TΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ;

  ΤΙ ΕΙΝΑΙ  Η ΖΩΗ;

Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων εποίησε

Τι είναι ο άνθρωπος  και η ζωή;

μια σκιά, σύννεφο συμπυκνωμένων σωματιδίων

διάρκεια έχει  ελάχιστη  καθώς στριφογυρίζει

σαν μικρο-σίφωνας με συνείδηση και ψυχή

και σύντομα διαλύεται αιφνιδίως

Το σύννεφο  σου αγωνίζεται και  μοχθεί

υλικά αγαθά και πλούτη ν’ αποκτήσει

όταν τούτο διαλυθεί πίσω του τίποτα δε θ’ αφήσει

μόνο λύπη και αυτή γρήγορα θα ξεχαστεί με τη λήθη

εκτός και με πράξεις  αγαθοεργίας   ευεργέτης

 και  ευπατρίδης γίνεις πολίτης

τότε η μνήμη σου θα  είναι  διαρκής και ζωντανή θα παραμείνει

Αν το σύννεφο σου  βροχή προσφέρει

και κάνει ν’ ανθίσει το παρτέρι

δόξα θα σου φέρει και ευτυχία

αν όμως στείρο είναι και στρεβλό

λύπες θα   δημιουργήσει  και διχασμό

πολέμους   συγκρούσεις   και  δυστυχία

Όσο το σύννεφο   γρήγορα στριφογυρίζει

χαίρε γλυκιά ζωή, γίνε «Ζορμπάς»   γύρισε  όλη τη γη,  στήσε  χορό  αγώνες και  στον έρωτα  το ωραιότερο χάρισε λουλούδι

την ψυχή σου κράτησε αγνή και μην την καις σαν δαδί σαν  πελεκούδι

το φιλότιμο και την τιμή σου μην  πουλάς σαν χαλασμένο μύδι

και  στο στρατώνα όταν μπεις της

Μακεδονίας μας βροντοφώναξε  τραγούδι

Σαν οι  στροφές σου μειωθούν

να χαίρεσαι  τα πλούτη και να μιμηθείς  τους δωρητές

αν θέλεις την  αιωνιότητα  γίνε ευεργέτης

τιμή και σεβασμό και μετά θάνατο  να   έχεις

Το  ενάρετο σύννεφο καλό όνομα  αφήνει

το  στρεβλόψυχο  «μαύρη τρύπα»  ανοίγει

και η φύση  χρόνο θα χρειαστεί  για να  την κλείσει

Τούτο το ταξίδι   εν ριπή οφθαλμού στο τέλος φθάνει

αλλά δεν τελειώνει

η φύση    άλλο μας ετοιμάζει που ο νους  μας δεν το  συλλαμβάνει

Και τότε   χρήματα και πλούτη   άχρηστα και  περιττά

όσα  στην τράπεζα στοιβάζεις

σαν γεράσεις ελάχιστα μπορείς να φας και λιγότερα να απολαύσεις

και το μνήμα σου καθώς λένε με το πιρούνι σου σκάβεις

Όλοι οι φίλοι και σύγχρονοι σου  έχουν φύγει

καθώς το σύννεφο σου  τώρα αργά στριφογυρίζει

η ζωή σου η ωραία δεν ξαναγυρίζει

τώρα καθηλωμένος στο σπίτι, απ’ όλους   ξεχασμένος

στις ασθένειες   επιρρεπής και στο γήρας παραδομένος

από τους γιατρούς  και  το νοσοκομείο εξαρτημένος

φρόντισε κάτι να  κάνεις  για να δικαιολογείς

την ύπαρξη σου

αν σταματήσεις  να δημιουργείς συντομεύεις

γέρο  τη ζωή σου

Όλες οι γενιές μια συνέχεια μια αλληλουχία

ένας κρίκος στην αθανασία

γι αυτό σεβασμό στην προηγούμενη γενιά να τρέφεις

για να τιμήσουν και σένα τα παιδιά σου

όταν η σειρά σου   έλθει

Αυτά αναγνώστη εκ πείρας ευχόμενος υγεία και  μακροζωία (10/9/24)
* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
amphiktyon@gmail.com
http://amphiktyon.blogspot.com/
http://amphiktyon.org
Όποιος επιθυμεί  να διαγραφεί να επιστρέφει το παρόν με την   ένδειξη «διαγραφή» «σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 2672/98
ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ