Έρχεται και φεύγει, σαν υπέρτατη ανάγκη, σαν επιταγή
θέλει νερό να πιεί από κάποια απροσδιόριστη πηγή
να επιστρέψει στο παρελθόν, σε κόσμο μακρινό
που απ’ αυτόν ξεκίνησε προ αμνημονεύτων ετών
Είναι στη σύλληψη του αιώνιος και διαχρονικός
έχει σφραγίδα του Χάους , ασύλληπτος στο Νου
του Έρωτα της Γαίας και του Ουρανού
τέκνον του Ησιόδου, Πνεύμα του Διός
Όμως πάντα μένει άπιαστος ακαθόριστος
σαν τον πλησιάσεις πετάει σαν φτερωτό πουλί
εκεί ο Νούς θολώνει και οπισθοχωρεί
θαρρείς ότι έφθασε σε τέρα-ινκόγκνιτα, ζοφερή
Τελικά, δεν προχωρεί στον ύψιστο σκοπό
το Χάος σου διαμηνύει ότι είσαι πλασμένος για τη Γη
όσο το υλικό σου βάρος κρατάει στο χώμα την Ψυχή
και όχι στον φωτεινό ουρανό
Κάποτε ίσως να υλοποιήσεις το σκοπό
όταν ελευθερωθεί η Ψυχή από το σώμα το φθαρτό
όταν η ενέργεια σου ενωθεί με τη συμπαντική Πρώτη Αιτία
η ίδια αυτοδημιουργός και συμμέτοχος στων Κόσμων τη Δημιουργία
Εκεί την υπέρτατη Αλήθεια ανάγλυφη θα δεις
μην τρομάξεις όμως, με αυτά που έζησες στη Γη
Θα δεις τα ψέματα νεκρά τσαλακωμένα
Θα δεις τα σπήλαια από σκλάβους αδειασμένα
*Αμφικτύων
12/3/2011
*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου