Η ΘΕΑ ΤΥΧΗ +

 Η ΘΕΑ ΤΥΧΗ

 

Τύχη αγαθή Έλληνας να γεννηθείς

στην ευλογημένη  γαλανή μας χώρα

και όχι  στη στέπα της Ανατολής και σε βαρβαροχώρα

Πατέρας της Τύχης  ο  Ωκεανός

από άγνωστη μητέρα

πάντα πάει με τον τυχερό

και το χαμένο κάνει πέρα

Τη Βούληση και Φρόνηση έχει φιλενάδες

τους ριψοκίνδυνους και έξυπνους ευνοεί

και τους παλικαράδες

τους ηττοπαθείς και  τους δειλούς

αντιπαθεί  και   τους «φρονιμάδες»

Ο Πίνδαρος την   ύμνησε

ο Ησίοδος θεά την αναφέρει

αδελφή  τυγχάνει των   Μοιρών

το καλό ή το κακό αυτή  προσφέρει

Οι Φενεάτες  θεά την τίμησαν

τέμενος της έκαναν στην Αιγείρα

οι Αχαιοί σεμνά τη λάτρεψαν

στα χέρια της το Κέρας έβαλαν

της Αμαλθείας

Αν έχεις τύχη    διάβαινε λέει ο λαός

και ριζικό περπάτει

και αν σού  πέσει  ο κακός  λαχνός

χαιρέτα μου τον πλάτανο  Θανάση

Αν   φρόνηση  έχεις  λειψή

και η  κούτρα σου  δεν τραβάει

τύχη   στρεβλή θάχεις και ανάποδη

η  α-τυχία    θα σε  κυνηγάει

Αν    σε εχθρεύεται  η τύχη σου

και  σε αντιπαθεί   ο Δίας

ρίχνει  πάνω σου   κεραυνό

και σε πάνε για κηδεία

Κι’ αν εσύ είσαι  τυχερός

και ο πιλότος της Μιχαλούς χρωστάει

πέφτει το αεροπλάνο στον  βυθό

και πας και εσύ  και πάν και οι άλλοι

Αν πάλι η Τύχη σε ευνοεί

εκδρομή σε πάει στα Πατριαρχεία

μια λιποθυμία παθαίνεις ξαφνική

και   ζάπλουτη   ζεις  στα ύψιστα μεγαλεία

Αν  οκνηρός είσαι και νωθρός

και ζεις σαν ακαμάτης

τύχη   μην περιμένεις  αγαθή

με το χαρτοπαίγνιο δεν θάρθει

Και αυτός  που το φόβο θα  υπερβεί

και  την κατάλληλη στιγμή   αποδράσει

αυτός τελικά θα σωθεί

ο αναποφάσιστος  τη ζωή του θα χάσει

Η Τύχη από τον Ουρανό   έπεσε

τη γη διοικεί και   άρχει

με ένα λαχνό καραδοκεί

σε ανεβάζει ή   σε κατεβάζει

Και αν  η τύχη σου σε ευνοήσει

και στα ύψη  σε  πάει

η  επιτυχία μη σε   ζαλίσει

γιατί ο τροχός γυρνάει

και ο πλούσιος γίνεται φτωχός

και  ενίοτε ψωφοπεινάει

Κι’ αν έχεις «τύχη αγαθή»

και διακριθείς   στη Γαία

την Ολυμπία   να επισκεφθείς

τη «Ιερή Τύχη την  Ακραία»

γίνε της πατρίδας  δωρητής

κάνε  ευεργεσία γενναία

Κι’ αν η τύχη σου είναι βουνό

και φθάσεις στα ουράνια

αγάπα  την πατρίδα  σου

σαν  δεύτερη σου μάνα

αυτή σε μεγάλωσε σε σπούδασε

θεϊκό   σου έβαλε  σπέρμα

τις φλέβες σου τις γέμισε

με των θεών  «ιχώρ» αντί για αίμα

Μάθε την πανδημία να ξεπερνάς

μην καταλήξεις διασωληνωμένος

τα χέρια σου να πλένεις  προσεκτικά

τη μάσκα  μέχρι να   τελειώσει το  κακό

να τη φοράς στο συνωστισμό

αγνόησε τον "ψεκασμένο»

τότε η Τύχη θα σε  αγαπά

όταν    είσαι εμβολιασμένος

Και αν τη μοίρα προσκυνάς

μοιρολάτρης   ποτέ μη γίνεις

με σωφροσύνη τα πάντα να μετράς

συν Αθηνά και χείρα κίνει

Τύχη  έχε αγαθή

Έλληνα  να πολεμήσεις

τη γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού

σύντομα διεθνώς να αναγνωρίσεις

και τα 353.000  θύματα

  μνημείο     να τους στήσεις

Στον Πόντο ο Πόντιος κάποια μέρα θα γυρίσει

εσαεί καταδικασμένη η Τουρκία

αδυνατεί στο νέο κόσμο  να συνεχίσει

και ο διαμελισμός της ίσως δεν θα αργήσει

Συνυπεύθυνη και η σύμμαχος της Γερμανία

τύχη ολέθρια και  ζοφερή

η Γενοκτονία να μην έχει ως τώρα αναγνωριστεί

από τη διεθνή κοινωνία

και τον Μουσταφά Κεμάλ τον αρχισφαγιαστή

να τον  χαρακτηρίζουν   «εκσυγχρονιστή»

στα  σχολικά  μας τα   βιβλία

Αμφικτύων

20/5/ 2021

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

http://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή»«σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ ΑΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ

Ο ΚΥΡ - ΑΒΡΑΑΜ ΤΟ «ΛΟΥΣΤΡΑΚΙ» +

  

Ο ΚΥΡ - ΑΒΡΑΑΜ ΤΟ «ΛΟΥΣΤΡΑΚΙ»

 

Το γεροντάκι με το κασελάκι στον ώμο

με βασάνιζε στη σκέψη όταν τον  έβλεπα στο δρόμο

πέρασαν χρόνια  και η θέα του ακόμη   τριγυρίζει

σαν  το σφοντύλι της ηλακάτης που στριφογυρίζει

Το υπέργηρο   εκείνο γεροντάκι

κάθε απόγευμα από τα Ταμπάχανα της Πάτρας

στο κέντρο τόβλεπα να κατηφορίζει

μονίμως φορτωμένο με  το   κασελάκι

δύο   βούρτσες   ένα γουνάκι και   βερνίκια

για να ζήσει το γεροντάκι  έβαφε και γιάλιζε παπούτσια

Πρώτη   φορά βλέπαμε γεροντάκι

να  γίνεται  λουστράκι

παπούτσια  να βάβει   για μισό φραγκάκι

Ακόμη θυμάμαι και το όνομα του

κυρ Αβραάμ  η αφεντιά του

καθώς  μου γιάλιζε τα παπούτσια

κάποιος    τον αποκάλεσε «αούτη»

το γεροντάκι   χαμογέλασε πικρά εγώ

ντράπηκα για τη  «βρισιά»   ετούτη

και τον  κοίταξα αγριεμένος

Τόσο υπέργηρος ήταν ο καημένος

παραπατούσε τρικλίζοντας υπερφορτωμένος

σαν    βάρκα    σε μεγάλη  τρικυμία

παρ’ όλα τα γεράματα του τον   προτιμούσαμε

όλοι  στην πλατεία σαν  από κάποια συμφωνία

Αξιοπρεπέστατος ήταν και όχι επαίτης

κάτι σε έκανε αυτόν τον άνθρωπο  να τον προσέξεις

πώς ξέπεσε   το γεροντάκι σε τούτα τα μέρη;

σαν κάποιος άνεμος να τον είχε βίαια φέρει

Ήταν και η προφορά του κάπως διαφορετική

κάποτε πάρα πάνω του έδωσα  αμοιβή

ένεκα ευσπλαχνίας

το γεροντάκι μου τα επέστρεψε αυτοστιγμί

μετά  αξιοπρεπέστατης ευγενείας

Τότε αγνοούσαμε την Ποντιακή    Γενοκτονία

τέτοια «δύσκολα» δεν μας δίδαξαν στα κατοχικά σχολεία

στηλιάρια απελέκητα  και  κατ’ οίκον

αυτοδίδακτοι όμοια με τα παιδιά του κορωνοιού

σχολεία της  κατοχής και του  συνδικαλισμού

Πέρασαν έκτοτε μερικά χρόνια

για να  λυθεί το αίνιγμα   που με βασάνιζε ακόμα

όταν αξιωματικός στη Νιγρίτα τοποθετήθηκα εκείνα τα  χρόνια

κεφαλοχώρι  τότε στα ριζά των Κερδυλίων  καθώς έφτασα με τα χιόνια

Ούτε στη ΣΣΕ δεν μας δίδαξαν για την Ποντιακή Γενοκτονία   ΄

γραμμένη δεν  ήταν  τότε σε   βιβλίο  ιστορίας

έστω και συνοπτικώς

όπως τώρα  για της Σμύρνης μάθαμε  το «συνωστισμό»

από την  Κυρία Ρεπουσία

όλα τα κάλυπτε η ελληνοτουρκική με   το Στρατηγείο το Νατοϊκό

Και ο Κυρ Αβραάμ βουβός .ευγενής και στωικός

επτασφράγιστο την   κρατούσε    μυστικό

αλλά και αν τόλεγε μπορούσε και να μπλέξει

στην αλλοπρόσαλλη εκείνη εποχή που ο αδελφός

σκότωνε τον αδελφό για μιά «εθνικιστική»  λέξη

το στόμα κλειστό κάλλιο νά τόχεις

πάρα σε κάποια φυλακή να λείωσεις

Κάτι είχαμε  υποπτευθεί από την  παρουσία του

όλοι είχαν συνταξιοδοτηθεί  στην ηλικια του

είχαν παιδιά είχαν   εγγόνια

μόνο αυτός εργαζόταν   στα ύστερα του χρόνια

και  με το κασελάκι κυκλοφορούσε σαν το κοινό λουστράκι

τον υπέρτατο έδινε αγώνα

στα δίσεκτα της προσφυγιάς του χρόνια

ποτέ δεν μπήκε στον κόπο την ιστορία του να μας  ανοίξει

νέος Όμηρος έπρεπε να γίνει με τη λύρα

τη συμφορά του να μας    εξιστορήσει

βλέποντας την  πλήρη άγνοια μας  θεώρησε   καλύτερα να σιωπήσει

πρώτιστο για αυτόν καθήκον την οικογένεια να  συντηρήσει

Η  Πολιτεία είχε  δείξει  πλήρη αδιαφορία

και να ήθελε   να τους φροντίσει  πάντα άδεια έχει τα ταμεία

Άκαρδη η  επίσημη Ελλάδα, ψυχρή η αγκαλιά της

σαν  του βορά  αγελάδα

μητριά   που λησμονεί στην ξένη τα παιδιά της

ξένους όμως προθύμως φιλοξενεί  στα σπτικά της

κούκους στρεβλόψυχους και μοχθηρούς

βάζει στη φωλιά τους

Ζωή σκληρή  χωρίς   φίλους και συγγενείς στη Νιγρίτα

νόστος,  υποχρεώσεις, γεμάτος πίκρα

πλάι στο στρατόπεδο  υπήρχαν καλύβες  πρόχειρα καμωμένες

από χόρτα και πλήθα με τα χέρια δουλεμένες

μια βδομάδα  κελαιδούσε κάποια λύρα   Ποντιακή

ποντιακά  τραγούδια   κάθε απόγευμα  και  χοροί εορταστικοί

Ρώτησα να  πληροφορηθώ  τι συμβαίνει ;

« μιά βδομάδα κρατάει κ. Δοιηκητα, το γαμήλιο γλέντι

και η χαρά  τους Πόντιους γείτονες μας  συνεπαίρνει»

Και σαν πλησίασα κοντά να παρακολουθήσω

φιλόξενα με κάλεσαν στο τραπέζι τους να παρακαθήσω

καθώς η λύρα ανάστενε νεκρούς και η ρακή

στα κουπαράκια ρέει

την ιστορία τους ο  γέρο Σεραφείμ μου διηγηθηκε

και διηγώντας την κλαίει:

«Μάνες έχασαν τα παιδιά τους

και τα παιδιά τη μάνα τους

Τούρκοι τους τα πήραν από την αγκαλιά τους

σχίστηκε η γη από το κλάμα τους και τα αναφιλητά τους

εκτέλεσαν προεστούς, κρέμασαν γιατρούς ,

βασάνισαν εμπόρους  και παντρεμένες βίασαν,

και τον άμαχο πληθυσμό χωρίς εξαίρεση σφαγίασαν

τους πιο πολλούς προς την έρημο    οδήγησαν

που σημαίνει θάνατος  και μαρτύριο  διαρκείας

και άλλοι κυνηγημένοι ξέφυγαν στην εξορία

το μαχαίρι δεν έκανε διακρίσεις

σε άνδρες, γυναίκες   όμηροι ακόμη και παιδιά

τις κόρες μας  έσυραν στο γυναικονίτη

και τα αγόρια «γιουσουφάκια» του   πασά

τα σπίτια  μας έκαψαν  κρεμάλες στην πλατεία έστησαν

τις περιουσίες μας άρπαξαν  βιαίως

και οι Γερμανοί στρατηγοί συνεργάστηκαν  βεβαίως

εκκλησιές   και    παπάδες   διαπόμπευσαν

μηδέ εξαιρουμένου  και του ηγουμένου   πρωθιερέως

σαν «γκρίζοι λύκοι» διψαχμένοι    για αίμα μας κατέσφαξαν

βίαζαν γυναίκες     λόγχιζαν     μωρά μπρος στις μάνες όλα αυτά

353.000 Πόντιοι νεκροί  θυσία στον Αλλάχ

ενα εκατομμύριο  σχεδόν οι   ξεριζωμενοι

έφυγαν καραβοτσακισμένοι σαν τα αγρίμια  φοβισμένοι

σε ξένες πατρίδες βρήκαμε κάποια ζεστασιά

το Ελληνικό και Χριστιανικό στοιχείο εξόντωσαν ολοσχερώς

το χάρο με τα μάτια μας είδαμε και της Αποκάλυψης

το  θεριό  χωρίς υπερβολή

τώρα τη μοίρα μας γλεντάμε την κακή

τον Ελληνισμό του Πόντου και της Μικράς Ασίας ετελεύτησαν

και οι ισχυροί της Γης σαν «εκσυγχρονιστή»

το αρχισφαγέα μας  υποδέχθηκαν

δικαίωση από πουθενά δεν βρήκαμε

σε όσους τα διηγηθήκαμε  σαν βαρύκοοι τα  δέχθηκαν

όμως εμεις ποτέ δεν θα παραδοθούμε

«πάλι με χρόνια με καιρούς  πάλι  στον Πόντο θα βρεθούμε»

τώρα γάμο    γιορτάζουμε  ποντιακό

μια βδομάδα το γλέντι κρατάει και ο χορός

έχουμε χαρά μεγάλη

θα μας ακούς  ως την Κυριακή την άλλη

Με κέρασαν ρακί  και νόστιμους μεζέδες

ποντιακά φαγητά από  τους μπαξέδες

Σαν τα χελιδόνια από την καταιγίδα τσακισμένοι

φωλιές κοντά στο στρατό έστησαν   νάναι ασφαλισμένοι

Μου  μίλησαν για τις αλησμόνητες πατρίδες τους

άλλοι από  την Τραπεζούντα

άλλοι από την Κερασούντα κι’άλλοι από τη Ριζούντα

έκτοτε   νιώθω Πόντιος και εγώ καθώς το όνομα μου

εις «ίδης» αλλά και η ψυχή μου Πόντιο  προδίδει

Τους ρώτησα αν  κάποιο υπέργηρο   Αβραάμ είχαν γνωρίσει

το γεροντάκι που με είχε τόσα χρόνια απασχολήσει

Και Ω ! Του θαύματος ήταν γνωστός τους

Πόντιος λυράρης και συγχωριανός τους

τους γιούς του είχαν σκοτώσει καθώς με το αντάρτικο

είχαν αρματώσει

λόγω γηρατειών αυτός  είχε γλυτώσει

με μιά του νύφη και  όλα του τα εγγόνια

στην Πάτρα  η  ειμαρμένη τον έβγαλε πριν  χρόνια

Έδωσε σκληρή βιοπάλη τα  εγγόνια του  να μεγαλώσει

καλούς ανθρώπους να τα βγάλει  και να τα μορφώσει

τον τσάκισε ο πόνος τον γκρέμισαν τα βάσανα

και ο Κυρ Αβραάμ προσφάτως αποβίσωσε καθώς

μου είπαν στα Ταμπάχανα

Ηταν η δεύτερη φορά που είχα δακρύσει

Η πρώτη για του πατέρα μου το χαμό και η δεύτερη

για τον κύρ-Αβραάμ τον «αούτη»

αναγνώστη είναι πραγματική η ιστορία ετούτη

στον Πόντο η ψυχή του θα έχει φτερουγίσει

Αμφικτύων

30/5/ 2021

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

http://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή»«σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ ΑΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ

Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ ! Ο ΠΟΝΤΟΣ ΝΑΤΟΣ

 Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ !  Ο ΠΟΝΤΟΣ ΝΑΤΟΣ

 

Η Πόλις εάλω ! Ο Πόντος στον τάφο

έσβησε της βασιλεύουσας ο  φάρος

παγανιά  ο τουρκομογγόλος χάρος

«πάλι με χρόνια με καιρούς  ο  Πόντος   νάτος

όρθιος και κοτσανάτος »

Έλληνες ηθικό θάρρος ! Τίποτα δεν έχει οριστικά χαθεί

πάλι με χρόνια με καιρούς το Βυζάντιο θα αναστηθεί

Βυζάντιο: φρούριο Χριστιανοσύνης

τους λαούς μόρφωσε αφιλοκερδώς

προς χάριν της Ειρήνης

και εκείνοι  αχάριστοι ασύγγνωστη δείχνουν

Αγνωμοσύνη

χιλιόχρονη η   παρουσία του

ελληνόψυχη η καρδιά του  θαυμαστά τα έργα του

αεί  φωτεινό  το  ολόγραμμα  του

Δίδαξε λαούς έδωσε Πολιτισμό

με το πνεύμα, τη διπλωματία και το Χριστιανισμό

χάρισε γλώσσα στους Σλαβικούς λαούς

την Ευρώπη από  βαρβάρους έσωσε και  Αγαρηνούς

τότε και τώρα ο Ελληνισμός στους προμαχώνες

ηρωικά στις νέες Σαλαμίνες μάχεται   και στους Μαραθών ες

Των ελληνορωμαϊκών γραμμάτων οι βιβλιοθηκάριοι

του ελληνικού πνεύματος υποθηκοφύλακες

και του πολιτισμού  αποθηκάριοι

την Αναγέννηση  Έλληνες ξεκίνησαν πρώτοι

όταν έπεσε η Πόλη οι Λόγιοι ήρθαν στην Ευρώπη

στην Ιταλία άνοιξαν τις πρώτες σχολές

δίδαξαν μαθηματικά, φιλοσοφία και   τέχνες τις καλές

Τέσσερες φυλές το Βυζάντιο έχει ευεργετήσει

Γερμανούς, Άραβες, Σλάβους και τους λαούς της  Δύσης

όλοι τους τα λησμόνησαν σε βαθιά  έπεσαν λήθη

κάποιος πρέπει να τους τα υπενθυμίσει

ειδικά στους Γερμανούς που μας χτυπούν  αλύπητα

φως  τους δώσαμε, άτομα τους κάναμε πολύτιμα

Όπως ο Κάιζερ Μπίσμαρκ είχε δηλώσει 

"στο Ελληνικό Πνεύμα χρωστάμε την Ένωση

μας και με τη λογική τους   έχουμε δυναμώσει"

Ουδείς πιο αχάριστος του ευεργετηθέντος

όλοι το λίθο έριξαν κατά του ηττηθέντος

ο Πάπας   άσπονδος πολέμιος τους

με τις Σταυροφορίες   ετοίμασε στο φέρετρο τους

συμμάχησαν με τη βάρβαρη  «μάστιγα της Ασίας»

τάχα δεν γνώριζε ότι  οι τουρκομογγόλοι

 στο αίμα τους τη μάστιγα έχουν της γενοκτονίας ;

Σε όλους   οι Έλληνες έδωσαν τα  φώτα

οι Βυζαντινοί   τα ύστερα  και οι αρχαίοι τα πρώτα

και αυτοί  τώρα με περιφρόνηση μας

κλείνουνε την  πόρτα

στον καιρό της Κατοχής οι Ναζί

και τα Μνημόνια  της  Μέρκελ 

 με του  Σόιμπλε  την  μπότα

Οι Γερμανοί θαυμάζουν το κλέος των Αρχαίων

τους σύγχρονους  μας υποτιμούν  χυδαίως

η ψευτοθεωρία Φαλμεράγιερ τους έχει  επηρεάσει

όμως το DNA   των Ελλήνων  δεν έχει αλλάξει

των σύγχρονων, Μυκηναίων και Μινωιτών

σαν δυο σταγόνες  από νερό   τους διαψεύδει

η τουρκολαγνία τους όμως  σαν λεκές δεν φεύγει

Δεν θα ασχοληθώ με

των αρχαίων  προγόνων μας το κλέος

το καταφρονημένο   Βυζάντιο το θωρώ με δέος

ο Τουρκομογγόλος κατακτητής

καταλύτης   και εξολοθρευτής

του τελευταίου ηρωικού  βασιλιά Κωνσταντίνου  Παλαιολόγου 

μαχόμενος υπέρ του ελεύθερου έπεσε  Λόγου  

οι δυτικοί  τον   Τούρκο  τύραννο 

 φίλο τον έκαναν καρδιακό και τον αγκάλιασαν

 Ας έχει υποδουλώσει της Μ. Ασίας

 το  μωσαϊκό λαών και το σκλάβωσαν

 ας  εξολοθρεύει τους λαούς της κτηνωδώς

 ας προβαίνει σε διωγμούς από τις

πατρογονικές τους εστίες    

ας κάνει συνεχώς γενοκτονίες

και ας φέρεται στους γείτονες  χυδαίως

ο βάρβαρος δεν αλλάζει διαχρονικώς

θανάσιμα μισεί   τον Έλληνα, Αρμένη και  Εβραίο

Παρότι οι Βυζαντινοί τους  έδωσαν τα φώτα

συνασπισμένοι οι  Δυτικοί τους Ελληνες εξοντώνουν πρώτα

του γένους οι δάσκαλοι μας  τους  χάρισαν Παιδεία

και οι «προοδευτικοί»  πολιτικοί τους   πάσχουν 

από   μεροληψία

παραδόπιστοι αξίες δεν πιστεύουν

στο βούρκο του υλισμού   πέφτουν 

 τα  «ευρώ»  τους θέλγουν και τα θέλουν

και με τον βάρβαρο Τούρκο διαρκώς χορεύουν 

Οι δυτικοί επικριτές μαύρη στο Βυζάντιο ρίξανε πέτρα

με τα  σύγχρονα  σταθμά το κρίνουν

και με τα    συμφεροντολογικά τους   μέτρα

όμως ολόγυρα βαρβαρικές είχε  φυλές

όλες τους   επικίνδυνες και εγκληματικές

και διαδοχικές επιδρομές  εμέτρα

Διπλό σκοπό το Βυζάντιο είχε να εκτελέσει

να αποκρούσει τους βαρβάρους

και στον πολιτισμό να τους εκπαιδεύσει

αυτοί  απέξω το πολεμούσαν και από μέσα

αντί για ευχαριστώ    χολή το  πότισαν   και έχθρα

Χιλιόχρονη η Βυζαντινή Αυτοκρατορία

εχθρούς πολέμησε  με το σπαθί και την ανδρεία

 και  άλλους  εξημέρωσε με την Παιδεία:

(Γότθους  Ούννους- Γερμανούς ,

Βάνδαλους ,  Σλάβους και Αφρικανούς

Πέρσες,   Αβαρούς , Άραβες, Κουμάνους

Βούλγαρους   Ρώσους, Ούγγρους, Πετσενέγκους,   Σελτζούκους

 και  Ρουμάνους)

Μόνο τους Τουρκομογγόλους δεν μπόρεσε να εκπολιτίσει

βάρβαροι και πρωτόγονοι  ενεργούν παρά φύση

Αλλά και  οι Νορμανδοί  και Φράγκοι

και πρόσφατα οι δόλιοι Αγγλο-γάλλοι

στο αίμα κύλησαν τους Βυζαντινούς

με τη Μικρασιατική Καταστροφή  του κόσμου

την πιο  Μεγάλη

και ακόμη του Τούρκου  χαϊδεύουν  το  σπαθί

 και τον φιλοδωρούν με το τσουβάλι

κι' αυτός τους χορεύει στο ταψί τον πεντοζάλη

 αλλά  αυτοί τον συγχωρούν   πάλι και πάλι...

Αντί τώρα να  διαμελίσουν την Τουρκία 

που ζητάει ζωτικό χώρο στην Ευρώπη και Ασία

όπως οι Ναζί   

χώρα ιμπεριαλιστική   ανεπίδεκτη  προσαρμογής

 εσαεί ο "Ασθενής του Βοσπόρου"  

παραχαράκτης, καταστροφέας και  βάνδαλος  των μνημείων 

του ιερού Βυζαντινού χώρου

κακούργοι,  ορδές έμειναν και στίφη

και  ακόμη τον κόσμοι απειλούν  με  κατακτήσεις

Ως και τζαμί μετέβαλε  την Αγία Σοφία

τη μέγιστη του Χριστιανισμού   υπέρλαμπρη εκκλησία

ο άξεστος  δικτάτορας με θράσος το  προβάλλει

να ξεσηκώσει το Ισλάμ να φοβηθούν οι  Μεγάλοι

Η Δύση δεν   έβγαλε φωνή, τελεία αφασία

σαν να μη δάκρυσε  ο Χριστός και έκλαψε 

του Σουμελά η Παναγία

φοβήθηκε  να υψώσει διαμαρτυρία 

«μεγάλη στρατηγική αξία»    η Τουρκία

όταν το ευρωισλάμ από 65 εκατ  φθάσει στα 100 εκατ.

τότε  τρέμε Ευρώπη ,  εγγύς η σφαγή και  η  «Σαρία»

Όλα τα κράτη έχουν ιστορία

 η Τουρκία έχει ποινικό μητρώο

σωροί τα  οστά Ελλήνων, Αρμενίων, Ασσυρίων 

φθάνουν ως το υπερώον

  Αρχέγονο κατάλοιπο της Οθωμανικής   τυραννίας

 γενοκτονίες κρύβουν τα υποθηκοφυλακεία της

και αλλοίμονο αν επισκεφθείς

τα χριστιανικά   νεκροταφεία της

ανείπωτες φρικαλεότητες

ανώνυμοι νεκροί χωρίς σταυρούς  χωρίς  ταυτότητες

ως και τους αρχαίους έχει παραχαράξει

ως  και  ιστορικά  ονόματα έχουν αλλάξει χωρίς λογαρισμό 

να δίνουν 

τούρκικες δουλειές επιδρομές  και  βδελυρότητες

μήπως φταίνε πιο πολύ  της Δύσεως και της Ανατολής

οι  ηλιθιότητες; 

και του ΟΗΕ οι "καφενοβιες" ανευθυνότητες; 

που την εκτραχύνουν;

Διαλύστε την Τουρκομογγολική   Τυραννία

 Φτιάξτε μια Δημοκρατική Συνομοσπονδία

 στο χώρο της Μικράς Ασίας

Δώστε στις Εθνότητες Αυτονομία και Δημοκρατία

Πόλη- Κράτος η Κωνσταντινούπολη

Ξεπεράστε το σύνδρομο της Καλλίπολης 

Σπάστε τα σιδερένια δεσμά της Μ. Ασίας 

 ΔΙΑΛΥΣΤΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

Αμφικτύων

16 /5/ 2021

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

http://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή»«σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ ΑΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ

ΚΑΝΩΒΟΣ +

   

ΚΑΝΩΒΟΣ

Άδοξο    τέλος  είχαν οι πολεμιστές της Τροίας

ελάχιστοι στην πατρική τους γύρισαν  εστία

το νόστιμον ήμαρ δεν το είδαν

οι περισσότεροι στους τέσσερεις ανέμους  πήγαν

έτσι τιμώρησαν οι θεοί της Τροίας τους επιδρομείς

για της Ελένης την τιμή

Ο Οδυσσέας στον Ατλαντικό περιπλανήθηκε για χρόνια

πρώτος  Ευρωπαίος που πάτησε Αμερικανικό χώμα

πριν επιστρέψει στην Ιθάκη ριψοκινδύνευσε πολλάκις

ο   Αχιλλέας από του δειλού Πάρη

το  βέλος θα πέσει

ο Αγαμέμνων κακό τέλος κι’ αυτός  θα έχει

όταν πήγε στις Μυκήνες

στο ανάκτορο  βρήκε τον Αίγισθο με τους  κηφήνες

το θρόνο του σφετερίστηκε η Κλυταιμήστρα

με τον Αίγισθο  στο κρεβάτι του κοιμάται τη νύχτα

τελικά,   τον δολοφόνησαν και οι δυό τους

και  το  θρόνο έκαναν  δικό τους

Μόνο ο Μενέλαος με την Ελένη θα γλυτώσουν

το πλοίο «Αργώ» θα αρματώσουν

τον   έμπειρο  Κάνωβο πήραν κυβερνήτη

στη Σπάρτη να τους πάει στο βασιλικό τους σπίτι

με ούριο άνεμο ρότα βάλανε για Λακωνία

αν ο  Αίολος βοηθήσει   όλα έδειχναν νηνεμία

όμως ένας αντίξοος καιρός μιά τραμουντάνα

που κάνει να  προσεύχεται του ναυτικού η μάνα

μιά φοβερή κακοκαιρία  που αφρίζει

η θάλασσα και βγάζει φίδια

ο άνεμος   σπάει του πλοίου τα ιστία

και αντί να στρίψουν στο Μαλέα

τους σέρνει   νότια  ο Βορέας

στην Αίγυπτο   θα τους  προσαράξει  στην προκυμαία

Εκεί τον Κάνωβον αγάπησε η Θεονόη

κόρη του Πρωτέως από μεγάλο σόι

όμως ήταν γραφτό του  πρόωρα    

να τον πάρει η Περσεφόνη

καθώς οι δυό τους ήταν ξαπλωμένοι στο γρασίδι

τον  Κάνωβο δάγκασε ένα δηλητηριώδες φίδι

Η Ελένη σφόδρα λυπημένη το φίδι συλλαμβάνει

και τη  ραχοκοκαλιά του   λειώνει

έκτοτε το φίδι   ραχοκοκαλιά δεν στεριώνει

αλλά το κακό εκεί δεν τελειώνει

Ο Κάνωβος φοβερά  πονά και υποφέρει

το τραύμα  του μεγαλώνει  αυτός αργοπεθαίνει

σήπεται το πόδι του και η ζωή του κοντένει

τελικά, χάνει το σκέλος του και σε λίγο πεθαίνει

Μενέλαος και Ελένη τον έθαψαν μεγαλοπρεπώς

πόλη έχτισαν   και την ονόμασαν «Κάνωβο»

προς τιμήν  του

οι νέοι οικιστές, άρρωστοι, ηλικιωμένοι,

του Τρωικού πολέμου   οι αυτοεξόριστοι  συμπολεμιστές

δυστυχισμένοι

που έφθασαν  στην Αίγυπτο  καραβοτσακισμένοι

στην πατρίδα αδύνατη   η επιστροφή τους

Κανωβικό ονόμασαν το στόμιο του Νείλου οι νεο-άποικοι του

αστέρα Κάνωβον ονόμασαν αιωνία να μείνει η θύμηση του

Οι Αιγύπτιοι τον αποκάλεσαν θεό των νερών

σαν το δικό μας Ποσειδώνα

τον   έκλαψαν που πέθανε   στο δικό τους χώμα

ως και χωριό  βρήκε ο Στράβων και βουνό

στην Αραβία  με το όνομα «Τροία»

το κατοίκησαν οι αιχμάλωτοι  Τρωαδίτες

όταν ο Μενέλαος     ελεύθερους τους   έκανε  πολίτες

κατά  τον Στράβωνα τρωικούς θύμιζαν  ανθρώπους

με διαφορετικούς από τους Άραβες    τρόπους

Υπήρχε και τέμενος Αμυκλαίοιο Κανώβου

αλληγορεί   το Νείλο και σύμβολό του η υδρία

καθώς  γράφουν   τα  αρχαία αιγυπτιακά βιβλία

πριν από το Μενέλαο ο Μένες ή Μηνάς

γιος του Μίνωα της Κρήτης της Αιγύπτου έγινε βασιλιάς

ο πρώτος   Φαραώ και τελευταία η Κλεοπάτρα

Έλληνας και ο τρισμέγιστος Ερμής  που  πνεύμα  είχε    θεϊκό

και    παρατηρούσε τα άστρα

αυτός έβαλε την Αίγυπτο στον Πολιτισμό

Και ιδού ο τουρκομογγόλος   κατακτητής

τώρα     φίλος  το παίζει και «ελευθερωτής»

ο  χείριστος της Αιγύπτου υβριστής

οι πρόγονοι του έκαναν γενοκτονίες

του Νείλου ρήμαξαν τη γη

και παριστάνει τον  καλό το συγγενή

τώρα ονειρεύεται νεο-Οθωμανική κατοχή

με τον ισλαμοφασισμό και με το σπαθί

μετά τον Α’ Π.Π η αυτοκρατορία του βάρεσε διάλυση

του Βοσπόρου έγινε ο «μεγάλος ασθενής»

και τώρα που πάει να   διαλυθεί  και πάλι

ο δόλιος   ψευτοσουλτάνος είναι στο κακό του χάλι

να  ελέγχει Διώρυγα και Δαρδανέλια

από την Ανατ. Μεσόγειο  να  αποκόψει τα δυτικά  χέρια

κομπολόι να παίξει   Ισραήλ και   Αμερική

τρώγοντας χώρες σαν παστέλια

τέτοιο   φοβερό έγκλημα ποτέ δεν   θα συμβεί

μακριά της Αμερικής τα  χέρια Ελλάδα και Ισραήλ

Οποία ειρωνεία, οποία κοροϊδία!

να θέλει ο  κατοχικός ισλαμοναζιστής

δουλεία πάλι  στους Άραβες ν’  ασκήσει;

την Αίγυπτο να καπελώσει   και την Αραβία

να προσαρτήσει;

τη   νεο- Οθωμανική αυτοκρατορία να αναβιώσει

και ο χαμαιλέων Ερντογάν   ‘λυκοφιλία’ τώρα  να   δηλώσει

ενώ στην ουσία  επιζητεί  δουλεία

θα πιστέψει η Αίγυπτος  αυτή την αγυρτεία;

Ελλάς  και Αίγυπτος  δεσμούς διατηρούν

από πολύ παλιά

χρόνια αλαργεμένα προϊστορικά

έφτιαξε εκεί πόλεις ο Ελληνισμός έχτισε χωριά

έργα χάρισε πολιτιστικά

έδωσε στη χώρα τον πρώτο Φαραώ

και τον Κάνωβο έκαναν θεό

παμπάλαια του ελληνο-αιγυπτιακού πολιτισμού η μίξη

ώστε  δύσκολο  να τους χωρίσεις

Το μακροπρόθεσμο συμφέρον το γεωστρατηγικό  μας 

ωφέλιμο και για τους δυο μας

να στεριώσει ο άξονας  ο Μεσογειακός  και

ο  ευρωπαϊκός προσανατολισμός   μας

(Γαλλία, Ιταλία, Ελλάδα, Ισπανία, Κύπρος, Ισραήλ, Αίγυπτος,

ΗΑΕ, Σαουδική Αραβία ως τον Ινδικό)

και η Αμερική  σύμμαχος όλων και  αρωγός  μας 

Αμφικτύων

10/5/ 2021

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

http://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή»«σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ ΑΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ