Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ


ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ



Της Ειμαρμένης μου ήτανε γραφτό,

εγώ ο πανάρχαιος Φιλισταίος,

στη γη μου μια ζωή να πολεμώ,

εσένα, τον διεθνή Οβριό Ιουδαίο.





Οβριέ! η μοίρα σε έκανε λαό εκδικητικό,

φιλόπλουτο και χυδαίο,

με τη σφενδόνη σαν Δαυίδ να είσαι επί σκοπόν,

κι’ εγώ μια ζωή να σε λιθοβολώ, ό Φιλισταίος.





Οβριέ! του Γιαχβέ ο «εκλεκτός» λαός,

εμένα έχεις σε μια γωνιά κλεισμένο,

εσύ ο επιτιθέμενος,

και εγώ ο αποδιοπομπαίος.





Οβριέ! ήρθα πριν από σένα στην Παλαιστίνη,

με πλοία Κρητο-μυκηναϊκά και με άνεμο ειρήνης,

πριν από του Δευκαλίωνα τον κατακλυσμό,

για να γλυτώσω από της εξουσίας τα δεινά,

αλλά βρέθηκα εδώ σε γένη φτωχά, χωρίς δικαιοσύνη.





Θέλησα να μεταλαμπαδεύσω τον πολιτισμό,

να βγάλω τις αράχνες από θεοκρατικά κρανία,

να φτιάξω αμπέλια να σπείρω χωράφια με σπαρτά,

να δώσω μήνυμα ελευθερίας ,

μα έπεσα στην μήνη σου και στον διωγμό.







Οβριέ ! ποτέ μου δεν περίμενα από σένα

τέτοιο κατατρεγμό τέτοια οδύνη,

γιατί εγώ δεν ήρθα εδώ κατακτητής,

εγώ είμαι το θύμα ο Παλαιστίνιος,

είμαι πανάρχαιος τούτης της γης ο γηγενής

και κύρης.







Οβριέ! εσύ ο διεθνιστής Εβραίος ο εποικιστής της Ιουδαίας,

ήλθες εδώ προσφάτως ελέω Αμερικής σαν εισβολέας ,

και σφετερίστηκες τη Γη μου και έγινες

χειρότερος από ναζιστής,

και εμένα τον πανάρχαιο Κρυτο-Μυκηναίο

με έχεις κατοχή.







Οβριέ ! εδώ και αιώνες μας άλλαξες θρησκεία,

εγώ ήλθα σε μίξη με γηγενείς λαούς,

προσκύνησα το Ισλάμ,

-τους αδελφούς μου Δωριείς και Αχαιούς-

τους έκανες Χριστιανούς,

για να μας γλυτώσεις τάχα από την «ειδωλολατρία»

όμως ο απώτερος σκοπός σου είναι η παγκόσμια κυριαρχία.







Η θρησκεία μου αυτή στάθηκε ικανή,

να με γενοκτονείς εσύ και οι Αμερικανοί,

για να καρπωθείς τα πλούτη της περιοχής,

και τη δική μου γη και περιουσία.





Οβριέ ! Τη γη μου έκανες κλήρο προς διανομήν,

τα σπίτια μου άρπαξαν Εβραίοι επιδρομείς,

τα νερά μου πήραν οι εποικιστές,

εμένα και όλο μου τ’ ασκέρι

μας βομβαρδίζεις χειμώνα καλοκαίρι,

κι’ εξαπέστειλες μυριάδες νέων παιδιών

στου Πλούτωνα τα μέρη.







Όσοι επιβιώσαμε , άτυχοι- τυχεροί,

μας πήρε της προσφυγιάς τ’ αγέρι,

μας πέταξε στις τέσσερες γωνιές της γης,

οι άλλοι που έμειναν να φυλάξουν το βιος τους,

πέρασαν από της Χαγκάνας το μαχαίρι,

τελικά μας έκανες Γενοκτονία φοβερή.







Μερικοί που βολευθήκαμε στης ερήμου τα μέρη

κάτω από κρύες λαμαρίνες και καυτά τσαντίρια

ζωή έσχατης ταπείνωσης , ασχήμιας και ταλαιπωρίας

γίναμε πεδίο βολής,

ανθρώπινοι στόχοι σταθεροί,

της Ισραηλινής αεροπορίας







Γάζα, Σάμπρα, Σατίλα , Ραμάλα και Τζενίν,

κάθε γωνιά Παλαιστινιακής γης,

ποτισμένη με αίμα, δάκρυα και κρεμάλα,

κι’ εσύ ορθώνεις μουσεία και

μνημεία μίσους και ντροπής,

και η κοινότητα η διεθνής,

αρκείται σε κούφια λόγια και μεγάλα.





Οβριέ! εσύ δοξάζεις Ολοκαυτώματα ,

αλλά λησμονείς ποιος ο θύτης, ποιο το θύμα;

και ποιος στη γη της Παλαιστίνης,

ο νέος Ναζιστής;

από τη γη μου με έδιωξαν βιαίως

οι «πατέρες του Ισραήλ»





Οβριέ! τις κακουργίες των Ναζί εσύ επαναλαμβάνεις ,

κάνεις διωγμούς ρατσιστικούς,

γκρεμίζεις τα Παλαιστινιακά χωριά

τα κάνεις χάνι,

και σαν αυτό να μην σου φθάνει ,

με κατηγορείς παντού.







Οβριέ! κάθε μέρα εσύ ξυπνάς,

με σιγουριά και αισιοδοξία,

εγώ ο Παλαιστίνιος ξυπνώ με εφιάλτη και αγωνία,

«ις αλλάχ» που είμαι και σήμερα ζωντανός,

έδωσα και σήμερα παρουσία.







Οβριέ! εσύ ανησυχείς για την παιδεία,

του παιδιού σου την ευμάρεια και την υγεία,

εγώ ανησυχώ για των παιδιών μου την επιβίωση,

αν την άλλη μέρα θα έχουν φαί,

καθώς είναι αγράμματα, ξυπόλυτα και ενδεή,

θύματα της Ισραηλινής στρατοκρατίας.







Οβριέ! ο μέγιστος φόβος σου είναι να είσαι ασφαλής,

όταν οδηγείς την Κάντιλακ και το Φίατ,

ο δικός μου φόβος το Ισραηλινό τάνκ,

όταν το βλέπω κρύβομαι στη γωνία,

και όταν βλέπω στον ουρανό πουλί,

νομίζω ότι έρχεται να βομβαρδίσει η Ισραηλινή Αεροπορία







Οβριέ! εσύ «έχεις στο τσεπάκι σου» τον Αμερικάνο,

σου δίνει βοήθεια και με το πάρα- πάνω,

εφοδιάζει τον Ισραηλινό στρατό

με έξυπνα όπλα τρομερά,

για να σκοτώνεις τον Παλαιστίνιο πιτσιρικά

από μακριά.







Οβριέ! σαν να μην φθάνουν όλα αυτά,

σου δίνει ο Μπάρμπα-Σαμ τα οπλικά σχέδια,

και επιβραβεύει τις σφαγές σου κάθε φορά,

με βέτο στα διεθνή φόρα και στα συνέδρια.







Οβριέ! οι μπουλντόζες σου εργάζονται πυρετωδώς

δίπλα στα τανκ,

γκρεμίζεις σπίτια, κόβεις δένδρα,

μου καταστρέφεις τη σοδιά,

που φύτεψε ο παππούς μου κι’ η γιαγιά,

κι’ συ αναίσθητος γελάς.







Οβριέ! στα χωράφια μου ανεγείρεις πανύψηλα τείχη,

όλο για ειρηνική συμβίωση μιλάς,

ζητάς Οδικούς Χάρτες και στην ιστορία Λήθη,

αυτά είναι παραμύθια της Χαλιμάς

νανουρίσματα για να με αποκοιμίζεις!!







Οβριέ! κόβεις δένδρα και φυτεύεις νάρκες,

στου σπιτιού μου την αυλή,

όλες καμωμένες στην Αμερική

και τα μίντια από την άλλη μεριά

με κατηγορούν,

για αισθήματα αντιαμερικανικά,

και επαίρονται ότι είναι λίαν αντικειμενικά.







Οβριέ! τα μίντια σου, λένε ψέματα γκεμπελικά,

δημιουργούν εναντίον μου εχθρικά αισθήματα,

για να δικαιολογήσουν από τον Μπάρμπα-Σαμ

δεινότερα χτυπήματα,

εγώ το θύμα, εγώ ο φουκαράς,

εσύ ο θύτης , εσύ ο ψευταράς.





Οβριέ! εγώ ο τρομοκράτης, εσύ ο δημοκράτης,

μπήκες στο σπίτι μου, μου πήρες το χωράφι,

κι’ εγώ έχω το άδικο για ό, τι συμβεί;

τη Νέμεση δεν φοβάσαι Οβριέ και την κατακραυγή;







Οβριέ! μιλάς για λύση «ειρηνική»,

κι’ εννοείς με τεχνάσματα διπλωματικά

αναβίωση του Μεγάλου Ισραήλ,

ρίχνεις το φταίξιμο πάντα στην Παλαιστινιακή πλευρά,

χτίζεις οικισμούς σε κάθε μεριά,

χαίρε Σιών της συνωμοσίας της σιδηράς πυγμής!!







Οβριέ! εγώ το θύμα , εσύ ο εκτελεστής,

εγώ ο τρομοκράτης, κι’ εσύ ο «ειρηνιστής»,

μου σκοτώνεις ανελέητα τα παιδιά,

χωρίς να έχεις του δικαστή το φόβο και του Αλάχ,

γιατί ανήκεις στη σιωνιστική μαφία ,

όμως, η συμπαντική ανταπόδοση δεν αργεί,

έσσεται γαρ η ώρα της τιμωρίας.







Οβριέ! αναπνέω 60 χρόνια τη δική σου τρομοκρατία,

συνεχώς εισπράττω την κτηνώδη σου βία,

στα πόστα μπλόκα τους αποκλεισμούς,

σαν αντίποινα στους φιμωμένους μου οικισμούς,

για μη συμμόρφωση στη στρατιωτική πειθαρχία

δέχομαι σκοτωμούς,

η Γάζα ένα απέραντο στρατόπεδο συγκεντρώσεως,

άνευ εργασίας,

προϊόν ανακυκλώσεως και ευτελούς αξίας.







Οβριέ! αυτά που κάνεις συνιστούν Γενοκτονία,

η διαρπαγή της γης μου έχει μεγάλη αξία

η εθνική μου υπερηφάνεια έχει τρωθεί

η αξιοπρέπεια το γκρέμισμα των ελπίδων

τα όνειρα της φυλής έχουν κι’ αυτά κάποια τιμή,

πρωτίστως όμως η ζωή.





Οβριέ! το γιό μου έφεραν με κομμένη κεφαλή,

η σφαίρα χτύπησε το μωρό της αδελφής μου,

ο φωσφόρος έκαψε του σπιτιού μου την οικοσκευή,

κι’ η σιωπή της διεθνούς εξουσίας καίει την ψυχή μου,

αυτό είναι πραγματικό Ολοκαύτωμα διαρκείας.





Εξουσιαστές! μου λέτε να γίνω φρόνιμο παιδί,

υπόδουλος στο βάρβαρο δυνάστη,

αυτό δεν πρόκειται ποτέ να κάνω,

Παλαιστίνιος ελεύθερος θέλω να ζήσω ,

και μαχόμενος ας πεθάνω,

καλοδεχούμενος ο θάνατος σαν θάρθει





Οβριέ! στο λέω ορθά κοφτά δεν σε φοβάμαι,

η ελευθερία με μεθάει ,

δεν θα σ’ αφήσω σε χλωρό κλαρί,

όσο καιρό την ελευθερία μου στερείς,

και όσο το λαό μου εσύ δολοφονείς,

και τον ποτίζεις θάνατο, πόνο και οδύνη

ενώ αυτός μάχεται για Ελεύθερη Πατρίδα , Δημοκρατία και Ειρήνη,

ο Παλαιστίνιος και στον τάφο θα σε πολεμάει.







Οβριέ!, παρατράβηξες των αντιποίνων το σχοινί,

η αλαζονεία και επεκτατική σου στρατηγική δεν νικάει ,

άνεμος ανεξαρτησίας πνέει στη Γη,

οδηγείς το Ισραήλ στα άκρα , σε αυτοκτονία,

η κατοχή έγινε βρόχος στη δική σου κεφαλή,

σε απορρίπτει η παγκόσμια κοινωνία.





Οβριέ! : κι’ αν κάποια μέρα σκοτωθώ ,

θα σε πολεμώ στη Γη της Επαγγελίας,

κάθε μου βογγητό βόμβα θα γίνει αυτοκτονίας,

ατιμώρητη δεν μένει ποτέ η αδικία,

ο αγώνας μου ανατρέπει τα πάντα

ξεσηκώνει καταιγίδα

και Παγκόσμια Ιντιφάντα





Ιστορική Ιντιφάντα χωρίς Βία



Επειδή είναι κακός σύμβουλος η κάθε θρησκεία,

απατηλοί οι ψευτοθεοί και Ερις η πλουτοκρατία,

θέλει τόλμη για να κάνετε υπέρβαση οι δύο λαοί,

Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί,

για να απαλλαγείτε από τα στερεότυπα και την αμοιβαία μισαλλοδοξία.





Το φάρμακο είναι Κλασική Παιδεία στα σχολεία,

και Δημοκρατία στην Πολιτεία,

αυτά θα σας βγάλουν κάποια μέρα στο ξέφωτο της ειρηνικής συμβίωσης,

της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και της καλής γειτονίας,

αυτή θα είναι η ιστορική Ιντιφάντα χωρίς βία.





*Αμφικτύων



20 Μαΐου 2009



*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς-Ποιητής

Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com/




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου