Ο ΩΡΙΩΝ ΤΗΣ ΔΥΣΗΣ
Δίας και Ποσειδώνας κατά την αρχαιολογία
μεταμφιεσμένοι κάποτε βρέθηκαν στη Βοιωτία
συναντούν εκεί τον παλιό ήρωα Υριέα
ο καημένος ζούσε ολομόναχος χωρίς παρέα
στους ξένους πρόσφερε θερμή φιλοξενία
χωρίς να ξέρει ότι πρόκειται για τον Ποσειδώνα και το Δία
Πάνω στη συζήτηση τους είπε τον καημό του
θα πέθαινε χωρίς διάδοχο του
οι θεοί τον ευσπλαχνίστηκαν και αντί ευχαριστίας
ένα βρέφος βρέθηκε την επομένη στον κήπο του
μπροστά στην κατοικία
Ωρίων το βρέφος ονομάσθηκε
από τον Υριέα ανατράφηκε
έμπειρος έγινε μηχανικός και ναυτικός
ήταν και μανιώδης κυνηγός
η φήμη του έγινε παντού γνωστή
από τον Ποσειδώνα με ναυτοσύνη είχε προικιστεί
πάνω στη θάλασσα περπατούσε
και σαν ψάρι κολυμπούσε
Ήταν και πολύ ψηλός
όταν στη θάλασσα περπατούσε
βρεχόταν κάτω από το μηρό
Νυμφεύθηκε την πανέμορφη Σίδη
με την Ηρα για το κάλλος της ερίζει
η θεά από ζηλοτυπία στον Αδη τη βυθίζει
Ο Ωρίων στη Χίο πάει για κυνήγι
εκεί την κόρη του βασιλιά Οινοπίωνα
Μερόπη θα ίδη
σφόδρα θα την ερωτευθεί
και σε γάμο θα την ζητήσει
ο Οινοπίων διστάζει δεν το αποφασίζει
Ο Ωρίων υπόσχεται «λαγούς με πετραχήλια»
να ξεκαθαρίσει από τη Χίο τα θηρία και τα φίδια
τελικά, τον άθλο αυτοβούλως θα πραγματοποιήσει
χωρίς ο Οινοπίων να το ζητήσει
αλλά δεν μπόρεσε να τον μεταπείσει
Μια νύχτα που ήταν μεθυσμένος
σπάει τη θύρα του θαλάμου της Μερόπης
σαν είδε τα χείλη της που έσταζαν σορόπι
και καθώς ήταν ξαναμμένος έρωτα έκανε με μένος
κατά την αυγή καθώς ήταν κοιμισμένος
ο Οινοπίων τον τυφλώνει
και στην ακτή τον απιθώνει
Κατά το χρησμό από τον Απόλλωνα θα γιατρευτεί
προς ανατολάς αν πορευτεί
ήχους ακούει από του Ηφαίστου το εργαστήρι
προς τη Λήμνο τρέχει ο Ωρίων σαν τρεχαντήρι
του Ηφαίστου το δούλο Ηνδαλίωνα αρπάζει
και στους ώμους του τον ανεβάζει
στον Απόλλωνα να βρει το φως του τον προστάζει
να τον πάει
στη θάλασσα βαδίζει με τον οδηγό του
ο Ηνδαλίων τον προσανατολίζει στο ναό του
ο Απόλλων με πνεύμα τον φωτίζει
και η όραση του ξαναγυρίζει
Αμέσως στη Χίο θα γυρίσει
τον Οινοπίωνα ψάχνει να συναντήσει
αλλά τον έχουν κρύψει
αμέσως φεύγει για την Κρήτη
από εκεί στη Σικελία πάει
το λιμάνι στη Ζάγκλης στη Μεσσήνη κατασκευάζει
και το τέμενος του Ποσειδώνα επισκευάζει
Περί του θανάτου του πολλές οι εκδοχές
καθώς ήταν γόης και κατακτητής
τον ερωτεύονταν καλλονές ακόμη και θεές
η Αρτεμις μαζί του ήταν τρελά ερωτευμένη
τον ζήλευε θανάσιμα για όλα ήταν αποφασισμένη
την Ούπι των Υπερβορείων στη Δήλο είχε βιάσει
την ιέρεια με τα δώρα μόλις είχε φθάσει
στην Αρτεμι έφερε πολύ θυμό
Θανάσιμα τον τόξευσε στο νερό καθώς κολυμπούσε στην Τανάγρα
η θάλασσα εξέβρασε το πτώμα εκείνου του ωραίου άνδρα
καθώς η ψυχή του στο σύμπαν ανέβαινε σαν περιστέρι
η Αρτεμις τον κατέστησε ομώνυμο τον έκανε αστερισμό
να φέγγει σαν ουράνιο αστέρι
το ξίφος του κληρονόμησε ο Πηλέας
μετά το πήρε ο Αχιλλέας
τελικά, στον Πύρρο βασιλιά της Ηπείρου
θα καταλήξει
Ο θρυλικός Ωρίων τη ζωή του έντονα είχε ζήσει
είπαν ότι ήταν γιος του Ποσειδώνα
εκ του συμπαντικού Διός πήρε το δια-λογισμό
και τον αγώνα
ομορφιά από τον Ερμή και την κλοπή
είχε μοναδικά χαρίσματα σπάνια στη γη
ο τάφος του ως πρόσφατα σωζόταν κατά τον Παυσανία
στην πατρίδα του ετάφη τη Βοιωτία
Παιδιά του ο Δρίας και δυο θυγατέρες
οι πανέμορφες παρθένες Μητιόχη και Μενίππη
με τη μητέρα τους διέμεναν στις Θήβες
είχε και δύο παλλακίδες Δίρκη και Λυρίκη
Και τότε είχε πέσει φονικός λοιμός
όχι δεν ήταν κορωνοιός
τότε δεν είχαν εργαστήρια ιός να «ξεμυτίσει»
ούτε και εμβόλια να φτιάξουν
τις εταιρείες να πλουτίσει
Πώς όμως την πανδημία ν’ αντιμετωπίσουν;
κατά το χρησμό δύο παρθένες αν θυσιάσουν
μόνο έτσι τον φονικό ιό οι θεοί θα παύσουν
καμία όμως δεν προσήλθε στο θυσιαστήριο
οι κόρες του Ωρίωνα από πατριωτισμό
εθελόντριες παρουσιάσθηκαν και οι δυό
στης πατρίδος τους το προσκλητήριο
Εξέτεινε η πρώτη τον τράχηλο στον βωμό
η δε άλλη την προλαμβάνει
και οικειοθελώς πρώτη εσφάγη
Καθώς γινόταν η καύση των σορών
εκ της πυράς εξήλθε το φάσμα δύο εστεμμένων νεαρών
για την ανάσταση του γένους των νεκρών κοριτσιών
τους ονόμασαν «Στεφάνους»
αλληγορείται ότι μεταμορφώθηκαν σε αστέρες
και ανήλθαν στους αιθέρες
ανήλθαν ψηλά στον ουρανό
τους ονόμασαν δε «κομήτες» στον Ορχομενό
Ωρίων είναι ο καθένας , εσύ, εγώ
ο άλλος , ο μεγάλος και ο Ένας
ο πολυπράγμων δυτικός
ελεύθερος , δραστήριος και ορμητικός
ο πολυμήχανος ερωτικός και θαρραλέος
που αποζητά να είναι ωραίος
ο διψασμένος για δόξα και για χρήμα
της επιτυχίας θηρευτής που συχνά πέφτει θύμα
με τα προτερήματα του και τα ελαττώματα του
όχι ο «άγιος» και μοιρολάτρης της ανατολής
με τα θεοκρατικά «ινδάλματα» του
πέφτει και πάλι σηκώνεται και προχωράει
ακολουθάει το δρόμο που τούταξε η Ειμαρμένη
στάσιμος και αδρανής δεν μένει
ούτε από τη θεία πρόνοια όλα τα περιμένει
Εμπόδια του βάζουν οι ισχυροί
και αυτός τα υπερπηδάει
τον αδικούν του χρήματος οι «Κροίσοι »
και οι θεοί ακόμα τον κυνηγούν
και αυτός τους προσκυνάει
και οι ιερείς τον τυφλώνουν να μη βλέπει
για γνώση στον Απόλλωνα προστρέχει
Μόνο με το πνεύμα θα γιατρευτεί
αυτό τον βγάζει από το πηχτό σκοτάδι
τον «κορωνοιό» που έχει μέσα του να υπερβεί
μάχεται και μοχθεί πρωί και βράδυ
Κάνει και ανθρωποθυσίες
παλιά σε βωμούς τώρα στις εκκλησίες
για να σταματήσει τους λοιμούς με μάσκες
και εμβολιασμούς
και τους λιμούς που οι ισχυροί του βάζουν ;
με τους πολέμους και τους εξοπλισμούς να τον εξουσιάζουν;
εκεί δεν αυθαδιάζουν
σφίζει στη δύση η ζωή άλλοι για ευζωία
άλλοι για την επιβίωση και όλοι για την ευτυχία
μιά θαυμαστή αναρχία που στο βάθος κάνει αρμονία
λίγο φροντίζουν την υγεία
Ο κόσμος μιά ασύμμετρη κυψέλη αταξίας
που προσπαθεί να βρει ισορροπία
Και όταν της επιτυχίας πιάσει το κέρας
«ιερόν» γίνεται «τέρας»
στον ουρανό τον ανεβάζουν και τον κάνουν
μετά θάνατον «αστέρα»
όλα τα πρότυπα τα δώσαμε στη Δύση
ελάχιστα κρατήσαμε σαν αναμνήσεις
και η Δύση αντί ευγνωμοσύνης χολή μας δίνει
Ωρίων της Δύσης ο κάθε πολίτης
Αμφικτύων
8/12/ 2020
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com/
Όποιος επιθυμεί να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την ένδειξη «διαγραφή»«σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98
ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ ΑΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου