ΙΕΡΕΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ

ΙΕΡΕΣ ΚΥΚΛΑΔΕΣ

 

Ένα πανέμορφο «Μπλέ Αστέρι»,

από το λιμάνι της Ραφήνας  στις Κυκλάδες θα με φέρει

θα με πλεύσει  σε τόπους  μυθικούς ,

που πραγματικότητα και φαντασία  στο  χάος  της προϊστορίας θα χαθούν .

 

Πρώτα την κοσμοπολίτισσα Μύκονο θα  συναντήσεις,

κι αν είσαι κοσμικός θα νυχτοπερπατήσεις,

μετά την αρχόντισσα Πάρο, θα   λυπηθείς  όταν θα την αποχαιρετήσεις,

η  Δήλος μπροστά μας έχει ήδη εμφανιστεί,

το δικό μου όνειρο στην Νάξο θα δικαιωθεί  και θα με συγκινήσει.

 

Την ιερά  Δήλο αν δεν επισκεφθείς,

τάμα στον θεό Απόλλωνα αν δεν προσκομήσεις ,

τα ιερά και όσια της φυλής θα  απαρνηθείς,

και κάποια ημέρα θα το μετανοήσεις.

 

 

Αξιοθαύμαστη των  ναυτικών μας η δεξιοτεχνία,

τους κολοσσούς ακουμπούν στην προβλήτα στο λεπτό με μαεστρία,

απόγονοι της μεγάλης σχολής  «Αργοναυτών»

της Θεσσαλίας,

«μέγα το ναυτικόν μας κράτος»,

καλοτάξιδα ας είναι στην υδρόγειο τα Ελληνικά μας πλοία.

 

Αν στην πανάρχαια Απείραθο και Μηλώτι δεν ανεβείς,

το ιερό  βουνό Ζα  δεν πατήσεις,

τις προϊστορικές μορφές και τα χαλάσματα δεν δεις,

και δεν τα περπατήσεις,

τα προβλήματα  των ανθρώπων που ζουν ακόμη εκεί  δεν αφουγκραστείς,

και μαζί τους  δεν  συζητήσεις,

τις  Κυκλάδες φίλε αγνοείς  και  επιδερμικά τις έχεις γνωρίσει.

 

Στις πανέμορφες αμμουδερές ακτές να πας να κολυμπήσεις,

στο πέλαγος με το βλέμμα ή με την ιστιοσανίδα σου να ξανοιχτείς και ανεμοπτερίσεις,

στο χαοτικό σύμπαν του Αιγαίου να βρεθείς και  ονειροπολήσεις,

την αιωνιότητα και απειρότητα θα  αισθανθείς,

το σώμα, το πνεύμα και την ψυχή σου με ενέργεια να γεμίσεις.

 

Τα μυστικά της Νάξου  δεν θα  γευτείς,

αν  στις ταβέρνες της  δεν γευματίσεις ,

αν στην γραφική αυλή  της κυρίας Κατερίνας δεν   φιλοξενηθείς,

και πληροφορίες από πρώτο χέρι για τη ζωή στο νησί δεν αποκομίσεις.

 

Ο παπαγάλος στην αγορά,

με κραυγές τους  επισκέπτες εγκάρδια χαιρετά,

«γεια χαρά»  , «πολιτικέ»   «κλέφτη» , «ψεύτη, «μασκαρά»

οι  Ναξιώτες καλοσυνάτοι αλλά τούτο τον δίσεκτο καιρό βουβοί και μαραμένοι,

χωρίς   πολιτιστικές εκδηλώσεις  τραγούδια και χορούς όπως ήσαν συνηθισμένοι,

ένεκα της κρίσεως η ψυχή όλων μας  είναι πονεμένη.

 

Η ιερά Δήλος το θεό Απόλλωνα έχει αναθρέψει,

η «Αστερία» , όπως λέγεται, από τον ουρανό έχει πέσει,

περισσότερα πλοία παρά άλογα την έχουν διατρέξει,

στην  Πατρώα Θρησκεία  περίοπτη  έχει θέση.

 

Στη Δήλο τ’ αφρισμένα   κύματα τείχη έχουν χτίσει,

όλοι οι ποιητές την έχουν δοξάσει  την έχουν εξυμνήσει,

μόνον οι δικοί μας  εβραιόψυχοι την έχουν λησμονήσει,

έσσεται όμως ήμαρ και πάλι το ιερό του Απόλλωνος θα επαναλειτουργήσει.

 

Στις Κυκλάδες γεννήθηκε ο πρώτος πολιτισμός,

πριν ακόμη γίνει ο κατακλυσμός  του Δευκαλίωνος και   Πείρας ,

όταν άνοιξε ο Βόσπορος  γέμισε η ξηρά νερό,

και  έγινε θάλασσα η Αιγηίδα.

 

Τότε οι κορυφές των βουνών έγιναν νησιά,

οι  άνθρωποι   αποκλεισμένοι μεταξύ τους,

οι  νησιώτες για να επικοινωνήσουν  έγιναν ναυτικοί,

πάνω σε κορμούς δένδρων ταξίδευαν με το πανί τους.

 

Εκείνο όμως που πολύ σε συγκινεί ,

είναι η απλοϊκή και ευγενική ψυχή τους,

προϊόν πανάρχαιου πολιτισμού,

που έχει βαθιά  διαμορφώσει τη ζωή τους.

 

Αυτοί που έδωσαν τον πρώτο πολιτισμό,

τώρα φιλόξενα  έγιναν γκαρσόνια,

μυριάδες οι  «βάρβαροι» τον Ήλιο απολαμβάνουν και το γιαλό  ,

και στα σοκάκια τους  περιμένουν  οι μαγαζάτορες

για  ψώνια.

 

Τούτα τα πανέμορφα  νησιά είναι οχυρωμένα ,

με πύργους και στενά σοκάκια ταμπούρια καμωμένα,

η Δήλος όμως προστατεύεται φυσικά,

από τα κύματα του Ποσειδώνα,

από τα φυσήματα του βοριά,

που έρχεται από το Στρυμόνα.

 

Από δω πέρασαν Γαλάτες , Γότθοι,  Κέλτες,

Βενετσιάνοι, Οθωμανοί και Βερβερίνοι πειρατές

κανείς τελικώς δεν στέριωσε στις αιγιοπελαγίτικες διαμαντένιες πέτρες ,

ειρηνικοί τώρα έρχονται  μυριάδες  περιηγητές,

ευπρόσδεκτοι και καλοδεχούμενοι καθώς εμείς γίναμε ικέτες ,

τους μόνους που δεν θέλουμε τους τοκογλύφους - κλέφτες,

αυτοί είν’ ανεπιθύμητοι γιατί μας έκαναν επαίτες.

 

Ελληνικό τραγούδι  στο Αιγαίο αντηχεί,

κελαηδούν Ελληνικά ακόμη και τα ψάρια,

σ’ αυτό δεν χωράει εχθρικό σκαρί,

ούτε βρώμικα ποδάρια.

 

Ο Απόλλων με τη λύρα του παίζει γλυκό σκοπό,

ρυθμικά σείοντας το φοβερό δοξάρι,

και ο Ποσειδώνας  με την τρίαινα

καμακώνει το «θεριό »

και  το πολυπλόκαμο  καλαμάρι .

 

Αιγαίο μου Αρχιπέλαγο,

χιλιοτραγουδισμένο,

χιλιάδες οι βραχονησίδες σου,

το στέμμα σου στολισμένο,

Αιγαίο μου πανέμορφο

και χιλιοδοξασμένο,

 

Ανδρείο τον Έλληνα έκανες, άνθρωπο πολιτισμένο,

κι’ όποιος τον ήλιο σου γευθεί γίνεται φωτισμένος ,

ακόμη και ο κάβουρας εδώ είναι ελληνοποιημένος,

από τις ιερές Κυκλάδες σου φεύγω γοητευμένος,

τώρα υπόσχεση σου δίνω κι’ ας είμαι ηλικιωμένος,

θα επιστρέψω!!!.

*Αμφικτύων

10/9/ 2013

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com