ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΩΝΑΣΗΣ: ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΗΜΙΘΕΟΣ
μεγαλουργεί στα ξένα,
όλοι Ωνάσηδες δε γίνονται
γιατί αυτός είναι Ένας !
Του Γένους ευεργέτης μέγας,
οι εχθροί του τον αποκαλούν απατεώνα ,
πώς όμως να παίξει έντιμα
στης διεθνούς μαφίας τον κοπρώνα;
Αυτοδημιούργητος, πολυμήχανος, απλός,
παράδοξος, δυναμικός, μεγαλομανής, καλός
γνήσιος Ελληναράς, Ίων, Σμυρνιός,
διωγμένος από την Τουρκιά
καμάρι της φυλής σε όλη την Οικουμένη,
πρόσφερε στην πατρίδα δόξα και τιμή,
«Ωνάσειο» και «Ολυμπιακή»
καμάρι της φυλής σε όλη την Οικουμένη,
πρόσφερε στην πατρίδα δόξα και τιμή,
«Ωνάσειο» και «Ολυμπιακή»
τα τρωκτικά την κατάντησαν χρεοκοπημένη
χάρισε αυτοπεποίθηση, θάρρος και προοπτική.
τον Έλληνα έκανε υπερήφανο
χάρισε αυτοπεποίθηση, θάρρος και προοπτική.
τον Έλληνα έκανε υπερήφανο
τη φήμη του στα ύψη ανεβασμένη
Εχθροί και φίλοι
Θαυμάσετε τον ! Μισήσετε τον !
Λασπώσετε τον! Αλέστε τον!
Αγνοήστε τον! Και τι μ’ αυτό ;
αυτός στα Ιλίσια Πεδία μένει,
στην πιο ψηλή κορυφή στον Όλυμπο
με τα μεγάλα πνεύματα διαβαίνει.
Ήταν μοιραία επωδός
δύο Έλληνες ημίθεοι ,
Αριστοτέλης και Μαρία Κάλλας
η ανεπανάληπτη στον κόσμο αοιδός,
να ενωθούν ερωτικά
Το γεγονός άναψε στα μίντια φωτιά
σε έντυπα χυδαία σκανδαλοθηρικά
τι μίσος, τι φθόνος , τι ζήλια ποταπή;
μπαμπουίνοι κοσμοπολιτικοί
της υψηλής κοινωνίας πλαστή κάστα
στης «Χριστίνας» συνωστίζονται την πίατσα
Ο Άρης έκανε το ακατόρθωτο κατορθωτό:
τα όρια της Ελλάδος ξεδίπλωσε στην υδρόγειο,
σήκωσε ψηλά μια χώρα λαβωμένη
Εχθροί και φίλοι
Θαυμάσετε τον ! Μισήσετε τον !
Λασπώσετε τον! Αλέστε τον!
Αγνοήστε τον! Και τι μ’ αυτό ;
αυτός στα Ιλίσια Πεδία μένει,
στην πιο ψηλή κορυφή στον Όλυμπο
με τα μεγάλα πνεύματα διαβαίνει.
Ήταν μοιραία επωδός
δύο Έλληνες ημίθεοι ,
Αριστοτέλης και Μαρία Κάλλας
η ανεπανάληπτη στον κόσμο αοιδός,
να ενωθούν ερωτικά
Το γεγονός άναψε στα μίντια φωτιά
σε έντυπα χυδαία σκανδαλοθηρικά
τι μίσος, τι φθόνος , τι ζήλια ποταπή;
μπαμπουίνοι κοσμοπολιτικοί
της υψηλής κοινωνίας πλαστή κάστα
στης «Χριστίνας» συνωστίζονται την πίατσα
Ο Άρης έκανε το ακατόρθωτο κατορθωτό:
τα όρια της Ελλάδος ξεδίπλωσε στην υδρόγειο,
σήκωσε ψηλά μια χώρα λαβωμένη
και πάντα υποδουλωμένη
Των εξουσιαστών τρομερό και φοβερό εμπόδιο
πρόσφερε πολλά και την κάναν «υποπόδιο»,
πάντα στο σκοτεινό υπόγειο κλεισμένη
στο διεθνές στερέωμα την έφερε ανεβασμένη
κάθε Έλληνας εφοπλιστής
της Ομάδος «Ε» νάναι συνεχιστής
Δοξάστε τον!!
Μεγαλοπρεπής και θρυλικός
ζούσε σαν μεγιστάνας και σαν ηγεμών,
του άρεσε η χλιδή και η μεγαλοπρέπεια ,
Των εξουσιαστών τρομερό και φοβερό εμπόδιο
πρόσφερε πολλά και την κάναν «υποπόδιο»,
πάντα στο σκοτεινό υπόγειο κλεισμένη
στο διεθνές στερέωμα την έφερε ανεβασμένη
κάθε Έλληνας εφοπλιστής
της Ομάδος «Ε» νάναι συνεχιστής
Δοξάστε τον!!
Μεγαλοπρεπής και θρυλικός
ζούσε σαν μεγιστάνας και σαν ηγεμών,
του άρεσε η χλιδή και η μεγαλοπρέπεια ,
αλλά στο ταπεινό το ταβερνάκι τα ρεμπέτικα
ευφραινόταν με Ελληνικό ουζάκι
με ελιά και χταποδάκι
όταν ερχόταν να ξεκουρασθεί
στο Αιγαίο, σε κάποιο μαγευτικό νησί
Είχε το επιχειρηματικό δαιμόνιο του Ερμή,
τη δύναμη του Ηρακλή,
το πολυμήχανο του Οδυσσέα,
την ορμή του Αχιλλέα
του Άρη την πολεμική αρετή
του Έλληνα το φιλότιμο και την ψυχή
Με αναμμένο στης πλώρης το φως
και τον «Ολυμπιακό Δαυλό»
έπλεε υπερήφανη η «Χριστίνα»
σε Αιγαίο, Ιόνιο και Σκορπιό
ευφραινόταν με Ελληνικό ουζάκι
με ελιά και χταποδάκι
όταν ερχόταν να ξεκουρασθεί
στο Αιγαίο, σε κάποιο μαγευτικό νησί
Είχε το επιχειρηματικό δαιμόνιο του Ερμή,
τη δύναμη του Ηρακλή,
το πολυμήχανο του Οδυσσέα,
την ορμή του Αχιλλέα
του Άρη την πολεμική αρετή
του Έλληνα το φιλότιμο και την ψυχή
Με αναμμένο στης πλώρης το φως
και τον «Ολυμπιακό Δαυλό»
έπλεε υπερήφανη η «Χριστίνα»
σε Αιγαίο, Ιόνιο και Σκορπιό
πριν φθάσει στην Αθήνα
και οι στόλοι του με πλησίστια φτερά,
αεροπλάνα και πλοία
όλα με ονόματα Ελληνικά
σε αιθέρες και σε ωκεανούς
μετέφερε τους κύκλους τους χρωματιστούς
αγώνες να θυμίζουν ολυμπιακούς
Τιμήστε τον Ημίθεο !
Και όλα πήγαιναν ωραία και ομαλά
στων Ωνάσηδων τ’ αρχοντικά
Όχι, όμως και στους μοχθηρούς εχθρούς του,
που τον έβλεπαν ανταγωνιστή τους
με το ασπράδι του ματιού τους,
ώσπου μεθόδευσαν δολιοφθορά
το μεγάλο φονικό του γιου του
Αδυναμία του μια και μοναδική,
μεγάλη να κάνει την «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ» !!
όμως να λέμε και τα κακά
είχαν έλλειμμα στοργής του Ωνάση τα παιδιά
κι’ αυτός αρμένιζε σαν Φαέθωνας ψηλά,
τους 5 κύκλους στην υφήλιο,
κατέλαβε την υφήλιο ειρηνικά,
χωρίς αίμα, βόλια και καταστροφή
-ο μεγαλέξανδρος το έκανε πολεμικά-
και το ολόγραμμα του φώτιζε στον ουρανό
σαν του Θησέα την οπτασία στο Μαραθώνα
έγινε σ’ όλο τον κόσμο γνωστός
βασιλιάς χωρίς θρόνο και κορώνα
-- . --
Έκανε όμως και λάθη τραγικά.
γέννησε μόνο δυό παιδιά
-Αλέξανδρο και Χριστίνα-
κι’ όχι απογόνους μια ντουζίνα
αν άνθρωποι εγκληματίες, φρικιά ,
της «εκλεκτής ράτσας τα σκυλιά»
του σκοτώσουν τα μισά
να έχει άλλα έξη εφεδρεία
για να διαιωνίζει τη Διογενή φατρία
-- . --
«Είχα προμαντεύσει φαινόμενα λιγρά»
Σε μια στιγμή περισυλλογής
λέει ο Άρης τα εξής:
«Θηριομανείς φανήκαν οι εχθροί μας
να δραπετεύσουμε θα 'ταν υποχώρηση.
να προσκηνύσουμε θάταν δουλοσύνη.
δίχως καμιά να δώσουμε πρόκληση
όταν να σβήσουν δεν μπορούν
το δικό μας το καντύλι
στα παιδιά μας ορμούν με βιασύνη
θυσία να τα κάνουν στο Μολλώχ,
εκτός κι’ αν αμαχητί παραδοθούμε στον εχθρό
Αλλά ΟΧΙ, αυτό δεν μπορεί ποτέ να γίνει
, γιατί είμαι Ιώνας Έλλην
Ω! ξειν’ αγγέλειν….»
-- . --
Σαν δέχθηκα τη Τζάκυ
στο σπιτικό μου, στο Σκορπιό
στο νυφικό κρεβάτι,
και έβαλα το όνομα του «Ιμπν Σαούντ»
στο πλοίο μου, το πιό τρανό
Τα κόβαλα του διεθνούς εξουσιασμού,
στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού!!
του Μαμμωνά οι αργυροφάντες,
κύκλωπες και λεστριγόνες του κακού,
τα μαχαίρια με μανία τροχίζουν
την καρδιά μου λογχίζουν
όπου με πονεί και όπου με σφάζει,
τον Αλέξανδρο πισώπλατα χτυπούν
η συνωμοσία στο Ελληνικό με συνταράζει .
--. --
Μα έτσι που σε κατάντησαν παιδί μου
«βγάλτε τα σωληνάκια,
τελείωσε του Αλέξανδρου το λάδι»
λέω στους γιατρούς με πόνο αφάνταστο
εκείνο το μοιραίο βράδυ.
Μοιρολογούσε ο άμοιρος γονιός
στο άψυχο κορμί ζεστό ακόμα
«Αν ζούσε ο Αλέξανδρος,
τ’ αγαπημένο μου παιδί,
σε τούτο τον αλγεινότατο αιώνα
της βαρβαρότητος και παρακμής
αγαθοδότης της πατρίδος θα γινόταν
και άνδρας ευκλεής,
οιστρηλάτης και δοτήρ
του παρακμάζοντος γένους το παράδειγμα
στον κόσμο θ’ απλωνόταν
και ειρηνικός θηριομάχος αγριοφρόνων βαρβάρων,
σαν άλλος Ηρακλής θα εξελισσόταν !»
-- . --
Τώρα καιρός να φύγω κι’ εγώ
από τον μάταιο κόσμο τον κακό
να ουρανοπλεύσω για το στερνό ταξίδι,
στο Σκορπιό
με τα φτερά της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ
του Πλούτωνα πλοίο νεκρικό,
στην απεραντοσύνη της Αχερουσίας λίμνης
στον ποταμό της λήθης και της αέναης ροής
να μπω καθάριος χωρίς οδύνη
ιδέες κι’ η ενέργεια αθάνατη θα μείνει.
-- . --
Όμως λυπάμαι τη μοίρα σου ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ !!
το καμάρι του Αλέξανδρου και το δικό μου μεράκι
έπεσες στα νύχια των εχθρών ,
σαν το χελιδόνι στο γεράκι
με μοχθηρία σου λοιώσαν τα φτερά
γιατί δεν ήθελαν στις πέντε ηπείρους να πετάς
σε κατάντησαν μικρή και ευτελή
ζητιάνα στα αζήτητα της αγοράς
θύμα κρατικοδίαιτων τρωκτικών της διαφθοράς
Ανδρέα αίεν υψιπετείν
πρόσεχε όμως το Μαμμωνά
-- . --
Και τώρα ώρα για στερνό απολογισμό.
η χρυσοφόρος Πλουτώ με πρόδωσε οικτρά
-όχι όμως και ο Ελληνικός λαός-
ο Έλληνας με αγαπά!
η μάγισσα μου έριξε φοβερή κατάρα ,
όμοια με κείνη του οίκου των Ατριδών
μαγείρεψε το κρέας των παιδιών μου
με πετρέλαιο και Ιχώρ
και το πρόσφερε γεύμα
στο τραπέζι των εχθρών μου.
δεν έχω ελπίδα στη μικρή την Αθηνά
Σαν έσβησε το δικό μου το κερί
πήρα μαζί μου δυό μέτρα μόνο γη
Για να δικαιωθεί έτσι ο χρησμός
του απλοϊκού λιμενεργάτη
που κάποτε μου είχε πει :
«δυό μέτρα γης θα πάρεις κι’ εσύ Ωνάση»
-- . --
Μελανός ο ορίζοντας στην παρούσα εποχή
αγκομαχούν γη και ζωντανοί
λαμπαδιάζουν οι καιροί
τώρα αρχίζουν γιγαντομαχίες
Έλληνα «κάνε το καλό και ζείσε καλά»,
έσω έτοιμος
ο προαιώνιος εχθρός και πάλι εφορμά
έχε τα μάτια σου ορθά, ανοιχτά
με αυτογνωσία και σύμπνοια προχώρα μπροστά,
χωρίς διχόνοια και εσωτερικές ανωμαλίες
μακριά από της Κίρκης τα μαυλιστικά ουρλιαχτά
με μπούσουλα τις διαχρονικές Αξίες.
-.-
Έλληνες !!
η χώρα του Διός θα ξαναγεννηθεί
στον παρόντα αιώνα
φέρτε στην Ελλάδα τον Αγώνα
η Αλήθεια θα λάμψει στη Γη
γλυκοχαράζει αυγή
θα διαλύσει το ψέμα
η «Ολυμπιακή» δεν θα καταστραφεί
αύριο ξημερώνει μιά καλύτερη μέρα!
Αμφικτύων
1/ 5/ 2003
και οι στόλοι του με πλησίστια φτερά,
αεροπλάνα και πλοία
όλα με ονόματα Ελληνικά
σε αιθέρες και σε ωκεανούς
μετέφερε τους κύκλους τους χρωματιστούς
αγώνες να θυμίζουν ολυμπιακούς
Τιμήστε τον Ημίθεο !
Και όλα πήγαιναν ωραία και ομαλά
στων Ωνάσηδων τ’ αρχοντικά
Όχι, όμως και στους μοχθηρούς εχθρούς του,
που τον έβλεπαν ανταγωνιστή τους
με το ασπράδι του ματιού τους,
ώσπου μεθόδευσαν δολιοφθορά
το μεγάλο φονικό του γιου του
Αδυναμία του μια και μοναδική,
μεγάλη να κάνει την «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ» !!
όμως να λέμε και τα κακά
είχαν έλλειμμα στοργής του Ωνάση τα παιδιά
κι’ αυτός αρμένιζε σαν Φαέθωνας ψηλά,
τους 5 κύκλους στην υφήλιο,
κατέλαβε την υφήλιο ειρηνικά,
χωρίς αίμα, βόλια και καταστροφή
-ο μεγαλέξανδρος το έκανε πολεμικά-
και το ολόγραμμα του φώτιζε στον ουρανό
σαν του Θησέα την οπτασία στο Μαραθώνα
έγινε σ’ όλο τον κόσμο γνωστός
βασιλιάς χωρίς θρόνο και κορώνα
-- . --
Έκανε όμως και λάθη τραγικά.
γέννησε μόνο δυό παιδιά
-Αλέξανδρο και Χριστίνα-
κι’ όχι απογόνους μια ντουζίνα
αν άνθρωποι εγκληματίες, φρικιά ,
της «εκλεκτής ράτσας τα σκυλιά»
του σκοτώσουν τα μισά
να έχει άλλα έξη εφεδρεία
για να διαιωνίζει τη Διογενή φατρία
-- . --
«Είχα προμαντεύσει φαινόμενα λιγρά»
Σε μια στιγμή περισυλλογής
λέει ο Άρης τα εξής:
«Θηριομανείς φανήκαν οι εχθροί μας
να δραπετεύσουμε θα 'ταν υποχώρηση.
να προσκηνύσουμε θάταν δουλοσύνη.
δίχως καμιά να δώσουμε πρόκληση
όταν να σβήσουν δεν μπορούν
το δικό μας το καντύλι
στα παιδιά μας ορμούν με βιασύνη
θυσία να τα κάνουν στο Μολλώχ,
εκτός κι’ αν αμαχητί παραδοθούμε στον εχθρό
Αλλά ΟΧΙ, αυτό δεν μπορεί ποτέ να γίνει
, γιατί είμαι Ιώνας Έλλην
Ω! ξειν’ αγγέλειν….»
-- . --
Σαν δέχθηκα τη Τζάκυ
στο σπιτικό μου, στο Σκορπιό
στο νυφικό κρεβάτι,
και έβαλα το όνομα του «Ιμπν Σαούντ»
στο πλοίο μου, το πιό τρανό
Τα κόβαλα του διεθνούς εξουσιασμού,
στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού!!
του Μαμμωνά οι αργυροφάντες,
κύκλωπες και λεστριγόνες του κακού,
τα μαχαίρια με μανία τροχίζουν
την καρδιά μου λογχίζουν
όπου με πονεί και όπου με σφάζει,
τον Αλέξανδρο πισώπλατα χτυπούν
η συνωμοσία στο Ελληνικό με συνταράζει .
--. --
Μα έτσι που σε κατάντησαν παιδί μου
«βγάλτε τα σωληνάκια,
τελείωσε του Αλέξανδρου το λάδι»
λέω στους γιατρούς με πόνο αφάνταστο
εκείνο το μοιραίο βράδυ.
Μοιρολογούσε ο άμοιρος γονιός
στο άψυχο κορμί ζεστό ακόμα
«Αν ζούσε ο Αλέξανδρος,
τ’ αγαπημένο μου παιδί,
σε τούτο τον αλγεινότατο αιώνα
της βαρβαρότητος και παρακμής
αγαθοδότης της πατρίδος θα γινόταν
και άνδρας ευκλεής,
οιστρηλάτης και δοτήρ
του παρακμάζοντος γένους το παράδειγμα
στον κόσμο θ’ απλωνόταν
και ειρηνικός θηριομάχος αγριοφρόνων βαρβάρων,
σαν άλλος Ηρακλής θα εξελισσόταν !»
-- . --
Τώρα καιρός να φύγω κι’ εγώ
από τον μάταιο κόσμο τον κακό
να ουρανοπλεύσω για το στερνό ταξίδι,
στο Σκορπιό
με τα φτερά της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ
του Πλούτωνα πλοίο νεκρικό,
στην απεραντοσύνη της Αχερουσίας λίμνης
στον ποταμό της λήθης και της αέναης ροής
να μπω καθάριος χωρίς οδύνη
ιδέες κι’ η ενέργεια αθάνατη θα μείνει.
-- . --
Όμως λυπάμαι τη μοίρα σου ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ !!
το καμάρι του Αλέξανδρου και το δικό μου μεράκι
έπεσες στα νύχια των εχθρών ,
σαν το χελιδόνι στο γεράκι
με μοχθηρία σου λοιώσαν τα φτερά
γιατί δεν ήθελαν στις πέντε ηπείρους να πετάς
σε κατάντησαν μικρή και ευτελή
ζητιάνα στα αζήτητα της αγοράς
θύμα κρατικοδίαιτων τρωκτικών της διαφθοράς
Ανδρέα αίεν υψιπετείν
πρόσεχε όμως το Μαμμωνά
-- . --
Και τώρα ώρα για στερνό απολογισμό.
η χρυσοφόρος Πλουτώ με πρόδωσε οικτρά
-όχι όμως και ο Ελληνικός λαός-
ο Έλληνας με αγαπά!
η μάγισσα μου έριξε φοβερή κατάρα ,
όμοια με κείνη του οίκου των Ατριδών
μαγείρεψε το κρέας των παιδιών μου
με πετρέλαιο και Ιχώρ
και το πρόσφερε γεύμα
στο τραπέζι των εχθρών μου.
δεν έχω ελπίδα στη μικρή την Αθηνά
Σαν έσβησε το δικό μου το κερί
πήρα μαζί μου δυό μέτρα μόνο γη
Για να δικαιωθεί έτσι ο χρησμός
του απλοϊκού λιμενεργάτη
που κάποτε μου είχε πει :
«δυό μέτρα γης θα πάρεις κι’ εσύ Ωνάση»
-- . --
Μελανός ο ορίζοντας στην παρούσα εποχή
αγκομαχούν γη και ζωντανοί
λαμπαδιάζουν οι καιροί
τώρα αρχίζουν γιγαντομαχίες
Έλληνα «κάνε το καλό και ζείσε καλά»,
έσω έτοιμος
ο προαιώνιος εχθρός και πάλι εφορμά
έχε τα μάτια σου ορθά, ανοιχτά
με αυτογνωσία και σύμπνοια προχώρα μπροστά,
χωρίς διχόνοια και εσωτερικές ανωμαλίες
μακριά από της Κίρκης τα μαυλιστικά ουρλιαχτά
με μπούσουλα τις διαχρονικές Αξίες.
-.-
Έλληνες !!
η χώρα του Διός θα ξαναγεννηθεί
στον παρόντα αιώνα
φέρτε στην Ελλάδα τον Αγώνα
η Αλήθεια θα λάμψει στη Γη
γλυκοχαράζει αυγή
θα διαλύσει το ψέμα
η «Ολυμπιακή» δεν θα καταστραφεί
αύριο ξημερώνει μιά καλύτερη μέρα!
Αμφικτύων
1/ 5/ 2003
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου