ΠΑΡΛΑΤΑ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ

ΕΥΓΕ ΦΙΛΕ ΤΗΣ ΔΙΚΤΥΟΛΑΤΡΕΙΑΣ!!!
ΥΠΕΡΟΧΗ Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΑΦΙΑΣ
ΜΟΝΙΜΩΣ ΕΝ ΚΡΑΝΙΩ ΕΧΕΙ ΤΡΙΚΥΜΙΑ
ΠΑΝΤΑΧΟΥ ΠΑΡΟΥΣΑ Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟ ΜΟΡΦΗ ΠΑΝΤΑ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ
ΟΠΩΣ Η ΑΘΗΝΑΙΑ Η "ΟΣΙΑ"
ΚΑΙ Η ΣΙΩΝ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΤΩΡΑ CIA
ΤΗΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΣ Ο ΥΙΟΣ
ΠΟΥ ΑΝΑΓΟΡΕΥΤΗΚΕ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Ο ΜΕΣΣΙΑΣ
ΤΩΡΑ ΠΟΥΛΑΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ
ΧΑΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
ΣΤΟ ΝΔΤ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΕΞΟΥΣΙΑ
ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΦΥΣΙΚΑ
ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΕΞΟΔΑ , ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ
ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑΚΙ ΚΑΝΕΙ ΜΠΑΛΑΦΑΡΙΑ
ΙΠΤΑΜΕΝΟΣ ΙΟΥΔΑΙΟΣ ΣΠΟΡΟΣ ΚΡΑΤΑΙΑΣ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑΣ
ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ , ΔΙΚΗ ΤΟΥ Η ΑΡΧΗΓΙΑ
ΑΙΓΑΙΟ, ΚΥΠΡΟ ΘΡΑΚΗ: ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ ΣΤΟ ΜΟΛΩΧ ΘΥΣΙΑ
ΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΣΚΑΦΗ ΕΦΕΡΕ ΩΣ ΤΗΝ ΑΜΦΙΛΟΧΙΑ
ΠΑΡΕΔΩΣΕ ΚΑΙ Τ' ΟΝΟΜΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΜΠΕΡΔΕΨΕΙ ΚΟΛΛΗΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΡΔΑΡΊΑ
ΔΩΡΟ ΣΤΗΝ ΣΚΟΠΙΑΝΗ ΑΛΗΤΟΣΥΜΜΟΡΙΑ
ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΤΛΑΝΤΙΚΗΣ ΙΟΥΔΑΙΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΝΑ ΔΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ
ΠΡΙΝ ΚΑΤΕΒΟΥΜΕ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΝΕΡΤΕΡΙΑΣ;
ΟΠΟΥ ΚΑΙ Η ΑΙΩΝΙΑ ΜΑΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑ
ΑΓΩΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΕΥΗΜΕΡΙΑ
ΚΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΚΟΛΟ ΠΛΟΥΤΙΣΜΟ
ΤΟΝ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΛΗΣΤΙΑ
ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΗ ΦΙΛΟΧΡΗΜΑΤΙΑ ,
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΤΟΛΜΗ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑ
ΧΑΡΕΙΤΕ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΑΛΛ’ ΟΧΙ ΤΗ ΣΑΡΚΟΛΑΤΡΕΙΑ,
ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ, ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΒΙΑ
ΤΟ ΕΣΧΑΤΟ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ
ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ
ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΑΜΦΙΚΤΥΩΝ

Ο ΤΑΦΟΣ ΤΗΣ ΛΥΓΑΡΙΑΣ

Νεκροταφεία δεν έχουν μόνο οι άνθρωποι
έχουν και τα δένδρα , τα δάση, τα ζώα και τα φυτά
τάφο έχει κι’ η αείμνηστη η Λυγαριά

Κάποτε ήταν πλουμιστή, πλατιά
γεμάτη κλάδους, άνθη και μοσχοβολιά
με εκείνη την χαρακτηριστική μυρωδιά
μου θύμιζε την ομηρική Κυπαρισσία
χρόνια …περασμένα… προπολεμικά

Φτιάναμε ξόβεργες με τα ίσια της κλαδιά
κάποτε ο κυρ-δάσκαλος μας καταχέρισε
με τις βέργες της γιατί πιάναμε πουλιά
εμείς δεν ξέραμε οικολογία, ζούσαμε σαν τα ζώα φυσικά
Κακία δεν της κράτησα, την ευγνωμονώ πλατιά
το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο και από τη λυγαριά
ήταν σύνηθες τα χρόνια εκείνα τα παλιά

Με τη λυγαριά στου δρόμου τη γωνιά
είχαμε φιλία, μιλούσαμε καθημερινά
Κάποια μέρα ο τραπεζίτης έφτιαξε καινούργιο αρχοντικό
όλο πέτρα και σύγχρονη ξιπασιά.
Ώσπου ήρθε η ώρα του πεζοδρομίου.

«Φοβάμαι» μου είπε, όταν την είδα για τελευταία φορά.
«Φθάνει το τέλος μου….»
Μην φοβάσαι της λέω. Θα καθαρίσω εγώ..
Θα μιλήσω στον τραπεζίτη. Αλλά φεύ!! Ψυχρός αυτός
γι’ αυτόν αξία έχουν μόνο τα λεφτά.

Όταν ξαναπέρασα είδα μια ταφόπλακα βαριά
Ο αχρείος τραπεζίτης έθαψε ζωντανή τη λυγαριά
χωρίς ίχνος συμπόνιας και ανθρωπιάς
γιατί και τα ζώα και τα
φυτά-όπως οι άνθρωποι- έχουνε καρδιά

Από τότε κάθε που περνώ από του δρόμου τη γωνιά
κάνω σιωπηλό μνημόσυνο στον τάφο της.
Τι κι’ αν’ την εξαφάνισε η σκληρότητα του τραπεζίτη
για μένα ζει στης Ξυλοκέριζας την πλαγιά !
και κάποια μέρα θα πετάξει σ’ άλλο σπίτι

Από τότε κάθε που περνώ από του δρόμου τη γωνιά
της σιγοτραγουδώ: «λυγαριά ,λυγαριά
μου ραγίζεις την καρδιά.
κι’ αν πονάς, κι’ αν πονάς θα αναστηθείς κάποια φορά»
Αμφικτύων
Νέα Μάκρη 22 Ιουλίου 2010
*Αμφικτύων είναι ο Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης ,
μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com/
ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ , ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

ΜΕΤΡΑ ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΡΟ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ

Μέτρα, μέτρα, μέτρα αυτοκαταστροφικά
χωρίς ανθρωπιά , αναίτια
ορυμαγδό μας βάζουνε τα φέσια
και αντί να επιστρέψουν τα κλεμμένα
μας ζητάνε τώρα και τα ρέστα
«ο λαός να πληρώσει τα σπασμένα»
κι’ αυτοί ν’ απολαμβάνουν ανέτως τα σουφρωμένα»

ΠΩΛΕΙΤΑΙ η Ωραία Ελλάς
αεροδρόμια, λιμάνια, ακίνητα και κινητά
σύνορα, ταυτότητα, ιθαγένεια και ιστορία,
την τιμή μας τη βίασε ο Τζέφρι, χωρίς να πληρώσει μία
όλα στο σφυρί και σε τιμή ευκαιρίας
πάρτε κόσμε , η φθήνια τρώει τον παρά
σε λίγο θα πλακώσει των «εκλεκτών» η Μαφία
να πάρουν μερίδιο απ’ τη λεία

Μέτρα περικοπής στο χαμηλοσυνταξιούχο
και στον άνεργο τον επιδοματούχο
όχι όμως στον υψηλόβαθμο αξιωματούχο
ούτε στον πλουτοκράτη τον ταρτούφο
όλα τα βάρη στο λαό, αυτό το UFO!!

Μέτρα περικοπής και σε Υγεία
άθικτο το φακελάκι του γιατρού
τα ταξιδάκια δωρεάν σε Ευρώπη, Αμερική και Ασία
από την τάδε και δείνα φαρμακευτική εταιρεία
και τα έξοδα για Κόσσοβο, Ινδικό, κι’ Αφγανιστάν
τρομοκρατούν πιο πολύ τους Έλληνες από τους Ταλεμπάν
γιατί εδώ έχουμε λιτότητα και νηστεία
και πετάμε τα λεφτά για τη νατοκρατία

Μέτρα περικοπής και στην Παιδεία
η χώρα μας κατάντησε χώρα ανέργων επιστημόνων
χώρα παιδοκτονίας, έρημος Γεδρωσία
στρατιές ανέργων μεταναστεύουν εν σπουδή
φεύγει σε Αμερική, Ευρώπη και Αγγλία
οι λαθρομετανάστες μεταβάλλουν τη χώρα σε Βαβυλωνία
ένθα βασιλεύει το έγκλημα και η βία

Μέτρα αποδόμησης της εθνικής ταυτότητος
και κατάργηση της φιλοπατρίας
πάντα ταύτα εθνικιστικά εισίν
Κι’ οι γείτονες ορμήσανε με βία
να αποσπάσουν Αιγαίο, Θράκη, Ήπειρο και Μακεδονία

Μέτρα καταστροφικά και από το Δυο-Νου-Του
απάνθρωπα, θανατηφόρα με αναλγησία
υπέγραψαν την καταδίκη μας και την ξενοκρατία
Κυβέρνηση , Βουλή και Κόμματα μπήκαν σε αχρηστία
Κι’ ο κακομοίρης ο λαός αγκομαχά και κράζει με αγωνία:
«Γκρεμοτσακιστείτε κλεφταράδες , μας κάνατε μπανανία.
Σας πρέπει η φυλακή και το Γουδί για τιμωρία
ν’ απαλλαγούμε από τη δική σας ληστοσυμμορία
που εκτός από τις μίζες και αρπαχτή
αδειάσατε τα κρατικά ταμεία.
Πώς να εμπιστευθούμε σε σας ρε ψεύτες, κλέφτες και λωποδύτες;
των παιδιών μας τις μαύρες τύχες ;
σε σας τους ανίκανους αγιογδύτες να κλείσετε τις μαύρες τρύπες;
και να οδηγήσετε τη χώρα στη σωτηρία
εσείς ρε ρεμάλια της Απληστίας»;
Αυτό είναι η μεγαλύτερη ΟΥΤΟΠΙΑ
Και όμως ο λαός πλέει σε πελάγη Απαθείας.
Ω!! Δυστυχία !!!
*Αμφικτύων
*Αμφικτύων είναι ο Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης ,
μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com/
ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ , ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

ΠΕΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΠΡΟΣ ΚΥΠΡΟ

Σαν το Θησέα με τα κόκκινα πανιά
βάζω της Ολυμπιακής φτερά
στη ράχη της άνετο ταξίδι σε προσμένει
από την Αθήνα η πτήση ξεκινά
στη σκλαβωμένη Κύπρο να σε φέρει
Προσωπικά την προτιμώ
σε κάθε ταξιδιωτικό προορισμό
γιατί αυτή η εταιρεία προσφέρει κάποια μαγεία
και μου θυμίζει ταξίδια Αργοναυτικά

Εκεί ψηλά απόλαυσα για άλλη μια φορά
το γαλαξιακό Φως του Αιγαίου
που λαμπυρίζει στα γαλανά νερά
και τα σμαραγδένια διάσπαρτα νησιά
στον Αιγαιατικό αιθέρα μια μαγεία την ψυχή διαπερνά
σαν χάνεται η σκέψη στον συμπαντικό καμβά
πετώντας ασφαλής σαν το πουλί
μόνον όταν δουλεύει ομαλά η μηχανή
και τα πηδάλια του αέρα
υπακούουν στου κυβερνήτη την εντολή
χάρις στο προσωπικό του εδάφους
που μοχθεί και συντηρεί το ατσάλινο πουλί
κάτι που εμπιστεύεσαι απόλυτα στην Ολυμπιακή
ασφάλεια, άνεση και ελευθερία όλα μαζί

Κάτω τα σύννεφα σαν τουλίπες, εξαφανίζονται με ορμή
καθώς τρέχαμε ολοταχώς εμείς
μέσα όμως στο θάλαμο, ακινησία, περιποίηση και προσμονή
πότε να φθάσουμε στης Αφροδίτης το νησί;

Μακάρι να μην την έβλεπα και πάλι σκλαβωμένη
τ’ Αττίλα η μπότα να την έχει στα δύο χωρισμένη
το αίμα δεν φαίνεται από ψηλά, και ας είναι ματωμένη
στου Έλληνα την ψυχή δεν είναι ξεχασμένη
κάποτε η Κύπρος μας θα ελευθερωθεί
θα βγει ελεύθερη και ανδρειωμένη
αν ο Ελληνισμός ενωθεί και αγωνισθεί

Κάποτε όμως τ’ αεροπλάνο κατεβαίνει
στο έδαφος η αίσθηση ασφάλειας ανεβαίνει
αρχίζουν έλεγχοι , διαβατήρια, αναμονή
σχετική ταλαιπωρία
είναι και η βιασύνη μας η αιτία

Βγες από το καβούκι σου άνθρωπε μου
ζήσε κι’ άλλη εμπειρία
να δεις την πανέμορφη Κυπριακή Δημοκρατία
να γευθείς των αδελφών Κυπρίων τη φιλοξενία
η ζωή δεν είναι μόνον μάμ, ξάπλα και βιβλία

Μην ακούς τους στρεβλόψυχους εξουσιαστές
που έχουν θεοποιήσει τη δουλεία
είν’ ευεργετική λίγη ανάπαυλα , λίγη αργία
κάνει καλό η αλλαγή, όχι τα ίδια και τα ίδια
τέσσερις μήνες στην πόλη , τέσσερις στο βουνό
και άλλους τόσους στα ταξίδια
είν’ η άριστη αναλογία
για παραγωγή έργου, όχι φυσικά για αδολεσχία

Με συναρπάζει η γνώση κι’ η δημιουργία
με σαγηνεύει η απλήρωτη εργασία
γιατί αυτή μένει στην αιωνιότητα και στην αθανασία

*Αμφικτύων
17/06.2010