ΑΛΓΕΙΝΟΤΑΤΟΣ Ο 21ος ΑΙΩΝ-του Αμφικτύωνα

ΑΛΓΕΙΝΟΤΑΤΟΣ Ο 21ος ΑΙΩΝ

του Αμφικτύωνα

Αλγεινότατος ο 21 ος ο αιών/
το κακό πανδημία θανάτου έχει γίνει/
αν είν’ έτσι ο κόσμος μια κόλαση/
που το καλό; που το κακό; τα πάντα οδύνη/
όλους μαζί μας ρίχνουνε στην άβυσσο, στη δίνη/

Φωλιά αρπακτικών η εξουσία/
ολετήρας του λαού η κομματοκρατία/
φακελάκια ακόμη και στην Υγεία/
αποελληνοποιήθηκε η Παιδεία/

Πρωθυπουργό εσωτερικού έχουμε Γερμανό,/
εξωτερικού ταξιδευτή ντόπιο, Αμερικανό,/
τι διέφερε η Γερμανική Κατοχή;
και τότε και τώρα, πείνα, φόβος, ανεργία, Τάγματα Ασφαλείας , ΜΑΤ και τροικανοί.

Ασθενεί βαριά η Πολιτεία/
η Δημοκρατία υπηρετεί τώρα την ολιγαρχία /
ληστές και τοκογλύφοι έπεσαν στους λαούς με μανία/
οι Μιλντερμπέργκοι-Ιλλουμινάτοι της εξωλείας/

Κατασπαράζουν τις σάρκες των λαών
άρπαξαν τα χρήματα των κρατών
σάρωσαν τα πάντα μ’ απληστία/
έκλεψαν από τις ψυχές μας ακόμη και την Ευτυχία/

Από την επιστήμη αφαίρεσαν τη Σοφία/
από τις καρδιές μας την Ελπίδα και την ηρεμία/
από τον θάνατο στέρησαν το μυστήριο της αθανασίας/
και απ’ την ζωή το νόημα και την Ουσία. Κι’ όλα με τη βία!/

Αλλάζουν το νόημα των λέξεων με περισσό δόλο και μωρία,/
βαφτίζουν τις απολύσεις «εργασιακή εφεδρεία»/
αδιαφορούν για το φούσκωμα της ανεργίας και τη στέρηση της εργασίας/
τον άνθρωπο ρίχνουν στη φτώχεια και απελπισία./


Μας υποδούλωσαν στην παρα-Εξουσία! /
των Πολυεθνικών και της Μαφίας/
οι ψυχές μας πονούν, όλο κλάμα και αγωνία/
Σκοταδισμός, Παραφροσύνη, Δουλοφροσύνη, ω! τί Μωρία !

Εγώ παιδί του Πολέμου και της Κατοχής/
της πείνας, των εκτελέσεων (και του πατρός μου) και της καταστροφής .Εκείνη την μαύρη εποχή την έζησα με δέος /
αφήνω στους νεωτέρους παρακαταθήκη και συμβουλή
να απαιτήσουν από τη Γερμανία το κατοχικό χρέος

Μητέρα-Γη Πονάει

Φοβερό μυστικό η Γη αποκαλύπτει/
με κατασπάραξαν με τις μηχανές, σαν άγριοι λύκοι/
νόθευσαν τα πάντα σε ανατολή και δύση,/
άπληστε άνθρωπε!! για να κερδίσεις/

Κι’ από πάνω λεν, δεν είναι υπεύθυνοι αυτοί ./
ΕΓΩ, η ΦΥΣΗ, είμαι αδιάλλακτα σκληρή,/
στους Νόμους που έχω ορίσει, /
εγώ δεν είμαι πολιτικός, ψήφο για να κερδίσει /

Σκόντο εγώ δεν κάνω ουδενός /
κι’ αντί αυτοί να συμμορφωθούν ,/
να επανορθώσουν το κακό που μου προξενούν/
το χρήμα βάζουν προ παντός, μπρος στο κέρδος δεν ορρωδούν /

Αχυράνθρωποι, χρηματάνθρωποι, νάνοι ηγέτες /
παλιάτσοι επιστήμονες της πλουτοκρατίας υπηρέτες ,/
ανάξια άτομα της Γης τ’ αφεντικά/
πάντες στρατολογημένοι στην υπηρεσία του Μαμμωνά,/

Νέα Όπλα παράγουν περίτεχνα, διαστημικά, /
τρέμε ανθρωπάκο τα φοβερότερα και τα χειρότερα είναι μπροστά,/
τον Πόλεμο της Πείνας και της λιτότητας , /
για να λιγοστέψουν της Γης την πληθυσμιακή πυκνότητα/


Χειροτερεύουν συνεχώς τη χαλεπή μας τη ζωή /
μόλυναν ακόμη το νερό και την τροφή/
με χημικά, ραδιενέργεια, υδρογονάνθρακες και τα πετρέλαια/
αποπνικτική η ατμόσφαιρα από τον ηθικό ζόφο και τα τοξικά αέρια./

Πριονίζουν το κλαρί που καθόμαστε, /
αιωρούμενοι στο χάος όπου κρεμόμαστε/
για να βρεθούμε συντόμως στης αβύσσου το κενό, /
και οι λαοί της Γης οραματιζόμαστε να μας σώσει ο.. θεός /


Κακά Μαντάτα

Καταστροφή στην Γη προμηνύουν οιωνοί, /
τον Συμπαντικό Λόγο αγνοήσαν οι πολλοί ,/
μωροί επιστήμονες, ανάξιοι ηγέτες οδηγούν στην καταστροφή, /
ποτέ δεν θέσανε θέμα βιοηθικής, /


Ασυνείδητοι προ εκάστης επιλογής/
άφρονες και αντιζωικοί, υπέρ του θανάτου και κατά της ζωής, /
υπεράνω όλων το υλικό κέρδος και η ηδονή ./
αποθέωσαν άκριτα Βιοτεχνολογία και Γενετική . /


Η φτωχή μάνα αγωνιά ,/
πως το πεινασμένο της παιδάκι να ταΐσει; /
μολυσμένο με διοξίνες το κρέας σε ανατολή και δύση /
τρελά μυαλά φτιάχνουν μολυσμένες τροφές παρά φύσιν, /


Μολύναμε της Φύσεως τα μαστάρια /
τώρα μας απειλούνε τα πουλιά, τα κουνούπια και τα ψάρια, /
με διοξίνες κινδυνεύουν τα λιβάδια! /
και οι καρκίνοι φουντώσανε σαν μανιτάρια/


Το γάλα προς ώρας δεν ξέρουμε, /
αν κι’ αυτό μολυσμένο το παίρνουμε./
αν όμως κι’ αυτό μολυνθεί, /
γράψε αλλοίμονο στων παιδιών μας την τροφή./


Νοθευμένα τα πάντα λένε οι εξετάσεις /
με χημικές ουσίες κι’ άλλες μεταλλάξεις, /
δηλητήρια , ορμόνες και ηρεμιστικά όπου κι’ αν ψάξεις./
«γρίπη» από τα πετεινά και σαλμονέλα μπορεί να μην αρπάξεις, τρελές οικονομισιές η άρχουσα τάξη εισπράττει/


Να το φας θα σε φάει!/
να τους φτύσεις; το σάλιο σου χαμένο πάει, /
αυτοί το σκουπίζουν και σαν μωροί γελάνε /
“ τα λεφτά του θανάτου “ ανθρωπάκο δε βρωμάνε, /


Αν τα άπλυτα στο “ χρηματιστήριο” τα βάλεις, /
κάτασπρα από το “καθαριστήριο” θα τα πάρεις. /
όσο για το τραπέζι της Πρωτοχρονιάς; /
καλύτερα να μην το στρώσετε και Χρόνια Πολλά!


Ρίξτε το Δάσος κατά Γης

Κόψτε τα δένδρα, κατεβάστε το δάσος κατά γης,/
εγώ ο Καίσαρ της Ρώμης δίνω διαταγή, /
εδώ στης Μαρσύλιας τα μέρη, /
έργα οχυρωματικά κάνουμε, αυτό το καλοκαίρι. /

Κι’ οι στρατιώτες στέκονταν ακίνητοι , βουβοί,/
κοίταζαν τον αυτοκράτορα πελιδνοί και φοβισμένοι , /
δεν σήκωναν τα τσεκούρια τα βαριά τους, /
από σέβας στα Ελληνικά τα έθιμα τους/

Σεβόντουσαν τα δένδρα πού στέκονταν μπροστά τους /.
γιατί είχαν κατά νου διδάγματα παλιά, προγονικά /
ότι τα τσεκούρια θα γυρίσουνε ξανά,/
στα κεφάλια τα δικά τους /


Τότε ο Καίσαρας άρπαξε ενός λεγεωνάριου το τσεκούρι /
και με χτυπήματα σβέλτα, λοξά-ζερβά , /
έκοψε το πρώτο δένδρο σαν αγγούρι/
σώριασε κατά Γης μια πελώρια Δρυ, στην πτώση της έβγαλε ήχους σαν σαντούρι ,


Η χαράδρα σείστηκε από αντηχήσεις /
σκερβελέδες! ο δυνατός στη μάχη θα νικήσει! /
των Αμαδρυάδων δεν ισχύουν οι “ειδωλολατρικές” προκαταλήψεις,/
ο Καίσαρας υπεράνω όλων και της Φύσης /

Εγώ κάνω κουμάντο εις την Δύση, /
άλλαξα στον κόσμο νόμους και πεποιθήσεις. /
χρειαστήκαν έκτοτε 1700 χρόνια,/
τώρα κόβουν τα ανελέητα τσεκούρια,
των λαών τα κεφάλια και τ’ αρχίδια./

Κι’ άντε τώρα να σκεφθούν οι ανεγκέφαλοι και προδομένοι/
σαν τα βόδια στο τσιγκέλι κρεμασμένοι/
ότι τώρα είναι αργά για σωτηρία
διότι μας κυβερνάει η χρηματιστική μαφία.

Βρώμισαν τα Πάν-τα

Μολυσμένος αέρας, βρωμισμένες θάλασσες, ποταμοί οχετοί, /
των Νυμφών οι πηγές εστερέψαν ,
τα περίτεχνα μηχανήματα περισσεύσαν
αποκαΐδια και βουνά από σκουπίδια, η νέα απειλή. /


Κατευθυνόμενα βλήματα , η παλιά «σφεντόνα»,/
όπλα του Σατανά και του Αρμαγενδώνα/
του Πολέμου των Άστρων και του Πυρηνικού Χειμώνα ./
έγιναν η κατάρα του αιώνα/


Κορέσθηκαν τα πάντα εις την Γη , /
τώρα ρίχνονται στο διάστημα προς απαλλαγήν ,/
το μεταβάλλουν των εξωγήινων Μουσείο;/
και των γήινων το μελλοντικό σφαγείο/

Τελικά το είδος μας δεν θα σβήσει,/
όταν εμείς στον Πλούτωνα θα έχουμε αποδημήσει./
και όταν στη Γη η ζωή θα έχει ξοφλήσει/
αστροναύτες θα περιπλανώνται εσαεί εις την Φύση; /

Θωρακισμένος Αιών

Μολυσμένο τον Έρωτα έχουν καταστήσει /
εποχή παρακμής και σήψης έχει ενσκήψει/
ο ιός HIV σαν το θεριό τον Έρωτα έχει απειλήσει, /
δόλιο εργαστήριο τον έχει εξαπολύσει; /

Τον Άνθρωπο να σκοτώσουν ζητάνε./
σύγχρονοι Μινώταυροι τις κοινωνίες μασάνε,/
σε Ρωμαϊκές γαλέρες κωπηλατούνε , πεινάνε,/
ανασφαλείς, ψοφοδεείς, φοβισμένοι , μηδέποτε γελάνε ,/


Τον πρώτο Έρωτα δεν απόλαυσαν στο χώμα. /
μιαρό της γυναίκας το σώμα, /
μακριά !! απειλείσαι με κώμα. /
η ουράνια δημιουργία στου αρρώστου το στρώμα,
μόνον οι τριτοκοσμικοί κάνουν παιδιά ακόμη/


Μόλυναν το ιχώρ των πατρώων θεών,/
των προγόνων το ένδοξο αίμα,/
ανακάτεμα έφεραν των λαών/
μαζικά εισβάλλει το λαθραίο σπέρμα/


Φαρμακοβιομηχανία! του κέρδους σκευάσματα. Της μαφίας ναρκωτικά κατασκευάσματα/
της σύγχρονης παιδείας ελεεινά διδάγματα/
η νεολαία της ανεργίας και της αυτοκαταστροφής
με μια σύριγγα ξεψυχάει σε κάποιο κελί ,/


Μαγάρισαν το άσυλο της άγιας οικογένειας, /
στο βωμό της θυσίας την έβαλαν ως Ιφιγένεια/
θεάματα βίας και έργα μαφίας προβάλλουν με κρατική συνέργεια,/
η Ευρυβία εντός των οικιών μας και η ασέβεια /


Ο «Μεγάλος Αδελφός» στα σπίτια μας μετέβαλε σε φυλακή /
τους τοίχους έκανε από γυαλί /
βλέπει τα πάντα, φανερά και κρυφά, /
με γουρλωμένα μάτια και τεντωμένα αυτιά, καταγράφει τα πάντα ακόμη και την ...κλανιά /


Διαθέτει αισθητήρες ηλεκτρονικούς, /
εικονικής πραγματικότητας και φανταστικούς/
των αδύτων ενστίκτων την περιέργεια ν’ απολαύσει. /
και τους λαούς «μαζοπολτό» στην Νέα Τάξη να εντάξει. /

Ο λαός στο σταυρό καρφωμένος, /
στον επάνω τον κόσμο να ανέβει αγιασμένος, /
κι’ οι άφρονες πλουτοκράτες , με περισσή χλιδή /
ζωή κάνουν μεγιστάνων, σπατάλη και προκλητική . /

Ευκολόπιστε Λαέ και Χιλιοπροδωμένε

Και εσύ αναίσθητε, υπομονετικέ λαέ!! /
αντέχεις όποια πίεση σου βάλουν/
και λες μπροστά τους πάντα Ναι, /
τραβώντας αργά-αργά στο ζυγό τα βήματα σου,/


Μπροστά βέβαια χειροκροτείς τα ψέματα τους
πίσω όμως ροκανίζεις υπομονετικά την αφεντιά τους /
τελευταία τα μνημόνια άναψαν φωτιά ,/
πλούσιοι εναντίον φτωχών, μεγάλοι εναντίον μικρών,
δεν πάει άλλο των γομαριών η απονιά !/

Ο Βορράς εναντίον του Νότου,/
το Φως εναντίον του… Σκότους./
η Διεθνής του Κεφαλαίου με τις Αγορές,/
Ο κομμουνισμός επανεμφανίζεται με παλιομοδίτικες ποδιές,
άδειες κατσαρόλες οι νοικοκυρές./


“Παγκοσμιοποίηση” απατηλά την ονομάσανε./
Λαέ στον ύπνο αβοήθητο σε πιάσανε,/
να τους φθάσεις τώρα δεν μπορείς, /
το χρήμα και η τεχνολογία σε βάρος σου έχει στραφεί/


Αυτοί με τέλειους κομπιούτερ και δόλια μυαλά,/
τρέχουν σαν τους λαγούς που κυνηγιούνται από τα σκυλιά, /
και συ τρέχεις ξοπίσω τους αργοπορημένος, /
με βήμα χελώνας, νηστικός και εξουθενωμένος,/

«Εκλεκτοί» επιστήμονες θωρακισμένοι,/
κράτησαν όμηρο την οικουμένη,/
με θεωρίες δογματικές και «σχετικότητες»/
που απεδείχθησαν προσφάτως γελοιότητες./


Σφίξε το ζωνάρι σου φωνάζουν και πιο πολύ δουλειά ,
καθυστερημένε, απροσάρμοστε, φουκαρά !/
να δεις άσπρη μέρα μην ελπίζεις
εκτός κι’ αν πας στην Πάρνηθα ημέρα που χιονίζει .


Εσύ Λαέ δεν διαθέτεις ειδικούς,
τα μυστικά μου δεν μπορείς ν’ αποκαλύψεις, /
εγώ έχω χιλιάδες μυστικούς,/
τα υπηρετικά μου κόμματα δεν μπόρεσες ακόμη ν’ ανακαλύψεις/


Ξεκινήσαμε απο σένα πιό μπροστά/
όταν εσύ τους Τούρκους πολεμούσες /
εσύ και δυό ζωές αν ζούσες /
δεν θα μας έφθανες στην πονηριά, όσο κι’ αν προσπαθούσες, εκτός αν ενωμένος εξορμούσες./


Βάρβαρε του Βορά ! Ξεχνάς όταν εγώ όρθωνα Παρθενώνες
και μοίραζα αφιλοκερδώς στη Γη Πολιτισμό,/
εσύ ζούσες σε σπήλαια και στα δάση της Δρυός./
γι’ αυτό με μισείς τώρα διακαώς, αλλά λίαν συντόμως θα σου μπω μπροστά με ένδοξους Αγώνες!!

Η Αξία της Αγοράς

Τώρα μας εκθειάζουν τα καλά της Αγοράς, /
και που την βάζουν εσύ ρωτάς; /
πάνω απ’ όλα, Υγεία, Παιδεία και Ανθρωπιά . /
κι’ από την ίδια τη ζωή πιο ψηλά;
Ανδρείκελα των αριθμών της συμφοράς. Νούμερα της παρακμής και του ανθρώπινου γένους της διαφθοράς /


Τι να τον κάνουμε αργόσχολο τον άνθρωπο; τώρα το ρομπότ κάνει τη δουλειά /
το Χρήμα κι’ η Μηχανή είναι το παν./
η Αγορά φέρνει Αξία, πάνω και απ’ τη Δημοκρατία, σου απαντούν προκλητικά. Τώρα «Εργασιακή Εφεδρεία»
και ο λαός κουφαίνεται από τη βλακεία και αντιδρά υποτονικά /


Ο πολίτης δεν είναι του συρμού πιά ο φουκαράς, /
τρομάζει ακόμη και στο γυαλί σαν βλέπει τα ΜΑΤ, /
ξύλο του ρίχνουν στα τυφλά, στον καναπέ λουφάζει σαν πέφτουν χημικά, /
αξιολύπητε ανθρωπάκο! σαν βόδι, τη δύναμη σου υποτιμάς και τον βοηδολάτη προσκυνάς/

Όταν από τον ουρανό η βόμβα πέφτει, /
εσύ αλλού κοιτάς, και πέρα βρέχει. /
δεν πειράζει, στα κεφάλια Λίβυων, Σέρβων, Ιρακινών
τώρα που πέφτει της Τρόικα ο πέλεκυς , φίλε τα έχεις χέσει . /


Τα σφαγεία στη γειτονιά μας εύκολα τα προσπερνάμε/
σε Κύπρο, Βόρεια Ήπειρο, Βαλκάνια, Παλαιστίνη, Κουρδιστάν,/
και εμείς αμέριμνα σφυράμε./
Ωχ αδερφέ! εμείς καλά περνάμε, σ’ άλλους κόσμους ας πάνε! Παιδάκια!! Η μάνα σας σας τάιζε.. μπανάνες;/

Το Κράτος του Ζόφου

Τα Παιδιά του Πολυτεχνείου την Κρίση φέρανε
με δανεικά την κοιλάρα τους ευφραίναμε, /
για προβληματισμούς Αυτογνωσίας δεν αντέχανε; /
όπου μοιράζανε λεφτά εμείς πρώτοι τρέχανε,/
όπου σκληρή εργασία απέχανε. /


Οπλέμπορους και τοκογλύφους σαν προστάτες διορίσαμε,/
εθνικό σπόρ τη μίζα καθορίσαμε/
διαλύσαμε το κράτος το Ελληνικό /
τώρα φέραμε από τη Γερμανία αφεντικό! Το καλό μας θέλει ή το κακό; Νέοι κοτζαμπάσηδες σας αξίζει εκτελεστικό/


Η Τρόικα μας χορηγεί δηλητήριο σαν γιατρικό,/
«λιτά να τρώτε, φτωχά να ντύνεσθαι και στη χαμοζωή να συνηθίσετε./
Πολυέξοδη η Παιδεία, Υγεία και ο Πολιτισμός/
Όπλα να παίρνετε , Ναρκωτικά να πίνετε, από το μεγάλο αφεντικό,» Για να κοιμόσαστε τον ύπνο του δικαίου συνεχώς./


Πάντα θα έχεις του «Μεγάλου Αδερφού» την προστασία,/
να ξεχνάς την κοινωνική σου δυστυχία,/
και ηρεμία! Οι λύκοι των Αγορών φυλάνε τ’ αρνιά, /
τώρα φτιάνουμε νέα σφαγεία και μαντριά, στη Λιβύη , Παλαιστίνη Αιγαίο και Κουρδιστάν/

Ο προκαθήμενος από άμβωνος κραυγάζει,/
δεν άκουσες το χριστιανικό ποίμνιο που βελάζει; /
την σήμερον ημέραν δεν έχει κέρδος η περιουσία,/
για να γλυτώσεις την βαριά φορολογία, δώρισε την στην Εκκλησία/

Στην σύγχρονη εποχή δεν περνάει η εργασία,/
ατσιδοσύνη, ψευτιά, ληστεία, διαφθορά και τρομοκρατία,/
περνάει και η κλεψιά , καλά αν θέλεις να περνάς,/
το παράδειγμα δίνει η Εξουσία/

Άρπαξε να φας και κλέψε ν’ άχεις,/
αν θες ‘επιτυχημένος’ στην κορυφή να φθάσεις /
τη χώρα έχουν κάνει ξεφτίλα και αχταρμά!!/
κλείσε τα μάτια και τα’ αυτιά σου στον πολιτικό παραμυθά/

Δικοί τους οι νόμοι, οι δικαστές και οι χωροφύλακες, /
δικοί τους κι’ οι θεσμοθέτες , οι ληστές, κι’ οι δεσμοφύλακες./
οι Τράπεζες της ληστείας μας έκαναν παρία. /
του Βατικανού ο αιρεσιάρχης προστατεύει την παιδεραστία /


Ραβίνοι! πρωθιερείς του ζόφου και της μισαλλοδοξίας, /
ο πλανητάρχης δρομολογεί παγκόσμια δικτατορία./
κι’ η ψήφος η δική μας είναι συμπαιγνία. /
αφού τη σκέψη μας χειραγωγούν χαλκεία, στην παγκόσμια τυραννία/


Αξιωματούχοι του θανάτου το δίχτυ απλώνουν, /
εστεμμένοι από το Κτήνος, τα λεφτά μας σουφρώνουν. /
πόλεμοι, πείνα κι’ αρρώστιες δυναμώνουν , /
κι’ οι Πολυεθνικές του θανάτου ληστείες ξεδιπλώνουν. /

Μπήκαμε στο Μεσαίωνα, παντού σκοτάδι, τυραννία, /
οι “εκσυγχρονιστές”, οι γητευτές των μαζών,
ωθούν στην παγκοσμιοποίηση, το διεθνισμό και «πόλεμο πολιτισμών». /
αρκεί να είσαι “πολιτικά ορθός” /
όπερ σημαίνει ψεύτης, βολευτής, κομπιναδόρος,
εκπορνευτής ψυχών και εκμαυλιστής της σκέψης των λαών /


Ο νεοφιλελευθερισμός άδραξε την ευκαιρία/
πλουσιότερη να κάνει την πλουτοκρατία/
έβαλε τη χερούκλα στο «Κέρας της Αμάλθειας». /
κι’ αντεροβγάλτης έγινε της κοινωνίας /


Μαζί τα Λάγια και τα Τράγια

Ανακάτεψαν τον κόσμο στο πι και φί,/
τώρα η μάνα χάνει το παιδί !/
ο κάθε λαθραίος ελευθέρως εισέρχεται/
δίχως ελπίδες ο γηγενής άνεργος εξέρχεται./

Το κακό πάει να γίνει θανατερή ενδημία ,/
τα παιδιά του Ισλάμ τα θωπεύουν με ευσπλαχνία/
μας έχει κάτσει στον σβέρκο μιαρή συντεχνία/
να στην κατονομάσω το θεωρώ περιττολογία./Οικογενειακή Κλεπτοκρατία


Ελληνοκτονία-Εθνοκτονία

Πρέπει όλοι να πληρώνουν το ‘μαλί’;/
Σε γελάσανε ! «Να πλερόνι και το μετανάστι;» «είσαι ρατσιστής!»/
φίλε που ζεις εσύ; τούτη τη γη άλλοι την είχανε κι’ άλλοι την καρτερούνε…
Αλβανοί, Τούρκοι , Τριτοκοσμικοί, μαφιόζοι τώρα τη διεκδικούνε./


Ελληνοκτονία , Εθνοκτονία γηγενή σου ετοιμάζουν,/
τα παιδιά του Ισλάμ δημογραφική υπεροχή προετοιμάζουν
αυτοί κάνω παιδιά και συ θα τ’ αναθρέψεις,/
άνεργο σε κατάντησαν, μετανάστης θα δουλέψεις. Σαν δεν πήρες «σφεντόνα» να τους ξεπαστρέψεις!


Μπήκες τώρα γηγενή; από τη γειτονιά μου μακριά ! «Εγκό ντεν σηκώνω πολλά»!,/
«το σημαία κι’ οι γιορτές σου ενοχλούνε τα παιδιά » σε λίγα χρόνια θα τα πούμε πιο καλά,/
κι αν θες να καθαρίσουμε έβγα έξω ν’ αναμετρηθούμε,/
τις μικρές ώρες στο ιστορικό κέντρο …να βρεθούμε,/Αν κοτάς ανεκτικέ Ελληναρά πήγαινε στην Ομόνοια μετά τις 9.

«Γκέρο λίγκα τα λόγια σου και ταπεινά»,/
«εγκό είμαι εντώ εξουσία»! «Βλέπει πουθενά αστυνομία»;/
τούτη φορά τη γλύτωσες φθηνά /
τα πρεζόνια και η μαφία ελέγχουν της ‘άσπρης το «παζάρι»,
το πορτοφόλι ήδη στο έχω πάρει/

Ο Κακός Γείτονας

Μελανός ο ορίζων την επόμενη μέρα./
η περιοχή βγάζει φίδια, και η Τουρκία μια απ’ τα ίδια./
Κύπρο, Ελλάδα απειλεί και πιο πέρα./
Τούρκος, Αλβανός ο νταής της παρέας./ Πού είσαι Κολοκοτρώνη με τη μαχαίρα να πεις στους τουρκομογγόλους ΑΕΕΡΑΑ !


Προβοκάτορας της Μεσογείου απειλεί Κύπρο και Ισραήλ /
ο Μεμέτης θέλει ξένο πετρέλαιο να πιεί/
εκβιάζει , εκφοβίζει αλλά πόλεμο δεν αρχίζει/
μόνον η Αθήνα στο νταή υποχωρεί και τα δίκαια της προς το παρόν απεμπολεί. Όσο ζει το Καστελόριζο, η Άγκυρα στη Μεσόγειο ΑΟΖ δεν θα δει!/


Δέκα εφτά αιώνες η Δύση το ίδιο βιολί μας κάνει,/
εμφύλιες συγκρούσεις ,σταυροφορίες, την πλούσια παριστάνει; /
και τώρα βάλθηκε να μας τρελάνει/
τούτη η οικονομική κρίση θα την ξεκάνει ./


Μητέρα των Κρίσεων Είναι Τούτη

Χωρίζει η ήρα από το σιτάρι, η πλουτοκρατία παίζει το τελευταίο
ζάρι /
πολίτη πάρε θέση έξω από της Νέας Τάξης το σκοτάδι ./
ο κόσμος διψάει για αλλαγή,/
πριν απ’ όλα να μπει φρένο στον πόλεμο και ανθρωποσφαγή/


Κλονίζονται του Κατεστημένου οι μηχανισμοί,
πληθαίνουν και της εξουσίας οι κλυδωνισμοί,
τώρα δεν έχει πέραση η βία.
γαμψομύτη Μαμμωνά, χτυπάς αλύπητα με βόλια οικονομικά τη δική μας περιουσία/

Πόρνη νεοαποκιοκρατία!! Ματώνεις τους λαούς σε Γάζα, Κύπρο , Λιβύη, Κουρδιστάν /
την οικουμένη με τη ‘δημοκρατία’ και ‘τ’ ανθρώπινα δικαιώματα’ εξαπατάς/
με τα πυρά τίποτα δεν επιτυγχάνεις,/
δολάρια για να σκοτώνεις τ’ ανυπότακτα παιδιά τα κάνεις./

Φως Προμηθεικό να Φωτίσει τη Πλάση

Η Αμφικτυονική Φιλοσοφία θα φωτίζει την πλάση./
άκου και μένα μοναχικέ διαβάτη./
«ούκ εν τω πολλώ το εύ»/
«Σοφίαν ζήλου, Νόμω πείθου, Φιλοφρόνει πάσει»/


Φως Προμηθεικό το σκοτάδι θα σκορπίσει/
Δικαιοσύνη, Ειρήνη κι’ Ανθρωπισμό στη Γη να επικρατήσει,/
ο συμπαντικός Έρως εναντιώνεται με τη φιλονεικία,/
χωρίς να χάνεται ο ρυθμός και η Αρμονία/

Άγιος Νέστορας ο… «Γκολάς»

Για πολλοστή φορά ο Γιαχβέ τον κόσμο εξαπατά,
γιατί άλλο; μα για τα λεφτά/
έναν ακόμη Άγιο στα γήπεδα να προσκυνά,/
Άγιε Νέστορα!! με γκόλ τους αντιπάλους να σαρώνεις,/
με βία και φωτιά στα γήπεδα να τους σκοτώνεις, και τα τάματα των φιλάθλων να τσεπώνεις/

Με κλωτσιές, γροθιές, φωτιά και με τσεκούρι, /
έχει πολλά λεφτά του κλωτσόμπαλου το αχούρι./
μπήκε και η Εκκλησία τη σαπίλα να ευλογήσει./
μυρίστηκε χρήμα πολύ για να οικονομήσει./

Αυτά ορίζει ο φυσικός , άρρητος του Διός ο Νόμος,/
Γιαχβέ σταμάτα πιά να παριστάνεις τον παιδονόμο,/
φοβίζεις τους πιστούς με ενοχές και κακουργίες ,/
οι πιστοί προσκυνούν τις δικές σου ανομίες, Ώρα να σου γυρίσουν την πλάτη στις παρανομίες!!

Αλληλεγγύη , Καλοκαγαθία και Ευποιεία

Ζήσε καλά, κάνε το καλό, και μακριά από αδικία./
γίγαντας γίνε της ευποιείας./
δείξε αλληλεγγύη και καλοκαγαθία,/
Έλληνα, γιατί ξεστράτισες από την ευρηματικότητα
και τη φιλοκοσμία; «Ομόνοια δίωκε» με μανία/

Γιγαντώθηκε η υπερβολή, των κακών η αιτία .
η Υβρις πάει τώρα να ξεπλυθεί με δουλεία,
του κακού μας καιρού την ολόμαυρη Ατη .
τα χρέη θα πληρώσει ο φτωχός οικογενειάρχης


Το Θεό ψάχνω να βρω

Ψάχνω παντού εντελεχώς/
τον θεό που έχω μέσα μου να βρω,/
σε εικόνες, μοναστήρια, και κοσμικές θρησκείες,
στου Γιαχβέ πήγα τις μοχθηρές θυσίες,/
πουθενά ως τώρα δεν τον βρήκα στις εκκλησίες. Γιατί κρύβεται απορώ!! Μήπως εχθρεύεται του ιερατείου τις αγυρτίες;

Στης Παλαιστίνης τις ματωμένες πλαγιές τον κυνηγώ/
στους «άγριους τόπους» ψάχνω το θεό διακαώς,/
μα πουθενά δεν τον βλέπω να ξεφαντώνει,
ουδαμού το μυστικό του φανερώνει,/
μόνον με απατηλά θαύματα το ποίμνιο ψαρώνει,/


Θέλω ένα ανθρώπινο θεό να με στηρίξει./
να μην φοβάμαι στη μοιρασιά ότι θα με … ρίξει/
όπως παριστάνει η Ιουδαϊκή Βίβλος το θεό ,/
εγκληματία, της «κονόμας» και εκδικητικό. Προτιμώ τον Ελληναρά Δία, που είναι βολικός /


Απειλεί τους πιστούς με κόλαση και παραδείσους,/
με πίσσες, πύρινα καζάνια και αβύσσους ,/
στέλνει τους αμαρτωλούς στην κόλαση καταδίκους,/
τον «εκλεκτό» του λαό έστειλε σε πλούσια λιμάνια. Ντροπή σου ρατσιστή Γιαχβέ! Να χωρίζεις τους λαούς σε λάγια και τράγια!/

Κάτι άλλοι από τη γενιά του/
λένε ότι στη Βίβλο κρύβει τα χαρτιά του,/
μέσα από την πολύπλοκη απλότητα του,
κρύβει ο πονηρός τα μυστικά του,/
το «Μεγάλο Ισραήλ» να επεκταθεί στη γειτονιά του;/


Θεός και Σύμπαν κοινό έχουν Ειμαρμένη και πεπρωμένο,/
κώδικα έχουν συμπαντικό, από σοφούς αποκρυπτογραφημένο /
εμείς εδώ και 17 αιώνες λησμονήσαμε την Πρώτη Ουσία/
παρότι συμμετέχουμε στη συμπαντική Αρμονία ,/


Όμηρος, Πυθαγόρας , Τυανεύς , Ορφεύς , /
γνώριζαν τη γλώσσα των θεών,/
στον συμπαντικό Όλυμπο είχαν την κατοικία ,/
στη Φύση και στους ανθρώπους είχαν δωρίσει τη θεία ουσία ,/


Ζωντανοί, φευγάτοι και κάθε επιγενόμενος/
DNA στα κύτταρα μας έχουμε ελισσόμενο,/
με εκλεκτότατη ενέργεια στην ψυχή μας λουσμένοι,/
με πρωτόνια, σωμάτια και πρωτεΐνες σχηματισμένοι,/ με ταχύτερα του φωτός νετρίνα προικισμένοι, και ακόμη πάμε με τον αραμπά οι δυστυχισμένοι!! Τι απομένει ;


Ηλεκτρόνια, πυρήνες, νετρίνα και μυόνια,/
του σύμπαντος δομικά υλικά, αιώνια ,/
οι Νόμοι της Φύσεως τα κρύβουν προς το παρόν ερμητικά,
τα κρατούν επτασφράγιστα μυστικά,/
Τώρα αποκαλύπτεται η αλήθεια. Θα γελάσουν και του ουρανού τα πετεινά!!/


Αυτά γίνονται ορατά μόνο στους μυημένους,/
όχι στους κερδοσκόπου και ξιπασμένους ,/
ούτε στους θρησκόληπτους, δογματικούς και κόθωρνες ./
τα φανερώνει μόνον στους καλούς , αγαθούς και σώφρονες,/


Τάδε Εφη Ηράκλειτος



Ποιός έφτιαξε τον Κόσμο αυτό μητέρα; /
Ο θεός παιδί μου, μου το είπε και η… πρεσβυτέρα./
Και το θεό ; Αυτός ήρθε από το Υπερπέραν .
Δεν τα πιστεύω. Θα ρωτήσω τον πατέρα ./

‘’Ούτε θεός, ούτε άνθρωπος τον έφτιαξε παιδί μου” /
“Αιώνια ήταν, χωρίς κανείς να τον έχει φτιάξει,/
ήταν είναι και θα υπάρχει διαρκώς»,/
μου τόπε ο Ηράκλειτος μια σκοτεινή νύχτα που κοίταζε τον ουρανό./

“Αυθύπαρκτο το Σύμπαν μοναχικό,/
αγέννητο και αυτοδημιουργικό, /
χωράει τα πάντα, όλο το «κοσμικό χωριό»
φτιάχνει και καταστρέφει κόσμους με τις δυνάμεις του Αείζωου Πυρός,/
το χάος πρωταρχική πηγή ύλης και ενέργειας, /
θεία Αποκάλυψη, Αραίωση και Πύκνωση /
ασύλληπτο στη χριστιανική κατήχηση/

Στην καταπληκτική αέναη στο χρόνο και χώρο Ροή της,/
Υλη και Ενέργεια με την αέναη δημιουργική και αυτοκαταστροφική Μεταβολή της,/
Στον ατελεύτητο χρόνο και στο χώρο με την αέναη Κίνηση της,/
την ακατάπαυστη Εναλλαγή της. Αυτή είναι η συμπαντική ύφανση της/


Σύμπαν αυτοδημιούργητο και δημιουργό,/
της Αιωνιότητας και Απειρότητας φωτοστέφανο φέρει λαμπρό /
ζωή και θάνατος είναι πράξη του ίδιου δράματος ./
αν βγεις στον εξώστη ένα Γεναριάτικο βραδινό,
με καθαρό Ουρανό./
Θα αναφωνήσεις με δέος: Ώστε είμαστε και μείς κόκκοι αυτού του θαύματος; Και μείς νομίζουμε ότι είμαστε της γης…αφεντικό!!!


Μέσα στην πιό ακατανόητη δυσαρμονία./
θα γευθείς την πιό αφάνταστη Αρμονία,/
την ανοικτίρμονα πάλη των αλλαγών, /
των προσθέσεων, αφαιρέσεων, μετενσαρκώσεων και μεταλλαγών,/ Στο άπειρο, στο χώρο-χρόνο παίζεται ατελεύτητα το έργο αυτό !!/


Στο Σύμπαν του Ηράκλειτου, ύλη και ενέργεια συμπυκνώθηκε./
μέσα από τον αιώνιο Πόλεμο των Αντιθέσεων,
ξεπρόβαλε ο Κόσμος των Συνθέσεων /
η σκέψη του Ηράκλειτου σαν ακτίνα φωτός απλώθηκε,/
σαν κεραυνός του Διός στο άπειρο εξακτινώθηκε. Κι’ εμείς αναμένουμε φώτιση από ξένους κακών προθέσεων;

“Ένας κυματισμός της Πρώτης Ουσίας,/
του αρχικού πρωτόγονου Χάους
και της Δημιουργικής Αιτίας,/
είναι ο δημιουργός του Κόσμου, του Ήλιου και του Γαλαξία./
Αίτιο και Αιτιατό εν ταυτώ, υπήρξε της Δημιουργίας,/

το Αείζωον Πυρ η Πρώτη Αιτία,/
έφτιαξε τον μικρό και μέγα τούτο Κόσμο/
των Γαλαξιών, της Ύλης και Αντιύλης./
τα δομικά υλικά: σωμάτια, σωματίδια, νετρίνα , μυόνια, μποζόνια και τα «φαντασιόνια»,
τα πάντα πάλλονται με παλμό, κι’ η σύλληψη η δική σου,
κ’ η μουσική του Βάγκνερ , και του σεισμού η Καταστροφή,
και η Ησίοδεια Κοσμογονία, τα πάντα παλμική ακτινοβολία .

Όμως δεν θα διαβείς υλικά στο παρελθόν,
τον πόρο του ποτέ δεν θα περάσεις,/
τον ίδιο πόρο δεν θα τον βρεις, όσο κι’ άν ψάξεις,/
γιατί στον ποταμό θ’ άχει άλλο νερό κυλίσει , /
στην Αέναη Ροή, όπου “Τα Πάντα Ρει”,
στον απέραντο πόντο του χώρο-χρόνου
θα έχει προχωρήσει. Μόνο με τη σκέψη θα το προσεγγίσεις/


Τ’Αντίθετα και Μονιασμένα

Ζωή - Θάνατος , Φως -Σκοτάδι ενωμένα,/
ζευγάρια αντίθετα, ζευγαρωμένα/
πάντα μαζί και πάλι χωρισμένα/
στης αλλαγής τους Νόμους τους σκληρούς παραδομένα,/


Δένοντας ασταμάτητα της υλοενέργειας τα λυόμενα δεμάτια /
της Αρμονίας κτίζουνε παλάτια./
εσύ όμως τη σκέψη σου μωραίνεις ,/
στου Γιαχβέ τα ολισθηρά μονοπάτια σαν διαβαίνεις /

Λησμόνησες του Απόλλωνα το ανέσπερο Φως/
της Πυθίας το λάλον ύδωρ των Δελφών /
του Διόνυσου την παγκόσμια περιπλάνηση με τον κισσό /
έξω από την θημωνιά αδύναμο το στάχυ /
σπάει πιό εύκολα παρά αν είν’ δεμένο στο δεμάτι.


Τον Θάνατο μην Φοβηθείς

Κι’ εσύ παιδί μου με τα μούτρα να ριχθείς /
με έργα αθάνατα Δημιουργός να γίνεις,/
και όταν έρθει η ώρα μόνιμα να κοιμηθείς ,/
τον θάνατο μη φοβηθείς,
Ζωή και Θάνατος της ανανέωσης είναι κομιστής. Κάλιο όμως να ζεις/


Η ψυχή το θάνατο θα προαισθανθεί /
κι’ όταν θα βγαίνει θα ηδονισθεί,/
εσύ τίποτα δεν θα αισθανθείς, /
αφού θα έχεις πέσει σε κώμα ,
η ψυχή θα ευφρανθεί όταν απαλλαγεί από το σώμα./


Χιλιάδες μορφίνες η φύση θα σούχει δώσει πριν, /
από πόνους και αγωνία να μην υποφέρεις, /
θα μείνεις αθάνατος, μην φοβηθείς/
με τ’ αθάνατα έργα που ζωντανός έχεις προσφέρεις/

Κι’ από τα δομικά σου υλικά νέα είδη το Σύμπαν θε’ να κτίσει ,/
η Ενέργεια θα επιστρέψει στο Δωρητή ,/
σε νέες ζωές θα μετοικήσει/
ηρέμησε λοιπόν και μη φοβηθείς, όλα θα γίνουν όπως η σοφή Φύση έχει ορίσει/


Στην Αιωνιότητα θα ζήσουν τα συστατικά Σου,/
ζήσε με αξία τα νιάτα και τα γεράματα σου /
σαν ωριμάσεις γίνε δάσκαλος στη γενιά σου/
σοφία σκόρπισε στο πέρασμά σου./

Φως της Αλήθειας

Άκουσε τούτα τα λόγια, τα στερνά:/
στο Αείζωο Πυρ πάντα έχε τα μάτια σου γυρτά!/
άφησε να φέγγει στην Ψυχή σου,/
να διαλύσει την αρνητική οργόνη στο κορμί σου ,/


Μόνος σου το δρόμο της Αλήθειας να δρομολογήσεις/
στον άνθρωπο πάντοτε το καλό να μην στερήσεις/
κάποιο πρόβλημα τον καθένα βασανίζει
όπου κι’ αν ζει, σε ανατολή και δύση!/
να βάλει στους ώμους το φορτίο να τον βοηθήσεις, και όχι εσύ να γίνεις ιδιοκτήτης/

Κι’ αν μέσ’ στα ορυχεία σαν αρουραίος σκάβει,/
χαμένο, ξοφλημένο ανθρωπάκι σου φαντάζει,/
κάπου πονάει, κάτι ποθεί, κάτι τον σφάζει/
κάτι μέσα του βαθειά φωλιάζει,
ν’ ανεβεί πιό πάνω, να δει τον ήλιο, μέσ’ το σκοτάδι/


Το κάτι αυτό να το προσέξεις ,/
που σκοντάφτει, τι ζητάει; να τον συντρέξεις,/
να σπάσει μόνος τα δεσμά του,/
αλληλεγγύη δώρησε του από την καρδιά σου ./

Ο Κόσμος αυτοκτονεί, την αυτοκαταστροφή του κράζει./
η ηθική καταιγίδα έφερε πυκνό σκοτάδι,/
παρά τα μεγαβάτ και τα γιορτινά λαμπιόνια/
δεν έφτιαξε άνθρωπο Καλό κ’ Αγαθό, με συμπόνια,
η Αρετή αποδήμησε με τα χελιδόνια, η εποχή μας σπάει κόκκαλα και σαγόνια. Στις πόλεις πέφτουν μολότωφ και δακρυγόνα και στις γειτονιές κατοικούν πρεζόνια,/


Το δρόμο της Αλήθειας δάσκαλοι του Γένους χαράξτε,/
την κρίση ευκαιρία αδράξτε, την ψυχή των παιδιών φτιάξτε,/
ανοίξτε σχολεία μορφωτικά , «Ιλιάδα» και «Οδύσσεια» βάλτε βιβλία διδακτικά/
πνεύμα και σοφία μεταγγίστε στα παιδιά, αλλιώς μην περιμένετε γιατριά/

Τινάξτε του αμόρφωτου την τσίμπλα από το μάτι ,/
πλύνατε το ανθρωπάκι να βλέπει και να μην σκοντάφτει/
δώστε του μόρφωση κα ηθικό να αντέξει /
στην επαχθή ζωή του ν’ ανταπεξέλθει./


Μηδέν Αγαν

Όλα Ζωή τα θες χαρούμενα,/
εσύ πολεμάς τον φόβο και τον πόνο!/
εσύ νικάς ακόμη και το θάνατο,/
έχεις στον κόσμο κτήμα σου και θρόνο. /

Κάνε κι’ αυτό έργο σου να προσπεράσει/
το Φως στον άνθρωπο ν’ άρθει και να φωλιάσει./
τα πρόσκαιρα κυλούν εύκολα και σβήνουν πριν τα πιάσεις./
Ζωή και Φύση άφθαρτα κι’ αιώνια, αυτά να πλησιάσεις ! /


Της Αρετής το ανέσπερο Φως, μηδέποτε σβήνει, ./
η Ειμαρμένη προστάζει βουλές, η Φύση οιωνούς δίνει/
σύγχρονε άνθρωπε, μην παρεκκλίνεις /
εσύ καπετάνιος, εσύ και το πλήρωμα, μακριά από της καταιγίδας τη οδύνη/

Όλα με Μέτρο γεννιούνται και σβήνουνε /
έτσι τα θέλει η Θεία Πρόνοια να γίνονται /
ό, τι ο συμπαντικός Νόμος προστάζει./
ν’ ακολουθείς το Μέτρο και μην αυθαδιάζεις /

Δρόμοι Ζωής , Δύσης και Ανατολής


Κομμουνισμός , Σοσιαλισμός, Μαρξισμός/
τρεις συμπαθέστατες ιδεοληψίες του μηδενός/
αντί να προσαρμοσθούν αυτές στα ανθρώπινα μέτρα/
βάζουν τον άνθρωπο στο καλαπόδι και στην πρέσα/

Αν δεν ισώσει κακό του κεφαλιού του/
γκούλαγκ τον αναμένει να σώσει την ψυχή του/
και ενώ την ισότητα με το χωνί επαγγέλλονται /
σαν πάρουν την εξουσία μέγιστη ανισότητα εντέλλονται/


Ιδεολογικά λαμπρός ο Κομμουνισμός, όσο και απατηλός,/
μαραίνει την ανθρώπινη πρωτοβουλία,/
επιβάλλει δημοσιοϋπαλληλική οκνηρία,/
καταλήγει στη μιζέρια, δουλεία και χρεοκοπία./

Όταν χρεοκοπήσει εταιρεία αλλάζει συμβούλιο και προεδρείο /
μόνον στην Ελλάδα παραμένει άταφο το παλιό κατεστημένο, ακόμη και το ΚΚΕ που είναι πανταχού διαλυμένο,/
με ηλίθιο αρχηγό οδηγείται η χώρα στο χαμό,/
λαός όμως προδομένος δεν έχει πεπρωμένο./


Άνθρωπο ενάρετο, καλό και αγαθό ζητώ,/
όχι κοπάδι και ποίμνιο φαύλων,/
τον όχλο και το δόγμα αντιπαθώ, /
ο άνθρωπος δεν είναι πρόβατο στο στάβλο./


Δεν με εμπνέει ο θεός της Ανατολής, /
όρθρο και εσπερινό σαν βάτραχος στα βαλτόνερα κωάζει/
με το φετβά τα πλήθη κυβερνά /
και με το φόβο του θεού τα εξουσιάζει./


Κι’ όσοι ζητούν χρυσάφι στο χωράφι,/
με θαύματα να μην προσμένουν ν’ άρθει,/
αδιάκοπα βαθιά πρέπει να σκάβουν/
με βροχή, με χιόνι και με ζέστη,
με μόχθο και με κόπο ο θησαυρός θα έρθει ./

Κι’ αν μερικοί εύκολα αποκτούν το χρήμα, /
με μίζες , αρπαχτή και ζωή κηφήνα ,/
δεν κοιμούνται ήσυχοι τα βράδια,/
«ουδέν κρυπτόν υπό τον Ήλιο» ,
γυάλινο το σπίτι της παρανομίας,
φέγγει και μέσα στα σκοτάδια /

Κι’ όσοι χαίρονται την τέρψη του κορμιού τους,/
κι’ όσοι μετρούν το χρήμα πρωί και βράδυ /
ξέγνοιαστοι σέρνουν την αμαρτωλή ζωή τους /
στη δυστυχία των άλλων και στο δάκρυ./


Άτιμα τα λεφτά, της προδοσίας αργύρια μη ζηλέψεις/
για ν’ ανεβείς ψηλά, τον ίσιο δρόμο να διαλέξεις ,/
της Αρετής ο δρόμος, θέλει μόχθο και ιδρώτα,/
πίστη , αυταπάρνηση και ‘κότσια’ .

Η Αιτία του Κακού


Πρωθυπουργό εσωτερικό έχουμε Γερμανό,/
εξωτερικό έχουμε ντόπιο Αμερικανό,/
διαφέρουμε από την Κατοχή;Όχι!!/
και τότε και τώρα, πείνα, φόβος, ανεργία, Τάγματα Ασφαλείας , ΜΑΤ και καταστολή/

Σιωνιστές Ναζί, τον κόσμο συνωμοτικά κατακτούν /
ακίνητο από την κουπαστή του πλοίου τους τον θεωρούν /
καθώς ο ποταμός κυλά και εκείνοι μένουν στατικοί,/
λιθοβολούν τους ανθρώπους από την κουπαστή
του προσαραγμένου πλοίου τους που έχει ανατραπεί/


Το χρήμα θεό τους το νοιώθουν! /
το κέρδος αίμα τους το φέρουν!/
καθημερινά το μετρούν και επιχαίρουν,/
«Ψυχή μου φάγε, πίε και ευφραίνου,/
αύριον γαρ αποθάνομεν»,
συγχώρεση από το Ραββίνο πάντως θα πάρωμεν/


Στην ψυχή τους η πλάνη φωλιάζει, /
τον κόσμο δεν βλέπουν που φεύγει κι’ αλλάζει,/
αγκιστρωμένο ψάρι στα χρηματιστικά τους δίχτυα , /
απώλεσαν Σωφροσύνη, Σοφία και Αλήθεια,/


Την επαφή με το Σύμπαν τη χάνουν,/
σήματα της θείας Αρμονίας πιά δεν λαμβάνουν,/
οι καιροί λαμπαδιάζουν, ο άνθρωπος στα άχρηστα/
κι’ οι αγανακτισμένοι στις πλατείες ζητούν Αδράστεια,/


Τροφές πλαστικές, νοθευμένες με διοξίνες, /
του μυαλού η Ουσία νοθευμένη με τοξίνες,/
ο θείος ο Λόγος που ορίζει τη Φύση δεν τους εγγίζει/
επιπόλαιες οι σκέψεις τους, σαν τη ρουλέτα που γυρίζει./


Κάποια φωτιά μέσα μας καίει/
το Αείζωον Πυρ που ποτέ του δεν σβήνει κάτι μας λέει ,
«το Εν και το Ον τα Πάντα χωράει»/
λουσμένα με πνεύμα, τα πάντα κρατάει,/


Γέννηση και Θάνατο ισόρροπα η Φύση κρατάει /
μη σας τρομάζει το μοιραίο που παραφυλάει
των άλλων τη ζωή αν νοιώθεις δική σου, ποτέ δεν πεθαίνεις,/
αλληλεγγύη αν δίνεις, στον άστεγο, ανήμπορο,
στο πεινασμένο ζωάκι τη ζωή αβγαταίνει/

Αν θέλεις λοιπόν την ύπαρξη σου να συνεχίσεις,/
το Σύμπαν με τις φτερούγες της ψυχής σου να τυλίξεις,/
ο θάνατος τότε δεν σημαίνει καταστροφή,/
παρά καινούργια, ατελεύτητη ζωή ,
μετεμψυχώσεως και σε άπειρα όντα αναβιώσεως!/

Εξουσιαστές, Μεγαλοτραπεζίτες -Τοκογλύφοι, Αγιογδύτες

Ατζέντηδες του θανάτου και πρόξενοι γενοκτονίας/
καλέ μου άνθρωπε μην τους δίνεις κάποια αξία,/
αντιζωικοί άνθρωποι της Κολάσεως ,/
να σκοτώσουν τον ανθό της ανθρώπινης υπάρξεως,
τον διάκοσμο της Γης και τη ζωή κάθε εκφάνσεως,/


Άφρονα Άνθρωπε τη Φύση εχάλασες /
πόλεις, δάση, ωκεανούς , ποτάμια τ’ άλλαξες/
το Φως κρύφτηκε από τοξικά νέφη όξινης βροχής,/
το νεκρικό σάβανο σύντομα θα μας εκδικηθεί,
κατσαρίδες κι’ αρουραίοι τα νέα αφεντικά της Γης,/


Έντομα και τρωκτικά θα εξιστορήσουν την Πυρηνική εποχή,/
αυτοί διαχειριστές και νέοι εξουσιαστές ,/
ίσως καλύτερα από μας να οργανώσουν τη ζωή,/
εμείς φτιάξαμε ολίγιστους, μηδαμινούς εξαμβλώματα της Γης./


Επιστήμονες μακελάρηδες και διαστημικοί ηδονοβλεψίες, /
ψυχές κλεισμένες στο σκοτάδι στις κοσμικές θρησκείες,/
το Απολλώνιο φως ακόμη την ψυχή τους δεν έχει αγγίξει ./
«εκλεκτοί» του Μαμμωνά μας έχουν ευνουχίσει/


Συνωμότες τις οικονομίες στον αέρα τινάζουν,/
με τρισεκατομμύρια το παγκόσμιο γκουβέρνο ετοιμάζουν/
η Ελλάδα στα νύχια αρπακτικών ,/
τα ‘μίντια’ στα χέρια των «νονών» ./


Μπουρμπούλι γίνανε γηγενείς, δούλοι και μισθοφόροι,/
με λαθρομετανάστες γέμισαν δρόμοι και λεωφόροι,/
η αγορά στέγνωσε από χρήμα/
και η Ακρόπολη βεβηλώθηκε από το κρίμα./

Θάνατος στους Τοκογλύφους!
Θάνατος στους Οπλεμπόρους
Θάνατος στη διεθνή Μαφία
στους διεθνείς Σαλταδόρους, στους πολιτικούς μας Σουλατσαδόρους
των Ελπίδων μας τους μαυραγορίτες
και του πλούτου μας τους αγιογδύτες

Ζωή σε έζησα αχόρταγα ,/
κι’ ακόμα δεν σε βαριέμαι,/
κι’ όσες μέρες μου απομένουνε ,/
ακόμη και τα γερατειά, δεν τα’ απαρνιέμαι,/

Ζωή σε έπιασα από τα μαλλιά,/
και ΣΥ μου χάρισες τα πάντα,/
χαρές, πόνους, έρωτες , γνώση και παιδιά,/
και τώρα πριν αποδημήσω στου Πλούτωνα την αγκαλιά
στου χωριού μου τ’ αγνάντια :

«Δέξου σε παρακαλώ το μεγάλο μου ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ,
με τούτη τη φτωχή μπαλάντα,
πάντα θα σε ΕΥΓΝΩΜΟΝΩ
σ’ εσένα γλυκιά ζωή οφείλω τα πάντα.»


*Αμφικτύων
28/9/2011,

*Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, Συγγραφεύς, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.org/
http://amphiktyon.blogspot.com/

ΑΣΚΟΣ ΕΝ ΤΡΙΚΥΜΙΑ

ΑΣΚΟΣ ΕΝ ΤΡΙΚΥΜΙΑ

Η κρίση μοιάζει με πολυπλόκαμη Λερναία Ύδρα,/
επιταχύνει τα γεγονότα, στου χρόνου την Κλεψύδρα,/
τα προβλήματα τρομακτικά φουσκώνει /
και την καταιγίδα της χρεωκοπίας βραδέως ξεδιπλώνει./

Αρχίζει από τη ραστώνη και τη νηνεμία,/
κάποια σημαδάκια στον ορίζοντα-λ. χ ελλείμματα και χρέη-, δεν τους έδωσαν σημασία,/
εικονική πραγματικότητα τα θεωρήσαμε/
ώσπου από την καταιγίδα χτυπηθήκαμε./

Ξαφνικά μια μελανή οπή το παν έχει ρουφήξει/
μισθούς , συντάξεις, πλούτο κλπ τα έχει εξανεμίσει/
την εθνική ανεξαρτησία έχουμε υποθηκεύσει /
και την αισιοδοξία σε απελπισία έχουμε μετατρέψει./

Η «Ελλάς» στα στενά της Σκύλλας και Χάρυβδης σκυλοπνίγεται με σπασμένα κατάρτια/
ανίκανος και ξενόδουλος ο καπετάνιος , κλειστά έχει αυτιά και μάτια,/
οι Σειρήνες, άλλες ουρλιάζουν και άλλες μοιρολογούν,/
το καράβι και τους ναύτες που θα καταποντισθούν/Σε βράχους κοφτερούς, οδηγείται προς πτώσιν,/
πεινασμένα όρνεα οι δανειστές μας, μεζέ αναμένουν προς βρώσιν,/
το μαρτύριο της σταγόνας για χρόνια συνεχίζεται/
η αντοχή και υπομονή στο τέλος εξανεμίζεται. Επανάσταση ψυχανεμίζεται/

Το πλήρωμα ξόδευε περισσότερα απ’ ότι βγάζανε για να ζούνε/
τα υπόλοιπα έπρεπε από τους τοκογλύφους να δανεισθούνε/
τώρα κανείς δεν δέχεται να το δανείσει/
έτσι πέσαμε στην παρούσα βαθυτάτη κρίση/

Ένα φορολογικό μέτρο την ημέρα/
ο Big Brother της φοροεπιδρομής χτυπάει καθημερινά με τη μαχαίρα/
τοκογλύφοι-δανειστές ομού με την ντόπια κυβερνητική μαφία/
εφορμούν στα νοικοκυριά προς πλιάτσικο και ληστεία /Θάνατος στην αντιλαϊκή τους κακουργία!!!

Πολιτική ηγεσία, όμοια με συντεχνιακή μαφία,/
ξενόδουλη και ξενολάγνα, ανάπτυξη δεν έκανε καμία,/
ικανότατη για κλεπτοκρατικό αλισβερίσι,/
τώρα που ο πάτος του βαρελιού έχει σαπίσει, /
Ποιος θα μας σώσει; Ποιος θα μας σώσει; Μόνον η επανάσταση θα μας γλυτώσει. /

Η ελπίδα πέταξε από τον Πίθο της Πανδώρας/
ο φόβος για το αύριο σαν πούσι σκέπασε όλη τη χώρα/
απελπισμένοι φουντάρουν στο κενό/
ελεημοσύνη επαιτεί γονατιστό, το αθάνατο γένος των Γραικών , /

Ασκός η Ελλάς κλυδωνιζόμενος/
και μηδέποτε βυθιζόμενος/
υπέρ ελευθερίας, δημοκρατίας και δικαιοσύνης παλλόμενος/
στα κύματα χανόμενος και πάντα αναδυόμενος/
λίαν συντόμως θα χαθεί το τοκογλυφικό φαινόμενο. Ομως το Ελληνικό Πνεύμα θα είναι εσαεί δρώμενο.

Πέρασαν και πάνε Πέρσες, Γότθοι , Βησιγότθοι/
Ρωμαίοι , Άραβες, εχθροί-σύμμαχοι και άλλοι τόσοι/
πέρασαν Φράγκοι , Τούρκοι , Γερμανοί
Βούλγαροι και Ιταλοί, μα δεν έμεινε κανείς/
και χρεοκοπίες αρκετές μας χτυπήσανε ,
μηδέποτε τον Ασκόν βυθίσανε
Αμφικτύων
27/9/2011,
*Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, Συγγραφεύς, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.org/
http://amphiktyon.blogspot.com/

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ
Απάνω που συνηθίσαμε με δανεικά να ζούμε
ως τα ξημερώματα να ξεφαντώνουμε
και να γλεντοκοπούμε
ήρθε από τους δανειστές μας η κατραπακιά
χονδρή σφαλιάρα πέφτει και κλωτσιά

Τώρα ξυπνήσαμε αιφνιδιασμένοι,
σαν αρνιά εν μέσω λύκων αλαφιασμένοι,
ως πριν νομίζαμε ότι ήταν για τον άλλο η λυπητερή,
ώσπου άστραψε και βρόντηξε η σφύρα των δανειστών
στην ημετέρα κεφαλή.

Και τώρα βαριά σέρνουμε της σκλαβιάς τις αλυσίδες
το πρόβλημα μας περιπεπλεγμένο έγινε , σαν πλεξίδες
πάτος στο βαρέλι ουδαμού
στέρεψε η ελπίδα του λαού

Αν ψάξετε για την αιτία,
θα χαθείτε στου Λαβυρίνθου την κεντρική γαλαρία,
το πολιτικό σύστημα έχει την κυρία,
τα φάγαμε όλοι μαζί , άλλοι λιγο κι’ άλλοι πολύ

Τώρα η μόνη ελπίδα είναι οι Γερμανοί του «τάσκ γκρούπ»
ήρθαν να μας φτιάξουν ή για να μας κάνουνε Τομπρούκ;
να βάλουν τάξη στα υπουργεία ,
και να μας λυτρώσουν από την πανουργία;
Βοήθα μας Δία!

Από την επανάσταση και εδώ
θεωρήσαμε τούτο το κράτος εχθρικό,
Βενετσιάνικο, Τούρκικο κατοχικό,
και το χρεοκοπήσαμε με χέρια και πόδια, αφειδώς

Τώρα για να επιβιώσουμε αν επιθυμούμε,
πρέπει τους Νόμους πιστά να τηρούμε,
δρακόντιες ποινές να θεσπισθούνε ,
και προ παντός χωρίς εξαιρέσεις να εκτελεσθούνε

Για να ζήσουμε σε ηθική επάρκεια,
ανάγκη να επιτύχουμε αυτοπεποίθηση και αυτάρκεια,
να προτιμούμε την ημετέρα πνευματική και υλική πραμάτεια,
και να εθισθούμε στο «μέτρον» και στην εγκράτεια.
Αμφικτύων
19/9/2011,
*Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, Συγγραφεύς,
μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.org/
http://amphiktyon.blogspot.com/

ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ

ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ
Σεπτέμβρης μήνας γρουσουζιάς και δυστυχίας
προκατάληψης και γενικής κακοτυχίας,
αρχή φθινοπώρου, του χειμώνα η προαγγελία,
το πετρέλαιο θέρμανσης έγινε είδος πολυτελείας.

Ιδού και τα πρώτα κυκλάμινα με το νεκρικό χρώμα,
έκαναν την εμφάνιση στου κήπου μου το χώμα,
τα πρώτα έξοδα για τα σχολεία,
αρχίζουν φέτος μαθήματα χωρίς βιβλία.

Σεπτέμβρης, μας τρέλανε η φορολογία,
στέλνει η εφορία πολλαπλή ομοβροντία,
βόμβες με βομβίδια πολλαπλών θραυσμάτων,
μέτρα φ οροεισπρακτικά κατά των αδυνάτων.

Σεπτέμβρης, δεν γίνεται δίχως τα πρωτοβρόχια,
πλημμύρες θα φέρουν , καταστροφές και «πανωτόκια»,
η μελαγχολία του κόσμου ανεβαίνει ,
γιατί ο πάτος στο βαρέλι χάθηκε, στο βάθος χαίνει.

Όλοι οι πόλεμοι τέτοια εποχή αρχίζουν,
άλλοι με πραγματικά πυρά κι’ άλλοι με φορομπηχτικά θερίζουν,
οι Τούρκοι στα δικά μας νησιά παράνομα αλωνίζουν,
τα εθνικά μας δίκαια με τις «κανονιοφόρους» ροκανίζουν.

Σήμερα βρέχει,
πόσο μ’ αρέσει όταν βρέχει,
η καταιγίδα με μανία τρέχει,
στη Γη η αιγίδα του Διός σαν πέφτει.

Τα νερά στο λούκι συναυλία αρχίζουν,
τα φυτά ευγνωμονούν, συγκινημένα δακρύζουν ,
οι χονδρές σταγόνες την ξερή Γη ποτίζουν,
και οι ένοικοι των ισογείων πλημμυρίζουν

Όταν ήμουν 13 ετών ,
ανέβηκα σε ένα ψηλό βουνό
σ’ ένα μαντρί που είχε αρνιά και κατσίκια
έζησα τα πιο ακραία καιρικά καπρίτσια

Είδα με τα μάτια μου το νεφεληγερέτη Δία
να κατεβάζει στο βουνό σύννεφα θηρία,
, αστροπελέκια σαν του Αδη τα φίδια, βροντές, θεομηνία
φθηνά γλυτώσαμε την ηλεκτροπληξία

Βροχή και άνεμος χτυπούσαν του στέγαστρου τη λαμαρίνα
τα γίδοπρόβατα βέλαζαν με ανησυχία
τα τσοπανόσκυλα ούρλιαζαν σαν θηρία,
και η αφεντιά μου ζαρωμένος σε μια γωνία, παρακολουθούσα την κόλαση του Δάντη με φοβία.
Αμφικτύων
18/9/2011,
*Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, Συγγραφεύς,
μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.org/
http://amphiktyon.blogspot.com/