΟ ΕΧΘΡΟ
ΟΥΤΕ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΛΟ 5ΦΑΛΑΓΓΙΤΗ
ΣΤΗΣ ΔΡΑΓΩΝΑ ΤΟ ΒΡΩΜΟ-ΡΩΜΙΟ
ΣΤΙΣ ΑΣΧΗΜΙΕΣ ΤΗΣ ΡΕΠΟΥΣΗ
ΣΤΩΝ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ
ΣΤΟΝ ΔΙΕΘΝΗ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟ-ΑΕΤΟΝΥΧΗ
ΠΟΥ ΠΙΝΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
ΕΝΤΟΛΗ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΕΚΤΕΛΩ
ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΔΙΑΡΚΩΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΩ,
ΟΣΟ ΖΩ, ΓΕΝΝΑΊΩΣ ΚΑΙ ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ
ΤΟΝ ΠΟΜΑΚΟ ΤΟΥΡΚΟ ΝΑ ΜΗ ΔΩ

ΑΜΦΙΚΤΥΩΝ

ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ

Η Ελλάδα στο κρεβάτι του Προκρούστη σφαδάζει.
η χρεωκοπία καλπάζει.
Ο λαός σαστισμένος κοιτάζει
η «παιδική μας χαρά» αυτοσχεδιάζει
και τις τσέπες μας αδειάζει
όρκο δεν παίρνω αν δεν τα … παντελονιάζει

Ο τυφώνας οσονούπω πλησιάζει
το Δ.Ν.Τ τα μαχαίρια ετοιμάζει
να φάει του λαού μας τη σάρκα δεν διστάζει
ο Αττίλας στο Αιγαίο και Κύπρο ορμάει
ο σιωνισμός τη Μακεδονία μας στα Σκόπια πουλάει
κι’ ο εντόπιος ατζέντης τα… συζητάει

Με δέκα χέρια η εξουσία τα ξετρυπώνει
με εκατό η Goldman Sachs τα τσεπώνει
με το βελόνι ο κοσμάκης τα μαζεύει
με το καντάρι η πλουτοκρατία μας τα κλέβει

Μέγιστη η αδικία των θεών
ολέθρια η εξουσία των «οικογενειών»
ξενοκίνητα όργανα Ουάσιγκτον και Βρυξελλών
το λαό τον χορτάσανε απάτη και ψέμα
βδέλλες και τρωκτικά του πίνουν το αίμα
όλα τα κακά μας ήλθαν τελευταία
η πατρίδα καταστρέφεται από κύματα λαθραία

Το κράτος ενάντια στην τρομοκρατία
οποία η ωφέλεια;
και οι δύο τρόμο δεν σκορπούν και βία ;
αμφότεροι στο λαό δεν προξενούν ανησυχία ;
στον αριθμό των θυμάτων μόνον η διαφορά
Οι μεν σκοτώνουν χονδρικά με το κράτος και την εφορία,
με πολέμους , μίζες εξοπλισμών
με «σπρέντ» και την τοκογλυφία
πάντα όμως στα μουλωχτά
ενώ οι ‘ αναρχικοί’ κάνουν ‘σαματά’
με πυροκροτητή, μπαρούτι και με… Μπάμμμμ
κανείς δεν αποκλείει να είναι και σε διατεταγμένη υπηρεσία
οι ίδιοι κλέφτες , οι ίδιοι αστυνόμοι ,
ποιοι οι τρομοκράτες και ποιοι οι παιδονόμοι;
μήπως για να συντηρούνται οι τρομονόμοι;
η ίδια πάντα συνωμοσία , όπως διατάσσει η Σία

Ο Οβριός τρώει το συκώτι του Προμηθέα
μόλις τώρα ανοίγει της τραγωδίας η αυλαία
αυτός είναι το μεγάλο αφεντικό,
αυτός μας έριξε στο βαθύ το κώμμα
η αλληλεγγύη των «εταίρων» μας δεν έφθασε ακόμα
σε ώττα κωφών το «νύν υπέρ πάντων αγών»

Πολίτη, δεν λογαριάζει την Ύβρι η μαφία
δεν έχει αισθήματα, ούτε κι’ ευαισθησία
την ενθαρρύνει ο δικό σου ενδοτισμός
μην κρύβεσαι λοιπόν σαν το λαγό
έβγα στο ξέφωτο. Εμπρός!!
Σήκωσε ζωντόβολο το ανάστημα σου στη συμμορία!!
Βροντοφώναξε το ΟΧΙ στη νέα Γερμανοκρατία!!
Ζήτησε των απατεώνων πολιτικών την αυστηρή τιμωρία!!
περιμένεις μήπως απ’ αυτούς έλεος και ευσπλαχνία;

Φέρτε πίσω τα κλεμμένα
τον ιδρώτα του λαού,
τα λεφτά είναι με αίμα ζυμωμένα
τώρα σου τα παίρνουν με την ψήφο τυλιγμένα
απατεώνες-γκάνκστερ με παπιγιόν και με την πέννα
Στείλε τους κλέφτες φυλακή
Στήσε στο εκτελεστικό τους προδότες στο Γουδί
για να ξεβρομίσει ο τόπος από τη μπόχα και κατακραυγή
να γίνει μόνιμη ιαχή απ΄ τον καθένα
Φέρτε πίσω τα κλεμμένα

Μόνον έτσι αδέλφια θα πάμε μπροστά
θα μπει η χώρα σε αναπτυξιακή τροχιά
στα δικά της τα κότσια αν στηριχτεί
και όχι στην ξένη ‘προστασία ‘
που μοιάζει με τη ‘δουλοπαροικία’.

*Αμφικτύων
18/4/2010
*Αμφικτύων είναι ο Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

Ο ΒΡΑΧΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ

(Αφιέρωμα στον Γιάννη Ρίτσο)

Μια ζωή αξίζει
όταν τέσσερες μήνες στην πόλη την περνάς
τέσσαρες στο χωριό
κι’ άλλους τόσους στο ταξίδι
Αν όμως δεν είσαι ευνοημένος
σαν τον Καζαντζάκη, τον κόσμο να γυρνάς
μην αγχωθείς
παρηγορήσου από τον ποιητή Ρίτσο
που μένει μονίμως στο κάστρο της Μονεμβασιάς
σε μια απόκρημνη κλιτύ
παρέα έχει του πελάγου τη βουή
του ήλιου τη θωπεία
του Αιγαίου το ιριδίζον χαοτικό Φως
τα κελαιδίσματα των πουλιών,
των γλάρων τη μαγεία.
Αυτός ούτε στην πόλη , ούτε στο χωριό
αλλά στη Φύση διάλεξε την τελευταία του κατοικία
το ατελεύτητο ταξίδι στην ένδοξη Λακωνία
Πολέμησε των ανθρώπων την κακία
τα ψέματα και την υποκρισία
τους πολέμους της διεθνούς εξουσίας
και της πλουτοκρατίας την απληστία
-.-
Με το πέτρινο καράβι της Μονεμβασίας
πλέει στο Αιγαίο
αφ’ ότου αποκολλήθηκε από τη Λακωνία
φρούριο απόρθητο, γενναίο
με λιθόστρωτα δρομάκια, ονειρική πολιτεία ,
καμάρες, σπιτάκια περιστεριώνες
αγναντεύουν στο γιαλό τα καράβια και τις γοργόνες
αψίδες , εκκλησιές , οικόσημα, βυζαντινές εικόνες
πολιτεία από το χρόνο μαρμαρωμένη
από το Γιάννη Ρίτσο χιλιοτραγουδισμένη
και από αγώνες του 21’ δοξασμένη
περιηγητή η Μονεμβασία σε περιμένει…
-.-
Εδώ διάλεξε ο Γιάννης Ρίτσος
την τελευταία του κατοικία
στο βράχο τούτο που γεννήθηκε
στα τείχη της μεσαιωνικής πολιτείας
που είδε το πρώτο φως
που βύζαξε της μάνας του το πρώτο γάλα
που πέταξε την πρώτη πέτρα στο γιαλό
και έφαγε τη φτώχεια με την κουτάλα
την αρρώστια είχε στο βίο του μόνιμο συνοδό
Εδώ ήλθα να συναντήσω τον ποιητή
και ώ! του θαύματος τον βρήκα εδώ
και με δέχθηκε φιλοφρόνως
στο σπίτι του το πατρικό
-.-
Τι κι’ αν το σώμα είναι στο χώμα
η ψυχή του είναι παρών
το πνεύμα πλανάται στο χώρο-χρόνο
κι’ ο Γιάννης Ρίτσος μου εξομολογείται ό,τι τον ρωτώ:
«Γεννήθηκα στη Μονεμβασιά
την Πρωτομαγιά του 1909
έγραψα πεζογραφήματα και ποιήματα πολλά
επέκταση του εαυτού μου το χαρτί και το μολύβι
έβαλα σ’ αυτό του ανθρώπου την καλοσύνη
τη λύπη και τη χαρά
ο αγώνας ήταν της ζωής μου το καλύτερο στολίδι
η αγροτιά ζούσε πάντα φτωχικά
μα σαν χάσαμε την περιουσία
και μπήκε ο πατέρας μου στο Δαφνί για νοσηλεία
πέσαμε σε άκρατη φτώχεια και σε δυστυχία
για μένα η ποίηση ήταν τρόπος ζωής,
όπως το νερό και η αναπνοή.
Στην διάρκεια της κατοχής
ήμουν καθηλωμένος στο κρεβάτι
από της αρρώστιας μου τη σοβαρή υποτροπή
όμως συμμετείχα στο καλλιτεχνικό ΕΑΜ
της εθνικής αντίστασης αγωνιστής
-.-
Η ποίηση δεν δίνει ψωμί,
δεν στρώνει τραπέζι με φαί
δεν γεμίζει το στομάχι
η εξουσία την αντιπαθεί
τη φακελώνει και τη βάζει φυλακή
εκτός και αν τη λιβανίζεις
και της δίνεις κάποιο κομμάτι
Ωστόσο δίνει στον ποιητή κάτι πιο σημαντικό
αξιοπρέπεια και νόημα της ζωής
και όταν τον επισκεφθεί ο Χάρος
να τον αψηφήσει , να μην τον φοβηθεί
να κονταροχτυπηθεί μαζί του
πριν του πάρει την ψυχή
ο ποιητής σύμμαχο του έχει στην αθανασία
και αντιμετωπίζει τη ζωή με φιλοσοφία
με γενναιότητα , ενόραση και προσμονή
-.-
Έγραψα στη «Διάπλαση των Παίδων» σε νεαρή ηλικία
για να τα βγάλω πέρα στη ζωή
εργάσθηκα σε θίασο σαν χορευτής
μου άρεσε η ζωγραφική και η μουσική
αλλά τα οικονομικά μου δεν έφθαναν ως εκεί
-.-
«Τρακτέρ» τιτλοφορείται η πρώτη ποιητική μου συλλογή
έπειτα ήλθε ο «Επιτάφιος», μια λυρική Ωδή
για τη σφαγή των καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη
τραγουδήθηκαν από τον λαό πολύ
του «Επιτάφίου» οι στίχοι
Με πρότειναν για το βραβείο Νομπέλ
αλλά μου το αρνήθηκαν γιατί ήμουν κομμουνιστής
η αιώνια μικροψυχία του εξουσιαστή
εγώ ήμουν ιδεολόγος στοχαστής
είναι ο άσσος στου κατεστημένου το μανίκι
για όποιον κοινωνική δικαιοσύνη απαιτεί
αυτό όμως τελικά μου βγήκε σε καλό
γιατί με αγάπησε πολύ ο λαός
με στήριξε στην άνιση πάλη
από του Κατεστημένου τον εχθρικό κατατρεγμό
-.-
Η ποίηση μου στοίχησε διώξεις και φυλακή
Μακρόνησο , Αη-στράτη, Γυάρο και εξορία
κατά τον εμφύλιο και την αμερικανοκρατία
Στη Λέρο και Σύρο με έστειλε εξορία
η χουντική επταετία
το κάψιμο του «Επιταφίου» μου έφερε μελαγχολία
ασθένεια , κατατρεγμό και κακουχία
ήταν όμως εποχή πλούσιας δημιουργίας
-.-
Με είπαν απαρηγόρητο του κόσμου παρηγορητή
εγώ ήμουν ένας λαϊκός ποιητής
βάρδος των λαϊκών αγώνων
μοναχικός, αισθησιακός σκεπτικιστής
που με τους πόρους μου ρούφηξα το φαρμάκι
του φτωχού και ανήμπορου κοσμάκη
του φυσικού νόμου ο πραγματιστής
ο θηρευτής του κάλλους σε ένα κόκκινο ανθάκι
ο φύσει υπαρξιακός αναχωρητής
το σύμπαν μου χάριζε παλλόμενη ψυχή
ο ασκητής που απωθεί και θεώνεται
και από την αγάπη του κόσμου ανδρειώνεται
λυρικός και υπερεαλιστής
τα χρόνια εκείνα τα ηρωικά
και της εμφυλιοπολεμικής άκρατης αγωνίας
τότε κυλάει ένα ποίημα ποταμός
το «Χρονικό της ταραγμένης 1940-1950 δεκαετίας»
Αυτά που συμβαίνουν εκείνη την εποχή
δεν εξηγούνται με τη λογική
ούτε αποτυπώνονται στο άψυχο χαρτί
Η χώρα έχει μετατραπεί σε απέραντο σφαγείο
πείνα , εκτελέσεις , τυφεκισμοί
δεν ξέρεις από θα σούρθει και που να φυλαχτείς
κόλαση του Δάντη και φρενοκομείο
Μια αιωνιότητα που έφερε κοσμικές καταστροφές
πόνο, δάκρυα, ανατροπές και αιματοχυσία
έτσι γεννήθηκε η «Σονάτα του Σεληνόφωτος»
ένα ποίημα κλασσικό σε γοητεία
-.-
Σ’ όλο το βίο μου στάθηκα συνεπής
ενός καλύτερου ανθρώπινου μέλλοντος ο οραματιστής
εχθρός του Πολέμου και της Ειρήνης εραστής
της προκοπής του ανθρώπου ο ταπεινός θιασώτης
συνδιαλεγόμουν με το θάνατο και τη ζωή
πάντα διχασμένος , ένας διπλός Δον –Κιχώτης
σαν δύο όψεις της ίδιας συμπαντικής πτυχής
ο λόγος χωρίς διάλογο θα ήταν απαξία
η ζωή χωρίς το θάνατο δεν θάχε καμιά αξία
βάλτος θα γινόταν η ζωή
σκουπιδαριά και ακαθαρσία
όλα ταύτα τα έδωσα σε υπερβατικό λόγο, ποιητική αδεία
και σε πεζογραφήματα απλά και λυρικά
δίχως κομπορρημοσύνη και άνευ αυθαδείας
-.-
Η μεγαλύτερη περγαμηνή για μένα είναι η συμμετοχή μου
στην Εθνική Αντίσταση
και στους αγώνες υπέρ της Ελευθερίας
η χωλή Δημοκρατία ήταν πάντα δούλα
της πολιτικο-οικονομικής διεφθαρμαμένης παρεούλας
συγκλονίσθηκα από το χαμό της αγαπημένης Λούλας
και γράφω το «Τραγούδι της Αδελφής »
όταν οδηγείται στο Δαφνί
βλέπετε , ήταν και ο πατέρας μου εκεί
είναι των Ρίτσων η μοιραία μελαγχολία
στο ταξίδι προς την… 'Τροία'
να τους φορούν ζουρλομανδύα !
Εναντιώθηκα στη Ναζιστική θηριωδία
πολλά γραπτά μου κατεστράφησαν στα Δεκεμβριανά
και σαν Σίσυφος ξεκίνησα ξανά
από του λόφου τα ριζά
σαν την Ελλάδα που κατρακυλάει στο γκρεμό
σκουπίζει τα αίματα, σηκώνεται και τραβάει μπροστά
κι’ όλα αυτά εξ αιτίας των σφαλμάτων μας
και της συμμαχικής κακοπιστίας
δεν έχουμε ακόμη αντιληφθεί
ότι τα κράτη ΔΕΝ έχουνε ψυχή
ούτε ιδεολογία
μόνον συμφέροντα έχουν και σκληρή πυγμή
και ο ΄λαός πληρώνει την επιταγή
Η πατρίδα μας έχει ολόγυρα εχθρούς
κινδυνεύει λιγότερο απ’ αυτούς
και πιο πολύ από το δικό μας αυτό
Γράφω της Αντίστασης την Εποποιία :
τη «Ρωμιοσύνη» και την «Κυρά των Αμπελιών»,
Κλέφτες του 21 και αντάρτες των βουνών
πολεμούν μαζί τον κατακτητή
σε κάθε εικονοστάσι και μια μαυροφορεμένη φωτογραφία
για το χαμένο πατέρα , το γιό και αδελφό
και πάλι η ίδια ιστορία
ο εθνικός μας διχασμός
και πάλι παρούσα η συμμαχική κακοπιστία
πάει χαμένη η ελληνική θυσία
της Εθνικής Αντίστασης
και των Βορειοηπειρωτικών βουνών
λόγια όπως «μαζί θα μοιρασθώμεν τη νίκη»
Κύπρος, Βόρειος Ήπειρος και σία
λόγια κενά , έγιναν καπνός , ήταν ουτοπία
χάθηκαν, γιατί οι Άγγλοι ήθελαν βασιλιά
και εμείς λαοκρατία
μας τρώει ο φανατισμός , η υπερβολή και η μυθοπλασία
ευτυχισμένα τα έθνη
που δεν χρειάζονται την ξένη προστασία
εμείς ακόμη είμαστε αθώα παιδιά
δεν αντρωθήκαμε και από το χέρι μας κρατά
η κάθε Αμερική και …Αγγλία
το δολερό σαράκι της Ελληνικής Γενιάς
μας τρώει τα σωθικά
η Μικρασιατική Εκστρατεία
κάθε τόσο υποτροπιάζει και ξαναγυρνά
άφησε τη σφραγίδα της σε κάθε Ελληνική ψυχή.
Μια έκκληση , μια ευχή για Ενότητα , Ομόνοια
συναίνεση και ομοψυχία
να πάει ο τόπος μπροστά
Ο ποιητικός πυρετός μου εκεί δεν σταματά
μου ραγίζουν την καρδιά τα ρήγματα της Αριστεράς
το «διαίρει και βασίλευε»
και η αφομοίωση των προοδευτικών
στα ξενικά ρεύματα των καιρών
εισβάλλει στη χώρα ο «νέος πολιτισμός»
της καταναλωτικής μανίας και της ψυχαγωγίας
χωρίς μέτρο και φραγμό
εισβάλλει η αμερικανοκρατία
Έγραψα για την μεταπολεμική Αθήνα των μαυραγοριτών
των συνεργατών του εχθρού και των προδοτών
το διωγμό των πατριωτών κι' αγωνιστών
εσωτερικός αγώνας των «προοδευτικών»
για την ανάκτηση των χαμένων ελπίδων
των ιδανικών των αριστερών .
-.-
Ανάπαυλα ειρήνης ο γάμος μου, το σπιτικό
και η γέννηση της Ερης
χαρίζει το ευφρόσυνο «Πρωινό Άστρο» το γλυκό
Είναι η εποχή που ο Ξένος με βία μπουκάρει
ο κόσμος την πράσινη δολαριά φλερτάρει
εγκαταλείπει τη γη , την επαρχία
στην Αθήνα θυρωρός να γίνει στην πολυκατοικία
στην Αμερική , Αυστραλία και Γερμανία πάει
ο κοσμάκης δουλειά στα σκλαβοπάζαρα ζητάει
Είν’ η κατάρα του οίκου των Ατρειδών
και ο διασκορπισμός των Τρωικών Ηρώων στα ξένα
για της Ελένης τον φανταστικό υμένα
όπου γης στα ξένα
χάνεται η αφρόκρεμα μιάς γέννας
καθαρτήρια μητροκτονία και ελληνοκτονία
τσακώνονται οι Έλληνες στα ξένα
«μήνιν άειδε θεά…»
κάτω από τα τείχη της Τροίας
η ληξιαρχική πράξη γεννήσεως μας ξεκινά
από τη διχόνοια για «λόγους τιμής»
με έναν καυγά Μεναλάου-Αχιλλέα
για τα μαύρα μάτια της Βρυσηίδας
Προς τι; Το μέγα τίποτα κυριαρχεί. Το ψέμα
-.-
Μετά τη χούντα ηχεί νότα αισιοδοξίας
ένα αστείρευτο όνειρο μυρμηγκιάζει
στου μυαλού μου την αλλόκοτη φαντασία
σε χαμηλούς τόνους και ευαισθησία
προς τι οι λαϊκοί αγώνες και η αγωνία
τα θύματα και η θυσία;
Ὡστόσο - ποιὸς ξέρει -
ἴσως ἐκεῖ ποὺ κάποιος ἀντιστέκεται χωρὶς ἐλπίδα,
ἴσως ἐκεῖ νὰ ἀρχίζει ἡ ἀνθρώπινη ἱστορία,
ποὺ λέμε, κι ἡ ὀμορφιὰ τοῦ ἀνθρώπου...»
»

Ο ποιητής εξομολογείται:

«Βαρέθηκα τις Βυζαντινές παράτες της Λαμπρής
τις ευχές χωρίς αντίκρισμα και αξία
την εμπορευματοποίηση της ζωής
που οδήγησαν τη χώρα στην πτώση και χρεωκοπία .
μετά από κάθε τραγωδία
οι Έλληνες δεν μονοιάζουμε
δεν μας κολλάει η διδαχή
έτσι κάπως έπεσε και η Βυζαντινή Αυτοκρατορία
με τόνους κουτόχορτο ταΐζουν το λαό
για να είναι ανίκανος την επιβίωση του να σκεφθεί
το καλό , το κακό και την πρώτη αιτία
της ήττας και της παρακμής
τα μίντια , σαν νέος Ηρώδης, κάνουν παιδοκτονία
μας έκαναν μετάλλαξη και λοβοτομή
δικαίως ο λαός τους κρατά μνησικακία
κι’ όποιος τα γκρεμίσει θα γίνει ο νέος Ηρακλής»

Η Σημερινή Σχιζοφρενική Κοινωνία

Στους ίδιους ανέκαθεν και οι δύο ρόλοι:
οι κλέφτες και οι αστυνόμοι
οι πατέρες του έθνους και οι κλεφτονόμοι
οι βιαστές της τάξης και οι παιδονόμοι
αναρχικοί δάσκαλοι και οι χουλιγκάνοι
τα αμαρτωλά μίντια και οι «παπαγάλοι»
τα διαπλεκόμενα και οι μεγάλοι
Βουλευτές που αναπαράγουν διαφθορά και βία
οι «θεσμοί» της διαρπαγής και της αγοράς
έφεραν το κράτος στη χρεοκοπία
-.-
Στους ίδιους ανέκαθεν και οι δύο ρόλοι:
πουλημένα τομάρια και εθνοκτόνοι
νταβατζήδες και πατριδοκτόνοι
κομματόσκυλα και ελληνοκτόνοι
έμμισθοι πράκτορες και μητροκτόνοι
πατριώτες και εθνοθάφτες
φτωχόπαιδα και πλουτοκράτες
γνωστοί-άγνωστοι οι τρομοκράτες
«λούμπεν» ελίτ οι αριστοκράτες
αδιάφθοροι και κλεπτοκράτες
καθηγητάδες 5φαλαγγίτες
"ελληνες" οι 'δενδριτες' και 'σκυνήτες'
υπουργοί θηρευτές της ψήφου και φασίστες
ηθικοί και λωποδύτες
φοροφυγάδες οι φορομπήχτες
της νέας τάξης τα κατακάθια και οι αγύρτες
-.-
Στους ίδιους ανέκαθεν και οι δύο ρόλοι:
οι σαλταδόροι και οι σουλατσαδόροι
οι μεσάζοντες και οι μιζαδόροι
ταγοί τους κράτους οι μεταπράτες
του παρακράτους των πόλεων οι αντάρτες
αποικιοκράτες , ιμπεριαλιστές οι νέοι μας προστάτες
τα golden boys και οι καρχαρίες
οι πλούσιοι φοροφυγάδες οι παρίες
οι ληστές στις παράκτιες εταιρείες
οι εμπρηστές και οι οικοπεδοφάγοι
οι τραπεζίτες και οι λωτοφάγοι
διώκτες και έμποροι ναρκωτικών ένα κουβάρι
δικηγόροι και μαφιόζοι
στο κοινοβούλιο οι δημοβόροι
δικαστές πλιατσικολόγοι
υπουργοί φιλόπλουτοι πανούργοι
στην εποχή μας ευδοκιμούν οι κακούργοι
-.-
Ο λαός τραβάει την ανηφόρα ,
τον χτυπάει ο άνεμος και η μπόρα
ο λαός σηκώνει όλα τα βάρη
τη ζωή του αβίωτη του την έχουν κάνει
η καθημερινότητα τον συνθλίβει
το άγχος τον βαραίνει και τον πνίγει
το 'λαμόγιο' τον ζαλίζει
ο φόβος για το αύριο τον αρρωσταίνει
ή άχαρη ζωή του τον μαραίνει
το μολυσμένο περιβάλλον τον αργοπεθαίνει
η στρατιά των ξένων εισβολέων
τον τόπο πολιτισμικά ρυπαίνει
η πατρίδα εξαγοράζεται και ξεμακραίνει
ο διαμελισμός μας απειλεί παντί σθένη
η Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη είναι ένα ψέμα
το ΝΑΤΟ εχθρικότατο από τη γέννα
οι παράπλευρες απώλειες στοιχίζουν αίμα
στα κατοχικά δάνεια μας λένε… τέρμα
η λεηλασία και η κλοπή το πρώτο θέμα
είναι του έθνους μας η Αχίλλειος φτέρνα
η Ελλάς σαν επαίτισσα τις αυλές γυροφέρνει
να της ρίξουν κάποιο ευρώ στην παλιά της λατέρνα
-.-
Η εξουσία χωρίς αιδώ ψεύδεται και ασχημονεί
Δημοκρατία της μπανανίας που ασθενεί
της οικογενειακής ολιγαρχίας που καλά κρατεί
το πολιτικό σύστημα όλο υπόσχεται και αθετεί
πρωθυπουργοί ξενόφερτοι και ξενοδούλοι
εκτελούν των αφεντικών τους μεροδούλι
υπουργοί γραφικές μαριονέττες
όσο ο λαός δεν ξεσηκώνεται να τους βάλει φυλακή
κι’ όσο η πτώση συνεχίζεται και η κρίση βαθαίνει
το μίσος κατά της Ελλάδος πληθαίνει
το ιερατείο το λαό εξαπατά και τον πλούτο βυζαίνει
κι’ ο λαός απορεί!
Τι κακό έκανε αυτός που τον βαραίνει;
γιατί η ζωή του μέρα με τη μέρα χειροτερεύει;
η κυβέρνηση ψεύδεται ασυστόλως και ασεβεί
την λαϊκή κυριαρχία ποδοπατεί
κατά του λαού ραδιουργεί
τη διεθνή εξουσία πιστά υπηρετεί
για δημοψήφισμα δεν τους καίγεται καρφί
-.-
Οι λαοί Ειρήνη επιθυμούν ,
οι οπλέμποροι πυρηνικούς πολέμους νοσταλγούν
οι δουλέμποροι ανθρώπινα ράκη διακινούν
οι λαοί δεν θέλουν βόλια στο τραπέζι, αλλά ψωμί
στρατιώτης και πολίτης δεν θέλει να σκοτωθεί
γάλα φωνάζει το παιδί
ο γέρος γιατρό και φάρμακα ζητάει
του λείπει η επικοινωνία και η στοργή
η κοινωνία το γέρο περιφρονεί
και από τις δύο όχθες του Αιγαίου
ο «τζίτζικας» το ίδιο τραγούδι τραγουδάει
ο Οβριός όμως δίνει άλλη εντολή
να γεμίσει με χρυσάφι το πουγκί
ο γαμψομύτης τραπεζίτης του σίτι, τα επιτόκια υψιπετεί
και ο λαός και από τις δύο όχθες ας πεινάει
Υπερπληθυσμός η μόνιμη απειλή
υδρογονοβόμβες ισχύος μεγατόνων για τη Γη
το πληθυσμιακό ορνιθοτροφείο αυξήθηκε πολύ
το σφαγείο δεν θα αργήσει να λειτουργήσει
οι πόροι δεν θα φθάνουνε να ζήσει
το φυσικό περιβάλλον τώρα απειλεί
τα τρόφιμα λιγοστεύουνε στη γη
η ζωή στέλνει κραυγή αγωνίας γοερή
τον τριτοκοσμικό η πείνα τον θερίζει
τον δυτικό άνθρωπο το άγχος , η ανασφάλεια
και η ανεργία τον τσακίζει
-.-
Όλοι εμφορούνται από φιλοσοφία υπαρξιακή
ακόμη δεν στέριωσαν οι δημοκρατικοί θεσμοί
το ΕΓΩ ακόμη δεν αντικατέστησε το ΕΜΕΙΣ
ο ανθρωπισμός εγκατέλειψε τη Γη
εδώ και 17 αιώνες σε γκέτο κατοικεί
και ο κάθε κατεργάρης βιάζει , ρημάζει και ασεβεί
κάνει διαρπαγή χωρίς τιμωρία και φυλακή
τα πράγματα δεν ήταν έτσι την παλιά εποχή
-.-
Τα ποιήματα μου τώρα έχουν ξεχασθεί
τα εκμεταλλεύονται δολοπλόκοι και πονηροί
και κάτι κατεργάρηδες κομματικοί χωρίς αξία
που ο δογματισμός δεν τους αφήνει να δούνε την ουσία
οι βολεμένοι το κατεστημένο υπηρετούν
σε βάρος των λαών βυσσοδομούν
οι λαϊκοί αγώνες έχουν εκ των ένδον προδοθεί ,
αλλά πρέπει να συνεχισθούν
γιατί δεν υπάρχει άλλη συνταγή
η ανθρωπότητα κάποτε θα ελευθερωθεί
θα μπει στην εποχή της Γνώσης
γιατί αλλιώς θα καταστραφεί κάποια στιγμή
η οικολογική αντροπή θα την ερημώσει
-.-
Σ’ αυτές τις ιστορικές στιγμές
η σιωπή δεν είναι χρυσός, μου είπε ο ποιητής
από το μνήμα θέλει να βγει
ένα νέο μήνυμα να δώσει
για μια πατριωτική εκστρατεία
για να μην στεριώσει η νέα Κατοχή
να επανιδρυθεί ο νόμος και η Δημοκρατία
να μην πέσει η ιερή γη
άπασας της σοφίας
στου 4ου Ράιχ την βαρβαρική κυριαρχία
και στα νύχια της σιωνιστικής μαφίας
να μείνει σε Ελληνικά χέρια
ο «βράχος της Μονεμβασίας»

*Αμφικτύων
8/4/2010

*Αμφικτύων είναι ο Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΦΩΣ

Το προεδρικό αεροπλάνο στην πίστα σταματά
ακούγεται το πρόσταγμα: «Παρουσιάστε Αρμ!!!!»
η αυτού Μεγαλειότης το «Άγιον Φως» περνά
κάτσε κλαρίνο δοξασμένε μου τσολιά
μπρος στα εβραϊκά σκοτάδια τα πυκνά
αθώοι πιστοί αγαλλιάστε από χαρά
-.-
Κι’ εσύ χριστιανέ αδαή σήκω τη λαμπάδα σου ψηλά
και άναψε την από το φως εξ Ιερουσαλήμ,
φως δακρύων, αίματος και αλληλοσφαγής
δογματισμό, διχόνοια και εξαθλίωση φέρνει στη Γη
τέσσερες από βεγγαλικά εδώ οι νεκροί
θύματα της φετινής Αναστάσιμης γιορτής
που ποτέ δεν θα αναστηθούνε
και περισσότεροι οι τραυματισμένοι
που ποτέ δεν θα αποκατασταθούνε
-.-
«Άγιον Φως» προϊόν απάτης των ιεραρχών
αναμμένο από του Πανάγιου Τάφου το κανδήλι
και μην πιστεύεις τα ψέματα τ’ Απρίλη
ότι τάχα το άναψε ο θεός
με θεϊκό τσακμάκι, με ίσκα και φυτίλι

Το Φως αυτό του εβραϊκού παρακράτους
είναι υπεράνω του Ελληνικού κράτους
και έρχεται για να στερεώσει τη σκλαβιά
να δυναμώσει τα πνευματικά σου τα δεσμά
Οβριός και Φως φόρο δεν καταβάλλουνε ποσώς
λεφτά δεν έχει η εξουσία
για παρελάσεις για την Εθνική Παλιγγενεσία
δίνει όμως χρήμα με ουρά
για να μεταφερθεί εξ Ιερουσαλήμ το φως
ανά την Ελλάδα δεξιά και αριστερά
πλήρωνε λαέ κατακτημένε το λογαριασμό
και σταυροκοπήσου ποίμνιο ευλαβικά
τα εβραϊκά σκοτάδια να σε πλακώσουν ελαφρά
και οι τοκογλύφοι να μη σου πάρουν τα βρακιά
πίσω πάντως δεν γυρίζουν τα κλεμμένα τα λεφτά.
-.-
Κι’ ας ευχηθούμε εμείς οι εθνικοί
του χρόνου να σπάσει το σκοτεινό λυχνάρι
και να φωτίσει την πατρίδα μας το Απολλώνιο φως
με του Ήλιου το ολόλαμπρο φανάρι
από την Ολυμπία και τους Δελφούς
-.-
Ως τότε παρουσιάστε Αρμ!!!
κλαρίνο ευζωνάκια γοργά
η αυτού Μεγαλειότης το «Άγιον Φως»
έγινε φολκλορικό συμβάν
Αμφικτύων
5/4/ 2010