ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΝΟΝ

ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΝΟΝ Δεν ξέρω αν συμβαίνει σε σας το φαινόμενο αυτό* η περίοδος των εορτών μου προξενεί βαθύ κενό* ευχαρίστηση ανάμεικτη με νοσταλγία* μια πάλη ανάμεσα στην πάνδημη χαρά, στην γκλαμουριά και στη δική μου αισιόδοξη απαισιοδοξία* Να! θεριεύουν μέσα μου οι αναμνήσεις από τα παλιά* κι’ ορμάνε τα σωθικά μου έτοιμες να καταφάνε* των περασμένων χρόνων τη θύμηση αναζητάνε* την πύλη του χώρο-χρόνου δρασκελάνε, σαν θεριά* Κι’ ύστερα ο εαυτός μου αναρωτιέται: «Εγώ τα έζησα όλα αυτά;»* «Ή μήπως κάποιος άλλος που πέρασε βιαστικός και πίσω δεν γυρνά;»* Κοιτάζω το πρόσωπό μου στον καθρέφτη. Πω, πω πως έγινα! * και τότε ένα πικρό δάκρυ από την ψυχή κυλά* Το άρμα του χωρο-χρόνου με φέρνει μακριά, * στον Πόλεμο , σε χρόνια πέτρινα, φοβερά* στην πείνα, την ορφάνια και στην προσφυγιά* πως ανέστησε η δόλια μάνα στην Κατοχή πέντε ορφανά;* Μετά πάμε στην Απελευθέρωση, όλα τότε ήσαν χαρούμενα φωτεινά, η Ελλάς χαμογελά!!* δεν προλάβαμε να πούμε Καλημέρα Ειρήνη, νάσου ξεπροβάλλουν τα Δεκεμβριανά; * λάθη το Κόμμα , δολοπλοκίες ο Τσότσιλ, φίδια Σιωνιστικά* σωρός ερειπίων η Αθήνα, σφαγή αιματοχυσία, Αγγλοκρατία τρομοκρατία, ο Έλληνας στον Εμφύλιο, ζήτω η Αμερικανοκρατία, και πάλι στη σκλαβιά* Στοιχειό το Κυπριακό, γλιστράμε στα Ιουλιανά, λάθη απανωτά, μετά Απριλιανά , Επταετία ,* εκεί αλλάζουμε αμαξοστοιχία, πάμε με Δικτατορία * λειωμένη στις ερπύστριες των τανκς η Δημοκρατία* μαύρα ανεξίτηλα τα έργα από του Πολυτεχνείου τη γενιά, έστρωσε χαλί στην Κυπριακή Τραγωδία και στη Χρεοκοπία, η ατυχη γενιά* Ξυπνώ από τον εφιάλτη της Χρεοκοπίας, της Κατοχής και της απωλείας της Εθνικής Κυριαρχίας* μας έπεσε στην κεφαλή όσπερ κεραυνός εν αιθρία* ο καρκίνος με το δρεπάνι βγήκε παγανιά και στη δική μου αφεντιά,* όλα μαζί να μας κατασπαράξουν ήρθαν τα θεριά.* Ακατάπαυστα η σκέψη μου τριγυρνά στον Γ.Α.Π τον τρισκατάρατο* αυτός μας έφερε τη χρεοκοπία την επάρατο* αρχισυνωμότης ή αρχιβλάξ δεν έχει και τόση σημασία έγινε δημιουργός της πιο μεγάλης τραγωδίας* που γνώρισε εν ειρήνη η Ελλάς . Ναι.. του πρέπει η εσχάτη τιμωρία, ο θάνατος* Όμως , ένσταση δεν έχω ουδεμία και πάντα ευχαριστώ το Δία, * έζησα επί μακρόν με αυτάρκεια και αυτονομία* έβγαλα παιδιά , εγγόνια και ακόμη με τρέφει η δημιουργία* σήμερα γιόρτασα του γάμου μας τα 50χρονα με τη συμβία, αυτά είναι η πραγματική ευτυχία* Με το θάνατο ανθρωπάκο οριστικά πεθαίνεις* είναι παράλογο ανάσταση εκ νεκρών ν’ αναμένεις* δεν έχει νόημα από υπαρξιακή αγωνία να υποφέρεις* μόνον η υλο-ενέργεια μας στο διηνεκές αιώνια μένει, άπειρες στο Σύμπαν εναλλαγές και μεταμορφώσεις αυτή προσμένει* Ο χρόνος φέρνει χρόνια , φέρνει και ψέματα αιώνια* μην πιστέψεις εποχιακές ευχές και θρησκευτικές γιορτές* χτύπα κάθε εξουσία , πολιτικούς και πολυεθνικές, γιατί όλοι τους σε βάρος του λαού κάνουν αρπαχτές* ψέματα με το τσουβάλι και με τα ΜΜΕ λένε και υπερβολές* Αν έπιαναν οι ευχές θα ζούσαμε χίλιες ζωές * η Γη μας θα γέμιζε γέρικα σώματα και αρρωστημένες ψυχές* στα νοσοκομεία και στις κλινικές θα ήταν ξαπλωμένα, οι πόλεις με λύματα βρώμικα λιμνασμένα* για λίγη ενέργεια θα σκοτώνονταν, λιμασμένα για τροφές* Όμως θα μπω στον πειρασμό να στείλω θερμές ευχές* μόνον σωματική, ψυχική και πνευματική Υγεία και Αρμονία* δεν θα σας πω χρόνια πολλά και υπερβολές* Χρόνια χαρούμενα και δημιουργικά ως την τελευταία σας πνοή με αυτάρκεια και αυτονομία * Ευτυχείτε!! οπαδοί της πατρώας θρησκείας, χριστιανοί και αγνωστικιστές * *Αμφικτύων 31/12/2011, *Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, Συγγραφεύς, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών http://amphiktyon.org/ http://amphiktyon.blogspot.com/ http://amphiktyon-poet.com

ΛΥΠΑΜΑΙ

ΛΥΠΑΜΑΙ Λυπάμαι του λαού μας την ανόσια τραγωδία* την πείνα και μιζέρια που σκόρπισε η τροικανή μαφία * λυπάμαι τα Ελληνόπουλα που στερούνται τα Βιβλία* Άγρια τα «πιάνεις» κακούργα Εφορία!! Αίμα πίνεις από το φτωχό , στο απυρόβλητο αφήνεις την πλουτοκρατία* Λυπάμαι που μένουν ατιμώρητοι οι πολιτικοί κοπρίτες* ψεύτες ,κλέφτες-τους κράζει ο λαός- όλοι τους λωποδύτες* τη χώρα υποδούλωσαν στους μεγαλοτραπεζίτες * έφαγαν τα δημόσια ταμεία σαν αφρικανικοί τερμίτες και ακόμη μας κυβερνούν οι ίδιοι εγκληματίες- θύτες* Λυπάμαι τους Έλληνες που έχασαν το ποιόν* την Αθήνα μας που έγινε τριτοκοσμικός ξενών* λυπάμαι τους ανθρώπους που χάνουν το παρόν* κι’ αυτούς που κυνηγούν το μέλλον και λησμονούν το παρελθόν* Λυπάμαι τους ανθρώπους της αρπαχτής και της τοκογλυφίας* αυτοί δεν έχουνε ψυχή, της ζούγκλας είναι θηρία* μπορεί να κολυμπάνε στα λεφτά* τέρατα αιμοδιψή είναι, της Μυθολογίας * Λυπάμαι του Πολυτεχνείου τη γενιά * που κίνησε με όνειρα μεγάλα* στο διάβα τα πούλησε για αξιώματα και …άλλα* τη λευτεριά παρέδωσε στην Τρόικα "πιλάλα¨ , και ο λαός στήνει τώρα την κρεμάλα!* Λυπάμαι την ηρωική του 40’ γενιά, που πέρασε δυο Κατοχές:* τη μια στα νιάτα της , την άλλη στα γηρατειά* στην πρώτη υπήρχε ελπίς και υπερηφάνεια με το ΕΑΜ* στη δεύτερη φασισμός, ντροπή και σκοτεινιά , βροχή πέφτουν τα «μνημόνια», στους τάφους τα σπερνά* Λυπάμαι για τα χαμένα όνειρα των Ντε-Γκώλ , Ντελόρ* αυτοί θελαν μια Ευρώπη λεύτερη και ενωμένη* νάνοι-ηγέτες σαν τη Μέρκελ-Σαρκοζί, χωρίς αιδώ και μισοδιαλυμένη* με φύλλο συκής, τη βάλανε σε "οίκο ανοχής", , στο 4ο Ράιχ της 'τσατσάς Σιων , υποδουλωμένη, * Λυπάμαι τη σημερινή γενιά, αυτή και τα παιδιά τους* θα ζήσουν στης μιζέριας το παχνί, καήκαν τα όνειρά τους* τώρα διασκορπίζονται σαν λαγοί, στα πέρατα της Γης* άλλη πατρίδα ΔΕΝ θα βρουν , άπονη μητριά τους, αλλά και πανέμορφη, σαν τη δικιά τους* *Αμφικτύων 14/12/2011, *Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, Συγγραφεύς, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών http://amphiktyon.org/ http://amphiktyon.blogspot.com/ http://amphiktyon-poet.com

ΝΑ ΚΡΕΜΑΣΤΟΥΝ ΟΙ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ

ΝΑ ΚΡΕΜΑΣΤΟΥΝ ΟΙ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ




Ο κόσμος πεινάει σε Ανατολή και Δύση*

οι τιμές των Αγορών σκαρφαλώνουνε στα ύψη*

κάτι παρανοϊκοί φούσκα θανάτου έχουν στήσει*

στα κολαστήρια του διαβόλου κορυβαντιούν οι τοκογλύφοι*



Με ένα φύσημα του αέρα *

στους λαούς ρίχνουν πείνα, φοβέρα*

επεμβαίνουν εις την Φύσιν*

του διαβόλου οι τοκογλύφοι*



Στον τοίχο έχουν τον κοσμάκη στήσει*

τις δουλειές του έχουν κλείσει*

την ανθρωπιά έχουν τσακίσει*

του διαβόλου οι τοκογλύφοι*



Καλπάζουν οι κερδοσκόποι χωρίς καπίστρι*

της Γουόλ Στρίτ τα λυσσασμένα στίφη*

παίζουν στις πλάτες μας το πιο αισχρό ζατρίκι*

αντί να χαθούμε εμείς κάλλιο

να κρεμαστούν οι τοκογλύφοι*



Αγάπη και Έρωτας έχει από τις ψυχές εκλείψει*

το ΕΓΩ έχει το ΕΜΕΙΣ εξοβελίσει *

ουδείς νοιάζεται για τα κοινά χωρίς κάποιο «μπακσίσι»*

το κοινό συμφέρον στον Καιάδα έχουν ρίξει,

μια χούφτα πλουτοκράτες εναντίον όλων έχουν συνωμοτήσει*



Κι’ όμως υπάρχει Ελπίς! *

στο κατώφλι ξεπροβάλλει η Αλλαγή*

όταν η κοινωνία επαναστατήσει, *

όταν ο κότσυφας στον κήπο κελαηδήσει*

όταν μια παπαρούνα στο λιβάδι ανθίσει *

τότε ένα νέο βρέφος κυοφορεί η Φύση*



Η οικουμένη κοιλοπονάει σε Ανατολή και Δύση*

οι παλιοί δογματισμοί έχουν υποχωρήσει*

η Ανάγκη ακάθεκτη προχωρεί,

απεχθάνεται τα κενά η Φύση*

αντί να πεθάνουν οι λαοί

να κρεμαστούν οι τοκογλύφοι *

*Αμφικτύων

6/12/2011,

*Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, Συγγραφεύς,

μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

http://amphiktyon.org/

http://amphiktyon.blogspot.com/

http://amphiktyon-poet.com