ΟΡΦΕΥΣ ΘΕΙΚΟΣ ΚΙΘΑΡΩΔΟΣ

 "Ο Ορφεύς και το όνομα αυτού-ο γαρ παρ΄ αυτώ Ζευς,

 ο προ των τριών Κρονίδων ούτος εστί ο των όλων δημιουργός"

Ορφέα σφοδρή είχα επιθυμία

να σε δω για μια σύντομη γνωριμία,

θέλω όμως εν πάσει ειλικρινεία , να σου εξομολογηθώ,

είσαι τόσο μυστηριώδης  , τόσο σκοτεινός,

τόσο μεγάλο πνεύμα και μέγιστος δημιουργός,

που πάντα με παγώνεις και τα παρατώ, γιατί μου φέρνεις στο

κρανίο  αμφιβολία, είσαι με τον άνθρωπο ή με το θεό;

 

Πήρα απόφαση νάρθω στη Μακεδονία για να σε συναντήσω,

δεύτερη πατρίδα μου χωρίς υπερβολή τη θεωρώ,   γιατί επί μακρόν  κλήθηκα να την υπηρετήσω,

θέλω πολύ να σε δω ,   να σε γνωρίσω,

από  της κιθάρας σου  το μέλος να  μεθύσω .

 

Αμφικτύωνα, σε ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνεις,

είμαι ανοιχτός στις ερωτήσεις που θα βάλεις,

θα σου πω το κάθε τι που θα ρωτήσεις    ,

χωρίς να   κρύψω τη θνητή μου φύση,

μόνον τα όργια δεν θα  γευθείς δεν  θα  γνωρίσεις.

 

Είμαι του Απόλλωνα   ο γιός,

και της μούσας Καλλιόπης των Οδρυστών

βασιλιάς ήταν ο παππούς μου των Θρακών,

κι’ εγώ της Μακεδονίας ο εραστής και αοιδός.

 

Σπούδασα θεολογία, μουσική, κιθαρωδεία,

πήρα τότε την καλύτερη μόρφωση και  παιδεία,

καθότι γόνος βασιλικής οικογενείας,

είχα βέβαια και έφεση προς μάθησιν τελεία .

 

Τότε εισήγαγα του Ήλιου τη λατρεία και όχι του Γιαχβέ,

αυτός συντηρεί τη ζωή μας φέρνει τις εποχές,

Απόλλωνα τον ονόμασα για πρώτη φορά,

προς χάριν του εισήγαγα όργια, μυστήρια  , τελετάς.

 

Στη μουσική εφεύρα τας μελωδίας, θεραπείας και καθαρμούς ,

η λέξη «θρησκεία» έγινε από την «θράκη»  χάριν εμού,

δεινός ποιητής είμαι και κιθαρωδός ,

έβαλα ανθρώπους, ζώα , πράγματα  , φυτά    στο χορό,  στης κιθάρας  μου το σκοπό,

δεν είμαι όμως θαυματοποιός , με  ενεργειακά  πεδία το  πέτυχα αυτό.

 

Έπλευσα κι’ εγώ σε ταξίδια με την Αργώ,

από το ναυπηγείο στη θάλασσα με την κιθάρα μου το πλοίο κατεβαίνει,

διέδωσα στα πέρατα τον πολιτισμό σε όλη την οικουμένη,

διαβήκαμε  τις Συμπληγάδες Πέτρες χωρίς οι ναύτες να είναι δεμένοι,

αποκοίμισα τον Κολχικό Δράκο, όπως τώρα κοιμίζουν εσάς που δεν είσαστε πονηρεμένοι.

 

Κατέβηκα στον Αδη και πήρα την Εκάτη,

δεν θα κατέβαινα ποτέ στης χρεοκοπίας  σας το σκαλοπάτι,

αυτή μας άνοιξε το δάσος    να βρούμε το Χρυσό Δέρας,

όπως σας ληστεύει τώρα το νεοταξικό τέρας, με της δόσης  τη φοβέρα.

 

Έσωσα τους αργοναύτες από τα τέρατα των Σειρήνων,

εσάς κανείς δεν σας σώζει από τα  αρπακτικά των Βρυξελλών και Βερολίνων,

μόνον αν  επιτεθεί σύσσωμος ο λαός  στο Γερμανικό κτήνος,

τότε ζούσα  στη Μακεδονία που σας αμφισβητούν τα Σκόπια και η  διεθνής εξουσία ,

ήμουν αρχηγός στη χώρα των Λιβηθρίων.

 

Γυναίκα μου ήταν η Ευρυδίκη η πανωραία ,

την βίαζε λένε  ο Αρισταίος σε κοινή θέα,

την δάγκωσε φίδι κατά την φυγή,

και την πήρε στον Αδη ο Πλούτωνας νεκρή ,

έκλαψα και πόνεσα τόσο πολύ εκείνη τη γυνή,

ο Έρωτας μου είχε λαβώσει την ψυχή.

 

Κατέβηκα στον Αδη να την συναντήσω, αλλά κατά βάθος να την κλέψω και στον πάνω κόσμο να την φυγαδεύσω

τον  πόνο  μου με την κιθάρα μου στην  Περσεφόνη  και στον Πλούτωνα πήγα να τραγουδήσω,

τραγούδησα τόσο γλυκά ώστε δάκρυσαν και οι σκληρόκαρδες    Ερινύες,

άγγιξα των αρχόντων του Αδη τις σκληρές καρδιές με τις θεϊκές μου μελωδίες.

 

Πήρα την Ευρυδίκη υπό   ένα όρο,

να μην την ατενίσω    πριν  ανέβω   στον άνω κόσμο,

όμως εγώ λίγο πριν βγούμε γλυκά την  ατενίζω ,

και ο άρχοντας την αρπάζει στον Αδη και άπρακτος γυρίζω .

 

Δεν είναι σίγουρο ότι στον Αδη είχα εισέλθει,

σε κάποιο μακρινό μέρος με την Αργώ, στο νότιο ημισφαίριο  ίσως και να είχα πλεύσει ,

τον καιρό εκείνο ο Αρισταίος την Ευρυδίκη είχε μοιχεύσει,

και ο κόσμος έβγαλε την ιστορία του Αδη για να με ρεζιλέψει ή πιο πολύ να με λατρέψει.

 

Οι πρωτοπόροι με   αίμα πληρώνουν  κάθε  νέα ιδεολογία,

κι’ εγώ πλήρωσα ακριβά την Ορφική- Ηλιακή θρησκεία,

είπαν ότι με διαμέλισαν οι συντηρητικές γυναίκες από κακία,

οι Μαινάδες με την προτροπή του Διονύσου αφού πρώτα τις μεθύσαν  ,  ίσως να ήταν  κάποια τρόικα που οι συνεργάτες την δεχθήκαν,

για να μην του  πάρω του  Διονύσου τα πρωτεία,

και είπαν ότι οι γυναίκες στην Πιερία με διαμελίσαν,

εσάς σας διαμελίζει τώρα η σιωνιστική μαφία,

με το ευρώ με ηρεμία .

 

Πλήρωσα με το αίμα μου την νέα Ηλιολατρεία,

αλλά και την μουσική, τις επιστήμες και τη φιλοσοφία,

διότι αυτά δεν άρεσαν στους θεούς και στο Δία,

και με κεραύνωσε στην Πιερία.

 

Τι κι’ αν με σκότωσε ο Δίας ,

με θεώρησε επικίνδυνο ανατροπέα και κινηματία,

οι ιδέες μου πήγαν σε όλη την οικουμένη με τα πλοία,

όταν η κεφαλή και η Λύρα μου έπεσαν στο νερό,

και πήγαν σε όλη την υδρόγειο με την «Αργώ».

 

 Με αυτά ημερέψαμε το ανθρώπινο γένος από την θηριωδία,

το βγάλαμε από την αμάθεια , τους φόνους και την ωμοφαγία,

ζώα εξημερώσαμε για να μας εξυπηρετούν,

σήμερα τα σκοτώνουν  και τείνουν να εξαφανιστούν ,

πάνω στα κεφάλια σας δηλητηριώδη  απόβλητα  και πυρηνικά πετούν.

 

Τη διδαχή μου πήραν οι Μούσες εκ Πιερίας,

και την πήγαν στον Ελικώνα,

διέδωσαν  πολιτισμό στον κόσμο  κραταιό  ανά τους αιώνας,

 αυτός υποχώρησε στον παρόντα ενιαυτό,

το Ελληνικό Πνεύμα καλείται εκ νέου να εξημερώσει το  παγκόσμιο χωριό.

 

Πάντα ταύτα δεν τα κάναμε με πολέμους και βία,

παρά μόνον με τη μουσική , παιδεία και αρμονία,

συνάψαμε και  προς αλλήλους συμφωνία,

την τήρηση με ιερότητα των θεσμών,

τουτέστιν  με  Δημοκρατίαν.

 

Έτσι φτιάξαμε την ηλιακή θρησκεία,,

προς χάριν μου  της έδωσαν το όνομα «Ορφική  λατρεία»

αυτή  προξενεί μέγιστο  σεβασμό στην κοινωνία,

σήμερα δεν σας χρειάζεται η θρησκεία ,

 έχετε τη γνωσολογία,

νέα θεολογία  είναι η επιστήμη και  τεχνολογία.  .

 

Εγώ είμαι  πανάρχαιος κάτοικος  αυτών των εδαφών,

ένδεκα γενιές έζησα προ των Τρωικών ,

απέκτησα γιό με το όνομα Κυδανθόν,

και τρεις εγγονές Θεόπην ,Ευβούλην και Πραξιθέαν,

θυσίασα και τις τρεις παρθένες για να σταματήσει ο λοιμός,

οι Αθηναίοι μου  έστησαν Ηρώον στο Βοτανικό,

πάνω στο οποίο τώρα χτίζετε τέμενος βαρβαρικό,

κάτω από της Ακρόπολης τη θέα  .

 

Ως τώρα δεν βγήκε  στον κόσμο ανώτερος μουσικός, κιθαρωδός και αοιδός,

φιλόσοφος και μύστης των γραμμάτων και τεχνών σαν τον Ορφέα ,

άνθρωπος που ξάπλωσε στην οικουμένη  τον πολιτισμό χωρίς ρομφαία ,

με τις μούσες του Ελικώνα και με το πλοίο «Αργώ».

 

Εξημέρωσε δια μουσικών παραγγελμάτων ζώα ,

ουχί δια θαυμάτων  όπως κάνουν τα ιερατεία τώρα,

καθιέρωσε και τον καθαρμόν,

και έκανε μέγιστη ευεργεσία στον άνθρωπο και στον πολιτισμό.

 

Δεν χωρίζει ο Αδης τις ψυχές ,

αυτές  αισθάνονται τις γήινες μαχαιριές,

η Γη γέμισε από σαρκοβόρα τέρατα ψυχές στρεβλές,

έχιδνες δηλητηριώδεις , πολυπλόκαμες Ύδρες με ψεύτικες λεοντές,

μας ταράζουν του Αδη την  αταραξία    οι ανθρωπιστικές σας καταστροφές,

και λυπούμαστε μέχρι θανάτου  για της πατρώας γης τις  θανατηφόρες λαβωματιές.

 

Τελικά δεν μου απάντησες Ορφέα,

είσαι με τον άνθρωπο ή το θεό πατέρα ;

στο είπα αλλά εσύ δεν πιάνεις την ουσία,

αν υπάρχει θεός ανάγκη δεν έχει του ανθρώπινου επαίνου και της ικεσίας,

δεν βλέπει , δεν ακούει, μόνον με νόμους  η Μητέρα- Φύση  κατισχύει,

ό,τι έκανα ήταν για τον άνθρωπο και όχι για κάποιο θεό,

γιατί και οι δυό  μέρος είναι από το συμπαντικό Αυγό ,

αστρόσκονη, ενέργεια  με νου, ψυχή και λογικόν.

 

*Αμφικτύων

16/11/ 2013

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com