ΤΟ ΝΗΜΑ ΤΗΣ ΑΡΙΑΔΝΗΣ
Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης εποίησεν
Φέτος δε θα κολυμπήσει
Θάλασσα δε θ’ αντικρίσει
με της φαντασία τα φτερά
θα φτερουγίσει
από το λιοπύρι της Αθήνας δεν θα λακίσει
Θα στερηθεί το δροσερό του σπίτι
η αθηναϊκή ψηστιέρα θα τον ψήσει
όμως δεν θα λυγίσει έξω βγαίνει και ψωνίζει
εκών άκων στις επάλξεις παραμένει
το υπέρτατο καθήκον τον βαραίνει
Το γνωστό του λιμανάκι φέτος δεν θα το απολαύσει
με τους φίλους κολυμβητές δεν θα κουβεντιάσει
όμως υπάρχουν και χειρότερα
πυρκαγιές , πόλεμοι και οι προδοσίες τα φοβερότερα
Οι αρρώστιες κακά αναπόφευκτα
πολλά λεφτά για έξοδα απρόβλεπτα
κάλλιον να μην αρρωστήσεις
Και συ θα ταλαιπωρηθείς και τους δικούς θα ταλανίσεις
με Φρόνηση, Σωφροσύνη, ενάρετο βίο και με προσωπική ευθύνη
Σαν καταιγίδα τα έξοδα και σαν χαλάζι
διπλά λοιπόν η αρρώστια σε σφάζει
και όταν με τα νοσοκομεία μπλέξεις
ατσάλωσε τη δύναμη σου
φίλε μου για να αντέξεις
Τότε τον θεό Ασκληπιό θα εκτιμήσεις
τον γιατρό Ιπποκράτη θα ευχαριστήσεις
τους γιατρούς και το προσωπικό που προσπαθεί
τον άρρωστο υγιή να αποκαταστήσει
αλλά εύλογα παράπονα θα ξεστομίσεις
Τον Μινώταυρο πριν κυνηγήσεις
το νήμα της Αριάδνης ν’ αποκτήσεις
και από τις Μοίρες ζήτα λίγη τύχη
μόνο ο Δίας μπορεί να σε βοηθήσει
καλά γηρατειά να σου χαρίσει
κανείς την Ειμαρμένη του δεν θα αποφύγει
ακόμη και οι θεοί πείθονται σε ‘κείνη
όμως συν Αθηνά και χείρα κίνει υγιής και
αιωνόβιος για να γίνεις
Όλα όμως περαστικά και ο πόνος και η οδύνη
τίποτα στο τέλος δε θα μείνει
μόνο οι εμπειρίες από το μακρινό ταξίδι
όσο πιο πολλές και αγαθές, τόσο πλούσιος θα φύγεις
Όταν η Αριάδνη σου πάσχει
αυτόματα το νήμα της στο μεταβιβάζει
ηλεκτρομαγνητικά είσαι μαζί της δεμένος
με πολύχρονους μαγνήτες ενωμένος
Και όταν πρώτη αυτή φύγει
γιατί έτσι ο Παντοδύναμος ορίζει
δεν πρόκειται να ελευθερωθείς
ακόμα θα σε βαστάζει
στον αόρατο ιστό της σε έχει υφάνει
Ό,τι και να κάνεις
εκείνη μάγια σούχει βάλει
και σε έχει βασκάνει
να μην βρεις κάποια άλλη
σαν μάγισσα μεγάλη
Όμως εσύ μην πέσεις μη λυγίσεις
να αντισταθείς και να νικήσεις
τα υπόλοιπα χρόνια σου εν ηρεμία να ζήσεις
και όσο είσαι ικανός να δημιουργήσεις
σε λίγο άλλωστε θα την… συναντήσεις
και τότε ένα φιλί να της δωρίσεις
Αγάπης
από τους δικούς της του πόνου το δάκρυ
άσκοπες οι φοβερές οδύνες
παράλογες της αποδημίας οι εξαλλοσύνες
Έτσι θα κλείσει η αυλαία θαυμάσια θάχεις θέα
όλα τρέχουν φευγαλέα σκεπασμένος με την Ελληνική σημαία
στο αιωνόβιο ταξίδι και τα γλυκά και τα πικρά σαν όνειρα ωραία
Ευγνώμων θα πω στο Δία και στη Γαία
που ανέχτηκαν κάθε μου τρέλα
Άνθρωπος τριών εποχών
, καταστροφών, πολέμων και γενοκτονιών
στο Σιδηρόκαστρο προπολεμικά με το λυχνάρι
κλωτσιά από τον Ιταλό καραμπινιέρο στης Κυπαρισσίας το παζάρι
στην κατοχική Αθήνα του σωρούς μάζευαν με το φτυάρι
Μέγιστη τιμή που υπηρέτησα την πατρίδα
γνώρισα τη μάγισσα Τεχνολογία
στου Ερμή την Φρυκτωρία
Η γενιά μου φτωχικά έζησε αλλά ευτυχισμένη
οι σύγχρονοι στην τεχνολογία υποδουλωμένοι
οι άνθρωποι απομακρύνθηκαν από τη φύση
τρελάθηκαν και ενεργούν παρά φύση
Οι ηγέτες μας παραφρόνησαν
πάει και η Δημοκρατία και τα Ήθη (27/6/25)