ΤΟ ΣΙΔΕΡΟΚΑΣΤΡΟ  

Δύο  περήφανα  βουνά

παρθένας  βυζιά στημένα

ανάμεσα τους   φυσερό,  ο  αισθησιακός  αυχένας

χελώνας   καβούκι ο Αηλιάς

τα σπίτια αμφιθεατρικά χτισμένα

σε χρόνια παλιά σε τούτη την  πλαγιά

ήταν  ο προϊστορικός Αυλώνας

 

Πανέμορφα δάση και εξοχές

ολόγυρα χαρωπά αλώνια

παντού λουλούδια και ευωδιές

       κόσμος θα δεις μόνο το καλοκαίρι στα μπαλκόνια

 ας όψονται  του  εμφύλιου

τα δολερά  φελόνια

 

Εδώ έζησα στην   Κατοχή

και στην ομηρική Κυπαρισσία

στο χωριό   πήρα   είδηση  λυπητερή:

 « σκότωσαν τον  Χρήστο Κωνσταντινίδη  οι  Γερμανοί»

το Σεπτέμβρη του  1943

 

Κεφαλοχώρι λεύτερο

με πνεύμα αντρειωμένο,

εχθρός δεν το  σκλάβωσε

ταμπούρι αδούλωτο

και κάστρο  σιδερένιο  .

 

Έβγαλε ανθρώπους ξακουστούς

ανθρώπους με αξία

διέπρεψαν σε δύση και ανατολή

στα γράμματα , στο  εμπόριο και στους αγώνες της φυλής

αρωγοί ταπεινοί έγιναν στην κοινωνία.

 

Εδώ  βατράχια  δεν λαλούν

αηδόνια κελαηδάνε,

και οι βρυσούλες με το αθάνατο νερό

με λευτεριά όποιον το πιεί μεθάνε.

 

Εδώ   στεκόταν ο γέρος του Μοριά

 όταν περνούσε από τούτα  τα χωριά

στο μεγάλο ασφένδαμο από κάτω

δροσιζόταν με το γάργαρο της   βρυσούλας το  νερό

με το σπαθί του χτυπούσε  τον  Τουρκαλβανό

και το προσκυνημένο φουσάτο

 

Χωριό με αγάλματα αν ζητήσεις

στο Σιδερόκαστρο  του γλύπτη Γιωργακά

θα συναντήσεις,

εδώ σμίγουν οι ομορφιές οι φυσικές

δάση ,   ξωκλήσια  , ρεματιές κελαριστές

όποιος τα  δει  θα συμφωνήσει.

 

Εδώ η δόξα ολόρθη  περπατά

σε κάθε γειτονιά σε κάθε κατοικία

στο Μανιάκι  οι πρόγονοι μου πολέμησαν σκληρά

και μάτωσαν για την ελευθερία.

 

Στον Ιμπραήμ το χωριό τους δεν παράδωσαν

ταμπούρι άπαρτο  το   έκαναν

πολέμησαν  και υπέρ πατρίδος έπεσαν

στη  Μακεδονία    και   Αλβανία.

 

Εδώ είπαν ΟΧΙ  στο Δουραχάν Πασά

της κραταιάς Οθωμανικής αυτοκρατορίας

κατατρόπωσαν  την  τούρκικη στρατιά

την έτρεψαν σε φυγή γελοία.

 

Εδώ κάπου  υπάρχει  ναός στον Ασκληπιό

πανάρχαιος ιατρός μεγάλος

με βότανα και αέρα γιάτρευε τους ασθενείς

η Φύση άριστος ιατρός εστί

με ζείδωρο  ύδωρ λάλον

 

Εδώ η μνήμη ένδοξων προγόνων

εδώ του χώρο-χρόνου ο αστείρευτος ποταμός

τα πάντα αλλάζει με μανία

ο πανδαμάτωρ χρόνος

και το χωριό το έκανε αλλιώς .

 

Εδώ  οι ρίζες μου

εδώ  τα  κατοχικά μου χρόνια

εδώ  η τελευταία κατοικία μου

σ’ αυτό  το άγιο χώμα.

 

Εδώ δεν τελειώνει  η ζωή

τα  σωματίδια θα ελευθερωθούν  

όταν  το νέφος σου διασκορπιστεί

  μια ατελεύτητη στο χάος πτήση  έκαστο βιώνει

ουδέν απόλλυται ,  τίποτα εδώ δεν τελειώνει .

 

Όταν το κορμί σου λιώνει

το κάθε σωματίδιο   ελευθερία βιώνει

στο σύμπαν το κλειστό  αιώνιο ταξίδι

  όπως η Ειμαρμένη ορίζει

η απόλυτη ελευθερία  τότε  αρχίζει.

*Αμφικτύων

27/5/2014,

*Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε .α  Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com/