Ο ΞΑΝΘΟΣ ΚΥΚΝΟΣ

Ο ΞΑΝΘΟΣ ΚΥΚΝΟΣ

 

Κάθε που κατεβαίνω για  λουτρό στην παραλία,

στην ίδια σκιάδα συναντώ συχνά  την μοναχική κυρία,

πάντα μόνη απόκοσμη χωρίς φιλική συνοδεία,

πανέμορφη  σαν ξανθός κύκνος ,

θαρρείς πως κατάγεται από φυλή αρεία.

 

Μόνη κατάμονη  κάνει  ηλιοθεραπεία,

με βατραχοπέδιλα κολυμπάει σαν κύκνος στην νηνεμία,

 προτιμάει τη μοναξιά  συζήτηση δεν  κάνει ουδεμία,

μόνον διαβάζει συνεχώς βιβλία.

 

Στην πλάζ είναι η πιο φινετσάτη,

οι  κινήσεις της αισθησιακές

χωρίς να προκαλούν το μάτι,

κατά βάθος  αυτοσυγκεντρωμένη και καλοσυνάτη,

σκεπτόμενη , απόμακρη στιλάτη.

 

Απλή , ειλικρινής χωρίς να υστερεί σε κάτι,

της Αφροδίτης έχει το  κορμί,  όπως κι’ εκείνη λίγο γεμάτη ,

από μακριά όμως φαίνεται σαν παιδούλα ,

καίτοι δεν είναι και πολύ μικρούλα.

 

Αν υπολογίσω ότι έχει παιδιά μεγάλα,

 πρέπει να είναι μεστωμένη σαραντάρα,

αξία δεν έχει η ηλικία ούτε μια πεντάρα,

αρκεί που  μένει νέα ακόμη κι’ αν είναι πενηντάρα.

 

Σαν την εξωτική αηδόνα,

με την σιωπή της κελαηδά

πριν  έρθει ο χειμώνας και πιάσει ο χιονιάς,

κάποιο βέβηλο βλέμμα την κοίταξε ερωτικά,

κι’ αυτή μετακόμισε τώρα  στην διπλανή   πλάζ .

 

Δεν είναι  ευτυχισμένη, αλλά ελαφρώς  δυστυχισμένη,

είναι απαισιόδοξη και λίαν προβληματισμένη,

από το διαδίκτυο δεν είναι εξαρτημένη,

ωστόσο  δεν της λείπει η μόρφωση και είναι πολιτικοποιημένη.

 

Είναι εκλεκτική και μάλλον συνεσταλμένη,

στις κοινωνικές της σχέσεις εκλεπτυσμένη,

από την κατάσταση είναι λίαν αγχωμένη,

είναι της οικογένειας η κάθε σκλαβωμένη «Ελένη».

 

Γυναίκα αιώνια ελκυστική,

σαν το Σύμπαν είσαι πάντα  αινιγματική,

αλλάζεις  προσωπεία αλλά όχι ουσία,

πάντα με τα κάλλη σου  η πραγματική είσαι εσύ εξουσία.

 

Εκτοτε  λέω στον ξανθό κύκνο  «καλή μέρα»,

κι’ αυτός μου ανταποδίδει με ένα πλατύ χαμόγελο πέρα ως πέρα,

τέλος για φέτος τα θαλασσινά    μεσημέρια ,

μπήκε   φθινόπωρο , τέλος στα  καλοκαίρια,

αν έχουμε υγεία  συνάντηση  το ερχόμενο και πάλι στα ίδια  τα  λημέρια.

 

Και ιδού η δική μου απορία:

γιατί ο έρωτας να είναι μόνον για τους νέους ;

γιατί  να θεωρείται    ταμπού  στους ηλικιωμένους; και γιατί να τους θεωρούν γέρους;

μήπως αυτοί δεν έχουν ψυχή, δεν δέχονται του έρωτα την θωπεία;

όχι φυσικά με σεξουαλική ορμή,

αλλά με την πλατωνική του σημασία;

 

Γιατί οι ηλικιωμένοι να θεωρούνται από τη ζωή ξεγραμμένοι;

γιατί από την κοινωνία να είναι οι ξεμωραμένοι;

ο έρωτας δεν κάνει διακρίσεις και τη ζωή ανασταίνει ,

χτυπάει την πόρτα και όποιος  δεν του ανοίξει αυτός πεθαίνει.

 

Γιατί να έχει βάλει η κοινωνία δουλικές εξαρτήσεις;

όταν το ζευγάρι αναστήσει τα παιδιά  ελεύθερο

πρέπει να ζήσει,

και όχι να είναι κάτω από  συμβατική σκλαβιά,

που  φυλακίζει τα άτομα  σε γυάλινα κλουβιά,

καιρός να σπάσουμε της προκατάληψης

  τα τείχη.

*Αμφικτύων

28/9/ 2013

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com