ΚΑΝΕ ΕΡΩΜΕΝΗ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ

ΚΑΝΕ ΕΡΩΜΕΝΗ ΤΗΝ ΑΡΕΤΗ

Πανέμορφη σεμνή Αρετή,
θεά του Ολύμπου και δίχως στολίδια, είσαι λαμπρή,
ο χρόνος τη μνήμη σου δεν σβήνει
φεγγοβολείς σαν το άσπρο το ασήμι

Το χρυσάφι πλούτος είναι, αλλά δεν κρατά
μέσα στο χρηματοκιβώτιο του τοκογλύφου σβήνει
Η αξία σου ποτέ δεν φθίνει
λάμπει ακόμη και μετά θάνατο στη γειτονιά

Γι’ αυτό χρέος σου είναι την Αρετή να κουβαλάς
όπου κι’ αν πας , σε ανατολή και δύση
αυτή δεν θα λιποτακτήσει,
όταν ο θάνατος σε αγγίξει

Τότε θεριεύει και βροντά, ενάρετος ήταν ο μεταστάς
και από το φέρετρο που σε κουβαλά στο κοιμητήρι,
αυτή ζει όταν η ψυχή κάνει φτερά,
και το σώμα λειώνει στου τάφου το χωνευτήρι

Αυτή σε συντροφεύει ευγενικά, όπου κι’ αν πας

κι’ αν για τους κακούς μάταια είναι αυτά
κι’ αν το χώμα όλα τα σκεπάζει και τα καταπίνει
μιά συμπαντική δύναμη μέσα μας βοά!!

Άνθρωπε, κάνε το καλό, αγαθός να μείνεις
ζήσε με «μέτρο», με χαρά, ζήσε καλά
και από τούτη τη Γη
ενάρετος να φύγεις

Ανθρώπινη ανάσταση στη Γη μας μην ελπίζεις
ύλη και ενέργεια σου στο χάος αιωνίως θα πετά
του σύμπαντος μικροσκοπικοί κόκκοι και δομικά υλικά
στον αιώνα τον άπαντα νέους κόσμους θα … κτίζει

Πολυτιμότατο απόκτημα η Αρετή
δυσεύρετο είδος εν ανεπαρκεία
όποιος στην «οδό καλού κ’ αγαθού» έχει κατοικία
από σένα αθόρυβη αμοιβή καρτερεί

Τρεις είναι οι αδελφές της Αρετής:
Σωφροσύνη, Εγκράτεια, και Δικαιοσύνη
σέβας πάντα στους γονείς σου να κρατάς
για την «ξένη λατρεία» τους πατρώους θεούς μας μην πετάς

Τους νόμους της Πολιτείας να τηρείς
όπως έκανε εμπράκτως ο Σωκράτης
μην γίνεις ιμπεριαλιστής και άδικος κεφαλαιοκράτης
κάνε ερωμένη την Αρετή

Πολλοί γενναίοι θυσιάστηκαν γι’ αυτήν
για το δικό της πόθο έχασαν πλούτη και παλάτια
άλλοι δια παντός έκλεισαν τα μάτια
και κατέβηκαν στη μαύρη Γη

Φίλε Παν και καλοί θεοί
και σεις Μούσες, της Μνημοσύνης θυγατέρες
των Γραμμάτων και των Τεχνών μητέρες
φροντίστε των αμνημόνων την αλλαγή

Ρίξτε τους φωτισμό του Ελικώνος
σ’ όσους σκλάβωσαν την ιερή μας Γη
στους υβριστές των ημετέρων προγόνων
και στους συνεργάτες των σύγχρονων Ναζί

Ανθρωπε! χαρούμενη και αγνή κράτα την ψυχή
το βίο να περνάς δίχως λύπη και κακία
ο,τι δεν πρέπει μην το βλέπεις και μη το ακούς
με Φρόνηση να πορεύεσαι, Πραότητα και Ανδρεία

Στα χρήματα μη δίνεις και τόση σημασία
έτσι είναι φτιαγμένο, άλλοτε να τα αποκτάς
και άλλοτε να τα χάνεις με ευκολία
δεν πρέπει όλα σε χρήμα να μετράς

Ο σοφός άνθρωπος προνοεί
της αρετής ο πλούτος να του μείνει
το στρογγυλό χρήμα, από άνθρωπο σε άνθρωπο κυλά
στο τέλος δύο μέτρα γης θα απομείνει

Μακρύς κι’ απότομος ο δρόμος της Αρετής
ο ιδρώτας που θα χύσεις θα γίνει ποτάμι
δύσκολος στη αρχή, μην σε αποκάμει
εύκολος γίνεται μετά, ακόμη και ο δύσβατος , τραχύς

Μα όταν στο τέρμα φθάσεις κάποια φορά
γίνε με έργα δάσκαλος στο ανθρώπινο κοπάδι
να επαινείς τα καλά, μη χαϊδέψεις αυτιά,
το κακό να ψέγεις και να καταδικάζεις

Τριώροφη είναι του ενάρετου η Ψυχή:
Σωφροσύνη, Εγκράτεια, και Δικαιοσύνη
κράτα την ομορφιά τους ανόθευτη και διαρκή
μακριά από την Ακολασία, Δειλία και Αφροσύνη ,

Γίνε ακόλουθος κάθε πράγματος που έχει αξία.
είναι αφροσύνη να παραβαίνεις την πάτρια εντολή
μην καταπίνεις σαν λιμασμένος την ξένη πανδαισία
τίμα τη γλώσσα την προγονική

Κάνε έργα σπουδαία και μεγάλα,
μεγάλα έργα ποτέ μην υποσχεθείς
διάλεξε το δύσκολο δρόμο και πηλάλα
υπάρχουν πολλοί δρόμοι να επιτύχεις στη ζωή

Η ζωή μοιάζει με του Διός ανδριάντα, στήριξε την σε βάθρο γερό
κάθε της ψυχής λαβωματιά,
στο σώμα φέρνει μακελειό
άρχισε λοιπόν από μικρός να χτίζεις και τα δυό

Αδικία και Μικροψυχία
δηλητήριο είναι της ψυχής
στον ηθικό νόμο μη δείξεις απιστία
να είσαι πάντα στη ζωή σου συνεπής

Αμφικτύων
31/3/2011
*Αμφικτύων είναι ο Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon.blogspot.com/