ΚΙΡΚΗ  ΜΑΓΙΣΣΑ, ΠΛΑΝΕΥΤΡΑ

 

Κίρκη , μάγισσα, πλανεύτρα,

αιώνια, εξουσία  , ψεύτρα,

τους  ανθρώπους  σαν χοίρους   εξουσιάζεις

κλέφτρα του νου και της ψυχής, τη γνώμη τους βιάζεις   ,

στα πόδια σου γονατιστούς τους κρατάς,

και όταν   τους   καταστρέψεις  άλλους ζητάς  .

 

Κίρκη του Ήλιου θυγατέρα,

την  πανέμορφη Περσιήδα έχεις μητέρα,

άλλοι λένε  του Υπερίονος και της Αστερόπης,  γι’ αυτό δεν θα μαλώσεις,

ερωτεύτηκες τον Οδυσσέα και αντίζηλη έγινες της Πηνελόπης.

 

Δύο Κίρκες γράφει η Ελληνική Αρχαιολογία,

εγώ  βλέπω πάμπολλες να κυκλοφορούν    στην κοινωνία,

το πρόσωπο σου λάμπει φως από του ήλιου την ακτινοβολία,

τα μαλλιά σου πύρινα εκπέμπουν υψηλή θερμοκρασία,

η όψη σου θαμπώνει τους άνδρες και παθαίνουν αμβλυωπία,

Κίρκη έχεις κάποια κρυφή μαγεία.

 

Για πες μας τώρα την ιστορία του Οδυσσέα,

πως έφθασε στην Αδριατική,  στη νήσο Αία,

πλέοντας προς δυσμάς για την Κολχίδα;

ασφαλώς   ο Οδυσσέας άριστος ήταν  στη  ναυσιπλοΐα ,

όλα μαρτυρούν   από στην Αμερική ερχόταν

και όχι από την Ασία.

 

Τη μαντική διδάχθηκα  στην πρώτη τάξη  ,

βοτανολογία , ενέργεια και κίνηση  μου τα έμαθε η Εκάτη,

μου  έμαθε και την   φαρμακεία που σκοτώνει,

κάτι που  και σήμερα   η φαρμακευτική βιομηχανία τα αναβιώνει.

Οι τέσσαρες θεραπενίδες  συνάθριζαν τας ρίζας,

από το Κιρκαίον πεδίον στην  Κολχίδα,

στις σημερινές Μπαχάμες ή στην Καραϊβική Πολυνησία ,

όπου ήμουν ένδοξη βασίλισσα της Σαρματίας.

 

Όταν ο Ήλιος με έφερε στη νήσο Αία,

κατασκεύασα παλάτι μέγα, στον Ήλιο και στον αέρα,

εξημέρωσα λέοντες και λύκους με βότανα,

ύφαινα και έψελνα μελωδικά στίχους

και δεν χόρταινα,

είχα  χρυσάφι και χρυσή κερκίδα,

τους άνδρες έκανα  χοίρους με το μαντικό    ραβδί μου,

ανίκανους να  επιστρέψουν στην πατρίδα.

 

Σαν ήρθε το πλήρωμα του  Ιάσωνα από την Αργοναυτική Εκστρατεία ,

ήταν ακάθαρτοι και  τους έδιωξα κατ’ ευθείαν,

μετά ήρθε το  πλήρωμα της Αργούς με τον Οδυσσέα,

μαγεύτηκαν  που τραγουδούσα τη γλυκιά μελωδία  του Ορφέα,

εκουσίως μπήκαν στου παλατιού τη θύρα,

ναύτες είκοσι δύο   ,

μόνον ο Οδυσσέας και Ευρύλοχος έμειναν στο πλοίο.

 

Τους φίλεψα τυρί  , φρέσκο μέλι και ψωμί ζεστό,

τους  πότισα  και  οίνον γλυκύτατο μεθυστικό,

με την μαντική μου ράβδο τους έκανα όλους χοίρους,

τους  τάιζα σαν τους χοίρους  χαρούπια και   βελανίδια,

 και τους χρησιμοποιούσα για ερωτικά παιχνίδια .

 

Ταράχτηκε όταν το  έμαθε ο Οδυσσέας,

τρέχει στο παλάτι και  βρίσκεται μπροστά  στων γουρουνιών τη φοβερή θέα,

κατόπιν παρακλήσεως του δίνει το αντιφάρμακο   ο Ερμής,

τους κάνει και πάλι ναύτες με χόρτον, μαύρη ρίζα και ανθόν  λευκόν,

τότε  την Κίρκη με το ξίφος απειλεί,

εκείνη εκπλαγείσα  τον ικετεύει και τον  θερμοπαρακαλεί,

γίνεται ερωτική του σύντροφος και τον κρατάει με τα θέλγητρα της  στο νησί.

 

Αργότερα σαν έφυγε ο Οδυσσέας από την Αία,

η Κίρκη έφτιαξε μαντζούνια και βότανα πιο αποτελεσματικά  και πιό  σπουδαία,

τελειοποίησε την  τεχνική

για να  γητεύει  έφτιαξε μεγαλύτερο ραβδί .

 

Σήκωσε στην Αλάσκα   ψηλή κεραία,

τώρα σεισμούς  προκαλεί στη Γαία,

ναρκωτικά και θεάματα φτιάχνει της παρακμής,

μηχανή να κόβει χρήμα και πιο κοφτερό σπαθί,

και έκτοτε   του Οβριού η παρέα εξουσιάζει όλη  τη Γη.

 

Πάθος της η ενέργεια,  στα ‘μίντια’  έχει  τρέλα,

έκλεψε και τα αντι-μαντζούνια του Οδυσσέα,

φυλακισμένους  κρατάει  τους ναύτες στην  παγκόσμια γαλέρα,

φόβος και ζόφος  κάτω από της Κίρκης τη  βαριά ομπρέλα.

 

Κι’ αν βλέπεις κάποια  ομοιότητα  με τη σημερινή εποχή,

μην πάει ο νους σου αναγνώστη ως εκεί,

απλώς σύμπτωση είναι και θα το καταλάβεις,

όταν στην πολυθρόνα σου  στρωθείς

 το βράδυ μπρος στο μαγικό γυαλί,

Ελευθερία , Δημοκρατία, Δικαιοσύνη θα βρεις σε κάποια άλλη Γη.

 

*Αμφικτύων

6/9/ 2013

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com