ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ: Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ
Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων
Το πάρκινσον ασθένεια τρομακτικότερη
Καμία άλλη δεν είναι σοβαρότερη
Κρατάει χρόνια και δεκαετίες
ο ασθενής υφίσταται δοκιμασίες
Και η οικογένεια οικονομικές και άλλες
θυσίες
Δημιουργεί στον ασθενή παράπλευρες ασθένειες
Η ακινησία αιτία για παθογένειες
Ασθένεια προς το παρόν αγιάτρευτη
Τα φάρμακα βελτιώνουν τον ασθενή
αλλά την αιτία την αφήνουν άθικτη
Τα αίτια της είναι στον εγκέφαλο
Το νευρικό σύστημα είναι ευφθραυστο
Κρατάει χρόνια προς το χειρότερο εξελισσόμενη
Στον σύγχρονο κόσμο λίαν διαδεδομένη
Ούτε άνθρωπος ο παρινσοπαθής ούτε ζώον
ον ελαττωμένης ευθύνης, αθώος
Συνεχώς και με την ώρα της ημέρας αλλάζει ρυθμό
Άλλοτε ξυπνάει ευδιάθετος και άλλοτε σκυθρωπός
Επαψε να χαμογελάει
Την περισσότερη ημέρα κοιμάται
Και συχνά τα ξαγρυπνάει
Αρχίζει με τρόμο και κινητικά προβλήματα
Με εξαίρεση μικρά διαλείμματα
Συχνά πέφτει και παθαίνει χτυπήματα
Τα παθήματα της όμως δεν γίνονται μαθήματα
Την περπατούρα δεν τη χρησιμοποιεί
Απείθαρχη το διακινδυνεύει και επιχειρεί
Στο ΚΑΤ πήγε για νοσηλεία
Εξετάσεις κάνει για την παραμικρή αιτία
Ζει με την πολυφαρμακεία
Σκορπάει τα πράγματα στο πάτωμα λόγω της ασθενείας
«Ες γήν φέρειν» λόγω της νευρικής αδυναμίας
Δυσχέρεια στην προφορά και στην επικοινωνία
Σε προχωρημένο στάδιο επηρεάζει και την ομιλία
Τώρα πάσχει και από βαρηκοΐα
Ίσως το Πάρκινσον να είναι η αιτία;
Δημιουργεί παράπλευρες ασθένειες και δυσκινησία
Στο σπίτι κινείται μόνη της με καροτσάκι
Έξω χρειάζεται συνοδό να την «τσουλάει»
Βηματίζει με μεγάλη δυσκολία
Μερικές στιγμές στυλώνει το πόδια
σε πλήρη ακινησία,
Μέχρι ο εγκέφαλος να δώσει εντολή
Γιατί δυσλειτουργεί
Φοβερό παρουσιάζει προσωπείο
Συχνά κλαίει και ποτέ δεν γελάει ούτε με αστείο
«πρέπει γρήγορα να φύγω» μας λέει
και η καρδιά μας κλαίει
Ένα άτομο δυστυχισμένο
Από τη μοίρα χτυπημένο
Από κάθε δραστηριότητα παρατραβηγμένο
Από χαρά αποτραβηγμένη
Η υπερδραστήρια Γοργόνα σε θάλασσα φουρτουνιασμένη
Ακουμπισμένο συνεχώς στο τραπέζι το κεφάλι
Δεν συμμετέχει σε συζητήσεις που κάνουν άλλοι
Αδιαφορεί για κάθε εργασία
Περιορισμένη έχει επικοινωνία
Κίνδυνος να την αφήσεις μόνη
Μπορεί να δημιουργήσει καταστάσεις επικίνδυνες
Φωτιά το σπίτι να το κάψει
Το καμινέτο αν ανάψει ή ανοιχτό αφήσει μάτι
Άτομο μειωμένης ευθύνης η λέαινα εκ Δελφών
Φοβισμένη έχει τώρα γίνει
Συχνά ξεσπάει σε νευρικές κρίσεις
Η οξύνοια της έχει ατονήσει
Τις σκέψεις της μετά δυσκολίας μεταδίδει
Όλα τα συστήματα δυσλειτουργούν
Η αρρώστια τα έχει απορρυθμίσει
Όταν ο εγκέφαλος απορρυθμιστεί
Το άτομο δυστυχεί και "ρετάρει"
Αυτό την καρδιά σου τη ραγίζει και τη σπάει
Μελαγχολία επικρατεί σε όλο το σπίτι
Προσποιείσαι τον θεατρίνο να την ενθαρρύνεις
Αλλά το κέφι της κάθε μέρα φθίνει
Με πορεία καθοδική κατρακυλάει
Προς το χάος πάει
Μερικές φορές πνίγεται από το φαγητό
Σαν να της κόλλησε κάποια βδέλλα
Οταν σκέφτεσαι τι θα προκύψει ; σε πιάνει τρέλα!
Αρκετά καθημερινά πράγματα τα έχει λησμονήσει
Ενώ για την τάξη ήταν σχολαστική τώρα έχει αδιαφορήσει
Ο εδώ γιος της νέα θέλει να την κάνει
Και σε γιατρούς την γυροφέρνει να την γιάνει
Καθημερινά και νέα συμπεριφορά
Της αρέσει η ανθρώπινη συντροφιά
Την αισθάνεται την αγάπη και την αποζητάει
Σήμερα όλοι είναι απασχολημένοι
κανείς τον άλλο δεν κοιτάει
Μηδέ εξαιρουμένου και του γράφοντος
Τσιγκούνηδες στο χρόνο υπέρ του πάσχοντος
Το σπίτι δυσλειτουργεί αλλά δεν πειράζει
Όσο εκείνη ζει ας τα... σπάζει
Όλων η προσοχή στραμμένη σε εκείνη
Τέρμα επί δεκαετία το ταξίδι
Τέρμα οι γιορτές τέρμα και τα πανηγύρια
Πάντα στον 65χρονο βίο μας απολαμβάναμε εν τω μέτρω των δυνάμεων μας τα πάντα
Ποτέ δεν εκδήλωσε ζηλοτυπία
Τώρα τελευταία μου ελέγχει κάθε απουσία
Σ’ αυτήν την ηλικία υποψίες βάζει ναι για... απιστία
Τη δικαιολογώ γιατί απάνω μου κρέμεται με αγωνία
Ο γιός της φάρμακο υποσχέθηκε να της φτιάξει γιατρό της
Αυτό όμως είναι μακριά , η Μητέρα Φύση κρύβει το σκοπό της
Όλων μας έχει την ΑΓΑΠΗ(4/4/25)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου