ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΥΚΛΑΜΙΝΟ

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΥΚΛΑΜΙΝΟ

του *Αμφικτύωνος

Σήμερα είδα το πρώτο κυκλάμινο

στου κήπου το γρασίδι,

το χαιρέτησα όπως κάθε χρονιά νοσταλγικά ,

και αμέσως η σκέψη μου ανήσυχα φτερουγά,

ώστε πάει το χρυσό καλοκαιράκι;

στο σκυθρωπό φθινόπωρο το δαχτυλίδι

παραδίδει !

Το πρώτο κυκλάμινο έφερε φέτος κακούς οιωνούς ,

προετοιμαστείτε μου είπε για χαλεπούς καιρούς,

το επόμενο θάναι χειρότερο έτος ανυπερθέτως,

φωτιά τα μέτρα για ζωντανούς οργανισμούς,

το ποτήριον τούτο ουκ απελθέτω !!

΄ από τους ντόπιους και ξένους τροικανούς,

Στα ύψη το πετρέλαιο, μίζερο το φαγητό,

σφαλιάρες από την εφορία,

έξοδα ο σχολικός εξοπλισμός,

πως θα τα βγάλει πέρα ο κοσμάκης ,

τώρα που φιλοδώρημα έγινε ο μισθός;

Τα τελευταία καλοκαίρια καίνε και τσουρουφλάνε ,

τους χειμώνες ξεπαγιάζουμε και τουρτουράμε,

Φθινόπωρο και Άνοιξη στην πόλη δεν φτουράνε,

όλο το χρόνο αγωνιούμε, στο κρεματόριο μας πάνε;

Στα χρόνια εκείνα τα παλιά,

το πρώτο κυκλάμινο οιωνός ήταν νοσταλγίας,

προμήνυμα του φθινόπωρου ,

η πρώτη του ανέμου πνοή,

όταν είδα να πέφτουν του πλάτανου

τα πρώτα φύλλα.

Συννεφάκια είδα χθες σαν άσπρες τούφες στον ουρανό,

σημάδια ότι ο χειμώνας εμπρός παραφυλάει ,

τώρα ο χώρο-χρόνος κυλάει διαφορετικά,

όλα η φοβέρα τα πλακώνει και ουδείς μιλάει,

η νέα τάξη μας ισοπεδώνει και ο κόσμος παραμιλάει.

« Πρώτο κυκλάμινο» ήταν το όνομα

μιας ύπαρξης τρυφερής,

σ’ ένα λεύκωμα που κυκλοφορούσε θυμάμαι στο σχολείο,

ήταν ψευδώνυμο μιας αιθέριας καλλονής,

το όνομα της κράτησε κρυφό αιωνίως.

Όμως ο γραφικός της χαρακτήρας

δεν μπορούσε να κρυφτεί στο βιβλίο ,

μου αφιέρωσε μια μόνον αινιγματική εγγραφή:

«το πρώτο κυκλάμινο» το μαβί αιωνίως»

την έβαλα κάποτε ευλαβικά στης καρδιάς μου το βιβλίο.

*Αμφικτύων

8/8/2012,

*Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, Συγγραφεύς,

μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com/