ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ

ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ

Ποιος είσαι εσύ ξένε,
ανάμεσα στα Παιδιά της Πλατείας;
μοιάζεις άλλης γενεάς και άλλης ηλικίας,
θαρρείς φερμένος από άλλο αιώνα .
μήπως ήρθες από τον πόλεμο της Τροίας;
αρωγός στο δικό μας τον αγώνα;


Βλέπω ότι φοράς ακόμη περικεφαλαία,
ιμάτιο και Ελληνικό χιτώνα !
είσαι ματωμένος και λερωμένος από χώμα!
φέρεις λαβωματιές σ’ όλο σου το σώμα!
εξήγηση αδυνατώ να δώσω ακόμα!

Φέρεις οπλισμό δόρυ και ασπίδα
σαν την Παλλάδα Αθηνά, στον Παρθενώνα:
«Είμαι γηγενής πολίτης της Αθήνας. Κατοικώ εις την Πλατεία
αυτό είναι δικό σου και δικό μου χώμα

Από τα πανάρχαια αχρονολόγητα χρόνια
κάτω από αυτό το σήμα η ζωή μου είναι αιώνια
Η γενιά μου χάνεται στην αιωνιότητα στα Ιλίσια Πεδία»
Μα εκεί υπάρχουν μόνον τ’ Ανάκτορα του 19ου αιώνα!

« Ξεχνάς του Άγνωστου Στρατιώτη το Μνημείο;»
Ξένε κάτι μου κρύβεις!
Λοιπόν θα σου πω όλη την Αλήθεια :
«Εγώ είμαι Διο-γενής πολεμιστής του Γένους
για την Ελευθερία

Πολέμησα στη Γιγαντομαχία
σκοτώθηκα στην Τιτανομαχία
σκότωσα τους κακούργους της Γης με το στρατό του Δία
δεν έλειψα σε επιχείρηση του Ελληνισμού ουδεμία

Πολέμησα σ’ όλες τις μάχες νικηφόρα,
Μαραθώνα , Πλαταιές και Σαλαμίνα,
Μίλητος, Τύρος , Γάζα , Αλικαρνασσός και Τροία
Αρβύλα, Γαυγάμηλα , Περσέπολη και Γρανικό
Σογδιανή, Αορνο, Υδάσπη,
με τον Αλέξανδρο πολέμησα ως τον Ινδό
μετέφερε εκεί ελευθερία και πολιτισμό
όλοι οι λαοί με έχουν σαν θεό.


Πολέμησα στο Ματζικέρτ και Πύδνα,
Κωνσταντινούπολη, Αλαμάνα , Μονεμβασιά
Δερβενάκια , Μεσολόγγι , Δολιανά, Τριπολιτσά
Σέρβια, Γιάννενα, Κιλκίς, Λαχανά
και στον Πενταδάκτυλο, στο νησί της Αφροδίτης

Παντού διακρίθηκα για την πολεμική μου Αξία,
μόνο στη Μ. Ασία τα πράγματα ήρθανε στραβά,
αυτή και της Κύπρου είναι μια θλιβερή τραγωδία,
ηττήθηκα από των ..πολιτικών τα λάθη,
έπεσαν στων «εκλεκτών» τη συνωμοσία!

Πολέμησα και για την Βόρεια Ήπειρο , Κρήτη και Μακεδονία
Καλπάκι, Πίνδο, Τεπελένι , Κορυτσά,
έφθασα ως το ύψωμα 721
Ελ-Αλαμέιν-Ρίμινι, έως τη μακρινή Κορέα
Γράμμο και Βίτσι, εκεί χύθηκε αδελφικό αίμα

Στις μάχες λαβώθηκα, σκοτώθηκα,
τα κόκκαλα μου ξασπρισμένα,
έμειναν ορόσημα στα ξένα,
στους ωκεανούς και στα χωράφια σκορπισμένα,
Πήρα από τους ξένους έναντι της ευεργεσίας την αγνωμοσύνη
Και τι μ’ αυτό;
Η ψυχή μου μόνον εδώ βρίσκει τη γαλήνη,
στης Αθήνας το λεύτερο αγέρα

Έχω καιρό που βγαίνω από το μνήμα
σαν με λαβώνει της αδικίας το κρίμα
με πονάει ο λαός νάναι περιφρονημένος
να μου καταθέτει στεφάνι ο κάθε διεφθαρμένος
ο κάθε εξουσιαστής και βολεμένος
ο κάθε κλέφτης , απατεώνας και κηφήνας
ο καταχραστής του ταμείου ο λυμεώνας,
ο χρυσοκάνθαρος και λερωμένος
Πώς να μην είμαι αγανακτισμένος;

Όταν οι ‘ λαοπρόβλητοι’ στα ανάκτορα ασχημονούν
Όταν ρουφάνε τον ιδρώτα και το αίμα του λαού
Όταν τους φτύνει και λένε ότι ..βρέχει
Όταν φέρνουν τον ξένο για να μας ληστέψει
Όταν παραδίδουν την Εθνική Ανεξαρτησία,
Όταν χρεοκοπούν τη χώρα την πλουσία
για αυτούς «τίποτα δεν τρέχει»

Κατάντησαν τη Βουλή «πορνείο»,
του μπλα-μπλά και της διαπλοκής το λησταρχείο,
συνεδριάζουν εις το …καφενείο
ψηφίζουν τους νόμους στο πόδι …στο ταμείο
τα Μέσα έγιναν το δικό τους πτυελοδοχείο


Δουλεύουν υπέρ της διεθνούς εξουσίας
απεργάζονται του λαού την πανωλεθρία
ξεπουλάνε του Έθνους την Περιουσία
λαμπρύνουν τη Βουλή δια της….απουσίας
Χαίρε!! των ‘3’ Οικογενειών η κοινοβουλευτική Συμμορία!!

Αντιστέκομαι στο στεφάνι που καταθέτει ο εξουσιαστής
Αντιστέκομαι στον κάθε πλανητάρχη , των λαών εξολοθρευτή
Αντιστέκομαι στον υποκριτή που παριστάνει τον ανθρωπιστή
Αντιστέκομαι στους τοκογλύφους εταίρους
που τους θεωρούμε άτομα περιωπής

Αντιστέκομαι στον κατοχικό Πρωθυπουργό, τον παπατζή
Αντιστέκομαι στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας
άβουλο, αμνό χωρίς φωνή,
Αντιστέκομαι στους υπουργούς και βουλευτές και στην Ασυλία
νοιάζονται μόνον για την επανεκλογή και για τη λεία
Αντιστέκομαι κατά των νεοφιλελεύθερων επιδρομών
των σοσιαλ(η)στών
εις βάρος των αγέννητων , γεννημένων και των νεκρών

Αντιστέκομαι στην παγκόσμια πλουτοκρατία
στη διεθνή διακυβέρνηση και στη δικτατορία
Αντιστέκομαι και στο λαό, χτυπημένος από της ηλεκτρονικής Κίρκης το ραβδί, με την ψήφο του αυτοκτονεί

Πόνεσα που βεβήλωσαν το μνήμα μου με φωτιές,
ετάραξαν την αταραξία των νεκρών,
και των ευζώνων μου φρουρών,
δεν στάθηκαν προσοχή μπρος στις ιερές πλάκες
με τις ένδοξες επιγραφές,
έκαψαν εμένα καίγοντας την Ελληνική σημαία,
αγνοώντας ότι οι πρόγονοι μας έχυσαν ποταμούς το αίμα ,
μαχόμενοι υπέρ Πατρίδος για αυτήν γενναία

Κάθε φορά που ο λαός επαναστατεί
βγαίνω από το μνήμα και μπαίνω στην πορεία
τα αγανακτισμένα παιδιά εις την πλατεία
μου εδόνησαν την καρδία
μαχόμενοι υπέρ της Ελευθερίας ,του Δικαίου
και της Πατρίδος τη σωτηρία»

Εγώ είμαι το ζήδωρο πνεύμα , το Απολλώνειο Φως
κατέβηκα από τις χιονοσκέπαστες κορυφές της Ιστορίας
Είμαι ο Αρρην Λόγος, η αειφόρος Ρέα,
ο όρθιος Δωρικός σκοπός,
Υπηρετώ τον μυθικό προαιώνιο Νόμο
της παναθρώπινης και συμπαντικής αυτοπαρατηρησίας
Είμαι αγωνιστής της πνευματικής Ακτινοβολίας,
της Ευρυθμίας,, Πειθαρχίας και Αρμονίας
φρουρός της Απλότητος και Διαφορετικότητος
μαχητής της βασικής κάθε λαού Αυτονομίας

Είμαι ο θεματοφύλαξ της τέλειας Μνήμης,
Απολιθώνω τον εραστή της Α-μνημοσύνης και Λήθης ,
Είμαι ο ακοίμητος φρουρός του «Μηδέν Αγαν»
και του «Γνώθι σ’ αυτόν»
Σέβομαι τη Χρυσή Τομή και την Ιερά Τετρακτύν
Στέλνω το προμήνυμα κάθε Αλλαγής
του νέου κόσμου
Είμαι ο πρωτο-χορευτής του καθαρού Λόγου,
στο λαό μας έλαχε και πάλι ο κλήρος
να χορέψει τον ξενόφερτο , οδυνηρό πεντοζάλη,
στη δίνη της πρωτόγνωρης παγκόσμιας πάλης,
επάνω από το σώμα του φολιδωτού Φιδιού ,
των σκοτεινών σπηλαίων, των θησαυροφυλακίων,
και των κάθε λογής πονηρών Ιερατείων,
της Άγνοιας και Άνοιας , της αρνήσεως του «καλού
κ’ αγαθού»

Βοήθησε με , δεν με ακούς;;
Ο βρυχηθμός μου έχει ωριμάσει !!
τα Παιδιά της Πλατείας απαιτούν Άμεση Δημοκρατία»
Άγνωστε Στρατιώτη! Προσκλητήριο τώρα για της Πατρίδος τη σωτηρία!

Αμφικτύων
09/6/2011,
*Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, Συγγραφεύς,
μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.org/
http://amphiktyon.blogspot.com/

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΝ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ