Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΡΜΩΣ ΤΗΝ ΦΙΛΟΛΟΓΟ-ΠΟΙΗΤΡΙΑ κ. ΙΩΑΝΝΑ ΚΟΚΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ.

Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ

Του Αμφικτύωνος

Αλγεινότατος ο εικοστός πρώτος αιών,*

πανδημία θανάτου το κακό του ολέθρου έχει γίνει*

κι αν είν’ έτσι ο κόσμος μια μαυρόπεπλη έρημος*

που το καλό; που το κακό; τα πάντα οδύνη…*

Μας ρίχνουν όλους στου χάους τη δίνη*

φωλιά αρπακτικών η εξουσία,*

ολετήρας του λαού η γραφειοκρατία,*

φακελάκια στην Πολεοδομία, Υγεία,

πλήρης διάλυση και στην Παιδεία.*

Βαριά ασθενεί το Κράτος κι η Πολιτεία*

αντικαταστάθηκε απ’ το χρήμα η Δημοκρατία,*

αδηφάγοι ληστές, αρπακτικά πέφτουν με μανία*

τέκτονες, τοκογλύφοι της μιαρής κερδοσκοπίας.*

Ξεσκίζουν σάρκες λαών*

αρπάζουν τα αιματοβαμμένα χρήματα των κρατών*

και τη δημόσια περιουσία καταπίνουν με απληστία,*

έκλεψαν από τις ψυχές μας την ευτυχία…*

Μα κι απ’ την επιστήμη αφαίρεσαν την σοφία,*

από τις καρδιές μας την ελπίδα,* την ανθρωπιά,

απ’ τον θάνατο στέρησαν την αθανασία*

κι απ’ την ζωή μας το νόημα της επί της γης ύπαρξής μας.*

Μας έφεραν δέσμιους στην παραεξουσία*

των Μπίλντερμπεργκ και των Πολυεθνικών της Μαφίας,*

οι κραυγές μαρτυρούν της καρδιάς μας το κλάμα, την αγωνία…*

Σκοταδισμός, παραφροσύνη, δουλοφροσύνη, μωρία!*

Ο Πόνος της Μητέρας Γης

Το φοβερό της μυστικό η Γη αποκαλύπτει:*

Με καταστρέψαν με αφανισμούς οι άγριοι οι λύκοι,*

νοθεύσανε τα πάντα σ’ ανατολή και δύση.*

Άπληστε άνθρωπε, απ’ όλα αυτά τι ήθελες κερδίσει;*

Κι από πάνω λένε δεν είμαστε οι υπεύθυνοι,*

εγώ, εγώ η Φύση φταίω, πως είμαι αδιάλλακτα σκληρή*

στους Νόμους συνεπής *

και ψέματα δεν έμαθα να λέω, όπως όλοι αυτοί οι ανεύθυνοι…*

Σκόντο εγώ προς χάριν ουδενός δεν κάνω*

κι’ αντί αυτοί οι άνομοι να συμμορφωθούν εγκαίρως,

δεν λένε να καμφθούν

και αντί τα κακά που μου έκαναν να επανορθωθούν*

το χρήμα, χρήμα υπεράνω όλων… *

Παλιάτσοι επιστήμονες, δούλοι αφεντικών,*

ηγέτες αχυράνθρωποι ενεργούν εντός κενών χαοτικών,*

«ιππότες Σατανά» διαφεντεύουν τη Γη ολοκληρωτικά*

διεθνείς πλασιέ με την πραμάτεια του Μαμμωνά.*

Νέα όπλα παράγουν περίτεχνα, διαστημικά, *

τρέμε ανθρωπάκο τα φοβερά έπονται τα κακά,*

εξαπλώνουν πείνα, βία, λιτότητα*

για να λιγοστέψουν της Γης την πληθυσμιακή πυκνότητα.*

Εξολοθρεύουν την ανθρώπινη ζωή,*

μολύνουν το νερό, την παιδική τροφή,*

με ανήθικό ζόφο, ραδιενέργεια και τοξικά *

την ήδη μολυσμένη ατμόσφαιρα απ’ το πετρέλαιο

και τα δηλητηριώδη χημικά.*

Πριονίζουν το κλαρί όπου κάθονται κι αυτοί κι εμείς

και κρεμασμένοι στο χάος στεκόμαστε*

έως ότου βρεθούμε στο απροσδιόριστο κενό,*

δίχως δίχτυ προστατευτικό…

Τα Κακά Μαντάτα

Θανατικό προμηνύουν οι οιωνοί στην Γη

γιατί τον συμπαντικό Λόγο αγνόησαν οι λαοί,*

μωροί επιστήμονες και ηγέτες αλαζονικοί *

οδεύουν τον κόσμο προς την καταστροφή…*

Ποτέ δεν θέσανε θέμα ηθικής, *

ασυνείδητοι προς τα ζητήματα

και του θανάτου και της ζωής. *

Πάνω απ’ όλα το κέρδος της διαρπαγής *

εξαχρειώνοντας την Βιοτεχνολογία της Γενετικής.*

Η αγωνία της Μάνας *

πως τα παιδιά της να ταΐσει, *

γιατί μολυσμένη είναι η τροφή σε Δύση κι Ανατολή

από τις τρελές αγελάδες

της αθεράπευτης «φθίσης»…*

Μολύνανε της φύσης τα μαστάρια*

τώρα μας απειλούν ακόμη και με τα ψάρια,

με διοξίνες τα βλαστάρια, *

νέες αρρώστιες ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια.*

Νοθευμένα και τα λαχανικά *

βιολογικά παραλλαγμένα ή με δηλητήρια και χημικά,*

ορμόνες καρκίνου όπου κι’ αν ψάξεις,*

μα και σαλμονέλα μπορεί ν’ αρπάξεις…*

Να το φας ή θα σε φάει;*

ακόμη κι αν τους φτύσεις το σάλιο σου χαμένο θε να πάει*

κι αυτοί όπως οι μωροί με μας χασκογελάνε *

γιατί τα λεφτά του θανάτου, δεν τους βρωμάνε… *

Τα «βρώμικα» αν στο χρηματιστήριο τα βάλεις, *

κάτασπρα σαν από καθαριστήριο θα τα πάρεις. *

Όσο για το τραπέζι το γιορτινό,*

καλύτερα μην το στρώσετε…γιατί είναι ακριβό*!

Βρώμισαν τα Πάντα

Ξηρασία προμηνύει ο Αιών*

στέρεψαν οι πηγές στα Άλση των Μουσών. *

Μολυσμένος αέρας και θάλασσες, ποταμοί οχετοί, *

λείπει από το Ον η Σοφία και η Λογική… *

Όπλα σατανικά *

εργαλεία του πολέμου στων Άστρων στη γη,

εκορέσθη το Σύμπαν γιατί κι αυτό

έχει ήδη εξοπλισθεί!

Εμείς έως πότε θα παραμείνουμε σιωπηλοί;*

Ο Αιών μας σκουπίδια ολοένα παράγει

και το διάστημα γεμίζει απ’ των πυραύλων τα αποκαΐδια, *

εμείς θα γίνουμε των εξωγήινων το Μουσείο*

ή των γήινων το τέλειο σφαγείο;*

Όταν η Γη θα’ χει καταστραφεί σαν πύρινη σφαίρα*

και εμείς στον Άδη θα έχουμε αποδημήσει,*

σε εξωηλιακό πλανήτη το ανθρώπινο Όν θα έχει μετοικήσει;*

Το θεό του Έρωτα να σκοτώσουν ζητάνε

Μολυσμένος κι ο Έρωτας στην σημερινή εποχή*

γιατί ο ιός HIV απειλεί*

κι απ΄ τα εργαστήρια της μωρίας το κακό έχει βγει. *

Εποχή μεγίστης Ύβρεως και λογικής παρακμής…*

Στις Ρωμαϊκές γαλέρες σε βάλανε κωπηλάτη/

σύγχρονα κάτεργα έφτειαξαν για σένα κοσμάκη,*

το «Μεγάλο Αδερφό» σου όρισαν δραγάτη.*

Μα εσύ ακόμη τους προσκυνάς;

Πως κατάντησες φοβισμένο ανθρωπάκι!!!*

Μιαρό της γυναίκας το σώμα,*

η γενετήσια συν-ουσία θα σε στείλει σε κώμα,*

οι Άγριες Γραφές τους ζωντανεύουν ακόμα*

κι απ’ των «εκλεκτών» την μαστροπεία εκπηγάζουν το δόγμα…*

Το «μέγα σπήλαιο» πώς στο «φίδι της δημιουργίας» να εφορμήσει,*

και το «φίδι της δημιουργίας»

πως στο «μέγα σπήλαιο» να ιερουργήσει;*

Απωλέσθη το ιχώρ των θεών, απ’ των προγόνων το αίμα;*

Χημικά, διαστροφές, μολυσμένες τροφές

εξασθένησαν του γένους το σπέρμα;*

Της σήψης και του θανάτου ηρωίνης παρασκευάσματα,*

μαγάρισαν και της Οικογένειας τα πανάρχαια δώματα

με θεάματα αλλοφύλων

και ανόσιους γάμους ομοφιλοφύλων…

Στους οίκους πια δεν κατοικεί η Εστία*

και τι θα απογίνουν τα παιδιά της μονογονεϊκής ερινύας;*

Ορατοί στους πάντες χωρίς καμία περιστολή

γιατί οι τοίχοι των σπιτιών μας είναι τώρα από γυαλί *

και με μάτια γουρλωμένα και αυτιά τεντωμένα σαν χωνιά *

καταγράφουν τις ζωές μας, με αισθητήρια ηλεκτρονικά…*

Τη φαντασιακή νοσηρότητα διαπλέκουν με την εικονική πραγματικότητα,*

γιατί γι’ αυτούς ο Λαός είναι μαζοπολτός, δίχως ταυτότητα*

στων αδύτων ενστίκτων τους την περιέργεια ν’ απολαύσουν

και στη βαθιά σκλαβιά τους ανθρώπους να υποτάξουν…

Σταυρωμένος ο λαός, μονίμως στερημένος*

για ν’ αγιάσει στον επάνω τον κόσμο, ο δυστυχής και καημένος…*

Αυτοί άφρονες με περισσή χλιδή

διάγουν μια ξέφρενη προκλητική ζωή,*

μα ας γνωρίζουν πως :

«πάντες, πάντα αδιανέμητα νέμονται στη Γη»…*

Ευκολόπιστε Λαέ και χιλιοπροδωμένε

Και εσύ ανέκφραστε λαέ *

τραβάς αργά-αργά στο ζυγό τα βήματα σου *

και λες μπροστά τους πάντα Ναι *

αντέχεις όποια πίεση σου βάλουν τα αφεντικά σου…*

Πίσω όμως τους ροκανίζεις τα πόδια υπομονετικά*

με λίμα ψιλή στου διαδικτύου την αγορά*

και τώρα πια τους λοιδορείς

όπου τους βρεις στα φανερά.

Πλούσιοι εναντίον φτωχών*

οι μεγάλοι εναντίον μικρών,*

η Ύβρις σήκωσε την φασιστική κεφαλή *

μα ο «Ιππότης του Σκότους», πρέπει τάχιστα να ηττηθεί.*

“Εν τη ενώσει η ισχύς”

στης φτώχειας μπήκαμε τη συντεχνία τη διεθνή,

του Κεφαλαίου η Wall Street η τοκογλυφική *

και οι μεγαλοτραπεζίτες Δικτατορία η πολυεθνική…*

Χιλιοπροδομένε Λαέ σε αιφνιδιάσανε

“Παγκοσμιοποίηση” απατηλά την ονομάσανε,

μόνος και αβοήθητος να τους φθάσεις δεν μπορείς*

αν όμως παγκοσμίως ενωθείς,

τότε κατά της καταπίεσης

Εσύ νικηφόρα θα αναμετρηθείς.*

Αυτοί απεργάζονται σχέδια δολερά

με τέλειους υπολογιστήρες και αρρωστημένα μυαλά,*

και συ τρέχεις ξοπίσω τους αργά-αργά*

ασθμαίνοντας μόνος κι εξουθενωμένος

στην πατροπαράδοτη φιλία μα και στην φιλοπατρία…*

Χρέη φοβία, πόνος, τρομοκρατία, *

απληροφόρητε Λαέ σε κυβερνά η διεθνής Μαφία*

δεν έχεις ελπίδα να κάνεις Ολυμπιακούς

γιατί δεν διαθέτεις ειδικούς για την αντι-τρομοκρατία,*

που κι αυτοί καθορίζονται απ’ την ανθελληνική CIA.*

Τους πράκτορες και τρομοκράτες ν’ αποκαλύψεις δεν μπορείς*

αφού δρουν ελεύθερα εκεί που εσύ ψάχνεις να τους βρεις…*

Τον πυρήνα της «17 Νοέβρη» *

σε Αθήνα, Ουάσιγκτον, Λονδίνο, Βερολίνο,

Τελ-Αβίβ και Παρίσι* ποτέ σου δεν θα ακουμπήσεις.

Εκείνοι αιώνες μπροστά την μαυρόπεπλη έριδα ξεκινήσαν

όταν οι δικοί μας τους Τούρκους ακόμα πολεμούσαν,*

κι όλους τους θησαυρούς των Ελλήνων προγόνων

ανερυθρίαστα λεηλατούσαν…*

Έλληνα όρθώσου, Παρθενώνες και ανδριάντες Διός

ξανασκάλισε στα δάση της Δρυός,

γι’ αυτό και σε μισούν και ας σε επαινούν.

Για να τους προφθάσεις, την Οικουμενική Πολιτιστική Επανάσταση

πρέπει να ξαναφτειάξεις.*

Η Αξία της Αγοράς

Τώρα σου εκθειάζουν της Αγοράς την ασυδοσία

και την Υγεία, την Παιδεία

ακόμη και της ζωής την ουσία,*

την υποβιβάζουνε κι εσύ απομένεις μόνος να ερωτάς…*

Πάνω και από τον Άνθρωπο

τι αξία έχει η εποχή της τεχνολογίας;*

«Η Μηχανή είναι το παν» μην το ξεχνάς*

κι’ αγοραπωλησία είναι η νέα εποχή, η Δημοκρατία….

Ο άνθρωπος δεν είναι πια στου συρμού την πλανηταρχία*

εμείς πάμε για παγκόσμια Δικτατορία

κι’ αυτός ζητάει μοναχά ελευθερία….*

Αιμάτινες κηλίδες στην Κύπρο,

Βαλκάνια, Παλαιστίνη, Συρία, Αφγανιστάν

κι εσύ τις προσπερνάς κι αμέριμνος γελάς…*

Αναίσθητε αδερφέ! εσύ καλά περνάς, δεν πεινάς και δεν πονάς…*

Σ’ άλλους κόσμους ας πάει το κακό*

αρκεί στην κοιλάρα μας να ρίχνουμε ποτό και φαγητό,*

με ξένα προβλήματα να χαλάμε την καρδία;*

Όπου μοιράζουν φαί να τρέχεις, όπου ξύλο να απέχεις

η νέα ιδεολογία!*

Και οι οπλέμποροι και οι εξουσιαστές

προστάτες και νονοί σου γίνανε και εγγυητές,*

οι νέες παγκόσμιες σιωνιστικές συμμορίες*

ενεργούν όπως οι εγκληματικές μαφίες…*

Είναι καλό για την υγεία σου αυτό*

να μάθεις λιτά να τρως, φτωχά να ντύνεσαι,*

για την χαμοζωή έχει ο θεός και μην σκοτίζεσαι,*

τι να την κάνεις την παιδεία, την υγεία

αφού έχεις την εκκλησία;

Όπλα να αγοράζεις πολλά και Ναρκωτική ουσία*

από τα μεγάλα αφεντικά,*

για νάχεις πάντα σαν τσατσά ικανοποιητική προστασία,*

μέσ’ την ανέχεια και την δυστυχία

και στην νεόκοπη χρεοκοπία.*

Άσε τους λύκους να φυλάνε τ’ αρνιά*

τώρα φτιάχνουμε πολλά μαντριά,*

ποίμνιο ο προκαθήμενος σε αποκαλεί*

«βρρρ τζαναμπέτικο!! πίσω γύρνα στο μαντρί»…*

Την σημερινή συγκυρία*

που με τη σέσουλα δίνουν πτυχία,

λήστεψε, τρομοκράτησε, μπές στην βρωμιά

στην πολιτική, μα και στην διαφθορά,*

καλά αν θέλεις η ζωή να περνά…*

Άρπαξε να φας και κλέψε για ν’άχεις,*

αν θες αξιοσέβαστος στην κορυφή να φθάσεις *

δεν βλέπεις την κλεπτοκρατία χωρίς έλεγχο και τιμωρία;

την παράδοση στο 4^ον Ράιχ της εθνικής κυριαρχίας;

Άιντε πρόβατο, άιντε βόδι*

αν και τώρα δεν ξυπνήσεις, μπάλα στο πόδι θα αποκτήσεις *

και τις αλυσίδες σου μετά…. αν «πρόοδο» θα υμνήσεις…*

Το Κράτος του Ζόφου

Δικοί τους είναι οι νόμοι, *

οι δικαστές , οι θεσμοθέτες, οι χωροφύλακες, *

δικοί τους και οι κληρονόμοι*

οι ληστές, οι κλεπτοκράτες και οι δεσμοφύλακες.*

Κι’ η Τράπεζα των Ρότσιλδ είναι δική τους*

μα και ποντίφικας του Βατικανού,

όπως κι οι Ραββίνοι και οι Πατριάρχες του κακού,

ο πλανητάρχης του θανάτου, όλα δικά τους…*

Και η ψήφος μου κι η δική σου, δική τους*

αν όμως τους την αρνηθείς η σφαγή τους,*

τρέμουν σύγκορμοι τη δική μου, τη δική σου οργή

του θανάτου το δίχτυ απλώνουν στη Γη.

Η δική τους η εξουσία ή η δική σου…*

Εστεμμένοι από το Κτήνος, τη δημοκρατία ξηλώνουν

τα υπάρχοντά μας κλέβουν και από πάνω μας αποτελειώνουν.*

Πόλεμοι, πείνα, αρρώστιες στον Κόσμο φουντώνουν, *

πολυεθνικές, τοκογλύφοι ληστείες των Λαών ξεδιπλώνουν,

εσύ θα μένεις αδιάφορος να σε λαβώνουν;

Άλλοι τον λεν Μεσαίωνα κι’ άλλοι συνωμοσία

τον λέει λαίλαπα ο λαός ή και λεηλασία.*

Οι εκσυγχρονιστές «προοδευτικοί» της αρπαχτής*και της νοθείας

εθνικισμό, ρατσισμό τον λεν και ξενοφοβία,

μα όταν ακούς αυτά και το “πολιτικώς ορθό”

άρπαξε σκουπόξυλο και στο σταυρό… *

Όστις ανόσια πράττει στο λαό είναι εγκληματίας,*

γανωτής και εκμαυλιστής ψυχών

και βιαστής της λαϊκής κυριαρχίας. *

Μόνο αν αντισταθείς στο ψέμα και στην πολιτική

της αντιλαϊκής εξουσίας, *

δύνασαι να έχεις το Κέρας της Αμαλθείας…*

Μαζί τα Λάγια μαζί τα Τράγια

Ανακάτεψαν επικίνδυνα τον κόσμο στο πι και φί*

το παιδί χάνει η μάνα και η μάνα χάνει το παιδί !*

εγώ ανυποψίαστος στον ναό της πεντάλφας εισέρχομαι*

με τσέπες γεμάτες μπαίνω και με αδειανές εξέρχομαι.*

Το κακό ενδημία πάει να γίνει*

στον τόπο αυτό των θεών, ο Γιαχβές μας τη δίνει *

και στον σβέρκο μας έκατσε μιαρή συντεχνία,*

άπληστη, κακούργα η διεθνής πειρατεία.*

Κι’ αν όλοι να πληρώνουν οι Έλληνες ζητούμε

μπα; πληρώνουν κι οι πλούσιοι κι οι μετανάστες θα σου πούνε;*

Σε γελάσανε φίλε, τούτη τη γη άλλοι την είχανε

κι’ άλλοι την καρτερούνε*

Τούρκοι, Γερμανοί,  Εβραίοι, Τριτοκοσμικοί μαφιόζοι, όλοι τους την διεκδικούνε.*

Μπήκες τώρα; Και δεν σηκώνω εγώ πολλά-πολλά*

τα μάτια σου νάχεις χαμηλά και ταπεινά*

σε λίγα χρόνια θα τα πούμε*

κι αν θες να καθαρίσουμε έβγα έξω ν’ αναμετρηθούμε.*

Έλα στην Ομόνοια και στην Βάθη*

αν θες το μαύρο σκοτάδι να σε χάψει,*

τα ναρκωτικά στον Μορφέα να σε πάνε*

κι’ αν αντισταθείς κάποιες σφαίρες θα σε φάνε*...

Ολοι Ισοι, Μερικοί πιό Ισοι

Την επόμενη μέρα όλα είναι στον κόσμο μελανά

οι καιροί βγάζουν φίδια *

και η Τουρκία μια απ’ τα ίδια,*

στην Ευρώπη όλοι ίσοι εκτός από την Γερμανία

που το παίζει «τσαμπουκά»

στην Ελλάδα που τη ρίξαν στα σκυλιά…

Τούρκοι, Σκοπιανοί, Αλβανοί, Πακιστανοί, είναι πιο ίσοι σας… είπα*

γιατί έχουν θείο τον Δαβίδ απ’ την Κορώνη στις ΗΠΑ.*

Αυτόν τον κόσμο ονειρεύτηκες Λαέ Πατέρα*

όταν πολεμούσες τον Άξονα κάποια μέρα;*

Μητέρα των Κρίσεων είναι Τούτη

Τώρα χωρίζει η ήρα από το σιτάρι*

παιδί μου πάρε θέση έξω απ’ το σκοτάδι,*

ο κόσμος αλλάζει ρότα, η αδικία δεν πάει άλλο*

αν έτσι συνεχίσει μπαίνει σε παγκόσμιο σάλο.

Κλονίζονται οι μηχανισμοί του κατεστημένου*

η εξουσία, η άδηλη ροή του πεπρωμένου,*

οι άνθρωποι λαοί θέλουν ειρήνη και ευημερία,*

όχι πια η ανισοκατανομή της τροφής και η απολυταρχία.*

Διπλοπρόσωπε, γαμψομύτη Μαμμωνά*

χτυπάς αλύπητα σε Γάζα, Ιράκ και Αφγανιστάν,

εξαπατάς την οικουμένη ότι μειώνεις τα πυρά*

αφειδώς δολάρια παίρνεις για να σκοτώνεις τα παιδιά…*

Το Ολύμπιο Φως θα φωτίσει την Πλάση

ΟΛΥΜΠΙΟΝ ΦΩΣ θέλει η Οικουμένη για να μεγαλουργήσει*

Ενότητα, Ανθρωπισμό, Δικαιοσύνη για να προχωρήσει.*

Στο Σύμπαν δεν υφίσταται το κενό

και οι αντίπαλες δυνάμεις κονταροχτυπιούνται

χωρίς ωστόσο να χάνει την αρμονία και το ρυθμό. *

Αυτό ορίζει ο φυσικός και ο άρρητος Νόμος ο συμπαντικός, *

γι αυτό Γιαχβέ σταμάτα να παριστάνεις τον επί της Γης

άπληστο ανθρωπονόμο,*

βάλε φραγμό στα εγκλήματα και στις κακουργίες σου*

γιατί οι λαοί θα εκδικηθούν τις κακίες σου.*

Μάντρες «ποιμνίων» οι θρησκείες, μην τα ρωτάς *

έναν ακόμη Άγιο ετοίμασαν για να τον προσκυνάς.*

Στο παγκόσμιο σκοτάδι του Γιαχβέ νέε θα δυστυχήσεις,*

ορθώσου και πάρε Φως από τον Όλυμπο,

τους Δελφούς και την Ολυμπία,

γίνε Έλληνας στη Γή να ευτυχήσεις…

ΕΣΩ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Ζήσε καλά, κάνε το καλό και μακριά από την αδικία*

αυτή είναι η πιο απλή συνταγή φιλοσοφίας.*

Ζήσε με Αρετή, ρούφηξε Γνώση και Ελληνική Σοφία*

από την ένδοξη των προγόνων μας Γραμματεία.*

Στους Δελφούς χρησμοδότησε η Πυθία και πάλι*

τους θνητούς για να βγάλει απ’ τη σημερινή παραζάλη,*

αυτάρκεια νιότης να φέρει στη Γη και ισορροπία*

να αποπλύνει την Υβριν του καιρού μας την κακουργία.*

Εύοί. Ευάν !!!  Χαίρε Ελληνική Αμφικτυονία!*

ΤΟ ΘΕΟ ΠΟΥ ΕΧΩ ΜΕΣΑ ΜΟΥ

Ψάχνω παντού σαν τον τρελό*

τον θεό που άλλοι πιστεύουν να τον βρω*

σε εικόνες, μοναστήρια και θρησκείες κοσμικές, *

μικρός πήγα στου Γιαχβέ τις εκκλησιές

και παρακολούθησα τις τελετές. *

Μεγάλος επισκέφθηκα της Ιουδαίας

τις ματωμένες τις πλαγιές,*

στης Ανατολής τις θυσίες τις λιβανωτές,

μα πουθενά δεν είδα τον θεό να ξεφαντώνει*

και ουδόλως το μυστικό του να μου φανερώνει…*

Σε απατηλά όνειρα ο συνάνθρωπος τον βρίσκει*

την άχαρη του την ζωή να του στηρίξει,*

αλλά δεν σας κρύβω και αν τον δώ

ίσως και να φοβηθώ,*

γιατί έτσι μου τον περιέγραψαν όταν ήμουνα μικρός.*

«Ο θεός είναι κακός και μοχθηρός*

μα είναι και πολυεύσπλαχνος και φιλικός,*

αλλά μόνο στον Οβριό και τον δικό του «περιούσιο λαό»,*

για εμάς τους άλλους είναι κακούργος και κακός…*

Ανθρώπους στην Κόλαση και στον Παράδεισο

αρέσκεται να τιμωρεί,

και στην μαύρη άβυσσο ο αμαρτωλός

μέσα στην καυτή την πίσσα σε πύρινα καζάνια*

καίει τις αμαρτίες του και τα κακά ζιζάνια…*

Η μέθοδος αυτή στον «εκλεκτό λαό» είναι προσφιλής,*

μα κάποιοι άλλοι από την γενιά σου

είπαν ότι κρύβει τα χαρτιά του,*

γιατί κανείς ποτέ δεν είδε το θεό

κι η Φύση κρύβει απλά τα μυστικά του…*

Θεός και Σύμπαν σου κρύβουν συστηματικά

τα μυστικά τους τα κοινά,*

τους Νόμους τους δεν αποκαλύπτουν

γιατί απλά αλλοιωμένο τον οίνο μας δίνουν

 να μεταλάβουμε

και την Ελληνικότητα μας να αποβάλλουμε…*

Όμηρος, Τυανεύς, Ορφεύς και Πυθαγόρας*

εκοιμώντο κάτω από των θεών το μανδραγώρα*

και με τους θεούς είχαν συχνή επικοινωνία*

γιατί θεός τους είχαν την Φύση και την  Πρώτη την Αιτία…*

Οι Νόμοι της Φύσης είναι επιμελώς κρυμμένοι,

σαν επτασφράγιστοι και μυστικοί πάπυροι κουλουριασμένοι,

αρνούνται να φανούν στους αμαθείς ανά τους αιώνες

και στους θρησκόληπτους απατεώνες.*

Φανερώθηκαν μόνο στους «καλούς κ’ αγαθούς» Έλληνες σοφούς.

ΤΑ  ΠΑΝΤΑ  ΡΕΙ

Τον Κόσμο  ποιός τον έφτιαξε μητέρα;*

Ο θεός παιδί μου, τόπε κι’ ο Πάπας της Ρώμης.*

Και το θεό; Ρώτησε τον πατέρα, αν δεν μαλώνει*

“Αιώνια ήταν, χωρίς κανείς να τον έχει φτιάξει

ήτανε είναι και θα υπάρχει.*

«Ούτε θεός ούτε άνθρωπος τον έφτιαξε»

τόπε ο σεβαστός Ηράκλειτος της Ιωνίας,*

“μονάχος του υπάρχει με τις δυνάμεις τις δικές του *

 και συ θεός είσαι, αν το θέλεις νεανία…

Πρωταρχική πηγή αιώνιας Αλήθειας το Σύμπαν εστί, *

θεία Αποκάλυψη Πύκνωσης και Αραίωσης

αυτό την προνοεί,*

ατελεύτητο χαοτικό Πεδίο Ύλης, Ενέργειας με την αέναη

μεταβολή του,*

την καταπληκτική ροή του μέσα στο χρόνο, στον χώρο το συμπαντικό,

αέναη η κίνηση στην ατελεύτητη Ζωή του…*

Ο Διφυής Διόνυσος

Το Σύμπαν είναι αυτοδημιούργητο

και ο δημιουργός της Αιωνιότητας φέρει φωτοστέφανο φαντασμαγορικό,*

ζωή και θάνατος είναι του ίδιου πράγματος επεξεργασία

κοίτα τον ουρανό ένα Γεναριάτικο πρωινό

και θα γευθείς αφάνταστη Αρμονία.*

Θα γευθείς την πιο ακατανόητη συμφωνία,

μέσα από την πιο συγκρουσιακή αρμονία,*

την ανοικτίρμονα πάλη των αλλαγών *

των αλλοπρόσαλλων προσθέσεων και μεταβολών, *

στον αιώνιο Πόλεμο των Αντιθέσεων…*

Τάδε Εφη Ηράκλειτος

Ηράκλειτος πρώτος έφη τον λόγον αυτόν:

«αίτιον υπήρξε το Πυρ της δημιουργίας και αιτιατόν»,*

«το Αείζωον Πυρ της Πρώτης Ουσίας

εντός της αρχικής πρωτόγονης χαοτικής επικρατείας,

δημιουργός έγινε αστρικών συστημάτων και Γαλαξιών».*

Τον μικρό και μεγάλο συμπαντικόν διάκοσμον έφτιαξε

«ολογραφικόν»,

χωρίς να γνωρίζουμε το σκοπό και την αιτία.*

Συμβολικά ονόμασε Πυρ την πρώτη Αιτία*

της Ύλης και της Αντιϋλης, την παναιώνια δημιουργία.*

Τα πάντα συμβαίνουν με ρυθμό και παλμό

ακόμη κι αυτή η σύλληψη μας*

και του σεισμού η δόνηση και η καταστροφή μας.

Μα και η Ησιόδεια Κοσμογονία

είναι μία παλμική ακτινοβολία…

Τον ίδιο πόρο ποτέ σου δεν θα τον περάσεις όσο κι’ άν ψάξεις,*

γιατί ο ποταμός θα έχει για πάντα κυλίσει στην αέναη ροή,*

και στην αέναη μεταβολή.*

Στον άπειρο πόντο του χρόνου χώρου,

όπου «Τα Πάντα Ρεί».*

Η Ηρακλείτια σκέψη του σαν ακτίνα υπέρλαμπρου φωτός

και σαν κεραυνός του Δία ξεδιπλώθηκε*

και το Σύμπαν ολόκληρο μέσα στο Είναι του συμπυκνώθηκε./

Τ’ Αντίθετα και Μονιασμένα

Ζωή και Θάνατος, Φως και σκοτάδι,*

ζευγάρια αντίθετα φαινομενικά μαλωμένα

μαζί ζουν αρμονικά και μονοιασμένα.*

Η αλλαγή με Νόμους του Κρόνου*

δουλεύει ασταμάτητα χωρίς τελειωμούς,

της Αρμονίας κτίζει τα παλάτια Ναούς.*

Κι εσύ πηγαίνεις αντίθετα στην προγονική αξία,*

τα ολισθηρά μονοπάτια του Γιαχβέ πιστά ακολουθείς

σ’ αυτόν δείχνεις λατρεία*

λησμονώντας του Απόλλωνα το Φως,

το λάλον ύδωρ της Δελφικής Πυθίας,

τον οίνο του Διονύσου, το Λόγο του πατρός Δία.*

Το παραπεταμένο στάχυ εκτός της θημωνιάς*

σπάει πιό εύκολα με μιάς,

παρά αν είναι όλα μαζί ενωμένα σε πύρινο δεμάτι,*

Έλληνα ποτέ μην διχασθείς ξανά αν πράγματι θέλεις λευτεριά…

Τον Θάνατο μην Φοβηθείς

Κι’ εσύ παιδί μου μπορείς του κόσμου

δημιουργός να γενείς*

και όταν έρθει η ώρα μόνιμα να κοιμηθείς

τον θάνατο μη φοβηθείς.*

Τίποτα δεν θα καταλάβεις*

η ψυχή σου μόνο αυτή θα το προαισθανθεί

κι’ όταν μάλιστα θα απέρχεται, θα ηδονισθεί.*

Από τα γεροντικά βάρη το σώμα σου θ’ απαλλαγεί*

χιλιάδες μορφίνες η Φύση θα σου δώσει*

κι από τους πόνους σου εσύ θα λυτρωθείς.*

Η ενέργεια σου θα ζει υπό άλλη μορφή,

τ’ αθάνατα έργα σου ανάμνηση καλή

μέσα στους ατελεύτητους αιώνες

κι η ψυχή σου θα επιστρέψει στον Δωρητή

καθότι είναι δανεική.*

Ηρέμησε και μη φοβηθείς*

στην Αιωνιότητα ήλπιζε και πάντα να αισιοδοξείς,

η Φύση πονάει τα πλάσματα της, σαν μάνα είναι στοργική…

Το Φως της Αλήθειας

Άκουσε τα στερνά μου λόγια τα μύχια:*

Στο ανέσπερο Φως πάντα γυρτά έχε τα μάτια σου

κι άφησε να φέγγουν την Ψυχή σου,*

για να διαλυθεί η καταχνιά της άγνοιας γύρω σου

και νά βρεις το δρόμο της Αλήθειας.*

Το Καλό πάντα να πράττεις*

και τον Άνθρωπο ποτέ από τη σκέψη μην παραλείπεις!*

Κι’ αν μέσα σε σήραγγα ορυχείου τύχει σαν αρουραίος να σκάβει,*

κι αν το μικρό και μέγα πρόβλημα στην ψυχή του θα θάβει,

μην τον λοιδωρείς, μην τον πειράζεις…*

Κι’ αν φαίνεται χαμένο, ξοφλημένο ανθρωπάκι *

κι’ αν μοιάζει να έχει χάσει το δρόμο του λιγάκι,

χάρισε του ένα ανθισμένο λουλούδι με ένα καλό λογάκι.*

Κάτι τον ταράζει, κάτι ποθεί, κάτι αναζητάει

γιατί η ανέχεια και η αρρώστια τον κεντρίζει και συνάμα τον τρομάζει.

Το κάτι αυτό να το προσέξεις πρέπει*

για να βρείς που σκοντάφτει και που πονάει,*

κι’ όταν στ τέλος αγανακτισμένος σπάσει τα δεσμά του

και Λευτεριά Δημοκρατία φωνάζει

πόθο, σκοπό και σκέψη της ζωής του το έχει τάξει,

τότε μην τον αμελήσεις, γιατί ο Θεός κάτι ζητάει!!*

Είναι βαριά δουλειά θέλει πολύ σκάψιμο το αχνάρι*

 και νύχτωσε! κι’ είναι βαθύ το γύρω μας σκοτάδι*

παρά τα γιορτινά λαμπιόνια στο παζάρι,*

το Φως τσιμπλιάρικο στο ταπεινό λυχνάρι…*

Το Φως, το Φως ακούραστα σκορπάτε*

μόρφωση και όχι γνώσεις αναζητάτε,*

το δρόμο της Αλήθειας νέοι όλης της Γης χαράξτε*

δώστε στον Άνθρωπο αγάπη, μην τον χτυπάτε.*

Αφήστε το δόλο και το χρήμα κατά μέρος*

οι ωραιότερες στιγμές είναι η δημιουργία και ο Έρως,*

τινάξτε την λάσπη από τα δικά σας μάτια*

ξεπλύντε και του διπλανού σας για να μην προσκυνάει τα παλάτια… *

Κι’ αν το κουτάλι είναι μακρύ και μέσ’ το στόμα ποτέ δεν φθάνει,*

συνφάγετε με το διπλανό σας, ποτέ κανείς σας από πείνα μην πεθάνει.*

Και αν φυραίνει στο μυαλό, πιάστε τον από το χέρι*

στον δρόμο της Αλήθειας, σύντομα ή αργά για να τον φέρεις.*

Μηδέν Αγαν

Όλα Ζωή τα θες χαρούμενα*

και πολεμάς τον φόβο και τον πόνο!*

Εσύ ζωή νικάς ακόμη και τον θάνατο,*

κ’ έχεις τον κόσμο κτήμα σου και θρόνο.*

Κάνε κι’ αυτό λοιπόν το θαύμα σου,*

θέλω το Φως νάρθει και να φωλιάσει*

γιατί τα πρόσκαιρα κυλούν αδιάκοπα και σβήνουνε,*

τίποτα, τίποτα δεν μένει μέσ’ την πλάση.*

Ζωή και Κόσμος, κόσμος και ζωή κυλάνε αιώνια,*

της Αρετής το Φως τ’ ανέσπερο δεν σβήνει*

της Ειμαρμένης οι βουλές ξεδιπλώνουν τη διχόνοια,*

πρόσεχε Έλληνα γιατί η ζωή σου φθίνει…*

Όλα με μέτρο να γεννιούνται και να σβήνουν

έτσι προστάζει η Θεία Πρόνοια να γίνονται,*

γιατί ο συμπαντικός Νόμος διατάζει*

Άνθρωπε είσαι θνητός μαζί και αθάνατος,

πράξε αυτό που η συνείδηση σου προστάζει…*

Οι δύο δρόμοι της ζωής

Τον Άνθρωπο θέλω «καλό κ’ αγαθό»*

κι όχι αμόρφωτο, ποίμνιο στα μαντριά των φαύλων,*

τον όχλο και το δόγμα αντιπαθώ*

που το άτομο κάνει πρόβατο,

και την κοινωνία στάβλο γι αυτό.*

Δεν με κέρδισε ο θεός Γιαχβέ της Ανατολής,*

που σε λιμνάζοντα ύδατα το δόγμα υπηρετεί*

και με την χρυσή του γκλίτσα κοπάδια σαλαγά*

και τη ζωή τους ξεγελά…*

Κι’ όσοι αποζητούν να βρουν λεφτά-χρυσάφι*

στο σκάψιμο βαθιά αδιάκοπα κοπιάζουν,*

κι όλο με θαύματα απανωτά*

στις προσευχές ξεροσταλιάζουν.

Κι’ αυτοί κρατούν γερά τα πλούτη στο σκοτάδι*

στο χρήμα θωπείες ρίχνουν πρωί και βράδυ,

την τέρψη του κορμιού τους μήπως χαρούν μια μέρα

με την σκλαβιά των άλλων και την πίκρα.*

Εκείνοι σέρνουν την αμαρτωλή ζωή τους

άτιμα λεφτά, της προδοσίας τ’ αργύρια στο σκότος,*

μα εσύ για ν’ ανεβείς μονάχος ως ψηλά

στο λόφο*της Αρετής,

όλο βαδίζεις τον ανηφορικό το δρόμο.

Αψηφώντας τον κίνδυνο έκανες φίλο σου μοναχά το μόχθο,*

όταν οι άλλοι βρίσκουν αξιώματα και χρήμα *

με το «λαδάκι» στρώνουν στης κρατικής της μηχανής το βήμα,*

τα πάντα αποκτούν με μέσα άτιμα, τι κρίμα!

Κόπος χρειάζεται και μόχθος*

πίστη, αυταπάρνηση κι’ αγώνας*

χειμώνας, καλοκαίρι νύχτες σκοτεινές χωρίς τα ξένα φώτα*

ποτάμι ας γίνει ο ιδρώτας…*

Η Αιτία του Κακού

Το γαμψόνυχο θεριό της Ανατολής τη Δύση παραμονεύει στο ποτάμι,*

ο κόσμος λεία του καθώς άγριο τσουνάμι φυσάει *

και στα ορμητικά νερά απειλητικά ορμάει.

Τρομοκρατημένοι οι Ναυτίλοι στην κουπαστή*

το πλοίο κλυδωνίζεται πάει ν’ ανατραπεί

και κάποιο ναυτάκι στη γωνιά ολημερίς αναστενάζει…*

Στην ψυχή του η πλάνη φωλιάζει*

γιατί του κόσμου δεν βλέπει την όψη που αλλάζει,*

οι ναύτες νομίζουν πως θύματα είναι

κι η γνώση της Αλήθειας απόμακρη είναι.*

Στον άπειρο κόσμο οι αισθήσεις ποτέ τους δεν φθάνουν,*

την θεία Αρμονία στο Σύμπαν τα αυτιά τους ολοένα και χάνουν,*

οι καιροί λαμπαδιάζουν με αίμα, πείνα κι’ αρρώστια*

κι οι άνθρωποι έντρομοι πεθαίνουν. *

Την ψυχή τους έχουν με διοξίνες νοθεύσει

το τεχνικό Φως με το σκότος έχουν άθελά τους ανακατέψει,

η Πρώτη Ουσία τους έχει ξεφύγει

ο Λόγος της Φύσης, άλλο πιά δεν τους εγγίζει.

Το νοιώθουν! Το θέλουν! Συχνά το προκαλούν και επιχαίρουν

ψυχή μου φάγε, πίε και ευφραίνου,

διότι αύριο θα αποθάνομεν.

και μαζί μας τίποτα δεν θα πάρωμεν.

Μια δόνηση μέσα μας ρυθμό κίνησης δίνει,

το ανέσπερο φως που ποτέ του δεν σβήνει,

ενώνει τα Πάντα και Έρωτα χύνει

Εν το Ον των Πάντων η κλίνη.

Περήφανα το θάνατο βλέπει

όποιος τη ζωή των άλλων δική του τη νοιώθει,

όταν στον άστεγο, ανήμπορο

και στο πεινασμένο φαγητό με την ψυχή του προσφέρει.

Αν θέλεις την ύπαρξη σου αθάνατη να εννοήσεις

άφησε την στο Σύμπαν να φτερουγίσει,

κι ο θάνατος τότε τίποτα άλλο δεν θα σημαίνει

παρά μιά ατέλειωτη ζωή πολλών μετεμψυχώσεων

μα και στο άπειρο αναβιώσεων!

Εξουσιαστές, οπλέμποροι και Νέα Τάξη

Οπλέμποροι, δουλέμποροι και δόλιοι πάσης βιομηχανίας,

ατζέντηδες του θανάτου και της ανθρώπινης δυστυχίας

αληθώς άνθρωπε απλοϊκέ είναι ν’ απορείς

τα όπλα του Διαστήματος και της κολάσεως

αναγκαία σε κάνουν να τα θωρείς,

και εσύ από ποιόν τάχα να προφυλαχθείς;

Για να αντιμετωπίσουν τους «εξωγήινους»

μας λέν παραμύθια

σκοτώνοντας τη ζωή στη Γη, είναι αλήθεια.

Ποτάμια μολυσμένα και τοξικούς ωκεανούς,

 σε λίγο θα αναπνέουμε μονάχα στεναγμούς…

Όταν το σάβανο κάποτε ανασηκωθεί

ερπετά θάναι τ’ αφεντικά της Γης,

 οι μόνοι κληρονόμοι και διαχειριστές

αυτοί θάναι οι νέοι εξουσιαστές,

της εποχής του αιώνα του Πυρηνικού Χειμώνα.

Παιδιά εξ αίματος του Μαμμωνά και του Μολώχ

συνωμότησαν την Γη μας στον αέρα να ανατινάξουν,

τρώνε τρισεκατομμύρια λεφτά και θα σκάσουν.

Ανύπαρκτες ψυχές που αντιπαθούν το Φως.

Καλοί, κακοί είμαστε όλοι φακελωμένοι

και από το Σατανά ηλεκτρονικά σημαδεμένοι,

όπως τα πεινασμένα γελάδια στη βοσκή

δίκην αμνών του Εβραϊκού Πάσχα επί σφαγήν.

Ανακάτεψαν μικρούς μεγάλους, δούλους και μισθοφόρους,

γέμισαν τους δρόμους με ξένους υπηκόους,

τις χώρες και τις αγορές αλώσαν

και των θεών μας τους ναούς εβεβηλώσαν.

Θάνατος στους Τοκογλύφους

Θάνατος στους Οπλεμπόρους!

Ο Τύραννος να πέσει !

Ο Τύραννος να φύγει !

Οι Έλληνες έχουμε τη Χάρη

Οι Έλληνες είμαστε διαφορετικοί

γιατί η Ελληνίδα μάνα φυλάει το παιδί

του βάζει μέσα του Αείζωον Πυρ,

του Διός πνοή και εν-θουσιασμό

σφράγισμα προαιώνιο της φυλής μας φυλαχτό

Οι Έλληνες νεκροί ζουν με μας τους ζωντανούς

γιορτάζουν μαζί μας τις γιορτές σε γη και ουρανούς,

αναπολούμε την ανδρεία τους στο παρελθόν

και διατρανώνουμε τη θέληση μας στο μέλλον και στο παρόν .

Αυτά θέλει να μας πάρει ο Οβριός,

μισεί το λαό μας και τον ένδοξο πολιτισμό μας,

επειδή είναι δημοκρατικός και ανθρωπιστικός

και όλοι εμείς απεχθανόμαστε τη βία και τη θεοκρατία.

Έλληνες και φιλέλληνες όπου γης ΕΝΩΘΕΙΤΕ!

το Ελληνικό Πυρ μέσα σας ευλαβικά γευτείτε,  

την Γλώσσα και την Ιστορία μας στερεά κρατείστε

μην σας κυριεύει η νέα τάξη παντοδυναμία,

ούτε και των πλουτοκρατών τοκογλύφων η φοβία.

Φοβούνται από τους αρχαίους χρόνους τον Ελληνισμό,

γι’ αυτό διενεργούν νέα Γενοκτονία στο λαό.

*Αμφικτύων

(Αναθεώρηση 1/3/2012,)

*Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε.α  Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, Συγγραφεύς, 

μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

http://amphiktyon.org/

http://amphiktyon.blogspot.com/