ΝΕΡΟ ΝΑ ΠΙΕΙΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΗΣ

ΝΕΡΟ ΝΑ ΠΙΕΙΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΗΣ

 

Ζούμε σε  κεντρική  επικράτεια

 εδώ το   μέτρο γεννήθηκε και η  εγκράτεια

  ο Έλληνας παρασπόνδησε κι’  έπεσε σε υλιστική ακράτεια  

χρέη   μας φόρεσαν οι τοκογλύφοι χωρίς  σεισάχθεια                

Το Ελληνικό γονίδιο  εστί  Πελασγικό

 ούτε καλό ούτε κακό  των  περισσοτέρων

επειδή το κακό  σκιάζει  το καλό

ένεκα των   νάνων   ηγετών   

και  των  ολιγαρχών των αισχροτέρων  

η χώρα μας  στο γαλαξιακό κενό

  πλανάται  περιδινουμένη

 έτσι   πάμε προς τα πίσω αντί για μπρός

για  έκτο   χρόνο πλήρως  υποδουλωμένοι

 Μας   καταστρέφει   ο    φθόνος και η  αχαριστία

μεγάλους ηγέτες τους στείλαμε φυλακή ή εξορία

φθονήσαμε τον πλησίον μας γιατί ευημερεί ή από κακία

  η γενεσιουργός αιτία της εσωτερικής μας  καχεξίας

η συλλογικότητα μας λείπει και η  φιλοπατρία

 Έχουμε μέσα μας  της φυλής   το σαράκι

ουδείς τολμάει να το απορρίψει ή να το  πειράξει

 η δολερή διχόνοια   μας κατατρώει

και μας κατασπαράζει

 κι’ όμως  η Ιλιάδα από το σχολείο  απουσιάζει  

Σήμερα ο Έλληνας ασθενεί βαρέως

η ασθένεια του υποτροπιάζει

  ένεκα των δανειστών το χρέος

η κομματοκρατία το  δυναμικό μας τρώει

και  διχάζει

και η τρόικα με τα μνημόνια

 μας κομματιάζει

Η ζωή μας όλο πόνο, βάσανα  και οδύνη

  λιγοστές  χαρές  , ζόφος πολύς  και αλλοφροσύνη

 η παρούσα  κατοχή   μας πλακώνει και μας  ταλανίζει

   κάποιο αμυδρό φως   στην άκρη της σήραγγας

 σαν αντικατοπτρισμός στο τέλος  σβήνει

Ο Έλληνας όν    ευαίσθητο

παρότι οι ξένοι τον  περνούν  Ζορμπά και ακαλαίσθητο  

ο κόσμος του είναι όλη η οικουμένη

Έλληνες  οι  μέγιστοι  σοφοί  επιφανείς

και δοξασμένοι   

Το κακό  ορατό δια γυμνού οφθαλμού

η αλαζονεία του  σε τυφλώνει

το καλό   σεμνό από τη φύση του   χαμηλοθωρεί

 σαν θεός κρύβεται  και  αθόρυβα  απλώνει

Ο Έλληνας από τον ξένο είν’ διαφορετικός

στο πλάτος και  βάθος  του  βιωματικού  λόγου

με  αλάθητα πνευματικά μάτια βλέπει τη  ζωή

στην παγίδα  όμως   έπεσε

 του ωφελιμιστικού παραλόγου

Αλλιώς βλέπουμε εμείς τον κεραυνό

και αλλιώς τον θωρούν στην Αγγλία

όταν πέφτει στο βουνό η αστραπή

βλέπουμε να κατεβαίνει του  Δία η αιγίδα

 Το Ελληνικό γονίδιο έχει κάτι το ξεχωριστό

  περισσότερο φορτίο αισθημάτων   

ο   Έλληνας  στην ψυχή νοιώθει  παιδί

γι’ αυτό ο ξένος τον  συμπαθεί,

ο εξουσιαστής τον   μάχεται με πάθος

θεματοφύλακας   θεών , σοφών

 και καλλιτεχνικών αριστουργημάτων

‘ελευθερία’, ‘ δημοκρατία’ και   ‘ δικαιοσύνη’ 

 προνόμιο  ψυχών   γεμάτων

Και επειδή Έλληνα πάσχεις από Αμνημοσύνη

αν η τρόικα σε πεθάνει   

θα σε ρωτήσουν οι φύλακες του Αδη

τι γυρεύεις εσύ εδώ τέκνον του φωτός

 μέσ’ το μνημονιακό σκοτάδι;

Να τους πεις είμαι γιός της Γης και του Ουρανού,

του Διός εγγονός

δώστε μου κρύο νερό να πιώ

από τα έλη της Μνημοσύνης

θα σε αφήσουν ώσπου να ξεδιψάσεις  να πίνεις

κατόπιν θα περπατήσεις κατά μήκος

του ιερού δρόμου της Αρτέμιδος

  τον Διόνυσο και άλλους επιφανείς

 προγόνους θα συναντήσεις.

Με αυτούς να  συγκατοικήσεις

*Αμφικτύων 

19/12/2014

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com/