ΑΘΑΝΑΤΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ
Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων
Κινιόμαστε , εργαζόμαστε, ταλαιπωριόμαστε
ελάχιστοι τον σκοπό μας στη γη ενθυμούμαστε
ποιος ο προορισμός μας; ποιος ο εαυτός μας ;
Μήπως είχα ξαναζήσει και δεν ενθυμούμαι ;
κάποιες επίκτητες εμπειρίες τότε πως δικαιολογούνται;
ή από τα γονίδια των προγόνων μου τα έχω πάρει;
και της διαδοχής τους ξετυλίγω το κουβάρι;
Από που ήρθα και που πάω;
τη μονοκύτταρη αμοιβάδα ακόμη κουβαλάω;
ή από το διάστημα ο σπόρος μου έχει πέσει
συχνά κάνω τέτοιες σκέψεις
Γεννήθηκα μόνο για να τρώγω και να ευχαριστιέμαι ;
ή για να τυραννιέμαι ;
με Ψυχή η φύση με έχει προικίσει
και τη Λογική μου έχει εμφυσήσει
αλλά ο χρόνος τα έχει κάπως ατονήσει ;
οι σύγχρονες ψυχές αρρωστημένες
οι κοινωνίες μολυσμένες
η Λογική έχει σαλτάρει και ο Στέφανος παντρεύεται το Μιχάλη
η WOKE ατζέντα μας έχει συνεπάρει και μας έκανε κουβάρι
Όσο καιρό στο σπήλαιο ήμουν κλεισμένος
με σκιές και σκιάχτρα με είχαν φοβισμένο
τώρα που λεύτερος νιώθω και γεμάτος
από την κορυφή την Αλήθεια ζητώ να απολαύσω
όλα τα σκιάζει η προπαγάνδα
μαύρο σκοτάδι και την Τουρκία σε Κύπρο και Αιγαίο ‘αγάντα’
Ο «έρωτας του ειδέναι» ήσυχο δε με αφήνει
σε σκέψεις με ρίχνει και σε χαοτική δίνη
Σαν Ζορμπάς ο άνθρωπος τρώει, πίνει και χορεύει
γιορτές στήνει και πολέμους στο γυαλί αγναντεύει
χέρια ματωμένα με αίμα αθώων
αιώνια διαμάχη περί Αγίων Τόπων
η Ανατολή ενάντια στη Δύση που πάει να δύσει
με την εισβολή μεταναστών πρόωρα να την κατακτήσει
Το διεθνές δίκαιο στον ΟΗΕ επικαλούνται
εγκληματίες και απατεώνες αυτοαναιρούνται
και οι ολιγάρχες από την αιματοχυσία επωφελούνται
χώρες ισοπεδώνουν χωρίς να τιμωρούνται
και με ένα μονότονο "Συγνώμη" αρκούνται
Ο άνθρωπος αδύναμος τα χέρια ψηλά σηκώνει
η Φύση με τα όπλα της σκληρά τον καμακώνει
Αν σκεφθείς ότι αστρόσκονη θα καταλήξεις
Γιατί άφρονα Κροίσε συγκεντρώνεις τόσα πλούτη;
Ο θείος Λόγος δεν πεθαίνει
το Σύμπαν κινεί και το ομορφαίνει
αυτόνομη και αβαρής η ψυχή στον δανειστή ξαναγυρίζει;
ένα ερώτημα που ουδείς ως τώρα έχει απαντήσει
Ψυχή και Λόγο δεν τους εξουσιάζει Χάρος
αφού άυλοι είναι και δεν έχουν βάρος
Ο Λόγος δεν καταστρέφεται, δε φυλακίζεται , δεν πεθαίνει
αυτός και η ψυχή στο τάφο δεν μπαίνει
λεύτεροι βγαίνουν και στον Ουρανό ανεβαίνουν
στους αθάνατους Θεούς λένε ότι πηγαίνουν
Γι' αυτό το Λόγο να καλλιεργείς επισταμένως
πολύτιμο αγαθό από τους προγόνους μας κληρονομημένο και συχνά σε αχρηστία τόχεις πεταμένο
με την παιδεία τον καλλιεργούμε
το Λόγο να μεταλαβαίνουμε και να τον σπουδάζουμε
πάνω από το χρήμα το Λόγο να τοποθετούμε
σαν υπέρτατο θείο αγαθό τον Λόγο να υμνούμε
Ο Λόγος κάνει τον άνθρωπο από τα άλλα είδη να διαφέρει
ασχέτως αν σε πολλούς μόνο βάρος τους προσφέρει
άλλοι τον χρησιμοποιούν δολίως
για την υποδούλωση των συνανθρώπων τους των πλησίον και των πληβείων
Η Ψυχή και ο Λόγος θεϊκά εργαλεία
που μας τα δανείζει η Θεία Πρόνοια για ευκοσμία
να τα φιλάμε σαν δώρα θεία και του Ομήρου τα βιβλία
ολέθρια πράξη που σήμερα τα βγάζουν από τα σχολεία
του Ορφέα η Ψυχή και του Σωκράτους η Λογική κληρονομιά μας
διαχρονικό Πολιτισμό οι πρόγονοι μας άφησαν στη γενιά μας
εργαλεία που καλύτερη ζωή στον άνθρωπο χαρίζουν
Αν οι πόλεμοι δε σταματήσουν και ο άγριος εξοπλισμός
και Φρόνηση Σωφροσύνη, Ευκοσμία και Δικαιοσύνη
στη γη δεν επικρατήσουν και κατευνασμός
τότε ο πλανήτης θα αυτοκτονήσει
προσωπικά φρονώ ότι η Λογική τελικά θα λάμψει
και η ανθρώπινη συλλογική Ψυχή θα επιβληθεί
και αυτή θέλει Ειρήνη επί Γης να επικρατήσει
η ειρηνική Επανάσταση τώρα αρχίζει (7/11/24)
Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
amphiktyon@gmail.com
http://amphiktyon.blogspot.
http://amphiktyon.org
Όποιος επιθυμεί να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98
