ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ : ΒΙΑΣΤΕΣ  ΨΥΧΩΝ  

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΤΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ, ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΟΙ ΒΙΑΣΤΕΣ ,

ΧΑΜΕΡΠΗ ΟΝΤΑ, ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ ΟΙ  ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΤΕΣ,

ΚΑΝΑΛΑΡΧΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ  ΚΑΙ ΚΑΤΑΧΡΑΣΤΕΣ ,

ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥ 3ου ΡΑΙΧ ΤΟΥΣ   ΝΑΖΙΣΤΕΣ,

ΝΑ ΔΙΚΑΣΘΟΥΝ ΣΕ ΛΑΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ  ΚΑΙ ΝΑ  ΦΥΛΑΚΙΣΤΟΥΝ,

ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΕΙΚΕΙΑ ,  ΧΆΡΕΣ ΚΑΙ  ΑΠΑΛΛΑΓΕΣ,

ΚΑΙ ΕΜΕΊΣ ΝΑ ΑΠΟΛΟΓΗΘΟΥΜΕ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ… ΚΑΝΑΠΕ!!!!.

 

ΤΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ ΤΑ ΜΙΝΤΙΑΚΑ «ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ»

ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΑ ΛΕΝΕ ΣΤΟ ΛΑΟ   ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙΑ,

ΧΩΡΙΣ ΝΤΡΟΠΗ, ΧΩΡΙΣ ΣΥΣΤΟΛΗ,  ΧΩΡΙΣ ΑΙΣΧΥΝΗ,

ΑΠΟΚΟΙΜΙΣΑΝ ΤΟ ΛΑΟ   , ΤΟΥ   ΑΠΟΛΙΘΩΣΑΝ ΤΗ ΜΝΗΜΗ,

ΓΙΑ ΛΙΓΑ ΕΥΡΩ   ΟΙ  ΓΛΥΦΤΕΣ ΤΗΣ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑΣ ,

ΝΟΙΚΙΑΖΟΥΝ   ΣΥΝΕΊΔΗΣΗ ΚΑΙ  ΠΕΝΑ    ΣΤΟΝ ΕΡΓΟΛΆΒΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ , 

ΚΑΝΑΛΑΡΧΗ,

ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΙΛΑΣ; ΛΕΦΤΑ ΦΕΡΝΕΙ ΜΌΝΟΝ ΤΟ 4^ον ΡΑΙΧ,  

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΕΟΥΔΑΡΧΗΣ.

 

ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ -ΠΟΛΙΤΙΚΟ  ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ,

ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΤΟ ΛΑΙΜΟ  ΣΤΟ ΒΟΥΡΚΟ ΒΟΥΤΗΓΜΕΝΟ,

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΕΛΛΗΝΟΨΥΧΟ , ΟΥΤΕ ΚΑΝ  ΕΛΛΗΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ,

ΠΑΝΤΑ ΕΧΘΡΙΚΟ ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΑΟ  ΞΕΝΟ,

ΟΠΟΙΑ ΠΕΤΡΑ ΣΗΚΩΣΕΙΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ, ΚΛΟΠΕΣ  ΘΑ ΔΕΙΣ ΚΑΙ   ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ,

ΠΑΝΩ   ΑΠΟ  ΑΥΤΟΥΣ   ΜΙΑ   ΝΤΟΥΖΙΝΑ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ-ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥΣ  ΘΑ

 ΒΡΕΙΣ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ,

ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΤΑΛΜΟΥΔΙΣΤΕΣ , ΚΑΚΟΥΡΓΟΥΣ ΤΩΝ ΛΑΏΝ  ΚΑΙ   ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ.

 

ΑΥΤΉ Η ΥΒΡΙΣ, ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΙΑΣΜΑ, ΑΥΤΗ Η ΦΘΙΣΗ,

ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ  ΚΑΘΑΡΙΣΕΙ,

Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΓΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΟΡΘΟΠΟΔΗΣΕΙ,

ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΥΠΕΡΠΛΗΘΥΣΜΟ ΘΑ  ΠΑΕΙ ,

ΕΊΤΕ ΑΠΟ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΘΑ ΣΒΗΣΕΙ

Η ΝΕΟΤΑΞΙΚΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ  ΘΑ ΤΟΝ ΑΠΟΔΕΚΑΤΙΣΕΙ.

 

Ο ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ  , ΚΑΙΡΟΦΥΛΑΚΤΕΙ,

ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗ  ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΩΝ  ΕΞΟΠΛΙΣΜΩΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΔΥΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΗ ,

ΤΥΜΠΑΝΑ ΠΟΛΕΜΟΥ , ΠΑΝΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΙ ΤΡΙΓΜΟΙ   ,

ΔΕΝ ΠΑΙΖΟΥΝ ΠΙΑ  ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ, ΠΟΥΛΙ ΔΕΝ ΚΕΛΑΙΔΑΕΙ  ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ,

ΓΥΜΝΑΖΟΝΤΑΙ  ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΟΤΩΘΟΥΝ ΣΤΑ ΠΕΔΙΑ ΤΩΝ ΜΑΧΩΝ

ΟΤΑΝ Η ΤΟΥΒΟΥΛΑ  ΘΑ ΜΑΣ  ΠΕΙ.

 

ΤΟ "ΚΑΛΟ" ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ ΤΟ "ΚΑΚΟ",

Ο "ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ" ΤΟΝ "ΑΠΟΛΥΤΑΡΧΙΚΟ",

«ΑΥΤΑ ΜΟΥ ΤΑ ΛΕΕΙ Ο ΘΕΟΣ» ,   «ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΜΕ ΤΟΝ ΥΨΙΣΤΟ ΣΥΝΟΜΙΛΩ»,

 «ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ»,

ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΗΔΙΕΣ ΓΙΑ  ΗΛΙΘΙΟΥΣ ΛΕΕΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΒΟΥΛΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ,

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ   ΣΤΡΩΝΕΙ ΤΡΑΠΕΖΙΑ   ΠΑΝΔΑΙΣΙΑΣ ΤΩΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΩΝ,

   ΠΙΛΑΦΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ  ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ

ΚΑΙ ΚΟΛΥΒΑ   ΒΡΑΖΕΙ  ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ,

ΚΑΙ ΟΣΟΙ  ΦΤΩΧΟΙ   ΑΠΟΜΕΙΝΟΥΝ , ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΓΙΑ  ΑΥΤΟΥΣ,

ΘΑ  ΠΕΘΑΝΟΥΝ ΑΠΟ  ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΛΙΜΟ,

ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΤΑ « ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ» ΟΙ ΚΑΝΑΛΑΡΧΕΣ ΚΑΙ  ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΟ 

ΚΟΙΝΟ,

ΚΑΙ ΑΣ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΡΟΤΑ ΤΟΝ ΝΕΟ ΕΝΙΑΥΤΟΝ.

*Αμφικτύων

31/12/ 2013

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com

«ΑΣΤΡΟΠΛΟΙΟ 31^ος ΑΙΩΝ»

 

Το σκάφος φέτος  πλέει σε ανώμαλη πορεία,

συγκρούσεις , ηλιακοί άνεμοι, μετεωρίτες μας κρατούν σε αγωνία,

το πλήρωμα ανομοιοειδές και διχασμένο ,

σε άλλα διαμερίσματα χλιδή και σ’ άλλα πεινασμένο,

 

Στην πτήση συναντήσαμε  γήινους  πειρατές,

ηθικά βαρβάρους  εξολοθρευτές,

έβαλαν χέρι στην τράπεζα του  σκάφους,

έκλεψαν  του πληρώματος τις μετοχές,

λίγο πριν έδεσαν το πλήρωμα και πήραν τους σάκους,

έριξαν  εκφοβιστικές ριπές,

έγιναν και μάχες  ειρηνικές , τελικά διώξαμε τους βιαστές   .

 

Έχουμε προβλήματα και με τον μολυσμένο αέρα,

με δυσκολία αναπνέουμε  νύχτα- μέρα,

αδυνατούμε τα παράθυρα  να ανοίξουμε  στον αιθέρα,

μας κλέβουν την ενέργεια  ντόπιοι διαχειριστές,

μαζί  με  τοκογλύφους του θανάτου θηρευτές,

κι’ ας κρέμονται σαν  νυχτερίδες όλοι στο  χάος το αχανές .

 

Ο φόβος στο  αστρόπλοιο αυξάνει καθημερινώς,

μήπως συγκρουσθεί με κάποιο κομήτη

 εδώ  στο διαστρικό κενό,

καθώς είναι με πυρηνικά γεμάτο ,

θα γίνουμε παρανάλωμα του πυρός ,

και θα φάμε πλουτώνιο στο πιάτο.

 

Το  αστρόπλοιο  μας  εγκατέλειψε τη Γη

πριν   αρκετούς αιώνας ,

  αβίωτη έγινε εκεί η ζωή ,

 όταν  κατελήφθη η Αθήνα και ο Παρθενώνας,

το ημερολόγιο στη Γη δείχνει 3014  , έχουν Πρωτοχρονιά,

θα γιορτάσουν με ευωχία κατσαρίδες ,φίδια  , τρωκτικά,

καθώς  άνθρωποι , ζώα και αρκετά φυτά είναι νεκρά,

εξ αιτίας του  Αρμαγεδδώνα,

το  «Αστρόπλοιο  Γη» έχει ήδη πέσει  σε Πυρηνικό Χειμώνα.

 

Το  «Α/Π  31^ος Αιών» σας στέλνει θερμές ευχές για ένα

καλύτερο  αιώνα,

εμείς πλέουμε σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός ,

βρήκαμε ρεύματα άγνωστων σωματιδίων και ρευστών,

 που μας  μεταφέρουν  στον αστερισμό

του Κύκνου και της Ανεμώνας.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ,  ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ

  ΜΕ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΚΥΚΛΩΝΑ 

*Αμφικτύων

29/12/ 2013

 

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com

ΕΥΧΕΣ ΧΩΡΙΣ ΟΥΣΙΑ

 

Βαρέθηκα των εορτών τα κούφια λόγια τα μεγάλα,

βροντερά, γλυκανάλατα, λαμπερά χωρίς άλας.

χριστουγεννιάτικες , πασχαλινές  και ονομαστικές γιορτές χωρίς νόημα,  χωρίς πνευματικό υπόστρωμα  ,

ευχές χαζές , ανεκπλήρωτες, ανιαρές, συχνά και πληκτικές

που ανταλλάσσονται και εκ του μακρόθεν  από τα  τηλέφωνα.

 

Καίτοι το νοιώθεις ότι είναι εντελώς συμβατικές,

τις λες , έστω και αν είναι γεμάτες υποκρισία,

αλλά τι να κάνεις; να τις αποφεύγεις δεν μπορείς

εκτός κι ’αν πας …στη Μαλαισία .

 

Να έχεις καρκίνο και να σου λένε «χρόνια πολλά»,

ενώ  ξέρουν  καλά ότι  είσαι στο τελευταίο στάδιο, του θανατά,

ή  να σου λένε του χρόνου όλοι μαζί ,

ενώ  τα παιδιά σου λείπουν στην Αμερική, ως  του χρόνου  ποιος πεθαίνει και ποιος ζει;

 

Ψευτιά και ανοησία  οι συνήθειες των εορτών,

ταμάχι στο φαγητό, δώρα άχρηστα , μπόλικο πλαστικό ,

ευτυχώς   σταμάτησαν  τις  κάρτες για το Νέον Ενιαυτόν,

εκείνες πάλι οι επισκέψεις των εορτών των ονομαστικών;

τι έθιμο κι’ αυτό  εξοντωτικό ;

ενώ οι Έλληνες μας   κληρονόμησαν  7.500 ευκλεή ονόματα ,

τα περιόρισαν  στης μιάς χειρός ,

εδώ μάλλον  κρύβεται  το πονηρόν…   παπαδαριό,

πως να  επισκεφθείς τόσες γειτονιές  , να ανεβείς αυθημερόν τόσα  πατώματα ;

 

Ποιόν Αη-Βασίλη για τα παιδιά καλούν;

από την Καππαδοκία στη χώρα τον πήγαν του χιονιού,

τον έντυσαν   μασκαρά, τον έκαναν και κίναιδο χορευταρά ,   θυμόσαστε την παλιά «φτερού»;

με τα ελάφια μπροστά να σέρνουν το έλκηθρο ακόμη και  στις χώρες του Ισημερινού,

όλα φτιαχτά , γεμάτα φτήνια και ψευτιά,

έθιμα εβραϊκά για να πλουτίζουν τα καταστήματα τους τα πολυεθνικά, «φτερά και πούπουλα…» παντού.

 

Εθισμός στο ψέμα των  τρυφερών  ψυχών ,

τα δώρα , τα κάλαντα και τα μπαλόνια των εορτών ,

έχασαν το νόημα , έχασαν την πεμπτουσία,

δεν έχουν πλέον αίγλη και την παλιά μαγεία ,

διότι τα κατασπάραξε η εμπορευματοποίηση και τεχνολογία.

 

Τώρα περιφέρουμε το  καβούκι της  παλιάς λατρείας,

εν γνώσει μας ότι μέσα είναι πλήρες κενό,  δεν έχει μείνει ουσία,

κάλλιο να το βάλουμε στα μουσεία σαν είδος διακοσμητικό, ή και τουριστικής  περιεργείας,

να μας θυμίζει άλλη εποχή που ήταν λίαν ευλαβικό,

και εμπνευστής κάποιας πνευματικής  δημιουργίας.

 

Τώρα στο κατώφλι  ξεπροβάλλει ο Ελληνισμός,

η θεά Ανάγκη και πάλι του αναθέτει τα ηνία,

το νήμα από εκεί που το έκοψε ο Ρωμιός,  να ξαναπιάσει,

«ες γην φέρειν» οι  κακούργοι τον είχαν έκτοτε καταδικάσει  ,

η ανθρωπότητα αναζητά νέα σκέψη, νέα πράξη,  δίνει πνευματικό αγώνα,

το  θεσμό  της  Άμεσης Δημοκρατίας αναζητά  στον παρόντα αιώνα,

για να σωθεί από τον όλεθρο και τον Αρμαγεδδώνα.

*Αμφικτύων

26/12/ 2013

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com

ΑΣΤΕΓΟΣ  ΜΕΤ’ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ

 

Στο διπλανό παρκάκι ο  άστεγος στάθηκε να  ξαποστάσει,

η αποσκευή του φορτωμένη σε ένα δίτροχο καροτσάκι ,

πλάι μια παλιά βαλίτσα δεμένη, λίγο παραφουσκωμένη,

καθόταν  στο παγκάκι , κάτι έτρωγε ο δύστυχος για μεσημέρι  .

 

Το είπα στη σύζυγο και αμέσως κατεβαίνει,

κοντά του πηγαίνει και ευγενικά τον χαιρετά:

«μήπως μπορώ σε κάτι κύριε να σε βοηθήσω;»

έχοντας  50 ευρώ ανά χείρας από την σύνταξη μου

«με αυτά τα  ολίγα θα μου επιτρέψεις να σε στηρίξω;»

κι’ αυτός υπερήφανα της απαντά με παρρησία:

«Ευχαριστώ, έχω   όσα χρειάζομαι από την πνευματική μου εργασία για να  ζήσω,

τα  πάρα πάνω δεν μου χρειάζονται,  δεν μου ανήκουν κυρία»

 

Όταν μου το είπε λίγο έλλειψε να πάθω αποπληξία,

θυμήθηκα τους Μισέλ  και τον Υπουργό της Βρετανίας,

ώστε αυτοί που βγήκαν έξω από την κοινωνία

είναι οι πλούσιοι και εκλεκτοί;

και οι χαλασμένοι και φτωχοί είμαστε εμείς;

και η διεφθαρμένη εξουσία ;

 

Την επομένη το μεσημέρι πάλι ο άστεγος στο ίδιο μέρος το γνωστό , με την οικοσκευή του στην πλατεία,

με σπρώχνει  ο πειρασμός της νοσηρής μου περιεργείας,

δύο-τρεις ερωτήσεις του ζητώ να μου απαντήσει,

πώς βλέπει εμάς από την  αντίπερα  του ποταμού την κοίτη;

 

Ματαιοπονείς αν στην κοινωνία  σου θέλεις να με εντάξεις ,

την λογική της προ πολλού έχω πετάξει,

σαν τα πουλιά εγώ έχω  Ελευθερία  και Αυτονομία ,

 πέταξα   ταυτότητες,   ΑΜΚΑ  και τους κλειδάριθμους της Εφορίας,

δεν θέλησε στις ερωτήσεις μου περαιτέρω να απαντήσει,

ίσως την ιστορία του για να μην   ν’ αποκαλύψει  ,

όμως μέσα από την άρνηση και  αοριστία,

έχω ανακαλύψει περίπου  την ουσία.

 

Ο πλούτος και η ύλη δεν τον  εγγίζει,

τα κόμματα και τη  εξουσία   τον ερεθίζει ,

το νόημα της ζωής  δεν είναι  να θησαυρίζεις,

υποκρισία και απληστία περισσότερο παντός άλλου τον πληγώνει και  τον τραυματίζει,

«πάντες πάντα αδιανέμητα νέμονται» και η διανομή   έρχεται με βουή και δίνη .

 

Κάποιος τολμά και  τον ρωτά, τώρα  που πας;

κρυώνεις τα βράδια με την παγωνιά ;

κι’ αυτός του απαντά:

«Άφησε με φίλε στη δική μου Αταραξία,

εσύ  είσαι  σαν το πουλί μεσ’ στο κλουβί ,

σκλάβος που ζεις μετ’ ευτελείας»

« έρχεται  καταιγίδα, πάω να  προφυλαχτώ, σε  κάποια   υπήνεμη γωνία ,

όλους μας  ζεσταίνει και μας τρέφει ο Ήλιος και  η συμπαντική ακτινοβολία».

*Αμφικτύων

25/12/ 2013

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com

 

Υ.Γ Το ποίημα είναι πραγματικό και όχι φαντασία

ΙΔΙΟΡΥΘΜΟ  ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ  Ο  ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

 

Παράξενο είδος ο δικηγόρος,

ετοιμόλογος, κοινωνικός, αγχώδης και αποφασιστικός,

εθισμένος στη βρωμιά, στο ψέμα, αλλά  μεθοδικός,

άλλοτε  κατηγορών, άλλοτε συνήγορος και αβανταδόρος

το θύμα του σφυροκοπεί σαν  Ηρακλής ροπαλοφόρος,

εμφανίζει  το πελάτη του σαν θύμα,

έστω κι’ αν του κακού είναι εωσφόρος.

 

Οι παλιοί   δικολάβοι της συμφιλίωσης ήταν εργολάβοι,

την αλήθεια και το δίκαιον   ζητούσαν

και τον συμβιβασμό,

αρνούνταν άδικες υποθέσεις λόγω χρηματισμών,

δεν καθυστερούσαν τις δίκες στο διηνεκές,

ούτε επηρέαζαν με πλάγια μέσα τους δικαστές

 

Σήμερα  το λειτούργημα είναι ριζικά αλλαγμένο,

επάγγελμα  πολυπληθές και υπερκορεσμένο,

ανοίγουν εταιρείες, πάνε στα ύψη οι αμοιβές

λιγότερες θάχουν οι δικηγόροι απολαβές,

ιδιωτικές θα ανοίξουν φυλακές,

θα διαφημίζονται σαν τα πορτοκάλια στις λαϊκές αγορές.

 

Το ψέμα σμιλεύουν όμορφο και πειστικό ,

την αλήθεια λειαίνουν σαν  λευκό αυγό,

ενίοτε τα διαστρέφουν σαν ξόανα  και τα δυό,

ενδιαφέρονται μόνον για του πελάτου το καλό;

 

Η  αναζήτηση της αλήθειας έργο  είναι των δικαστών

μέσα από την  αντιπαράθεση των δύο πλευρών ,

ο δικαστής   πιάνει στο ακροατήριο  το «λαγό»,

τον ένοχο  τιμωρεί και τον αθώο  βγάζει λευκό.

 

Με το νόμο σε τυλίγουν σε μια κόλλα χαρτί ,

με το ψέμα  ενίοτε σε στέλνουν αθώο  στη φυλακή,

εν γνώσει τους  ότι κάποιος ψευδομαρτυρεί,

εξαρτάται  από  το νόμο και πως από το δικαστή

θα ερμηνευτεί.

 

Ο κάθε αντίδικος  την μισή αλήθεια  λέει,

ψέμα το άλλο μισό και η αλήθεια πονάει και  κλαίει,

την μέση οδό διαλέγει ο  δικαστής ,

το δίκαιο  και η αλήθεια κάπου στη μέση  θα βρεθεί.

 

Αν είναι δίκη  πολιτική δεν έχεις σωτηρία,

μην ψάχνεις  το δίκιο  σου να βρεις ,

με το μέρος είναι  της εξουσίας,

εκτός και αν   κάποιος  νέος Τερτσέτης ή  Πεπονής

εμφανιστεί,

σπάνιο  είδος σε καιρούς εκτροπής και κομματοκρατίας .

 

Ο  «Ιαβέρης»  σε πιάνει με τον αστυνόμο ,

φυλάξου!   τώρα με  τον  «αντιρατσιστικό τρομονόμο»

γιατί σκοπεύει το γηγενή,

σε κάποια  φυλακή θα ρέψεις αγνέ αγωνιστή,

γιατί από το έγκλημα  εσύ  απέχεις,

να σιωπήσεις όμως δεν αντέχεις,

την γνώμη και το φρόνημα βουβά να τα  κρατείς;

 

Νομοθέτες και ‘συνταγματολόγοι’ σήμερα αδικοπραγούν,

ο τόπος θα σωθεί αν: συνταξιοδοτηθούν και περιοριστούν,

αν η Ασυλία των κλεφτών  πολιτικών καταργηθεί,

αν   Πολίτευμα Άμεσης Δημοκρατίας θεσπιστεί,

αν οι κλέφτες και φοροφυγάδες  δικαστούν  ,

αν  οι άνομες περιουσίες τους  με συνοπτικές διαδικασίες  δημευτούν.

 

Απάτη    , ψεύδος και   κλοπή  να παταχθεί,

για να σωθούμε της Ύδρας να κοπεί η κεφαλή,

η  Βουλή  παράδειγμα να  γίνει, στον τόπο  Ήθος να  χυθεί,

να παταχθεί   έγκλημα,   αδικία  και  φοροκλοπή ,

ο τόπος θέλει Αλλαγή.

 

Όμως το  λειτούργημα του δικηγόρου κάποιο μυστικό

καλά κρατεί,

τη Δημοκρατία και   Κοινωνία ωφελεί,

δεν ξέρω πως θα ήταν ο κόσμος χωρίς αυτούς,

πάντως  πιο άδικος θα ήταν για τους πολλούς.

 

Θα σιγήσει κάποτε ο δικηγόρος;

όταν επικρατήσει η αλήθεια, δικαιοσύνη και ο ορθός Λόγος;

μάλλον  τούτο θα αργήσει να φανεί,

όσο ο πόλεμος των αντιθέτων στο συμπαντικό χώρο-χρόνο  διαρκεί.

*Αμφικτύων

21/12/ 2013

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, 

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com

Ο ΓΟΡΔΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ

 

Από την πατρική και μητρική φωλιά,

σαν τα πουλάκια που αποκτούν φτερά,

έχουν χρόνια τα παιδιά που  φτερούγησαν

ο ένας για  μακριά , ο άλλος εδώ κοντά.

 

Παράπονο δεν έχω , σταδιοδρόμησαν πολύ καλά,

έκαναν οικογένειες, έβγαλαν  λαμπρά παιδιά,

εργάζονται  σκληρά, αυτό είναι συνταγή που τους έδωσαν οι γονείς,

έχουν υγεία,  αξιοπρέπεια , αυτάρκεια

και ζουν  αξιοπρεπή ζωή.

 

Εγώ με την συμβία στα ίδια μέρη τα γνωστά,

δεν θέλουμε στα γηρατειά ν’ αλλάξουμε κατοικία ,

ούτε  και γειτονιά,

τα πράγματα   έμειναν σχεδόν ανέπαφα ,

όπως τα  άφησαν στα ντουλάπια τα παιδιά:

συναρμολογούμενα αυτοκινητάκια, ενθύμια ερωτικά, φωτογραφίες, μετάλλια  και  διπλώματα αριστείας στο πνεύμα     τον αθλητισμό κτλ .

 

Πότε τα πήραν αυτά και εγώ το αγνοώ;

τι πιο σπουδαίο κάναμε εκείνο τον καιρό;

γιατί  εμείς δεν είμαστε παρόντες;

τούτη η απουσία με βασανίζει  και τύψεις με γεμίζει,

μήπως έχει δίκιο ο μικρός που με πόνο ψυχής μας λέει συνεχώς :

όταν πήρα το διδακτορικό στην ξενητιά  σας έβλεπα μπροστά μου , αλλά  είσαστε … απόντες και οι δυό.

 

Τα ενθύμια   έχουν ταυτότητα, έχουν ηλικία,

έχουν αισθήματα και ιερότητα,

έχουν  αξία και αγριότητα,

είναι ρολόγια του χρόνου σταματημένα, 

περασμένα όνειρα αλαργεμένα,

από αγάπη  ζυμωμένα   νοσταλγία και νεότητα,

μια άυλη μαζί τους επικοινωνία, ένα κουβάρι βουβά αισθήματα συμπυκνωμένα.

 

Δική τους η προκοπή,  δική μας η τιμή ,

ανταμοιβή μιας ολάκερης ζωής,

τ’ άφησαν πίσω επίτηδες σαν άγκυρα , σαν Γόρδιο Δεσμό,

να μην ξεκοπούν από το πατρικό,

να έχουν στην αγάπη μας μερτικό,

σαν οικογενειακή παρακαταθήκη στης θεάς Εστίας το Ιερό,

που  τώρα  το γκρεμίζουν οι μεταμοντέρνοι λύκοι.

 

Να   πάρουν τους «εφιάλτες» συχνά τους παρακαλώ,

αυτοί αμελούν σιωπηρώς , μάλλον από κάποια σκοπιμότητα,

ξέρουν ότι ο πανδαμάτωρ χρόνος  πλησιάζει με σκληρότητα,

το σπίτι  αδειάζει προσεχώς, όλα μαζί  τότε θα φορτωθούν ,

θα πεταχτούν, στα σύγχρονα σπίτια δεν χωρούν,

στο χώρο της καρδιάς τους πάντως θα υπάρξει  μικρός χώρος να απιθωθούν .

*Αμφικτύων

18/12/ 2013

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

 Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com

Υ/Β U-245: SOS !!! ΠΝΙΓΟΜΑΣΤΕΕΕΕ….

 

Το υποβρύχιο μας κατελήφθη από πειρατές,

ο καπετάνιος εκτελεί κατά γράμμα  ξένες εντολές,

το σκάφος έπιασε πάτο,

μπορεί όμως να  πέσει και σε  μεγάλο  βάθος,

από κακούς χειρισμούς και κάκιστες συμβουλές,

από ληστείες και κλοπές  , καταστροφή στις μηχανές ,

τώρα όλα παίζονται στο μέλλον το προσεχές ,

σε κρίσιμες ώρες και  στιγμές.

 

Το  βούλιαξαν σκοπίμως στα  ρηχά νερά,

να πάρουν  ασφάλιστρα και τα δανεικά,

ο   αέρας περιορισμένος καθώς ο χρόνος  λιγοστεύει,

ο καπετάνιος  χειραγωγούμενος με  τους πειρατές  συνεργάζεται και τους ικετεύει,

στο πλήρωμα δίνει αλλοπρόσαλλες εντολές και τους διαβουκολεύει ,

να κόψουν  το ρεύμα, να σβήσουν τις  μηχανές,  στο έπακρον να περιορίσουν  τις τροφές ,

ακόμη και τον αέρα  , μικρές αναπνοές.

 

Με ρεύμα κομμένο,  το κρύο ενισχυμένο  ανδρειώνει ,

το πλήρωμα φοβισμένο ξεπαγιάζει  και ζαρώνει,

μερικοί καίνε ξύλα και  πλαστικά,

το σκάφος  ντουμανιασμένο γεμίζει  καπνιά .

 

Τότε υψώνονται γοερές  κραυγές μέσα στο σκοτάδι,

«SOS !! πνιγόμαστε καπετάν Αντώνη , του θανάτου νοιώθουμε το χάδι,

δύσκολη  η αναπνοή μας,

δηλητηριαζόμαστε πρωί και βράδυ»

 

Αίφνης ακούγεται του γιατρού του σκάφους η φωνή,

στεντόρεια και κοφτή :

«Σβήστε τις φωτιές, φέρνουν οξέωση του οργανισμού,

και  σύνδρομα θανατηφόρα τοξικά,

βλάπτουν την υγεία σοβαρά,

την καρδιά, το δέρμα, τον εγκέφαλο και την ακοή,

δημιουργούν υπνηλία, σύγχυση και δυσκολία αναπνοής,

τώρα έχουμε πέσει  σε ζάλη , παραισθήσεις, τρόμο, απώλεια συνείδησης,

σε λίγο ο θάνατος καραδοκεί, σε πέντε έως δέκα λεπτά αν το φαινόμενο ενισχυθεί , ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους και στα παιδιά»

 

Τα λεπτά γίνονται αιώνας

δεν πάει άλλο το μαρτύριο της σταγόνας,

το σκάφος γέμισε μιζέρια, σκότος και  καπνιά,

η αναπνοή βαριά, ο θάνατος βγήκε παγανιά.

 

Παρακαλούν τον  Αίολο να στείλει φρέσκο αέρα,

με κάποιο σωλήνα ή με τη φλογέρα,

όμως αυτός αδυνατεί γιατί έχει αιχμαλωτιστεί ,

μαζί με την Εστία,   Δήμητρα,   Αθηνά

Απόλλωνα ,   Άρτεμη,   ΗΡΑ(=ΑΗΡ) και  Ερμή,

έχουν στον Κορυδαλλό φυλακιστεί,

στο σκάφος κουμάντο τώρα κάνουν  Οβριοί  και Γερμανοί,

μαζί με   δωσιλόγους αξιωματούχους  της νέας Κατοχής.

 

Θα σωθεί τελικά το σκάφος; το πλήρωμα θα  αναπνεύσει ;

  αξιόπλοο σε θάλασσες  και ωκεανούς να αναπλεύσει;

οι πειρατές  διατάσσουν αύτανδρον να βυθιστεί πριν φέξει,

για σωστικό σκάφανδρον ούτε  λέξη ,

όσοι  γλύτωσαν  μπάρκαραν σε ξένα  βαπόρια,

το ναυάγιο  περιήλθε στους πειρατές και στα λαμόγια,

«άλλαι όμως αι βουλαί των πειρατών και άλλαι  των αξιωματικών και των ναυτών»,

τελείωσαν των…. υποβρυχίων τα κορόιδα!!

 

*Αμφικτύων

15/12/ 2013

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com

ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΕΝ ΑΠΟΣΤΡΑΤΕΙΑ

 

Στο στράτευμα μια ζωή ετοιμοπόλεμος και  τιμημένος ,

πώς να ξεμάθει όταν αποστρατευτεί  όντας απ’ όλους ξεχασμένος ;

μια ζωή διαταγές, συναγερμούς και προσοχή,

δίκιο έχει πάντα ο ανώτερος ό, τι… βλακεία κι’ αν σου πει,

ο Στρατιωτικός Νόμος κρέμεται πάνω σου  σαν μυτερό σπαθί.

 

Ταλαιπωρία, μεταθέσεις , ξενύχτια , εικονικές μάχες,

μέρα -νύχτα στου  στρατοπέδου τους  αγκαθωτούς τους φράχτες,

πώς να ξεμάθει ; πώς να ζήσει χωρίς της πατρίδας το μεθύσι;  πώς να συμπεριφερθεί σαν  απλός πολίτης;

ακόμη και όταν αποστρατευτεί από την εφεδρεία  δεν θα λείψει.

 

Με την έγνοια της πατρίδος έχει ζήσει,

τα σύνορα εχθρός να μην πατήσει,

άφησε τη ζωή για  την μεγάλη ιδέα,

στην  ταλαίπωρη σύζυγο την οικογένεια την ωραία ,

με τα όπλα και  το θάνατο συχνά κάνει παρέα.

 

Κι’ αν το θάνατο γλυτώσει από  εκρηκτικά ,  πτήσεις  και   τροχαία,

κι’ αν δεν έπεσε σε μάχες στην Κύπρο  και στην Κορέα,

δώρο του  έκαναν οι τρείς Μοίρες εντελώς τυχαία,

οπωσδήποτε  βαρήκοος  βγαίνει στα τελευταία .

 

Και σαν βγήκες στρατηγός στην αποστρατεία,

με σύνταξη λιγότερη και από του κλητήρα Ζαχαρία,

με μοναδική απολαβή την προσφορά σου στην πατρίδα,

έχεις αντίρρηση στρατηγέ Μιλτιάδη του Μαραθώνα;

ναύαρχε Θεμιστοκλή της Σαλαμίνας;

Ίκαρε  που κέρδισες στο Αιγαίο δόξα αιωνία;

την απάντηση θα την δώσει η... Ιστορία!!

 

*Αμφικτύων

  14/12/ 2013

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com

Ο ΒΡΑΧΙΟΛΑΚΙΑΣ

Ο   ΒΡΑΧΙΟΛΑΚΙΑΣ

 

Ο  νέος με τις χειροπέδες

συνοδεία αστυνομίας  τον φέρνουν στο δικαστήριο

να δικαστεί,

μια ζωή όπως αποκαλύπτει η ακροαματική διαδικασία ,

γεμάτη ποινικούς λεκέδες,

βία, φόνους, κλοπές , ναρκωτικά σε κουραμπιέδες,

την εθνικότητα του δεν την είδα , αλλά κι’ αν την είδα

δεν   επιτρέπει ο νόμος  να γίνω «ρατσιστής»,

οι φυλακές  γεμάτες από   χρεοφειλέτες  γηγενείς

και  διεθνείς  λεβέντες .

 

Η δικονομία η ποινική έχει πολλάκις μαζί του ασχοληθεί,

δεύτερο σπίτι του η φυλακή,  στη μικρή του  ζωή,

ένα φευγαλέο φιλί  στην αγαπημένη του στην αίθουσα αναμονής ,

περιχαρής προχωρεί  , ωσάν να πηγαίνει σε γαμήλια τελετή,

πως όμως να  την εναγκαλιστεί  με τα βραχιόλια;

 

Ως συνήθως πήρε  τη ‘δεκάτη’ αναβολή,

ευκαιρία   μέσα από της κλούβας τη μεταγωγή ,

τον   κόσμο της  ελευθερίας πάλι και πάλι  να γευτεί,

μεγάλες φουρτούνες τα μεγάλα βαπόρια,

νέος, χαρούμενος ο βραχιολάκιας , αισιοδοξεί  ,

πολλές πόρτες έχει η φυλακή και αιθέρα ….

έλεγε μιά  χαρτορίχτρα στην Καστέλα, να  διαβεί.

 

*Αμφικτύων

12/12/ 2013

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com

ΦΤΕΡΝΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ

ΦΤΕΡΝΑ  ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ   Η   ΨΥΧΗ

 

Ένδοξε Αχιλλέα, η  Θέτις σε έκανε αθάνατο,

σε έκαψε στο πυρ, σε έκανε σκληρότατο  σαν αδάμαντα,

σε πότισε   Ύδωρ της Στυγός , το φοβερό,

εκτός από την φτέρνα σου που έμεινε εκτός,

από της Βρισηίδας το  βέλος  πέφτεις κάθε φορά ,

γιατί είσαι στην ψυχή τρωτός , αλλά αδάμαστος.

 

Ο Ήφαιστος σου έφτιαξε ισχυρή πανοπλία,

έχει όμως κάποια οπή μικρή και πέρασε το βέλος  της  κακίας ,

σε αποκοίμισε η δόξα και τα πλούτη, η  ακτινοβολία της  εξουσίας  ,

παρότι ήσουν ο υπέρτατος μαχητής, ο πρώτος στην   ιστορία,

έπεσες  σε  λήθαργο βαθύ , αγκαλιά με την γυνή ,

την ψυχή σου άφησες αφύλακτη τρωτή ,

όταν σου πήραν τη   Βρισηίδα  είχες κιόλας

ηττηθεί,

πριν πας στη μάχη   με τον Έκτορα να συγκρουστείς.

 

Εσύ ο   αρχηγός  το «άρχειν επιστήσει»

δεν έμαθες «το άρχεσθαι μαθών»

γιατί ήσουν από γενιά εκλεκτή, από  ενδοξότατο σπίτι,

στο στρατοκράτη Αγαμέμνονα αρνήθηκες να γίνεις υποτακτικός ,

να γονατίσεις,

την ιδιαιτερότητα  μην χάσεις προ παντός

πούνε η δευτέρα σου φύση,

δεν  δήχθηκες  τις εντολές  του  βασιλιά των Μυκηνών

και πλούσιος να γυρίσεις,

των Μυρμιδόνων   αρχηγός   προτίμησες  στη μάχη να  νικήσεις .

 

 

Η ψυχή σου είναι σαν αδάμαντας σκληρή,

σαν   ατσάλι,

εύθραυστη ταυτόχρονα σαν το γυαλί,

μαλακή σαν το ζυμάρι,

νικάς  τον εχθρό στη μάχη σαν προβάλλεις,

σε πληγώνει όμως  του Αγαμέμνονα  η  αδικία  ,

και  της  διχόνοιας η προδοσία και  η παραζάλη.

 

Την  νίκη  με την ανδρεία σου πήγες να  κατακτήσεις,

τον Έκτορα στο άρμα σου να σύρεις  ,  σαν θήραμα  να τον  εξευτελίσεις,

καλά όλα αυτά , αλλά χρειάζεται και του Οδυσσέα η πονηριά,

την Τροία για να εκπορθήσεις .

 

Όταν σου πήραν την Βρισηίδα ,

έσπασε μέσα σου το κάτι τι,

 Φτέρνα σου   είναι    η   Ψυχή ,

εκεί σε   λαβώνει   η κάθε επιβουλή , η κάθε  καταιγίδα,

στον τράχηλο  σου δεν  δέχεσαι  σκλαβιά , ούτε  ξένη  αιγίδα.

 

 

Αν   ήσουν   όμως βολικός, αν ήσουνα «ατσίδας» ,

θα έπαιρνες τα λάφυρα αντί της Βρισηίδας,

πάμπολλες  νιές  θα  σου  έκαναν  ερωτικά παιχνίδια,

  βασιλιάς θα  γύριζες  στην  Ιωλκό  ,

 και ας καεί η  πατρίδα,

αλλά όχι , εσύ   Έλληνας γεννήθηκες  ,

τα αρνιά δεν   είναι ίδια με τα  γίδια.

 

 

Έπαθλο της νίκης για σένα η   Ελένη,

οι Έλληνες   αήττητοι όταν  ενεργούν  ενωμένοι ,

μόνον η ψυχή τους από  πάθη  διχόνοιας  αρρωσταίνει ,

Έλληνα,  Αχιλλέα , ήρωα , πολυμήχανε , ευκολόπιστε,

στη φτέρνα  σε χτυπούν   κάθε φορά  όταν εσύ  πεθαίνεις,

σαν φοίνικας όμως ανασταίνεσαι .

Αιώνιος  παραμένεις.

 

*Αμφικτύων

11/12/ 2013

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com