Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2024

ΕΞ ΟΛΩΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΥΣΤΥΧΕΣΤΕΡΟΣ

    ΕΞ ΟΛΩΝ   ΑΝΘΡΩΠΟΣ  ΔΥΣΤΥΧΕΣΤΕΡΟΣ

Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων  εποίησε ν

Εξ όλων των όντων ο άνθρωπος ο πλέον δυστυχής

ο μόνος που  το τέλος του εξ υπαρχής γνωρίζει

γλεντάει  και   χορεύει  για να  δείχνει ευτυχής

τους καημούς του να διώξει  προσπαθεί

αλλά  η επιβίωση συνεχώς τον τριβελίζει

ο  έρωτας και ο  αγώνας τον θεριεύει

αλλά η φθορά του συνεχής  το νήμα του κονταίνει

Ευχαριστημένος ποτέ   δε μένει γιατί η πλεονεξία τον κυριεύει

όταν   πίνει   τη  θλίψη  του    θέλει να κρύψει

με  οδύνη  τους γόνους του  γεννάει

τη ζωή του στο διηνεκές  να  διαιωνίσει

με τους συνανθρώπους ακόμη και αν δεν τους αγαπάει

την αγωνία  του θέλει  να επικοινωνήσει

η  λύπη παντού τον συνοδεύει και η οδύνη

τον  ενδόμυχο φόβο ποτέ  δεν τον αποχωρίζει

κάποιος που  έβηξε φοβάται μήπως έχει κρυώσει

ο άλλος τη μάσκα μόνιμα φοράει από τον ιό να τη  γλυτώσει

υψωμένοι οι λογαριασμοί  και  την  πίεση του   μετράει

καθημερινώς σακούλες τα φάρμακα  κατεβάζει

Ακούει τις ειδήσεις και  φόβος τον συλλαμβάνει

κάθε βράδυ που απλώνει το σκοτάδι αυτός κρυώνει

ενώ το ζώο ακόμη και με το χιονιά έξω γυμνό και δεν παγώνει

Σε κάθε του βήμα η υπαρξιακή του αγωνία τον  κυριεύει

εκ φύσεως στην κατήφεια επιρρεπής   και αναλγητικά γυρεύει

της δουλειάς τα προβλήματα  τον κάνουν αγχωμένο

ελάχιστες στιγμές δείχνει αισιόδοξος και  ευχαριστημένος

μόνο όταν είναι πιωμένος ή με την οικογένεια ενωμένος

Ψέματα λέει ασυστόλως

και πεινασμένο έχει τον στρατό των ενστόλων

χαίρεται όταν βλέπει το κακό στον άλλο

αρκεί   αυτός νάναι  ασφαλής  ο άλλος ατυχήματα ας πάθει

μέχρι να έρθει και η δική η σειρά για να μάθει

Ότι και να φτιάξει    δε  μένει   ικανοποιημένος

και σε καταστρεπτικούς πολέμους προχωρεί  ασμένως

τώρα μάλιστα     τον κόσμο πάει  να αλλάξει

να τον μαζοποιήσει και να τον "τσουβαλιάσει"

ακόμη και  με τα πυρηνικά στον αέρα να τον ανατινάξει

Πάντα αμφιλεγόμενος δεν  μπορεί να ησυχάσει

η ακόρεστη για κέρδος τάση του   δε λέει να    κοπάσει

Έργα φτιάχνει τη μνήμη του να διαιωνίσει

και  τεχνητή  μνήμη  έχει τώρα   δημιουργήσει

χωρίς να γνωρίζει  αν στο καλό ή στο κακό  θα τον οδηγήσει

απείθαρχος στους  νόμους  και ελαττωμένης  ευθύνης

επαίρεται σαν γίνει  κάτι τρανό και δείχνει κομπορρημοσύνη

μόνον σε ότι τον συμφέρει  επικαλείται τη δικαιοσύνη

μισεί όποιον προοδεύει φθονεί θανάσιμα όποιος πλούτο συσσωρεύει

εχθρεύεται όποιον κάποια  μείζονα εφεύρεση ανακαλύψει

και το σοφό που θα του πει πως ενάρετα θα ζήσει

και το γιατρό  που θα τον σώσει από κάποια κρίση

εκτός και θέλει προκαταβολικά να του τα  "μετρήσει"

και τον τεχνικό που θα του χτίσει το σπίτι

στη σημερινή εποχή όνειρο απατηλό

δυσθεώρητες οι τιμές στα ύψη

Όλους τέλος πάντων θα τους κατηγορήσει

δεν τον πάει τον ανοιχτομάτη που κάτι θα του μάθει

ενάντια και στον δάσκαλο που θα τον διδάξει

μόνο το κινητό του  ότι και να του γράψει θα το χάψει

ο  έρωτας τους νέους  δεν τους συγκινεί  και μαίνονται σαν λύκοι

τα οράματα τους  τα σκέπασε η Έριδα και η  λήθη

Κώνειο στον σοφότατο έδωσε Σωκράτη

ωμό χταπόδι στο  Διογένη  να φάει για να τα τινάξει

τον Αισχύλο    εξ ουρανού  τον χτύπησε χελώνα

 ο  αετός την άφησε να πέσει στου άτυχου το σώμα

ο Σοφοκλής  τρώγοντας σταφύλι  πνίγηκε από μιά ρόγα

τον Ευριπίδη άγρια σκυλιά   στη Μακεδονία τον  ξεσκίσαν

και  τον  Όμηρος να πεθάνει από πείνα   τον αφήσαν

Ο άνθρωπος ζώον ατελές μόνο η λογική τον σώζει

χωρίς αυτή θα είχε εξαφανιστεί και συνεχώς παίζει

τον Καραγκιόζη και ο  ανίκανος  πολιτικός τον περιπαίζει(17/9/24)

* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
amphiktyon@gmail.com
http://amphiktyon.blogspot.com/
http://amphiktyon.org
Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ

Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2024

Ο χορός των Ελλήνων

    Ο χορός των Ελλήνων

 

"Όσο το σύννεφο   γρήγορα στριφογυρίζει

χαίρε γλυκιά ζωή, γίνε «Ζορμπάς»   δική σου όλη τη γη,  στήσε  χορό  αγώνες και  στον έρωτα  το ωραιότερο χάρισε λουλούδι

την ψυχή σου κράτησε αγνή"

διώξε τη λύπη   από την ψυχή

τούτο το ωραιότερο ταξίδι

κάνε τη ζωή σου να  αξίζει

δώσε χαρά και ελπίδα 

με έργα και με την ελληνική πυξίδα 

 

Όλοι μαζί τον αρχέγονο να σύρουμε   χορό

Τον όμορφο και μεθυστικό

με τα παιδιά της συμπαντικής φωτογραφίας

 τη φιλοτέχνησε ο φίλος Πατρινός σαν ένδειξη γνήσιας φιλίας

Να πάμε τον κόσμο πιο ψηλά

και την Ελλάδα μας να ανεβάσουμε στα ουράνια

έργα να φτιάξει όπως τα χρόνια τα παλιά

 καταπληκτικά και σπάνια

Δρόμους στη νέα Τεχνολογία να ανοίξει

 και το μυστικό της ζωής να ξαναβάλει σε τάξη

αυτό που ο σημερινός κόσμος έχει διαταράξει

τη γη μας καλύτερη να φτιάξει

  ο άνθρωπος στους πλανήτες   να πετάξει

με  Ειρήνη και όχι  με  πολέμους η γη μας θα  ξεδιψάσει 

τούτο είναι το νέο όραμα της φυλής μας που ζητάει

με τα νέα ιδανικά  ο Ελληνισμός μπροστά  να πάει

ένα όραμα που οι απανταχού Έλληνες το έχουν πιάσει

 εδώ « τρεις μοίρες» μας έχουν βασκάνει

 και  στα υπόγεια  μας έχουν   κατεβάσει 

όμως αυτή η "γκίνια" γρήγορα θα σπάσει

Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2024

TΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ;

  ΤΙ ΕΙΝΑΙ  Η ΖΩΗ;

Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων εποίησε

Τι είναι ο άνθρωπος  και η ζωή;

μια σκιά, σύννεφο συμπυκνωμένων σωματιδίων

διάρκεια έχει  ελάχιστη  καθώς στριφογυρίζει

σαν μικρο-σίφωνας με συνείδηση και ψυχή

και σύντομα διαλύεται αιφνιδίως

Το σύννεφο  σου αγωνίζεται και  μοχθεί

υλικά αγαθά και πλούτη ν’ αποκτήσει

όταν τούτο διαλυθεί πίσω του τίποτα δε θ’ αφήσει

μόνο λύπη και αυτή γρήγορα θα ξεχαστεί με τη λήθη

εκτός και με πράξεις  αγαθοεργίας   ευεργέτης

 και  ευπατρίδης γίνεις πολίτης

τότε η μνήμη σου θα  είναι  διαρκής και ζωντανή θα παραμείνει

Αν το σύννεφο σου  βροχή προσφέρει

και κάνει ν’ ανθίσει το παρτέρι

δόξα θα σου φέρει και ευτυχία

αν όμως στείρο είναι και στρεβλό

λύπες θα   δημιουργήσει  και διχασμό

πολέμους   συγκρούσεις   και  δυστυχία

Όσο το σύννεφο   γρήγορα στριφογυρίζει

χαίρε γλυκιά ζωή, γίνε «Ζορμπάς»   γύρισε  όλη τη γη,  στήσε  χορό  αγώνες και  στον έρωτα  το ωραιότερο χάρισε λουλούδι

την ψυχή σου κράτησε αγνή και μην την καις σαν δαδί σαν  πελεκούδι

το φιλότιμο και την τιμή σου μην  πουλάς σαν χαλασμένο μύδι

και  στο στρατώνα όταν μπεις της

Μακεδονίας μας βροντοφώναξε  τραγούδι

Σαν οι  στροφές σου μειωθούν

να χαίρεσαι  τα πλούτη και να μιμηθείς  τους δωρητές

αν θέλεις την  αιωνιότητα  γίνε ευεργέτης

τιμή και σεβασμό και μετά θάνατο  να   έχεις

Το  ενάρετο σύννεφο καλό όνομα  αφήνει

το  στρεβλόψυχο  «μαύρη τρύπα»  ανοίγει

και η φύση  χρόνο θα χρειαστεί  για να  την κλείσει

Τούτο το ταξίδι   εν ριπή οφθαλμού στο τέλος φθάνει

αλλά δεν τελειώνει

η φύση    άλλο μας ετοιμάζει που ο νους  μας δεν το  συλλαμβάνει

Και τότε   χρήματα και πλούτη   άχρηστα και  περιττά

όσα  στην τράπεζα στοιβάζεις

σαν γεράσεις ελάχιστα μπορείς να φας και λιγότερα να απολαύσεις

και το μνήμα σου καθώς λένε με το πιρούνι σου σκάβεις

Όλοι οι φίλοι και σύγχρονοι σου  έχουν φύγει

καθώς το σύννεφο σου  τώρα αργά στριφογυρίζει

η ζωή σου η ωραία δεν ξαναγυρίζει

τώρα καθηλωμένος στο σπίτι, απ’ όλους   ξεχασμένος

στις ασθένειες   επιρρεπής και στο γήρας παραδομένος

από τους γιατρούς  και  το νοσοκομείο εξαρτημένος

φρόντισε κάτι να  κάνεις  για να δικαιολογείς

την ύπαρξη σου

αν σταματήσεις  να δημιουργείς συντομεύεις

γέρο  τη ζωή σου

Όλες οι γενιές μια συνέχεια μια αλληλουχία

ένας κρίκος στην αθανασία

γι αυτό σεβασμό στην προηγούμενη γενιά να τρέφεις

για να τιμήσουν και σένα τα παιδιά σου

όταν η σειρά σου   έλθει

Αυτά αναγνώστη εκ πείρας ευχόμενος υγεία και  μακροζωία (10/9/24)
* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
amphiktyon@gmail.com
http://amphiktyon.blogspot.com/
http://amphiktyon.org
Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ

Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2024

ΚΡΟΝΟΛΗΡΟΙ ΤΡΙΠΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

    

ΚΡΟΝΟΛΗΡΟΙ ΤΡΙΠΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Έφαγαν τη ζωή με μυτερό κουτάλι

Στην εποχή των απότομων αλλαγών και της παραζάλης

Τότε   ξεκίνησε η τεχνολογική κραιπάλη  από το ξύλινο αλέτρι και το λυχνάρι  στου υπολογιστή φθάσαμε τη χάρη και στο φεγγάρι

Κανείς δεν   σήκωσε σ' αυτούς τα βάρη

Το  φορτίο  από την πλάτη να τους πάρει

Δύσκολη και η  επαγγελματική   σκυτάλη

Τους συναγερμούς με το χέρι στη σκανδάλη

Όπου διατάζει η πατρίς ακόμη και στο θάνατο  θα  πάει  

Σκληρό αγώνα έχουν κάνει και βιοπάλη

τώρα  ελάχιστοι έμειναν  «Κρονόληροι»   πολύ μεγάλοι

Κανείς  δε βρέθηκε να τους ξαλαφρώσει

Γιατί αν το  δέχονταν  τον αγώνα τους  θα είχαν προδώσει

Και τώρα στα στερνά τους θα   είχαν μετανιώσει

Ότι έκαναν με το σπαθί τους  και με την κούτρα τη δική τους

Καλά και  κακά δεν έχει σημασία η ζωή ένα ταξίδι μια εμπειρία

Και αυτοί έπιασαν την ευκαιρία και ρούφηξαν της ζωής την ουσία

Η  ζωή τους ξεκίνησε ομαλότατα

Πριν γίνουν νεανίες  όλα έγιναν  αλλιώτικα Πόλεμος , Κατοχή , Εμφύλιος

Εκείνοι  θέση δεν είχανε   κάτω από τον Ήλιο

στα τραμ σαν σαλτιμπάγκοι σκαρφαλωμένοι

 ή με τις κατσίκες στα βουνά ανεβασμένοι

η χώρα  από τους Ναζί τότε  σκλαβωμένη

Έκτοτε η  εποχή  εκείνη μέσα τους μένει στοιχειωμένη

Όπου κι' αν  βρεθούν   ότι κι’ αν σκεφθούν

η εικόνα της Κατοχής  τους   φωτίζει

Η απόλαυση έκτοτε και η  καλοπέραση δεν τους   εγγίζει

Λες και κλέβουν το φαΐ από κάποιο σπίτι τη λιτότητα  έβαλαν υποθήκη

Δεν μπορούν  στις υπερβολές να   συνεργήσουν

Όποιος έζησε την εποχή εκείνη

ελεύθερος πολιορκημένος έχει γίνει

όταν βλέπει τη σπατάλη το μυαλό του θολώνει

η εποχή της πείνας   τον κυκλώνει

κάποιο παιδάκι ακόμη «πεινάω» μουρμουρίζει

 η Παλαιστίνια μάνα το άψυχο  κορμάκι του  στολίζει

Τότε υπεράνω όλων ήταν η  γλυκιά πατρίδα

σήμερα όλα παίζονται στην  υλική  παρτίδα

Η  προστασία της πατρίδας  το  υπέρτατο   χρέος

Τις αλύτρωτες πατρίδες τραγουδούσαμε  με δέος

σήμερα υπεράνω όλων  το ατομικό συμφέρον

Χωρίς το χρήμα ο βίος… Δεν έχει ενδιαφέρον

Εκείνοι είχαν  όραμα και ελπίδα  Κύπρο και Βόρειο Ήπειρο

να ενώσουν με την πατρίδα

Αν όμως ήταν τραγουδοποιοί θα τους είχαν τιμήσει εκείνοι του γένους εραστές και της πατρίδος μαχητές  τους έχουν  αγνοήσει

Σήμερα τα οράματα    έχουν   ξεθωριάσει    η Κλιματική Αλλαγή   και ο Πυρηνική απειλή    τη Γη  πάει  να   κάψει

Εκείνοι την   ψυχή  τους  κράτησαν   αγνή  μέσα στων πολέμων  το καμίνι

χάριν της ηδονής δε διέπραξαν Ύβρη  σε  γυνή ή σε παιδί την εποχή εκείνη

τώρα  η γυναικοκτονία, παιδοκτονία  έχουν    θρασέψει

η βία το έγκλημα  και η  αναρχία τις κοινωνίες έχουν κυριεύσει

Με την άθλια  υποκουλτούρα των WOKE  σαν  εμπροσθοφυλακή

Πριν το υπερκράτος του «Μεγάλου Αδελφού» επιβληθεί

 Σαν «ιππότες»    τώρα  φεύγουν με το κεφάλι ψηλά

Μόνο για τον Πλούτωνα οβολό κράτησαν  για  μεταφορικά

Φεύγουν με τη θλίψη η  Ελλάδα   οιωνοί  «προτεκτοράτο»;

Φοβικοί   ηγέτες   προσκυνούν το  εγκληματικό ισλαμοφασιστικό   κράτος

Μεριάστε να διαβούν οι τελευταίοι  της  τριπλής εποχής

Γεωργικής, Βιομηχανικής και Πληροφορικής

στο πετσί τους "Ελευθερία"  χαραγμένη   και «Πατρίς»

Τελευταίοι των «Μοϊκανών» άλλη γενιά με τέτοιο προνόμιο δεν πρόκειται να  εμφανιστεί!!! ΕΥΓΝΩΜΟΝΕΣ (7/9/24)

* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
amphiktyon@gmail.com
http://amphiktyon.blogspot.com/
http://amphiktyon.org
Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98

ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2024

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΞΙΟΤΙΜΟ κ. ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΖΑΡΑΚΗ

  


ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΞΙΟΤΙΜΟ 

κ. ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΖΑΡΑΚΗ

Φίλε Ανδρέα μας σε χάσαμε και μας έλειψες

Η πατριωτική φωνή σου μας σίγασε  και μάθαμε ότι    ασθένησες     

Η έγκριτη  πληροφόρηση  σου και η   ανθρωπιστική συνείδηση σου κενό μας έχει  δημιουργήσει

Το θάρρος και η λιονταρίσια σου ψυχή και η φωνή σου  η βραχνή όταν βρυχάται κόσμο  ξυπνά που με τα τσαρούχια ακόμη «κοιμάται»

Με το ηθικό θάρρος και ανάστημα  που σε διακρίνει «αρχιστράτηγος» της καλής δημοσιογραφίας και της Αλήθειας έχεις γίνει

 Έλα στο μετερίζι σου το παλιό, τον εθνικό να   δώσεις τον παλμό  και τον  σχολιασμό σου να  ξεδιπλώσεις  , τη «παλιοπαρέα» σου να συναντήσεις και αυτούς που σε αγαπούνε  πατριωτικά να  διαπαιδαγωγήσεις  

Μαχητής  της   αντικειμενικής  ενημέρωσης και του ελευθέρου Λόγου,  εραστής   της δημοκρατίας   και  της Ειρήνης, εχθρός πάσης   παρανομίας, των  ιμπεριαλιστικών  πολέμων  και της παραφροσύνης

Ποτέ δε λύγισες στους ισχυρούς αλλά με χιούμορ όλους τους  καταχερίζεις

Ο Λόγος σου   απολαυστικός   καρφώνεται σαν το  κατσαβίδι  και  στο μυαλό  φέρνει  προβληματισμό και το κάνει  να αναβλύζει

Γνώστης της αρχής της Ιστορίας, της φιλοσοφίας, και πάσης σοφίας  άνθρωπος του Πολιτισμού και της Ευκοσμίας μέγας διδάσκαλος έγινες της φυλής  και στον Έλληνα τιμή έδωσες και ελπίδα  

 Ένα κίνημα ανέθρεψες  και γιγάντωσες    που είχε πέσει στων WOKE την παγίδα  και τώρα λάμψη σκορπά σαν ηλιαχτίδα

Ανδρέα μας οι πολυπληθείς φίλοι σου σε περιμένουν σύντομα στην εκπομπή σου «Εξαρχείων» και το ψέμα  να  γκρεμίσεις   εκ «Θεμελίων»   

Να  καθαρίσουμε  όλοι μαζί   το σάπιο  κατεστημένο   της κομματοκρατίας  που αυτοδιαλύεται φοβισμένο  και μας φέρνει ζόφο και ναυτία.

Και την Άμεση να φέρουμε Δημοκρατία όπως συχνά την   ανέπτυξες  στα νυχτερινά σου τα  σχολεία

ΔΑΣΚΑΛΕ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙΣ  ΣΙΔΕΡΕΝΙΟΣ    ,  ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΟΣ ΚΑΙ  ΑΤΣΑΛΕΝΙΟΣ

Ερρωσο και ευδαιμόνει

Ο πνευματικός σου υπέργηρος  φίλος

Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων Υποστράτηγος ε.α Συγγραφεύς  (2//9/24)