ΠΟΘΟΣ ΓΙΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ #

 ΠΟΘΟΣ ΓΙΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΚΑΙ  ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Ο άνθρωπος ανέκαθεν την αιωνιότητα αναζητούσε  
ο πόθος  για αθανασία  τον συγκινούσε
 ο θάνατος  του  φέρνει θλίψη και αυτός τη διώχνει με τη λήθη
την ανάμνηση    του  θανάτου δε θέλει να απομακρύνει
  κρατάει  γλυκιά του αγαπημένου του τη μνήμη
 Βάση  της λατρείας μας της ψυχής  η αθανασία
και  την  αιώνια ζωή  πιστεύει  στη  θρησκεία
πέρα από τα όρια του χώρου και   χρόνου
όλα στων αρχαίων  μας προγόνων τα βιβλία
γραμμένα  και στην Ινδική φιλοσοφία    διατυπωμένα  
Ένας κύκλος  διαδοχικών μεταμορφώσεων
τελειοποιήσεων , μετεμψυχώσεων και της ψυχής βελτιώσεων
πότε άρχισε και που  τελειώνει κανείς     δεν  ξέρει
μόνο η χωρία των πάνσοφων μυστών
αυτών που ζουν πλησίον των θεών  τα προφητεύει
Με τον πόθο της αθανασίας
η  Ηθική του  Έλληνα ανά τους αιώνες  μεγαλούργησε
σφραγίδα αθανασίας   όλα  φέρουν τα   μνημεία που δημιούργησε :
 θεσμοί    ,   Ολυμπιακοί Αγώνες,  Δημοκρατία και η  ζωή  του
με    πυξίδα την   αθανασία   σε τελειότητα  και η  αισθητική  του
πρώτα  όμως τελειοποίησε   την  ψυχή του
και ύστερα  ποίησε  τους  καλλιτεχνικούς θησαυρούς  του
τα πάντα  εποίησε  εν σοφία  έργα  με  διάρκεια  αιωνία
και οι ήρωες που πέφτουν υπέρ πατρίδος  στα πεδία
υπέρ της αθανασίας η  θυσία
Πόθος για   αθανασία, επιδίωξη αιωνιότητας, ζωή αιωνία
για τον Έλληνα ζωή και θάνατος μιά αλληλουχία
με τον πλούσιο  φιλική δεν είναι η αθανασία
εκτός κι' αν  ο πλούτος κάνει    αγαθοεργίες και φιλανθρωπία
έτσι δικαιώνει την  ύπαρξη  του και  νόημα  δίνει στη ζωή του
λίγη σημασία  έδωσε ο Έλληνας στην ύλη και στα λοφία
στις υπερβολές και στα μεγαλεία
τον πολιτισμό του αφιλοκερδώς χάρισε και τη σοφία
 αλλά   οι ευεργετηθέντες   αντί για ευγνωμοσύνη του έκαναν  γενοκτονία
Ο κοντόφθαλμος που   κοντά  βλέπει
ποτέ δεν  μπήκε  στο  ατελεύτητο και βαθύ   ποτάμι
που στον άπειρο ωκεανό   τρέχει
καβαλημένος   στο καλάμι η αιώνια  ροή  αλλού τον πάει
με  κλειστά της ψυχής τα  μάτια παραπατάει
 αγνοεί που η ροή  θα τον οδηγήσει
για να ετοιμάσει την ψυχή του πριν  αποδημήσει
 στον  Αδη ο Πλούτωνας  τα σώματα  στοιβάζει;
η ψυχή  όμως λεύτερη σαν πεταλούδα  αλλού  πετάει
Το  Ψυχοτεχνείο  του Διός  που την ενέργεια κρατάει
τις αγνές  ψυχές   αναζητάει  

 εκεί  ο  Δίας τις φιλοξενεί
 και σε μετεμψυχώσεις τις αγνές  ψυχές  χρησιμοποιεί

η φύση την πιο οικονομική λύση πάντα    διαλέγει
σε κάθε μετεμψύχωση    βελτιωμένη  ψυχή     φυτεύει
κι' αυτή ενδόμυχα μας   το ψιθυρίζει και τον προκάτοχο της μας υπενθυμίζει ;
συχνά εμείς σαν άβουλοι  ενεργούμε, άλλοι πριν από μας τη βούληση μας  κινούνε
 Η Ήρα   παίρνει αυτό που της ανήκει
στην ύλη άλλη αποστολή θα δρομολογήσει
Είναι και η ηθική αθανασία
αυτή ενσάρκωσε ο Έλληνας  στα αθάνατα μνημεία
στους ανθρώπους τους ενάρετους και επιφανείς
στους ήρωες  τους ευκλεείς τη μνήμη τους  να κρατάει  διαρκή
και  να  τους έχουμε κοντά μας σαν υποδείγματα για τα παιδιά μας
και σαν  πρόσωπα αγαπητά  μας
Όσοι τη  ζωή τους θυσιάζουν  για την πατρίδα
με το δόρυ πολεμώντας και με την ασπίδα
και άλλοι που  μετέφεραν  τον πολιτισμό με τα πλοία
κι’ ελεύθερη πάντα κράτησαν    την ιερά κοιτίδα
οι ενάρετοι και ήρωες στα Ηλύσια  ζουν    Πεδία
οι πεσόντες  υπέρ πατρίδος  κέρδισαν την Αθανασία
Η μνήμη τους γλυκιά και  αξέχαστη η ανάμνηση  τους
ηθικά όρια μας όρισαν με την  υποδειγματική ζωή  τους
Τώρα  της  WOKE η υποκουλτούρα πάει όλα  να τα   σβήσει
ο  άνθρωπος  στου ζώου τη φύση να   καταντήσει
και σαν σκύλος σε λίγο να γαυγίσει όταν με ναρκωτικά   γεμίσει
Επειδή από εκεί δε γύρισε κανείς η αοριστία παραμένει 50/50 εσαεί
 με την  πίστη ζωντανή  υπέρ  της Αθανασίας της  ψυχής (30/8/24)

* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
amphiktyon@gmail.com
http://amphiktyon.blogspot.com/
http://amphiktyon.org
Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98
ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ

ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΜΑΣ # Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

 ΟΙ  ΡΙΖΕΣ ΜΑΣ

 Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

 Πατρίδα μου πατρίδα μου

γλυκύτατη πατρίδα

κόσμους και μέρη γύρισα

πιο όμορφη δεν είδα

εσύ φίλτρα μούδωσες, φίλτρα   μαγεμένα

και στην καρδιά μου σαν φυλαχτό τάχω σφιχτά  δεμένα

και μετανάστης που έζησα για λίγο καιρό στα ξένα

πάντα ένα  σκεφτόμουνα... εσένα

Με γεμίζεις χαρά μεγάλη

όταν στο άγιο χώμα σου πατώ το ποδάρι

κανένας τέτοιο προνόμιο δεν έχει

μόνο η Ελληνική φυλή  κατέχει

Το φως στον κόσμο  εσύ  το έδωσες

με τα πλοία  και τις πολιτιστικές  εκστρατείες

στους λαούς το παρέδωσες

Δε φοβήθηκες δράκοντες και Λαιστρυγόνες

ούτε    του ωκεανού σε πλάνεψαν  Γοργόνες

δε σε τάισαν λωτό οι Κίρκες  ούτε οι Μήδειες με φαρμακερές σταγόνες

για να γίνεις  λωτοφάγος   Εσύ ποτέ δεν  υπήρξες  ανθρωποφάγος

με τον Πολιτισμό σου σαν φυλαχτό σου

στις νέες σου πατρίδες οργάνωσες το σπιτικό σου

Οι ρίζες σου  Πρώτο-Έλληνα οι Πελασγικές

στο βράχο τούτο  βαθιά  μπηγμένες

σαν  φτερούγες  Πελαργού παντού  απλωμένες

δε φοβήθηκες μη  σε   παγώσει  ο Βοριάς

ούτε  το κύμα που σηκώνει  ο Νοτιάς

εσύ παντού πρόκοψες με  τη σκληρή δουλειά

Στις τέσσερες γωνίες    του πλανήτη    ριζοβόλησες

με  νέα δενδρύλλια  στα ξένα  καρποφόρησες

τους δεσμούς σου δε διέκοψες  με την Εστία

ευλαβικός  προσκυνητής στην Πατρίδα

ένεκα λατρείας

Χιλιάδες  χρόνια και ακόμη ταξιδεύεις

, την πατρίδα όμως  πάντα τη λατρεύεις

όπου και να βρίσκεται όπου και να πας

άλλο τόπο σαν   την Ελλάδα μας  δεν αγαπάς

αυτή σε  μαγεύει

Γιατί  Εσύ δεν είναι μόνο ο εαυτός σου

πίσω σου σέρνεις και το ένδοξο παρελθόν σου

γλώσσα , πίστη ,  ιδέες, ήθη ένα  μικρό σύμπαν που εδώ και χιλιάδες χρόνια έχεις   Έλληνα  δημιουργήσει

χωρίς αυτό  αδυνατείς να  ισορροπήσεις

Είναι η κοινότητα που έζησες και ανατράφηκες

και όπου πήγες  αυτή σχημάτισες

Όταν φεύγεις  μετανάστης

πίσω δεν αφήνεις άδειο το ντουλάπι

τα  φθαρμένα  σου παπούτσια και το τρύπιο σου σακάκι

μέρος  της ψυχή σου αφήνεις πριν στα ξένα  θα πετάξεις

και στην ψυχή σου αυτό  σε πονάει

και σαν καυτό βέλος σε τρυπάει

Καθώς σε νέο  κόσμο  αναγκασμένος  να ζήσεις

και  από τον κόσμο σου   να φτερουγίσεις

στα χείλη το πικρό αίσθημα ότι είσαι μόνος

η δημιουργική τούτη δύναμη    εμπρός σε ωθεί  εντόνως

Από την πόλη ή το χωριό

στον πολυεθνικό ριγμένος ωκεανό

πρέπει κι’ Εσύ σαν απόγονος του Οδυσσέα να κολυμπήσεις

και με τη διαχρονική σου σοφία να επικρατήσεις

και να δημιουργήσεις

Την πατρίδα έχεις κλείσει στην καρδιά σου

και στις δύσκολες ώρες την έχει για παρηγοριά σου

κι’ ας έριξες μαύρη πέτρα ποτέ  δεν την απαρνήθηκες

και ας καταράστηκε τη φτώχεια και την κακομοιριά  όταν απομακρύνθηκες

Πονάς κι’  Εσύ  όταν η πατρίδα σου πονάει

Αγωνιάς όταν η πατρίδα κινδυνεύει

Προσφέρεις από το υστέρημα του όταν αυτή  υποφέρει

τη στηρίζεις πάντα και την προστατεύεις

και τους  ανάξιους  ηγέτες της τους  στηλιτεύεις

Όπου κι’ αν πήγες συνδέθηκες με τους ομοεθνείς σου

τις μεγάλες μέρες γιορτάζεις μαζί τους

μαζί σου πήρες το εικονοστάσι

και των γονιών σου την αγάπη Αλεκάκη

έχτισες    ναούς  έκανες  σχολεία

στα παιδιά σου να   σπουδάσουν την Ελληνική παιδεία

σε πόλεις και   οδούς  έδωσε ονομασίες ηρωικές

σελίδες να σου θυμίζουν ιστορικές και μεγαλεία 

Ξένη γυναίκα σαν μπει στο σπίτι μετανάστη

ως   σύζυγος και ως μητέρα   

τον  Ελληνισμό  θα κάνει πέρα

τον  «πολιτισμό» το ήθος της  ξένης χώρας  στα παιδιά

θα   ενσταλάξει 

ακόμη και  όνομα ξένο  ίσως   στο παιδί  δώσει

στον  «Ελληνισμό» δε θα ξανά κοινωνήσει

και τη γλώσσα δε θα μιλήσει

η Ελλάδα δε θα τον συγκινήσει  πολυεθνικός θα γενεί πολίτης

Όμως το δένδρο σαν κοπεί

πεθαίνουν μαζί και οι ρίζες

τα χαμόκλαδα  του  τα τρώνε οι γίδες

Στις χώρες της απολυταρχίας

ο μετανάστης  αφομοιώνεται  με βία

τον λειώνουν και μαζοπολτό  τον κάνουν

το ιστορικό του   παρελθόν να  απαρνηθεί

αλλιώς θα τον πεθάνουν

Ο  Ελληνισμός πάμπολλες υπέστη  γενοκτονίες

τους   θεούς του αρνιόταν να προδώσει

και τις Ελευθερίες

«Τα πάντα ρει» ο κόσμος ολοταχώς  τρέχει

πολλά γυρίσματα θα  έχει

το σήμερα όμοιο δε   είναι με το χθες

το  αύριο  δε θα είναι  διαρκές

τούτο το προνόμιο μόνο  ο Έλληνας   το έχει

τύχη αγλαή όποιος τον «Ελληνισμό» κατέχει(19/8/24)

* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

http://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΒΑΡΥΤΑΤΗ ΦΕΡNΕΙ ΕΥΘΥΝΗ #

   Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΒΑΡΥΤΑΤΗ  ΦΕΡNΕΙ  ΕΥΘΥΝΗ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Έκαψαν την ιερή γη σου  Θησέα

στη  πυρκαγιά την τελευταία

σεληνιακή της Πεντέλης η  θέα

από πανέμορφο καταπράσινο βουνό  κατάμαυρη  σαν γραία

Πρώτη  καταστροφέας η Μονή  Πεντέλης

μεγάλη ευθύνη φέρει

από τουρκικά φιρμάνια του βουνού

κληρονόμησε τη γη

έσκισε τα σωθικά της έξω έβγαλε τα άντερά της

μάρμαρα, μαρμαρόσκονη και τα οικόπεδά της

αυτή  κάτοχος του βουνού και κάνει ότι θέλει

και ο πιστός με το κερί και δωρεές  προσφέρει

Ανίκανοι ,κρετίνοι και πρόσωπα     μοιραία

αυτά αποτελούν την κυβερνητική  παρέα

ανυπολόγιστο το έγκλημα τους  για το μέλλον της Αττικής και για τα παιδιά της

όλοι τους πρέπει να λογοδοτήσουν

από  αδέκαστους και ανεξάρτητους δικαστές που οι ένοχοι  δε θα τους ορίσουν

Η ιερή γη της Αττικής ο μυθικός τούτος τόπος

από παλιά πάγιος ήταν του ανθελληνισμού ο στόχος

 χώρος παραγωγής ηρώων , σοφών και φιλοσόφων

αυτοί όμως  σκόπευαν αντιστρόφως

αυτός ο πόλεμος  επί αιώνες συνεχίζεται αδιακόπως

Υμηττός, Πάρνηθα, Πεντέλη  ασκοί οξυγόνου της Αττικής

τώρα το καμένο  δάσος σε  βραχώδη περιοχή θα μεταβληθεί

 δε θα φυτρώσει ούτε φτέρη

από πλημμύρες το λεκανοπέδιο θα πληγεί

οι αλλεπάλληλες πυρκαγιές το έδαφος έχουν αποσαθρώσει

οι ειδήμονες λένε ότι τώρα  ούτε θάμνος δε θα φυτρώσει

Τον άχρηστο Υπουργό Περιβάλλοντος πότε κ. Πρωθυπουργέ θα τον εκδιώξεις;

Τους  ανθρώπους  της ερήμου το πράσινο τους ενοχλεί

τα άλση τα  μισούν  γιατί εκεί ήταν ναοί, θεών βωμοί 

και καλλιτεχνικοί θησαυροί  και τα αντιπαθούν

η  γύμνια, βρωμιά και η  ερημοποίηση  τους συγκινούν

Ειδωλολατρικές θεωρούσαν τις θεές και τους θεούς

τον Διόνυσο Ζαγρέα και τους Σι ληνούς

τις Μούσες και των πηγών τα ρέματα

της θάλασσας και του Ωκεανού τα φυσιολατρικά  πνεύματα

εχθρούς τα θεωρούσαν

με δογματικά κηρύγματα και ψέματα μας  κατηχούσαν

έκτοτε μονίμως τον Ελληνισμό τον  μισούν και τον πολεμούσαν

Κάθε φορά σαν το φοίνικα το  πεύκο αναγεννιόταν

τούτη τη φορά η πυρκαγιά το βρήκε μικρό

και θεωρούν προβληματικό ξανά να βγει

όπως μας  λένε οι ειδικοί

σε  κρανίου τόπο η Πεντέλη θα μεταβληθεί

και το μικροκλίμα  σοβαρά  θα επηρεαστεί

Τα δάση κάναμε οικιστικές περιοχές

«στις κορυφές λένε   βρίσκονται οι εμπρηστές»

Το δάσος ίσως δε θα ξαναγεννηθεί

ολική της Πεντέλη η καταστροφή  και  θα μείνει  φαλακρή;

βραχώδη  θα  γίνουν   τα βουνά της Αττικής

Το έγκλημα κατ’ εξακολούθηση και προμελετημένο

με δολιότητα και πονηριά οργανωμένο

Δήθεν ότι δε γνώριζαν ότι:

--Το δάσος ήταν  κατοικημένο και καταπατημένο, ουσιαστικά  στους οικοπεδοφάγους   παραδομένο

-Ο πυροσβεστικός στόλος ασυντήρητος , ανεπαρκής και πεπαλαιωμένος

Σχέδιο  ενεργητικής  πυρόσβεσης δεν υπήρχε  διότι ο κ. Υπουργός ήταν  με  αλλότρια  απασχολημένος

-Να μιλήσουμε για το πυροσβεστικό σωτηρίας

το μεγαθήριο «Μπεριεφ» της Ρωσίας;

αυτό θα ήταν των δασών σωτήρας

Ο  κ. Πρωθυπουργός μας

και τα δάση θυσιάζει υπέρ της συμμαχίας

Εθνικό  έγκλημα διαρκείας  εκ προμελέτης

Που συγχώρηση δεν έχει

Ο πυρόπληκτος επαίτης

Ο κ. Μητσοτάκης με τα επιδόματα στην τσέπη

Επιείκεια ζητάει σαν ικέτης

Ο υπουργός ο ψεύτης χωρίς αιδώ  στο θώκο του ακόμη στέκει

Τα κόμματα    μη στάξει προς την κυβέρνηση και μη βρέξει

τραύλισαν μόνο μερικές  λέξεις

Τούτη την καταστροφή ο νους μας δεν την αντέχει

Η Κυβέρνηση βαρύτατη  φέρει  ευθύνη

Μέγιστη στον Έλληνα έφερε οδύνη

Ο πολίτης έχασε στο πρόσωπο του κ. Μητσοτάκη

κάθε  εμπιστοσύνη

καιρός  «απιέναι» νεοελληνιστί να του "δίνει"

 ://amphiktyon.org

ΜΕΡΙΑΣΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΠΡΟΜΗΘΕΑ #

     ΜΕΡΙΑΣΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΠΡΟΜΗΘΕΑ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων 

Μέριασε   να περάσω  Προμηθέα

τέρμα στης Πεντέλης τη θέα

ήρθα  την Πεντέλη για να κάψω ,οικόπεδα το δάσος για να φτιάξω

Τα δάση   αναχρονιστικά, υπόθεση αρχαία

το περιβάλλον κοστίζει η Αγορά    σχέδια   κάνει  νέα

Τα δάση όλα  από το χάρτη  θα τα   σβήσω

φανταχτερές πόλεις στη θέση  τους θα  στήσω

ανεμογεννήτριες στις κορυφές  θα  υψώσω

την ενέργεια  θα  γιγαντώσω

τη Γη θα την υπερθερμάνω  φούρνο θα την κάνω

Εγώ   ο κυρίαρχος του δάσους  Εγώ και  ο «δασάρχης»

Εγώ κοσμοπολιτικές  έκανα τις ακτές στο κάθε μικρονησάκι

Εγώ  νομιμοποίησα κάθε αυθαίρετο της Αττικής   οικοπεδάκι

με το νόμο περι αντιπαροχής και την ανοχή της αστυνομικής τάξης

Εγώ έβαλα σε κάθε δάσος  και ΧΥΤΑ

Εγώ των  παιδιών  ελέγχω τα μυαλά   με τα κινητά

Εγώ είμαι  το αφεντικό και  ποιος θα μου αντισταθεί;

ποίος  υπολογίζει   εσένα  τον κουρελή το  θύμα

σε εξαγοράζω με το χρήμα και   χτίζω ακόμη και στο κύμα

Εγώ έδιωξα τους ενοχλητικούς γκιώνηδες και τα χελιδόνια

Εγώ εξαφάνισα τα φλύαρα πουλιά και  τα αηδόνια

Εγώ σου έφερα τη λειψυδρία για να έχεις ξηρασία

και νερό να πίνεις από τη  δήνα  εταιρεία

όλος ο πληθυσμός της γης εδώ να  μαζευτεί

στη  μεταναστευτική  εστία και η Ακρόπολη ας γκρεμιστεί

άλλη θα κάνουμε επ΄ευκαιρία

Εγώ σε συνήθισα βρώμικο αέρα να αναπνέεις

ακριβά προϊόντα η αγορά  να σου προσφέρει

και ο Έλληνας αγρότης ας υποφέρει

Εγώ σε έμαθα να ανέχεσαι την κομματοκρατία

τις Κυβερνήσεις της αναξιοκρατίας

για να σε διαιρώ και να κρατώ την εξουσία

Και τώρα που σε καίω εσύ είσαι   η αιτία

Εσύ  εκλέγεις  τέτοια εξουσία

όλοι μαζί τα  κάψαμε  συνυπεύθυνος και συ εγκληματίας

Εσύ   αρχαίε  Έλληνα  μόνο πνεύμα και  πολιτισμό είχες αναπτύξει

όλα  τα είχες βρει και μυστικά τα είχες κρατήσει

Ο άνθρωπος αντιμέτωπος τώρα με τη φύση

Το περιβάλλον  πάσχει από τον υπερπληθυσμό

και την  υλιστική   κραιπάλη

χωρίς μέτρον,     με υπερβολές και   τις Αγορές

φθάσαμε σ' αυτό το χάλι

με τις κυβερνητικές διακηρύξεις  τις ίδιες πάλι

Και ουδείς κάνει κριτική για τα  σφάλματα του

ουδείς  λογοδοτεί  για τα εγκλήματα του

Για όλα η φύση φταίει και η Κλιματική Αλλαγή !!!

Εσύ δε φταις υποκριτή;    όλα ο θεός σου τα συγχωρεί;

εσύ ανθρωπάκο ψηφίζεις αυτόν που σε καίει

και ότι κάθε ψεύτης πολιτικός, παπαγάλος δημοσιογράφος

ή χαλκευμένος επιστήμονας σου λέει;

Γίναμε πολλοί, τρώμε τη Γη  ακόμη και τα σωθικά της

κανείς δεν υπολογίζει τι θα αφήσεις στην επόμενη γενιά

και στα παιδιά σου

όλα για την καλοπέραση και την σαπιοκοιλιά σου

όλα εδώ  και τώρα στο χάος  στην καταστροφή μας  πάει

και στην κατηφόρα

 Έφτασες στην ύβρη μέγα το αμάρτημα σου τώρα 

Βανδαλίζεις τη Φύση για να αποκτήσεις τα αγαθά σου

Ποτέ δε φανταζόταν τόσο ψηλό το τίμημα

ότι θάφερνε η αποκοτιά σου 

Τ' αποδημητικά πουλιά  όλα έχουν σιγήσει

Ξυρίσαμε τη βλάστηση για να μη μας  πυρπολήσει

και η Φύση  μας τιμώρησε για  να μας νουθετήσει

στη μείζονα μας έριξε καταστροφή και  κρίση

Σπάταλη  διαχείριση στο νερό

Μολύναμε τον αέρα και το βυθό

Χαβούζα από πλαστικά οι ωκεανοί

Παντού καταστροφές, υπερβολές και των ειδών αφανισμοί

Όλα θυσία στις αγορές     και στο χρήμα

Και τώρα παραπονείσαι και παριστάνεις το θύμα

Θύτης είσαι κλαψιάρη που σε πήρε το  κύμα

Κάλπικη και  η Δημοκρατία

 χωρίς Ισονομία, Ισηγορία και Ισοπολιτεία

τόπο στη φωτισμένη "Τυραννία" την πλατωνική

στη Νομοκρατία τη Νοοκρατία  και στη Λογική

Λογικέψου  ανθρωπάκο και σέβου Φύση

οι   πυρκαγιές  είναι η αρχή η εξαφάνιση σου έχει αρχίσει

της Φύσης η καμπάνα έχει χτυπήσει

πριν  δεις σημεία και τέρατα μπροστά σου

Ώρα για επιστροφή στην   Παιδεία τη δικιά     σου

Η Φύση!! του Σύμπαντος αφέντης

και όχι οι Αγορές και ο κάθε  Λοατκι «πισωγλέντης»

Ωρα για  νέους προσανατολισμούς  να κάνεις

γιατί έτσι αν συνεχίσεις  θα   πεθάνεις

Όχι δεν είναι εκδικητική η Φύση

την ισορροπία κάθε φορά πάει να ρυθμίσει

και όσο την εχθρεύεσαι τόσο αυτή θα σε τσακίσει

Αν όλα στη γη ξεραθούν και οι μέλισσες πεθάνουν

τότε έρχεται και η δική σου σειρά

αβίωτη τη  ζωή σου θα   κάνουν

και τώρα πυρηνικό πόλεμο   σχεδιάζουν

τεχνητούς ήλιους θα σου κατεβάζουν

τη γη μέχρις ασφυξίας να   θερμάνουν  (14/8/24)

* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

http://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ

 

ΥΠΕΥΘΥΝΗ Η «ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ» ; # Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

   

 

                                        ΥΠΕΥΘΥΝΗ Η «ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ» ;

Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Η «κλιματική αλλαγή υπεύθυνη και καθαρίσαμε

Ο άνθρωπος ανεύθυνος και απαλλαχθήκαμε

άφεση αμαρτιών ο άνθρωπος πήρε συνειδησιακά

καθαρίζοντας  την ψυχή του με το «Πουρίν» αλά εβραϊκά

Το έγκλημα φίλοι μου κρατάει από παλιά

όταν   η  Αθήνα  εγκατέλειψε του Σωκράτη

 και του Πλάτωνα  τη Λογική

επί Διονυσίου Αρεοπαγίτη

και της Ερήμου   ασπάστηκε την πίστη

των σοφών και φιλόσοφων  το  πανέμορφο  πνευματικό  σπίτι

αυτή ήταν η πρώτη αιτία της σημερινής

Κλιματικής αλλαγής και συνεχίζεται εφ’ εξής.

Σε σένα Έλληνα βαρύτατο έλαχε να πληρώνεις  φόρο

γιατί   τον Προμηθέα   ονόμασες  σατανά και  Εωσφόρο

 και λάθος  μήνυμα  στο διεθνή   έστειλες τότε χώρο

  από δω ξεκίνησε ο Πολιτισμός προ αμνημονεύτων χρόνων

  Εσύ ο δημιουργός του Πολιτισμού   και ο πρωτοπόρος

Εσύ που κάποτε    του Διός ήσουν  ο Πολιτιστικός  μαντατοφόρος  

της σιωνιστικής θεοκρατίας έγινες   αγγελιοφόρος

και της  ερήμωσης της γης σου  ο πυρφόρος

Της φύσης τα ποικίλα πνεύματα

της θάλασσας, του δάσους και των βουνών τα ρεύματα

όλα τα λησμόνησες και την άγρια φύση

όταν μπολιάστηκες από της ερήμου τον Ανατολίτη

Φλέγεται η γη σου  δαδί  κάθε δεντρί σου

μαζί  και  η ψυχή σου καίγεται

και συ ομφαλοσκοπείς αμέριμνος και στους ξένους κρέμεσαι

τώρα φλέγεται   και το σπιτικό σου

Και συ τίποτα δεν εννόησες, εμπιστοσύνη δεν έχεις στον εαυτόν  σου

       το άφρον έτσι σε δίδαξε εκάστοτε  αφεντικό σου

Ο άνεμος φύσηξε λυσσασμένος

ο   Φαέθων   εξοργίστηκε  λαμπαδιασμένος

με ξένα   δόγματα είσαι μπολιασμένος

μπουρλοτιέρης  έγινες της Γης σου και την καις ασμένως

Τρέξτε του κόσμου οι οικοπεδοφάγοι

η Αγορά προστάζει η Πεντέλη ένα απέραντο λιβάδι

τρέξε και συ το φτωχαδάκι πάρε το οικοπεδάκι

θα μπουν ανεμογεννήτριες και η Πεντέλη θα γίνει   πόλη

σε λίγο θα   χτιστεί όλη

Ο σώζων εαυτόν σωθήτω

κάκιστα  το  δάσος  κ. Μητσοτάκη κατοικείτο

ήταν  γνωστό ότι  κάθε χρόνο η Αττική επυρπολείτο

  Πυρ  ο  Προμηθέας  και ο κάθε άνθρωπος φορέας

 όλοι  σήμερα ενέργεια ξοδεύουν κραυγαλέα

μέσα στα δάση τα ωραία

φταίνε βέβαια και οι εμπρηστές

αυτών η θέση τους προληπτικώς  στις φυλακές

  οι σύγχρονοι πολιτικοί μια εγκληματική παρέα

Τούτος ο λαός ο πρωτοπόρος

  του "Μέτρου" και "Μηδέν Άγαν" ο  σημαιοφόρος

  τις Αξίες  του Ελληνισμού τις  έχει χάσει

   των  Αγορών λαμπαδηφόρος και  τα  δάση κάνει στάχτη

Αντιμέτωπος με τις φυσικές   δυνάμεις

καιρός τη φρόνηση  τη δωδεκάτη ώρα να σημάνει

 ο  έχων στέγη   τον άστεγο να συνδράμει

Γιγαντιαία προσπάθεια ο Έλληνας

να κάνει για να επιβιώσει

  η Ε.Ε κατόπιν εορτής ομφαλοσκοπεί πριν  ψίχουλα μας  δώσει

Η Μεγάλη της Φύσης Καμπάνα έχει  σημάνει

το επόμενο χτύπημα θα σε συγκλονίσει σαν τσουνάμι

το τρίτο θα σε πάρει και θα σε σηκώσει

αν δεν αλλάξεις  φιλοσοφία   η θεία πρόνοια

θα σε  σαρώσει (13/8/24)

* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

amphiktyon@gmail.com

http://amphiktyon.blogspot.com/

http://amphiktyon.org

Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ