ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΡΡΗΤΟΝ +

                                             ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΡΡΗΤΟΝ

 

Μιά σκύλα που την λένε Μοίρα

το τρίχωμα της   σκούρο    σα   χήρα

φιλική, διαχυτική τσακπίνα

  αυτή μου  ενέπνευσε αυτό το ποίημα

την αγαπώ και εκείνη  μου το ανταποδίδει

αν δεν τη χαϊδέψω με γαυγίζει

Καιρός  τα μυστικά μου να αποκαλύψω

επτασφράγιστα τόσα χρόνια τα κρατούσα 

την ιερότητα τους να μη θίξω

τώρα που πέρασε η νιότης και  τα πρόσωπα έφυγαν τα ενεργά 

ώρα να σας   τα εξομολογηθώ λίαν... εμπιστευτικά

Τις καλές μου Μοίρες να σας φανερώσω

να τις ευχαριστήσω που  ως τώρα 

   με βοήθησαν  τόσο

μακροημέρευση      μου  έχουν δώσει

  ακόμη   αγωνίζομαι σαν στρατιώτης

    από   κινδύνους  με έχουν γλυτώσει

χωρίς τη βοήθεια τους  ασφαλώς

θα είχα τελειώσει

 Η Λάχεση   μου έδωσε καλούς γονείς

να γεννηθώ αρτιμελής και υγιής

με αρχές  οικογενειακές , φιλελεύθερες

 και με αξίες    υπερμέτρως

οδηγούς στο βίο  μου πιστές  τις  έχω

  και αυτές μου το ανταποδίδουν  εν μέτρω

Γεννήθηκα στην Κόρινθο το 1929 σε κρίσιμες στιγμές

  σαν μωρό έζησα σε  παραπήγματα  και σε σκηνές

με το σεισμό ισοπεδώθηκε   η πόλη   της Κορίνθου

                  όπως τότε που η στρατιά πέρασε του Αλαρίχου               

 σημαδιακή  εκείνη  η χρονιά

 παγκόσμιο χρηματιστηριακό κραχ

έπεσαν οι τράπεζες και ο κόσμος έχασε τα λεφτά

Η Κλωθώ τέσσερα όντα μου παρουσίασε σημαντικά

το ένα  ειδεχθές τέρας και τα άλλα ευεργετικά

θα τα εκθέσω κατά σειρά

Ο Γερμανός που  έριξε τη μοιραία σφαίρα 

το νήμα  της ζωής  έκοψε στο δικό μου πατέρα   

   στο Σιδηρόκαστρο έπεσε  νεκρός

όταν εγώ 14 ήμουν ετών

και   από αρχοντόπουλο πρόσφυγας 

κατάντησα και   φτωχός

  η τραγωδία της οικογενείας μου τότε   αρχίζει

ένα  καράβι που  η τορπίλη το βυθίζει

 εν μέσω  ταραγμένου ωκεανού  ναυαγός

με τα τέσσερα αδέλφια μου τη μάνα μου  και εγώ

Το σπίτι στην Κυπαρισσία εγκαταλελειμμένο

 ο "Αγών της Τριφυλίας" στον άνεμο αφημένος 

και όλη μας η πραμάτεια σε ένα μπόγο φορτωμένο

 στο τραίνο 

στης μάνας μου το σπίτι στην Πάτρα 

ήταν όμως με το ενοικιοστάσιο δεσμευμένο

για τον πρόσφυγα κανένα μέρος δεν είναι ευνοϊκό 

σαν το δικό του σπιτικό

η φιλοξενία μικρής είναι διαρκείας

 και για πάντα δεν είσαι ανεκτός  

ο σταθμός Πελοποννήσου ο επόμενος σταθμός 

χωρίς  στέγη στην  κατοχική Αθήνα και νηστικός

μια  μάνα   με πέντε παιδιά

  πάνω ένα δίτροχο καρότσι δανεικό  όλα μας τα ‘προικιά’

από το Αιγάλεω φιλοξενούμενοι στα Πατήσια σε ένα πλυσταριό

προσωρινώς και να λες  και ευχαριστώ

  δεν είναι της παρούσης στιγμής να τα διηγηθώ 

   αυτή  περιδίνηση   με έκανε  διαφορετικό

ξέρεις τι θα πει να μην έχεις στέγη

και στο πεζοδρόμιο να βλέπεις κάποιο παιδί να φεύγει 

να είσαι  περιπλανώμενος και να μην ξέρεις

 που θα ξημερώσεις και που θα στεριώσεις 

όμως πάντα φιλάνθρωποι υπάρχουν

 και κάποιος χέρι βοηθείας θα σου δώσει 

Το δεύτερο καθοριστικό όν ο θείος  Παναγιώτης Κωνσταντινίδης

του πατέρα μου αδελφός και ευπατρίδης

  ήρωας της Μικρασιατικής εκστρατείας

 με βαριά αναπηρία  γύρισε μετά διετία

  από  αιχμαλωσία  στην Τουρκία 

  συγγραφέας, άνθρωπος του πνεύματος  σοφός

η προσφορά του μέγιστη στην κοινωνία στα παιδιά

 και  σε μένα ειδικώς δάσκαλος μου πνευματικός

Με όποιο δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις

όπως λέει ο   λαός

Ο θείος μου    με δίδαξε η Αλήθεια ο θεός

και αυτή νάχεις οδηγό και δε θα χάσεις

  μέσα από την μελέτη τα ταξίδια και το διαλογισμό

να τη βρω προσπαθώ  ή  να την  προσεγγίσω

το «όντως όν» αυτό που ο λαός αποκαλεί θεό

    με το  Ελληνικό Πνεύμα οδηγό να ανακαλύψω

  και   πράγματι  τον βρήκα

 στων θεών μας τη φιλοσοφία    

  στην  Ελληνική Αρχαιολογία,   τη   «Μυθολογία» καλουμένη

εκεί   η  αλήθεια  είναι  κρυμμένη

θαρρείς και την έχουν κρυπτογραφημένη 

 ελάχιστη  γλύτωσε   από   τους χριστιανοταλιμπάν

το πλείστον   κατεστραμένη

 Με την μελέτη  την εσωτερική μου ελευθερία

 βρήκα    και τη γαλήνη

     ένιωσα αυτονομία  έγραψα   βιβλία

χωρίς να πάρω ως τώρα φήμη

ατενίζοντας του Σύμπαντος την  απεραντοσύνη

 με μέτρο την αρετή και την απλότητα

βρήκα την ευδαιμονία μέσα από τη  λιτότητα

 η ανθρώπινη ματαιότητα και των πολέμων  η οδύνη

 κήρυκα με έκαναν της Ειρήνης

με τον κακό γείτονα πως όμως συμφιλίωση να γίνει;

 στη γενιά μου φόρτωσε ευθύνη

ελεύθερη η     πατρίδα για  να  μείνει 

ισχυρή πρέπει να γίνει

το δένδρο της ελευθερίας  θέλει  αίμα   και ανδρεία

αφιλοκερδώς   μεταδίδω όσα έχω αποκομίσει

 στα βιβλία   με  ποιητικό  Λόγο

  εγκώμια πολλά  δέχθηκα αλλά και  μερικών τον ψόγο

Το τρίτο πρόσωπο η σύζυγος μου η Φανή

πάνω από 60 χρόνια αρμονικά δεμένοι

γεράσαμε μαζί

  πιστή στον οίκο της  σαν την Πηνελόπη

και στα παιδιά  λέαινα και πανόπτης

μαζί το κάρο  τραβήξαμε  και τα προβλήματά μας

μαζί   τα εμπόδια    υπερπηδήσαμε   μπροστά μας

επιμελή  μόρφωση δώσαμε  στα παιδιά μας

έγιναν καλοί άνθρωποι και τίμησαν τη γενιά μας

     Αυτή  το βάρη πήρε  και   μου  χάρισε χρόνο

 το έργο μου  να ολοκληρώσω

 όλα τα έργα μου   αξίζει  να τις αφιερώσω

και εμπράκτως τώρα   της τα ανταποδίδω

που έχει ανάγκη

 η    προσφορά μου λιγάκι να την γλυκάνει

Το τέταρτο πρόσωπο η σκοτεινή Ιωάννα

η θεά που κατέβηκε στη γη και σύντομα

χάθηκε στο Νιρβάνα

 ο έρωτας μου ο πρώτος, ο νεανικός

ο ιδανικός  ο μέγας

       η γυναίκα που μου ενέπνευσε

τον πραγματικό έρωτα και  το σέβας

την είχα γνωρίσει σαν νέος   στην Πάτρα

  από κάποια σύμπτωση σαν να κατέβηκε από τα άστρα

  βρέθηκε μπροστά μου

για μένα    θεά έγινε και ίνδαλμα μου

οι πατεράδες μας  συνάδελφοι και φίλοι

ήρωες των απελευθερωτικών πολέμων    

εκείνη σαν δασκάλα διορισμένη στη Μακεδονία

και   εγώ εκεί σαν νεαρός αξιωματικός

  σε μονάδα εκστρατείας

κάπου στη Θεσσαλονίκη είχαμε ορίσει

 μιά συνάντηση ίσως μοιραία 

   όμως ήταν γραφτό πριν  συναντηθούμε να χωρίσουμε

για κάποια αιτία σπουδαία χωρίς να φιλονικήσουμε

ποτέ μη βασιστείς στη γυναικεία καρδιά γιατί θα πονέσεις 

 την προδοσία δε θα την αντέξεις

 ελάχιστες  συναντήσεις είχαμε ανταλλάξει

δεν την είχα αγγίξει   ούτε την είχα σφίξει

στην αγκαλιά μου

βέβαια, έφταιξα και εγώ

λόγω υποχρεώσεων δεν ήμουν ελεύθερος

να δεσμευτώ

όταν     αποφάσισα να   κάνω πράξη

ήταν αργά το πουλάκι είχε πετάξει

έκτοτε η Ιωάννα   ο ανεκπλήρωτος ερωτάς μου

αφανώς πάντα με συνέδραμε στα όνειρα μου

χωρίς  αρνητικά να επηρεάζει τα αισθήματα μου

Καλή της ώρα αν ζει και συγχωρεμένη αν έχει πεθάνει

και  σαν αστρόσκονες αν συναντηθούμε

 να μην το ξανακάνει  

όλα γίνονται όπως   η Ειμαρμένη   τα φτιάνει  

αμφικτύων

1/9/2021