Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

ΠΕΡΑΣΤΕ ΚΟΣΜΕ!!

 ΠΕΡΑΣΤΕ ΚΟΣΜΕ!!


του *Αμφικτύωνος

 


Πλήθυναν οι προσκυνημένοι σαν τον άμμο


ομαδόν τρέχουν τώρα στα νέα Σούσα


γονυκλινείς προσκυνάνε το νέο Χίτλερ και το Σουλτάνο


κι’ η προδοσία πήρε την ανιούσα






‘Βρωμιάρηδες’, ΄κατσαπλιάδες΄ οι ήρωες του 21’!!


ενώ τότε περνούσαμε… ωραία


κακώς σηκώσατε μπαϊράκι ενάντια στου Χίτλερ και σουλτάνου την εξουσία


και εκτοτε μπήκαμε στου Ρωμιού την ‘επάρατη δουλεία’






Και εσύ λαέ δεν πήρες από νωρίς τη ρομφαία


να κόψεις τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας


ούτε έκαψες τα κακοήθη κατοχικά υβρίδια


των κοτζαμπάσηδων και της δωσιλογικής μαφίας




Εβραιόψυχε Έλληνα της Ρωμιοσύνης!


που λες ότι είσαι θεματοφύλαξ της Αρχαίας Ελλάδας


μεταλλαγμένε γιέ της νέας δουλοφροσύνης


ποτέ δεν είδες των Ολύμπιων θεών τη φωτεινή τη δάδα






Και ενώ βλέπεις μπροστά σου του ολέθρου τον Καιάδα


εσύ καμώνεσαι ότι θα ριχτούν οι άλλοι


φταίνε οι κουτόφραγκοι που παίρνουν...την κεφαλή σου


και συ χορεύεις αμέριμνος τον πεντοζάλη




Από τους ξένους περιμένεις προστασία


κι‘ συ ανώριμος συνεχίζεις το ‘χαβά’ σου


λες και είσαι ανεύθυνος «πρόεδρος δημοκρατίας»


άλλοι να βγάζουν από τη φωτιά τα κάστανα σου




Βλέπεις το ηφαίστειο που βγάζει ‘σπίθες’


κι’ εσύ άφρων ! Σε εντυπωσιάζουνε τα τζάκια


ψηφίζεις του βιού σου τους λωποδύτες


του ολίγιστου Γιωργάκη τα μουστάκια.




Φταίνε άλλοι για τα δικά σου λάθη


εσύ ο τουρκολάγνος είσαι αθώος


εβραιόθρησκε με τα ανατολικά σου πάθη


τώρα ελληνοποιούν τους ξένους στο Ελληνικό μητρώο




Που τη βρήκες εσύ Ρωμιέ την Ελληνική ψυχή τους;


πως δηλώνεσαι Έλληνας δίχως Αξία;


πότε αποδέχθηκες την Αρετή τους ;


πότε σεβάστηκες εσύ τη γλώσσα τους τη θεία;




Σε πιο σχολειό έμαθες φιλοσοφία;


πότε διδάχθηκες λογική και πατριδογνωσία;


πότε έκανες έντιμη κριτική κι’ αυτογνωσία;


πότε έβαλες σε τάξη το χάος και τη δική σου αναρχία;




Στου Γιαχβέ το κατηχητικό έγινες χριστιανός


στα μπαράκια τα βραδάκια γίνεσαι οινο-πνευματικός


τσιγάρο και καφέ στης μιζέριας το χωριό


ποτέ δεν κοίταξες ψηλά να δεις τον ουρανό,


μόνο έμαθες να είσαι ποίμνιο και οπαδός




Τώρα δέχεσαι τα Μεμέτια σε κάθε πόλη και οικισμό


του Μουχαμέτη φτιάνεις τέμενος με μιναρέ ψηλό


στους τούρκους δίνεις από τον πλούτο σου μερτικό


‘Τροικανούς’ και Μνημόνια έβαλες αφεντικό


στα τουρκοκάναλα ξημεροβραδιάζεσαι νυχθημερόν


και μετά απορείς γιατί βαίνεις προς αφανισμό;




Χρυσορυχείο είν’ το γκουβέρνο


μπατίρης μπαίνεις, φραγγάτος βγαίνεις


κι’ αν πεις κουβέντα, είσαι χαμένος


έξω εκείνοι , εσύ δεμένος






Περάστε κόσμε στης Φυλής το χαμαιτυπείο!!


κι’ αν ο ξένος είναι μερακλής


πάει στο «μπουρδέλο πολυτελείας της Βουλής»


εκεί πληρώνουν ένα και παίρνουν δύο, Ακρόπολη μαζί και το Θησείο!!




Κι’ εμείς κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου


ψηφίζουμε οικογένειες και τζάκια


του κλεπτοκρατικού Οβραίου


κι’ ο τοκογλύφος μας καλεί κάθε τρίμηνο εις το Ταμείο :


έλα στη θεία, έλα στο θείο !!!




*Αμφικτύων


2011-02-01




*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης


μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών


http://amphiktyon.blogspot.com/


Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΧΝΩ ΚΥΡΙΑ

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΧΝΩ ΚΥΡΙΑ

του *Αμφικτύωνος


Πατρινό καρναβάλι σε ανέμελη εποχή


παραδοσιακό ξεφάντωμα σε κέντρο στην παραλία


γλέντι , χορός ως την αυγή,


ολονύκτια στο Βάκχο Διόνυσο μυσταγωγία




Παρών ο Έρως και η Αφροδίτη


πλούσια εδέσματα και αχαϊκή αμβροσία


ο έρως ήταν επιθετικός στην ερωτική αλάνα


ελεούσε κάθε καλοδεχούμενη κουκλάρα




Από τη στιγμή που κάθισε στο διπλανό τραπέζι


μετά του συζύγου της η όμορφη Κυρία


ηδονιστικές και εκμαυλιστικές ματιές διαγείρουν τα ερωτικά πεδία


βέλη ο Έρως σαν μαχαίρια κοφτερά


αμφοτέρωθεν εξακοντίζει


τις καρδιές και τα σώματα συνθέμελα ερεθίζει








Ερωτικά βλέμματα μετά μουσικής πέφτουν σαν αστραπή


κι’ οι καρδιές ζευγαρώνουν εκ του μακρόθεν στη στιγμή


με εσωτερικό κώδικα, λάγνο και αισθησιακό


χωρίς ποτέ να έχουν ειδωθεί στο παρελθόν






Τότε έγινε η πρώτη ερωτική συνομιλία


πρώτου κύκλου σιωπηρή επαφή, μέσω του αιθέρα


έτσι άρχισε η πιο σύντομη ερωτική συνομιλία


όταν απρόσμενα βγήκαν έξω για λίγο καθαρό αέρα






Τότε βρέθηκαν απέναντι αλλήλων σαστισμένοι


στον κήπο της Εδέμ στην μαγευτική παραλία σφιχτά αγκαλιασμένοι


ο χρόνος αιώνας, τα λόγια άχρηστα, δεν έχουνε αξία


τα πάντα είν’ έτοιμα για την υπέρτατη θυσία


τα σώματα φλέγονται στη λάβα της ηφαιστειακή εστίας






Τα σώματα κινεί κεραυνοβόλα επιθυμία


αναζωογονημένα από το αεράκι της παραλίας


όλα έτοιμα για να γευθούν το μήλο της γνώσεως


και όχι της «αμαρτίας»


όλα βιαστικά, χωρίς μιλιά πριν την συνομιλία, αυτή ήταν η πρωτοτυπία.






Αμέσως επακολουθεί πράξη υπέρτατης ηδονής


της αυτοκρατορίας των αισθήσεων η ύψιστη πανδαισία


επαφή εβδόμου κύκλου βαθειά μεσ’ την κοιλία


ο Έρωτας ετόξευσε καίρια βέλη την νεαρά κυρία


και αυτή παραδόθηκε με πόνο στην υπέρτατη θυσία


άπληστα η μήτρα της καταβρόχθιζε νέκταρ και αμβροσία






Εκεί έγινε η πρώτη και τελευταία ερωτική συνεύρεση, η τέλεια συνουσία


αμφότεροι πήγαν στον έβδομο ουρανό και σαν επέστρεψαν η ορχήστρα έπαιζε μια μελωδία


για την γυναικεία απιστία


άγνωστοι και πάλι όπως πριν, αντάλλαξαν μόνο ένα βλέμμα ευγνωμοσύνης


η πάνδημη Αφροδίτη ήταν αυτή που παραδόθηκε στον Ερώτα, δεν ήταν η άγνωστη Κυρία






Σε λίγο εξαφανίζεται σαν οπτασία η ωραία Κυρία


την συνοδεύει ο σύζυγος με αρκετή φιλοφροσύνη


μόνο που έδειχνε κάπως αμήχανη μπρος του η συμβία


από τύψεις συνειδήσεως; μάλλον από τις προκαταλήψεις της ηθικής μας κοινωνίας.






Μόνον ένα βλέμμα έριξε πίσω με νόημα σαν βγήκε τελευταία


ποιο το όνομα της; ποια η διεύθυνση της;


πως ήταν η φωνή της; μόνο άκουσα τους… αναστεναγμούς της


ίσως κάτι να απέκτησε λαθραία από τον Έρωτα, όχι από μένα






Το μόνο που έμεινε μετά την καταιγίδα


η άκρατη ηδονή και μια κάποια μελαγχολία


που τελείωσε σαν αστραπή η υπέρτατη ευτυχία


ποιος ξέρει τι απέγινε ο ερωτικός γόνος στην κοιλία;


αυτή κρατάει το μυστικό και άλλη ουδεμία






Αιώνια γυναίκα ! Μήτρα εσύ της Δημιουργίας!


εσύ δημιουργείς ζωή με ελάχιστο σπόρο με παλμικές δονήσεις ,


με πόνους με δάκρυα και με μύριες στερήσεις


όπως το Σύμπαν γεννά τους Γαλαξίας


πανέμορφη Αφροδίτη της πατρώας θρησκείας


είσαι αιώνια ζωντανή,


υπέρτατο δημιούργημα της συμπαντικής Αρμονίας


και δημιουργός μαζί !!






Πόσο θλίβομαι να σε βλέπω στο τσαντόρ φυλακισμένη!


από ανθρώπους άξεστους και απολίτιστους στο κελί σου κλειδωμένη!


από λάγνες μισογυνικές θρησκείες από τη ζωή και τον έρωτα στερημένη!


και από τους φιλόπλουτους τοκογλύφους εσύ και τα παιδιά σου σε πείνα καταδικασμένη!


ήρθε η ώρα αιώνια γυναίκα να σε δω απελευθερωμένη




Εσύ συντρόφευσες πιστά τον άνθρωπο Ιησού


στην υπέρ των φτωχών διδασκαλία


ο Ιησούς σε υπεραγαπούσε , όχι όμως και


οι μισογύνηδες Πέτρος και Παύλος ή Σαούλ, αυτή η συμμορία!


σε κατηγόρησαν Μαγδαληνή ότι έκανες στα Μάγδαλα πορνεία


γιατί εσύ αιώνια γυνή ήσουν πιο έξυπνη και όμορφη , είχες και γοητεία


ήσουν σύζυγος του Ιησού και όχι κανενός θεού Μεσσία




Για να σε εκδικηθούν αγνόησαν τον άνθρωπο Ιησού


βάφτισαν κάποιον ανύπαρκτο φανταστικό Χριστό «Υιό Θεού»


έφτιαξαν με τον πλαστό μύθο την εγκληματική θρησκεία


και έκαναν του Πολιτισμού την κατεδάφιση


και του Ελληνισμού Γενοκτονία






Εσύ καρπίζεις το γόνο του Έρωτα σαν τη Γαία


εσύ πονάς για να γεννηθεί αυτός


την τελευταία μέρα


τρέμουν τα φυλλοκάρδια σου για αυτόν ακόμη και όταν είσαι πλέον γραία


η ζωή βγαίνει από τη μήτρα σου Ελυθίεια


εσύ ξέρεις ότι ο Έρωτας δεν είναι αμαρτία


εσύ έχεις αλάθητο κώδικα ηθικής


σαν ερωμένη, σύζυγος και μητέρα!






Στο θεϊκό Έρωτα αυτή τη νύχτα πρόσφερες θυσία


το σώμα και την καρδιά σου εσύ πάνδημη Αφροδίτη κόρη του Δία


και της Διώνης


πρόσφερες αφιλοκερδώς στο πεινασμένο μοναχικό χελιδόνι.






Για πάντα θα σε ευγνωμονώ Κυρία του Καρναβαλιού.


εσύ μου πρόσφερες μια σπάνια διαχρονική εμπειρία


εσύ με δίδαξες την απιστία του απόλυτου αγνού


κείνη τη νύχτα του ξέφρενου γλεντιού


δεν κηλιδώθηκε η υπόληψη κανενού


ούτε λερώθηκε η ψυχή μας με τούτη την απιστία


γιατί δεν ήσουν εσύ αυτή , αλλά η πάνδημη Αφροδίτη η κόρη του Δία


γι’ αυτό ποτέ δεν σε ξεχνώ…Κυρία




*Αμφικτύων


25/3/2010 αναθεωρήθηκε στις 21/9/2012


*Αμφικτύων είναι ο Κωνσταντίνος Χρ. Κωνστανταντινίδης, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

ΠΑΣΟΚΙΚΗ «ΠΟΥΤΑΝΑ»

ΠΑΣΟΚΙΚΗ «ΠΟΥΤΑΝΑ»


του *Αμφικτύωνος



Τι απέγιναν τα σοσιαλιστικά συνθήματα


υπό τους ήχους της Κάρμινα Μπουράνα;


«η Ελλάδα στους Έλληνες» ,« υπάρχουν λεφτά»


« τιμημένα Γηρατειά» και τ’ άλλα, τα κούφια λόγια τα μεγάλα;




Τα πήρε ο άνεμος   

 σαν φύσηξε η νεοφιλελεύθερη τραμουντάνα;


Giorgo έγινες πόρνη  στον οίκο ανοχής των «εκλεκτων»,


κοινώς «πουτάνα»!!






Μας έφερες συνωμοτικά το ΔΝΤ και τον ξένο τοκογλύφο,


ύπουλα τους έβαλες σφετεριστές στον Ελληνικό τον οίκο,


ο λαός τρώει γροθιές, κλωτσιές και μαχαιριές να παραδώσει όλο του τον πλούτο,


κι’ επειδή αντιστέκεται και πολεμά, έβαλες τα ΜΑΤ με χημικά


να πνίξουνε το λαουτζίκο.


μεγαλοφοροφυγάδες όμως ουδαμού ευρίσκω!!




Σαν ανέλαβες με χίλια ψέματα την εξουσία,


Γιωργάκη καβάλησες τα τζετ και το έριξες στη ‘μπαλαφαρία’ ,


έβαλες τη Goldman Sachs και λήστεψε την οικονομία,


και οι υπουργοί σου στην ‘καλαμοκαβαλαρία’,/




Τα ΜΑΤ του «προοδευτικού» Παπουτσή,


ρίχνουν στους συνταξιούχους ξύλο μετά μουσικής


κι’ η χώρα οδεύει προς Αργεντινή και , Ινδία


στο θάνατο , στην υποταγή, στο χάος και στη βία






Giorgo τουρκολάγνε καραμπουζουκλή,


σε χόρεψαν ζεϊμπέκικο οι τούρκοι στο ταψί,


βρε πλανόδιε Εβραιοπολωνέ Αμερικάνε,


τροικανό κοπέλι , της Μαργαρίτας γιέ,


οι εθνικοσοσιαλιστές μπροστά σου ‘ωχριάνε’,


φυλάξου όμως γιατί οι Έλληνες παραφυλάνε
την προδοσία του Εφιάλτη δεν ξεχνάνε





Κι’ αν την γλυτώσεις από την Ελληνική δικαιοσύνη


σίγουρα θα την βρεις από τη Μοσσάντ


όταν δεν θα έχεις πλέον κάτι να της δίνεις


το «σώμα του εγκλήματος» μιας τόσο μεγάλης προδοσίας


 είναι κίνδυνος να το  κρατάς


«την προδοσία πολλοί ηγάπησαν τον προδότη ουδείς» 
αμείβει 




Τώρα μας έγινες και καθηγητής


στο φημισμένο Χάρβαρντ


μάλλον για ξέπλυμα μαύρου χρήματος πήγες εκεί


ή για να κρυφτείς σαν φοβισμένη σαύρα;




Και τι ξέρεις εσύ ρε ηλίθιε να διδάξεις;


την αποτέφρωση της Ελληνικής οικονομίας;


την ανθρωπιστική καταστροφή μιάς κοινωνίας;


ή την προδοσία της Ελλάδος και Ευρώπης να ξεράσεις;






Τώρα σαν εγκληματία σε καταζητάνε ,


για εσχάτη προδοσία εσένα και την παρέα σου θα σας πάνε,


η τιμωρία σας δεν θ’ αργήσει,


Giorgo στου Γουδή η αφεντιά σου θα καταλήξει




Γραβάτα από σχοινί ο λαός θα σου φορέσει.


τότε κανείς δεν θα βρεθεί για να σε συγχωρέσει


από τα πόδια θα κρεμαστείς εις την Πλατεία


να σε φτύσει η προδομένη κοινωνία




*Αμφικτύων


7/10/2011,




*Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, Συγγραφεύς, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών


http://amphiktyon.blogspot.com/


http://amphiktyon-poet.com