ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΩΝΑΣΗΣ: Ο ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΗΜΙΘΕΟΣ Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

                                     ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ  ΩΝΑΣΗΣ:  Ο ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΗΜΙΘΕΟΣ

                                      Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων

Ο Έλληνας, ανώνυμος και επώνυμος

μεγαλουργεί στα ξένα,
όλοι Ωνάσηδες δε γίνονται
γιατί αυτός είναι ο ΈΝΑΣ !
Του Γένους ευεργέτης μέγας,

σωστός γίγαντας παρά το χαμηλό του δέμα

οι εχθροί του τον αποκαλούν απατεώνα ,
πώς όμως να παίξει έντιμα
στης διεθνούς μαφίας τον κοπρώνα;

Αυτοδημιούργητος, πολυμήχανος, απλός,
παράδοξος, δυναμικός, μεγαλομανής, καλός
γνήσιος “ελληναράς”, Ίων, Σμυρνιός,

διωγμένος από την Τουρκιά
καμάρι της φυλής σε όλη την Οικουμένη,
πρόσφερε στην πατρίδα δόξα και τιμή,
«Ωνάσειο» και «Ολυμπιακή»

τα τρωκτικά την κατάντησαν χρεοκοπημένη 
χάρισε αυτοπεποίθηση, θάρρος και προοπτική.
 τον Έλληνα έκανε υπερήφανο

τη φήμη του στα ύψη ανεβασμένη

Εχθροί και φίλοι
Θαυμάσετε τον ! Μισήσετε τον !
Λασπώσετε τον! Αλέστε τον!
Αγνοήστε τον! Και τι μ’ αυτό ;
στα Ιλίσια Πεδία ημίθεος παραμένει,
στην πιο ψηλή κορυφή στον Όλυμπο
με τα μεγάλα πνεύματα διαβαίνει.

 

Ήταν μοιραία επωδός
δύο Έλληνες ημίθεοι ,
Αριστοτέλης και   Κάλλας
η ανεπανάληπτη στον κόσμο αοιδός,
να ενωθούν ερωτικά

ονόματα πολύ βαριά μεγάλα
Το γεγονός άναψε στα μίντια φωτιά
σε έντυπα χυδαία σκανδαλοθηρικά
τι μίσος, τι φθόνος , τι ζήλια ποταπή;
μπαμπουίνοι κοσμοπολιτικοί
της υψηλής κοινωνίας πλαστή κάστα 
  στης «Χριστίνας» συνωστίζονται την πιάτσα

Ο Άρης έκανε το ακατόρθωτο κατορθωτό

Κροίσος έγινε  από πρόσφυγας αστός
τα όρια της Ελλάδος ξεδίπλωσε στην υδρόγειο,
σήκωσε ψηλά μια χώρα λαβωμένη

και πάντα υπόδουλη και χρεοκοπημένη

Των εξουσιαστών μοναδικό πανάκριβο οικόπεδο

με θαλάσσια αύρα

όλοι τρέχουν να τη μαντρώσουν

να την κλείσουν στη μάνδρα

και τον Έλληνα με λιλιά τον πλανεύουν

και κάποια χρωματιστή χάνδρα
στο διεθνές  στερέωμα την  έκανε φημισμένη
κάθε Έλληνας  εφοπλιστής
σαν τον Ωνάση ναταν ευκλεής

η χώρα θάταν ελευθερωμένη
Δοξάστε τον!! Τιμάτε τον

Μεγαλοπρεπής και θρυλικός
ζούσε σαν μεγιστάνας και σαν ηγεμών,
του    η χλιδή και η μεγαλοπρέπεια ,

αλλά στο ταπεινό το ταβερνάκι τα ρεμπέτικα
 ευφραινόταν με Ελληνικό ουζάκι
με ελιά και χταποδάκι
όταν ερχόταν να ξεκουρασθεί
στο Αιγαίο, σε κάποιο μαγευτικό νησάκι

Είχε το επιχειρηματικό δαιμόνιο του Ερμή,
τη δύναμη του Ηρακλή,
το πολυμήχανο του Οδυσσέα,
την ορμή του Αχιλλέα
του Άρη το όνομα και  την πολεμική αρετή
του Έλληνα το φιλότιμο και την ψυχή

του Ιωνα τη σοφία και τη χάρη


Με αναμμένο στης πλώρης το φανάρι
και τον «Ολυμπιακό Δαυλό»

σαν ακόντιο και δοξάρι
σε Αιγαίο, Ιόνιο  και Σκορπιό υπερήφανη

έπλεε η «Χριστίνα»
 πριν φθάσει  μεγαλοεφοπλτιστής   στην Αθήνα
και οι στόλοι του με πλησίστια φτερά,
αεροπλάνα και πλοία
όλα  με ονόματα Ελληνικά
σε αιθέρες και σε ωκεανούς
τους κύκλους τους χρωματιστούς 
 αγώνες να θυμίζουν ολυμπιακούς

και των Ολύμπιων τα  ιερά και θεία
Τιμήστε τον Ημίθεο ! Αθάνατος

σαν το Δία

Και όλα πήγαιναν ωραία και ομαλά
στων Ωνάσηδων τ’ αρχοντικά
Όχι, όμως και στους μοχθηρούς εχθρούς του,
που τον έβλεπαν ανταγωνιστή τους
μέσα από το ασπράδι του ματιού τους,
ώσπου μεθόδευσαν δολιοφθορά 
το μεγάλο φονικό του γιου του

Αδυναμία του Αλέξανδρου  μοναδική,

να κάνει παγκόσμια τη «Ολυμπιακή» μεγάλη

άπειρος καθώς ήταν και αγωνιστής

αγνοούσε τι του ετοίμαζαν οι άλλοι

 Ο Αρης μεθυσμένος από την επιτυχία

και μέσα στην παγκόσμια ζάλη

την «αυτοκρατορία» του  έκανε  μεγάλη
 είχε όμως έλλειμμα στοργής

τα παιδιά μεγάλωναν χωρίς γονείς
αυτός αρμένιζε σαν Φαέθωνας

στον Ήλιο και στο φεγγάρι,
τους 5 κύκλους την «Ολυμπιακή»  ν’ απλώσει

τα πλοία του  στους σείχηδες  να ναυλώσει
την υφήλιο να καταλάβει   χωρίς να πέσει βόλι

ότι έπιανε σαν νέος Κροίσος χρυσό το έκανε βραχιόλι
 και το ολόγραμμα του φώτιζε στον ουρανό
σαν του Θησέα   στο Μαραθώνα
έγινε σ’ όλο τον κόσμο γνωστός ο ένας
βασιλιάς χωρίς θρόνο και  χωρίς  στέμμα

και   στης «Χριστίνα» η υψηλή κοινωνία

συνωστίζονταν και η μοντέρνα  

Ο Αρης όμως και λάθη έκανε τραγικά.
γέννησε μόνο δυό παιδιά
-Αλέξανδρο και Χριστίνα-
ενώ έπρπε να κάνει απογόνους μια ντουζίνα
αν άνθρωποι με αισθήματα εγκληματικά ,

του σκοτώσουν τα μισά
να έχει άλλα έξη εφεδρεία
για τη διαιώνιση της  φατρίας
 
«Είχα προμαντεύσει φαινόμενα απρόσμενα

αλλά όχι και τόσο αποτρόπαια»
 «Θηριομανείς φανήκαν οι εχθροί μου
να δραπετεύσω θα 'ταν υποχώρηση.
να προσκυνήσω θάταν δουλοσύνη.
δίχως καμιά να δώσω μάχη
να σβήσουν δεν μπορούσαν το δικό μου το καντήλι
στα παιδιά μας ορμούν τα κτήνη με βιασύνη
θυσία να τα κάνουν στο Μολώχ,
εκτός κι’ αν αμαχητί στον εχθρό παραδοθώ
  ΟΧΙ, αυτό δεν μπορεί ποτέ να γίνει
, γιατί είμαι Ίωνες Έλληνας με φιλότιμο και ευθύνη
Ω! ξειν’ αγγέλειν…. του Ωνάση την παγκόσμια φήμη

Σαν δέχθηκα τη Τζάκι
στο σπιτικό μου,

στο Σκορπιό στο νυφικό κρεβάτι,

και στο κότερο μου
και έβαλα το όνομα του βασιλιά  «Ιμπν Σαούντ»

στο μεγαλύτερο καράβι
 Τα κόβαλα του διεθνούς εξουσιασμού,
στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού!!
του Μαμμωνά οι αργυροφάντες,

απόφαση έλαβαν εν τάχει
Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες του κακού,
τα μαχαίρια με μανία τροχίζουν

την καρδιά του παιδιού μου ζητούν
όπου με πονάει και όπου με σφάζει,

το έγκλημα τους συναρπάζει 
τον Αλέξανδρο πισώπλατα χτυπούν
η συνωμοσία στο Ελληνικό με συνταράζει .
 
Μα έτσι που σε κατάντησαν παιδί μου
«βγάλτε τα σωληνάκια,
τελείωσε του Αλέξανδρου το λάδι»
λέω στους γιατρούς με πόνο αφάνταστο
εκείνο το μοιραίο βράδυ.


Μοιρολογούσε ο άμοιρος γονιός
στο άψυχο κορμί  που κείτονταν ζεστό ακόμα
«Αν ζούσε ο Αλέξανδρος,
τ’ αγαπημένο μου παιδί,
σε τούτο τον αλγεινότατο αιώνα της βαρβαρότητος και παρακμής
  της πατρίδος θα γινόταν ο  εμπνευστής σε δίσεκτα άγρια  χρόνια
και άνδρας ευκλεής  και οιστρηλάτης
 με το παράδειγμα του  πρωτολάτης
 στα ύψη να το ανεβάσει  από τα καταχθόνια
και ειρηνικός θηριομάχος αγριοφρόνων βαρβάρων,

σαν άλλος Ηρακλής θα εξελισσόταν με τα χρόνια

Και τώρα θα μπει στο χώμα !»
 
Καιρός   και εγώ να  απέλθω
από τον μάταιο κόσμο ψηλά ανεβασμένος
να ουρανοπλεύσω για το στερνό ταξίδι,
στο Σκορπιό στο ερημικό κοιμητήρι
με τα φτερά της «Ολυμπιακής»
του Πλούτωνα πλοίο νεκρικό,

νεκρός  ο  Αλέξανδρος μου θα μεταφερθεί
στην απεραντοσύνη της Αχερουσίας λίμνης
στον ποταμό της λήθης και της αέναης ροής
 καθάριος μπαίνει χωρίς οδύνη
 η ενέργεια αθάνατη θα μείνει.

μόνο το σώμα θα φθαρεί
 
Όμως λυπάμαι τη μοίρα σου «Ολυμπιακή» !!
το καμάρι του Αλέξανδρου και το δικό μου μεράκι
έπεσες στα νύχια των εχθρών ,
σαν το χελιδόνι στο γεράκι
με μοχθηρία σου λειώσαν τα φτερά
γιατί δεν ήθελαν στις πέντε ηπείρους να πετάξεις
σε κατάντησαν μικρή και ευτελή γριά
ζητιάνα στα αζήτητα  για αγοραστή να ψάξεις
θύμα κρατικοδίαιτων τρωκτικών της διαφθοράς
Ανδρέα την έριξες βορά στα τρωκτικά
 αφού πρώτα τη χρεοκόπησε  ο «εθνάρχης»

Και τώρα ώρα για στερνό απολογισμό.
η χρυσοφόρος Πλουτώ με πρόδωσε οικτρά
-όχι όμως και ο Ελληνικός λαός-
οι Έλληνες με αγαπούν και δε θα με ξεχάσουν

στη διαθήκη γράφω το «Ωνάσειο» να φτιάξουν !

και αριστείς να προάγουν τα βραβεία

αν δεν ήταν  μέγας δεν θα του γύριζε

το Χολλυγουντ ταινία

 Η  μάγισσα μου έριξε φοβερή κατάρα ,
όμοια με κείνη του οίκου των Ατριδών
μαγείρεψε το κρέας των παιδιών μου
με πετρέλαιο και Ιχώρ
 μου το πρόσφερε  να το γευθώ
στο τραπέζι των εχθρών μου.
 από  την Αθηνά είχε πει  προκοπή δεν καρτερώ

Σαν έσβησε το δικό μου το κερί
πήρα μαζί μου δυό μέτρα μόνο γη
για να δικαιωθεί έτσι ο χρησμός
του απλοϊκού λιμενεργάτη
που κάποτε μου είχε πει :
«δυό μέτρα γης θα πάρεις κι’ εσύ Ωνάση

σε κάποιο ταπεινό   μικρούτσικο νησάκι»

Όμως αφήνω παρακαταθήκη

στον Έλληνα που θέλει να αγωνιστεί

και να με ακολουθήσει

μπορεί αρκεί να τολμήσει

μελανός ο ορίζοντας στην παρούσα εποχή
αγκομαχούν γη νεκροί  και ζωντανοί
λαμπαδιάζουν οι καιροί
συνεχίζεται η Γιγαντομαχία
Έλληνα « σκέψου λογικά και ζήσε  φυσικά»,
έσω έτοιμος για Τιτανομαχία
ο προαιώνιος εχθρός ποτέ δεν σε ξεχνά

αυτός που μας έκανε Γενοκτονία στην Μικρά Ασία
έχε τα μάτια σου ορθά, ανοιχτά μη λυγάς
με αυτογνωσία και σύμπνοια προχώρα μπροστά,
χωρίς της Διχόνοιας το σαράκι και την σάπια  κομματοκρατία
μακριά από της Κίρκης τα μαυλιστικά ουρλιαχτά

και τις ψεύτικες ιδεολογίες
με μπούσουλα τις διαχρονικές  μας τις Αξίες.

Έλληνες  εγερθείτε!!
η χώρα του Διός θα ξαναγεννηθεί
στους   αιώνες
όλοι ριχθείτε σε  Αγώνες

ενάντια  στους ολιγάρχες  και  τους  πολιτικόυς απατεώνες  
η Αλήθεια θα λάμψει στη Γη
γλυκοχαράζει αυγή καθώς είδα
θα διαλύσει το ψέμα η επιστήμη τώρα

πανίσχυρο το ελληνικό πνεύμα και ηρωικό  το αίμα
αύριο ξημερώνει μια καλύτερη μέρα!

η Ελλάδα μέγιστη «Πολιτιστική Αυτοκρατορία»

και πατρίδα ηρώων και σοφών η Ιωνία

λησμονημένες η Κύπρος, η Βόρειος Ήπειρος

πουλημένη η  Μακεδονία  να τις ανακτήσουμε τώρα (1/ 5/ 2003)

αναθεωρημένο (17/10/23)

Αμφικτύων