Η ΗΡΩΙΚΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ 40 ‘

Η ΗΡΩΙΚΗ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ 40 ‘



Τιμή και Δόξα σε Σας, αδέλφια μας ηρωικά *

της μυθικής Γενιάς του 40 *

ημίθεοι που πέσατε , εκεί ψηλά υπέρ της Ελευθερίας *

στα χιονισμένα Βορειο-ηπειρωτικά βουνά *



Η ψυχή σας θα ζει αιώνια στα Ηλίσια Πεδία *

κοντά στον Πλούτωνα , στην Περσεφόνη και στο Δία*

Οι μνήμες σας αθάνατες, ο χρόνος δεν τις λειώνει,

στην καρδιά του κάθε Έλληνα,*

και μέσ’ στο αγνό των Ηπειρωτικών βουνών το χιόνι *



Αιώνια παραδείγματα τα έργα σας χαρίζουν *

νέοι εθνομάρτυρες στον εθνικό κήπο ανθίζουν*

του κόσμου τον επανελληνισμό προοιωνίζουν*

παρά τα πισωγυρίσματα την ειμαρμένη

της φυλής μας συνεχίζουν*



Άλλο όμως θέλω τώρα να σας πω*

για την ηρωική των παιδιών του 40 Γενιά*

γιατί και μεις παιδόπουλα γελάσαμε και κλάψαμε μαζί σας*

παιχνίδια δεν χαρήκαμε ούτε φαγητό αρκετό*



Εσείς όμως μας δώσατε πάμπολλα αφιλοκερδώς,*

της ανθρωπιάς κι’ ανδρειοσύνης το ζήδωρο νερό *

με το δικό σας “άμες δε γεσόμεθα …” τότε αναστηθήκαμε *

κι’ αυτό πιστά ακολουθήσαμε και δεν ζημιωθήκαμε*



Αλλά είναι καλή η Αυτοκριτική*

κάπου λαθέψαμε κι’ εμείς*

και νοιώθουμε πολύ οδύνη ,*

τώρα που ο χρόνος μας σβήνει*



Τα παιδιά μας που έχουν σε ξένα δρομάκια απολεσθεί*

άλλο παγκόσμιο θεό έχουν ασπασθεί*

όμως κι’ αυτοί δεν θα χαθούν *

με την πρώτη κρίση από τα δεσμά της Κίρκης θα ελευθερωθούν *





Κάποια μέρα θα ξαναγυρίσουν εδώ που είμαστε εμείς*

χωρίς να λιποτακτήσουν από τη δική τους εποχή*

-όπως ο Οδυσσέας ξαναγύρισε στην Ιθάκη-*

χωρίς να χάσουν της προόδου το δρομάκι *



Η Προνομιούχα Γενιά



Είμαστε η μόνη προνομιούχα Γενιά, αιώνια*

ζήσαμε και μεγαλουργήσαμε σε τρεις Μεγάλες Εποχές:

(Ομηρική, Βιομηχανική και Πληροφορική)*

είναι σαν να ζήσαμε τρεις μακροζωές σε χιλιάδες χρόνια*

κι’ όχι μόνον μιά πολυτάραχη ζωή*



Γευθήκαμε τις πιό τρομερές Καταστροφές*

τις ανοικτήρμονες του πλανήτη μας Ανατροπές*

στα προσκλητήρια της Ιστορίας ποτέ απών*

ακόμη και τώρα γεροντάκια φωνάζαμε όρθιοι: Παρών*





Δώσαμε σκληρούς αγώνες για την Ουσία και το Ον*

της Οικουμένης τις Αξίες , χωρίς τελειωμό

παρά τις ξένες Κατοχές και τις Εμφύλιες Τραγωδίες*

των άσπονδων μας «φίλων»- «συμμάχων» και εχθρών τις συνωμοσίες





Αυτοί δεν έχουνε ακόμη βάλει στις ίντριγκες τελεία*

ξεπληρώνουν το χρέος που τους εκπολιτίσαμε με Αχαριστεία *

με όξος, χολή κι’ αγνωμοσύνη μας αμοίψανε*

την Νίκη που τους δώσαμε στην Αλβανία λησμονήσανε*



Στα οχυρά του Ρούπελ στη Μακεδονία*

Ψυχανεμίζουν οι πολεμιστές της Ελευθερίας*

αυτοί πήραν πίσω το λόγο τους να μοιρασθούμε τη Νίκη*

αλλ’ εμείς σφουγγίσαμε το αίμα με το μανίκι

και ξαναχτίσαμε τη Θεσσαλονίκη*



Γιατί αυτός είναι ο κώδικας της φυλής μας, όλης της χώρας *

του Σωκράτη η λογική, η ηθική του Πλάτωνα

το Εν και το Ον του Πυθαγόρα*

του Λεωνίδα το “ταν ή επι τας”

και τ’ Αλέξανδρου το σύνθημα «πάντα εμπρός προχώρα»



Κάν’ το Καλό, σκόρπα το Φως, γερά κράτα το Σπαθί *

έτσι προστάζουν σήμερα οι Οιωνοί*

μην φοβάσαι τη συνεχή αλλαγή, είναι του Ηράκλειτου η προσταγή*

«Αμύνεσθαι περί Πάτρης» η πάγια του Έλληνα εντολή*



Η μετα-Ομηρική μας Εποχή



Στην Ομηρική Τριφυλία *

στο χωριό μου Σιδηρόκαστρο στον «αρχαίο Αυλώνα»*

ένα πανέμορφο χωριό που ζει ανά τους αιώνας*

η Γιαννούλα, αγράμματη, περήφανη και Δωρική μου νόνα

μου δίδαξε την ιστορία του Αγώνα *



Αυτή ήταν αυστηρών αρχών, πανύψηλη αρχόντισσα στητή*

έμοιαζε με τη Δανάη του αρχαίου Ανδροκλή*

όλο μου καυχόταν ότι «ήταν του Ηρωα Γιωργάκη Πετρόπουλου εγγονή»*

Οπλαρχηγού του 21 , στο Μανιάκι μαχητής*



Σωστός αετός ήταν αυτός στην μάχη *

που μύγα δεν ανεχόταν στο σπαθί του νάχει*

και Τούρκου παρουσία στην αυλή του είχε εξαφανισθεί*

η ορεινή Τριφυλία είχε ελευθερωθεί*





Θυμάμαι το σπίτι μας το πατρικό, ήταν μικρό *

ένα πέτρινο Βυζαντινό αρχοντικό*

είχε απ’ όλα τα χρειώδη, εδώδιμα και σπιτικά μαζί*

εργαστήρι που έφτιαχνε τα πάντα προς το ζην*







Σιτάρι, κριθάρι, καλαμπόκι, και τραχανάς*

χυλόπιτες. λουκάνικα, και χοιρινό παστό*

απαραίτητο συστατικό για καγιανά με αυγά*

και γίδες, και κοτόπουλα στο κοτέτσι όλα αγνά*





Χωρίς χοληστερίνες και της νοθείας τον βραχνά*

είχε το κάθε σπιτικό αυτάρκεια μ’ αυτά,*

ήταν στην πράξη μια μικρή βιοτεχνία *

κι’ όλα ήσαν χειροποίητα, καμωμένα με μαεστρία*





Περιβάλλον χωρίς τα δηλητηριώδη λύματα της βιομηχανίας*

πλεχτά, του αργαλιού υφαντά, *

και του σπιτιού τα ανάχρεια λιγοστά*

είχαν όμως χάρη , τέχνη κι’ ανθρωπιά*



Όλα στο χωριό ήταν όλα φιλόξενα και γραφικά*

κι’ από τον καπνό στο τζάκι τα μάτια σου τυφλά*

εκείνα είχαν μέσα τους πύρωμα καρδιάς*

την φιλοξενία του Διός και αισθήματα φατριάς*





Παίρναμε φως από το Ομηρικό λιχνάρι,

και της Εκάτης το αγνό φεγγάρι,*

πριν το πατήσει τ’ ανθρώπου, το βέβηλο ποδάρι*

νερό πίναμε δροσερό από τον ομφαλό του βράχου ,

από το ίδιο ακριβώς πηγάδι*

που έπινε ο Νέστορας ο προϊστορικός

και ο Κολοκοτρώνης, όταν επισκεπτόταν το χωριό*.



Ζάπλουτοι σε Ηθικά Αγαθά



Παρ’ όλα τα ισχνά υλικά αγαθά*

ήταν αυτοί πλούσιοι σε Ηθικό και Αξίες*

που δεν τις έχουμε εμείς οι πλούσιοι σε υλικές αηδίες*

και πάμπτωχοι σε αυτάρκεια και ελευθερίες*



Μέσα από τις αγάπες, έρωτες και αξίες *

αλληλεγγύη, πατριωτισμό, συγγένεια, φιλίες*

συνέπεια λόγου και πράξης και λατρευτικές λιτανίες*

είχαν ανακαλύψει πρόσκαιρες Ευτυχίες*





Είχαν βρει το νόημα της ζωής και της αιωνιότητας απλά*

με πανάρχαια ήθη και έθιμα παραδοσιακά*

αντί για τα ψυχοφθόρα υπερθεάματα τα Χολλυγουντιανά*

αυτοί έπιναν , χόρευαν και τραγουδούσαν Διονυσιακά*





Ο ντελάλης με στεντωρία τη φωνή *

μετέφερε της εξουσίας κάθε εντολή*

τα νέα έμπαιναν σε διάλογο στου χωριού το καφενείο*

η δημοκρατία πράξη καθημερινή .Αυτό δεν ήταν μεγαλείο;*



Τέτοια ήταν η προπολεμική ζωή στην επαρχία *

είχε ανθρωπιά, νόημα κι’ αξία*

έζησα εκεί τα δίσεκτα χρόνια της Κατοχής

πριν έλθω στην κατοχική Αθήνα *

ζωή μίζερη, κακή, χαμωζωή με πείνα*





Ο Χωροφύλακας και ο Παπάς



Και τότε το χωριό είχε προβλήματα πολλά*

είχαμε και πολλά κακά*

κόσμος βυθισμένος στο φόβο του Γιαχβέ και Σατανά

στην ζωή ετούτη και στην άλλη*

αγραμματοσύνη, δεισιδαιμονία, πολιτιστικό χάος

και φανατική παραζάλη*







Έρμαια οι Αγρότες της πολιτικής αυθαιρεσίας*

της ζωοκλοπής, εκμετάλλευσης και αδικίας*

του Χωροφύλακα και του Παπά*

του Φοροεισπράκτορα, Τοκογλύφου και Τσιφλικά *



Και ξάφνου Πόλεμος ! Πόλεμος ξεσπά! *

πρώτα στην Ευρώπη και στα Ηπειρωτικά Βουνά*

Η Ιταλία του Μουσολίνι μας χτυπά*

Όλοι στο Μέτωπο /της Ελλάδος Παιδιά*





Αντηχεί το «Ιτε Παίδες Ελλήνων» και “Ταν ή επι Τας”*

ΟΧΙ ! λέει ο Λαός κι’ ο Μεταξάς εκείνη την κοσμοϊστορική αυγή*

δεν έχει τόση σημασία ποιός τόπε πρώτος, ποιός μετά,*

ο Μεταξάς τόπε στις 4 το πρωί, στον Ιταλό τον πρεσβευτή*





ΑΕΡΑ Α Α !! Λεβέντη μου Τσουλιά! είπαμε όλοι με μια φωνή *

ρίξε στη θάλασσα τον Ιταλό μακαρονά

βροντοφωνάζει της Βέμπο η δωρική φωνή *

για να εκφράσει την αδούλωτη συλλογική Ψυχή*

έτσι άρχισε της Πίνδου η Τιτανομαχία στην αρχή*



Στη Βιομηχανική Εποχή



Τότε άλλαξαν όλα μονομιάς στο λεπτό*

ο ράθυμος ρυθμός, το τσάμικο και το ταγκό*

έδωσε τόπο στο σουίγκ του πολέμου τον ξέφρενο ρυθμό*

ο στρατιωτικο-βιομηχανικός μπήκε σε μας τότε ορμητικός*





Ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος άλλαξε τα πάντα στο λεπτό*

“Πατήρ Πάντων Πόλεμος” τόπε ο Ηράκλειτος αυτό*

του Σύμπαντος Καταστροφεύς και Δημιουργός*

είναι επώδυνος του Πολέμου ο τοκετός *





«Πόλεμος, τα κανόνια τώρα κάνουν πολιτική»*

όταν δεν τα βρίσκουν οι πολεμοκάπηλοι αρχηγοί*

είναι τόσο ψηλός ο Γολγοθάς μου και ανηφοριά*

δεν θ’ αντέξει η καρδιά μου να αναμοχλεύσω τα παλιά*







Συγχωρείστε με λοιπόν παιδιά*

που δεν θα διηγηθώ όλη την τραγωδία*

της μάνας με τα 5 ορφανά*

που είναι και η δική μου απόρρητη ιστορία*



Η σφαίρα του Γερμαναρά*

έκοψε το νήμα της ζωής του πατέρα μου! το φουκαρά*

τρύπησε της χήρας και των ορφανών την τρυφερή καρδιά *

μας πήρε ο άνεμος, μακριά, στην προσφυγιά*



Χωρίς λεφτά, με ένα μπογαλάκι ρούχα μοναχά*

συντροφιά την πείνα*

στην κατασκότεινη Αθήνα *

ανοικτίρμονα τα χρόνια εκείνα τα παλιά*



Παρ’ Ολίγον Εκτελεσμένος



Τα πρώτα που αντίκρισα ήταν τα τανκς*

τα Στούκας, τα SS και τα κανόνια*

τις Ιταλικές πανιότες και τα μακαρόνια, απο μακρυά*

φθηνά γλύτωσα την εκτέλεση απο τον SS Γερμαναρά *





Μπροστά στου Άγνωστου Στρατιώτη το Μνημείο*

σκαρφάλωσα σ’ ένα Μιλιτάρυ τραμ *

που να ξέρω εγώ το επαρχιωτόπαιδο της Αθήνας το σφαγείο;*

έγκλημα ήταν φρικτό να κρεμαστώ,

από του προφυλακτήρα το φορείο;*



Τότε έκαναν σαμποτάζ και τα παιδιά *

και παρ’ ολίγο σαν σαλταδόρος να σκοτωθώ

HERUNTER !!! ακούω να κραυγάζει με το μπιστόλι σκοπευμένο

επάνω μου ο Γερμαναράς*

έκανα μπλοζόν στα κακοτράχαλα τσαλιά*

γλύτωσα από του χάρου τα δόντια

με σπασμένα πόδια και πλευρά*



Σύρθηκα σαν το φίδι στο πεζοδρόμιο αιμόφυρτος*

ο Γερμανός επάνω μου με απειλούσε με το περίστροφο *

εγώ ήμουνα από τον πόνο αναίσθητος*

ο θάνατος τότε ήταν καλοδεχούμενος και ανεπαίσθητος*



Έσπαγαν χέρια σε παιδιά, οι Γερμανοί*

γιατί έκλεψαν λίγο ψωμί*.

σκότωσαν στο Βοτανικό, το Μαρίνο τον τολμηρό*

που αψηφούσε τον εχθρό

και έγινε τραγουδάκι στο λαό*





Η Πείνα μας ήτανε Φρικτή



Ηλθε το “Κουρτουλούς”απ’ την Τουρκιά *

έφερε φασόλια με μαμούνια, λούπινα και τα λοιπά*

τα πλήρωσαν οι αδελφοί Σκούρα και οι ομογενείς της Αμερικής*

κι αυτοί μας παραμύθιαζαν ότι τάχα τα χάριζε αφιλοκερδώς,

η Τουρκία κι’ ο Ερυθρός Σταυρός!!!*



Μπομπότα , λαχανίδες και λαδάκι

δεν βρίσκονταν στης γειτονιάς το μαγαζάκι*

ακόμη και με αστρονομικά ποσά

εκτός κι’ αν πήγαινες στη Μαύρη Αγορά*

κι’ είχες Λίρες κίτρινες Χρυσές , *

εμείς είχαμε σε αφθονία ψείρες μαύρες και ξανθές*



Η ημέρα η Κατοχική ήτανε Ενιαυτός σωστός *

τα πέτρινα εκείνα χρόνια ήσαν αιώνες χαλαιποί *

η πείνα μας εθέριζε, δεν είχε τελειωμό κι’ αυτή*

η ελπίδα όμως φεύγει τελευταία

κάποτε ήλθε η Λευτεριά η ποθητή*







Με των Συμμάχων τη Νίκη τη γλυκειά*

νομίσαμε ότι τέλειωσαν τα βάσανα μας τα φρικτά*

όμως γελαστήκαμε οικτρά*

οι Εγγλέζοι μπήκαν στην Ελλάδα κατακτητικά*





Πριν το μάθουμε αυτό, τραγουδήσαμε τον πιό ωραίο σκοπό : *

“Καινούργια τώρα ζωή, ας ξαναρχίσουμε πάλι”*

βάλαμε μπρος τη μηχανή, κι’ ολοταχώς*

να διώξουμε του πολέμου τη μιζέρια και το θανατικό*



Ο Επαρατος Εμφύλιος



Ποιά επίβουλη αλήθεια Μοίρα μας αβάσκανε ; *

κι’ έριξε όλα τα κακά στη δική μας τη μαρτυρική γενιά ;*

συμμοριτοπόλεμος, χαμός,

καταστροφή , μίσος κι’ αλληλοσπαραγμός*

ο αδελφός σκοτώνει αδελφό*



Ξένη ιδεολογία φύτεψαν στον τόπο μας συνωμοτικά*

διχάζει τους Έλληνες αδελφοκτόνα και δογματικά,*

δεξιοί και αριστεροί σε πόλεμο ήρθαν ανοικτό*

οι δογματικοί υπηρετούν σκοπό Σοβιετικό,

οι άλλοι Αγγλο-αμερικανικό και αμφότεροι ανθελληνικό*



Στρέφουν τα όπλα κατά της πατρίδος , προδοτικά*

οι δεξιοί με όπλα Αγγλο-Αμερικανικά*

οι αντάρτες με Ιταλικά και Γερμανικά, όλα αντιστασιακά*

και μόνον λιγοστοί σκέπτονται Ελληνικά*



Όλοι τους μάχονταν για Δικαιοσύνη, Ανθρωπιά και Λευτεριά*

αλλά τότε επικρατούσε παραζάλη και μισαλλοδοξία*

οι Παγκόσμιοι Συνωμότες τρίβουν τα χέρια τους απο χαρά*

τα Αγγλικά σχέδια, τ’ Ανθελληνικά δούλεψαν καλά*



Οι αθώοι Έλληνες στην παγίδα του εχθρού παραδομένοι*

θα αιματοκυλισθούν , θα καταστραφούν*

θα μεταναστέψουν, θα πουληθούν*

θ’ ακρωτηριαστούν , για μισό αιώνα θαναι διχασμένοι *



Η Ελλάς Πάει Χαμένη!



Το Κάστρο της Δημοκρατίας έπεσε κατά γης ! *

λέγανε χαιρέκακα οι άσπονδοι φίλοι, κι’ οι εχθροί *

οι ίδιοι που τώρα την Κύπρο και Μακεδονία επιβουλεύονται*

στους Σκοπιανούς χάρισαν τα’ όνομα «Μακεδονία» για να βολεύονται*



Όμως η Ελλάς εξουθενωμένη, αντέστη ηρωικά*

στάθηκε αιμόφυρτη στα πόδια της ξανά*

ενάντια στην ξένη επιβουλή παρά την δική μας αποκοτιά*

τώρα μεταβλήθηκε σε Σκλάβα του Μπάρμπα Σαμ*





Η Γηραιά Αλβιών έμπλεξε τον Τούρκο στρατοκράτη *

σε Κύπρο σέμπρο και δραγάτη*

η Ελλάς δεν είχε πια φωνή τα δίκαια της να διεκδικήσει *

όπως τις είχαν υποσχεθεί: «θα μοιρασθώμεν την Νίκην»*



Η Μετανάστευση «Εθνική Ευλογία»



Τότε αρχίζει απ’ τα ερείπια η τρελή Ανοικοδόμηση, *

τα τραύματα να επουλώσουμε τα παλιά*

παιδιά πρόσω ολοταχώς, άναρχα χωρίς ειρμό*

όλα στο άρπα κόλλα, κουτσά, στραβά*





Όλα έγιναν δίχως σχέδιο και αλληλουχία *

έλα να δεις καταστροφή και ασχημία *

κλέψε νάχεις τον ιδρώτα του λαού που αγκομαχά με αγωνία*

και τότε ήταν στα ύψη η Ανεργία*





Έτσι κάπως μπήκαμε στο αλαλούμ της Βιομηχανικής Εποχής*

με σχέδια Μάρσαλ και δυσκολία *

στον αφρό οι δοσιλόγοι και μαυραγοριτες, σε πλήρη παντοδυναμία*

τότε βάλαμε θεμέλια σαθρά εις την Οικονομία*





Τώρα τα πληρώνουμε με χρήμα και απώλεια υγείας*

κλουβιά τας πολυκατοικίας*

ο νόμος περί αντιπαροχής μνημείο μέγιστης μωρίας*

η όμορφη Αθήνα γερόντισσα της ασχημίας*





Έφυγε ο αγρότης απ’ τη γη και έγινε στην Αθήνα θυρωρός *

τότε για άλλη μιά φορά άνοιξαν οι φλέβες της Επαρχίας*

μετανάστευση σ’ όλη τη Γη ,ξεπούλημα μωρών,*

εξαγωγή εγκεφάλων και Αστυφιλία*



Συνέχεια του εγκλήματος και της γενοκτονίας*

ατυχήματα και πληθυσμιακή αιμορραγία*

εθνική αλλοίωση λόγω εισβολής ξένων από Αφρική και Ασία*

η Μητέρα των Κρίσεων και Συνωμοσία καλείται Ελληνοκτονία*.



Η Νέα Βαβέλ- Πολυεθνία



Και τώρα Υπογεννητικότητα και Αγαμία*

η Ελλάδα μπάζει ξένο αίμα, αμφιβόλου αξίας*

πολίτες της Ευρώπης και του κόσμου; *

τι λέτε ρε μπουζούκια;

φτιάχνουμε Νέα Βαβέλ , Έγκλημα και Πολυεθνία!*



Πολύ σύντομα στον τόπο μας θα είμαστε μειοψηφία*

και τότε κάποιος «Εθνάρχης» δήλωνε :

«η μετανάστευση είναι ευλογία» *

μα ο λαός λέει «είν’ Ευλογιά και αιμορραγία !!» *

είναι αλλοίωση του Γένους, χαριστική Βολή

μας έριξε στην Παρακμή και στη Χρεοκοπία*



Η Παρακμή



Οι εργολάβοι έγιναν εθνικοί προμηθευτές, *

οι νέοι ξενολάγνοι και μηδενιστές *

οι αριστεροί αναρχικοί και νεοφιλελεύθεροι αρνητές, *

και οι δεξιοί ξέμειναν κάπου στον εμφύλιο και στο χθες*



Αδελφοποίηση δεν έγινε σε μας*

ούτε συνένωση των Ελλήνων, έξω από τον κομματικό τορβά*

οι Πολίτες ατομιστές, Ωχ! αδερφέ *

το βόλεμα υπεράνω όλων , σπόρ λίαν προσφιλές,

θρούμπι να γίνει η μαμά-Ελλάς , λέει ο κάθε μασκαράς*



Οι πολιτικοί, το παίζουν πελατειακά*

τουτέστιν μικροπολιτικά και ληστρικά *

μια συμμορία συντεχνιακή *

στο έγκλημα , στην αρπαγή και στο ψέμα αποσκοπεί*



Τον ξένο παράγοντα γλύφουν δουλικά*

το λαό και την πατρίδα εχθρεύονται φοβερά,

είναι όντα ιδιοτελή , αναποτελεσματικά*

χρεοκοπημένη και εξευτελισμένη διαπομπέφθη η Ελλάς *

πονάει αφόρητα, αηδιάζει αλλά σιωπά !!*



Τώρα είναι ξένοι τα μεγάλα αφεντικά*

την ακρωτηριάζουν εδαφικά , ηθικά και οικονομικά*

ποιός θα σώσει τη δόλια πατρίδα ρε παιδιά;*

«εθνάρχες» κι’ «σωτήρες», ξεφυτρώνουν από το πουθενά

και μας βυθίζουν πιο βαθιά*



Χαίρε ! Βιομηχανική Εποχή, που έγινε παρελθόν και σύ*

πάνω που μας χάρισες την υλική αφθονία,*

πέσαμε πάλι σε κατοχική πενία*

σε λίγο θα στερούμεθα τα χρειώδη προς το ζην*





Πρόδωσες τις θυσίες και τα όνειρα μας*

σώριασες χίμαιρες, άμμο, τσιμέντο και ασχήμια στα γεράματα μας *

ξένοι και ντόπιοι Μίδες , βρικόλακες , αρπακτικά και βδέλλες*

τρώνε τις σάρκες του λαού σαν αιμοχαρείς λυκο-αγέλες* .





Η Πληροφορική Εποχή



Και τώρα λάχα-λάχα μπήκαμε στην μαγική αυλή*

κάποιας θολής, ακατανόητης , κι’ άυλης Εποχής *

την είπανε Πληροφορική ! *

λένε ότι ο κόσμος θα σωθεί με αυτή*





Αν χρησιμοποιηθεί σωστά*,

στον κόσμο θα χαρίσει το πάν *

θα τον ενώσει , θα τον λυτρώσει από τα δεινά,*

και θα τον ελευθερώσει απ’ την Ψευτιά*



Στα χέρια δόλιων, κακούργων και συνωμοτών*

στη Γη θα φέρει καταστροφή και πανωλεθρία,*

Πυρηνικό Ολοκαύτωμα και Παγκόσμια Τυραννία*

Καταστροφή του Περιβάλλοντος και εφιαλτική κοινωνία*



Παραμονεύει ο Μολώχ και Μαμμωνάς,*

ο «Μεγάλος Αδελφός», “ός τα πάνθ’ ορά”*

εποχή της εικονικής πραγματικότητας*

της πραγματικής εικονικότητας

και της ακατανόητης πολυπλοκότητας *





Χάνεις τον Άνθρωπο από μπροστά σου*

τα ψηφιακά σε φέρνουν σε χρόνο μηδέν σε άλλη εποχή

στο «μεγάλο χωριό», στη μικρή Γη *

βλέπεις στο άψυχο γυαλί το ψευτοείδωλο σου

χάθηκε η Ανθρωπιά, οι Αξίες κι’ έγινε πέτρα το σύνολο σου*

κάνε άμοιρε εικόνα την ψευτιά δικιά σου!!*



Αδειασε η Ουσία της Ζωής



Άδειασε το κέλυφος της ζωής από Ουσία*

έμεινε όμως απ’ έξω μοχθηρή η Εξ-Ουσία*

όργανο χρηστικό το έκανε η Παρα-Εξουσία και Τοκογλυφία*

κυβερνούν και λυμαίνονται τώρα τον κόσμο με ευκολία *



Στον πόλεμο αυτή με την τεχνολογία νικά και τα λεφτά *

δεν χύνει αίμα των παιδιών του Αβραάμ *

ούτε την πιάνει ο Δικαστής*

το θύμα πάντα πάει στη φυλακή*



Σύμμαχος του η Πληροφορική*

την χρησιμοποιεί σε βάρος των λαών

για να τους εκμεταλλευθεί*

χειραγωγεί την σκέψη, το νου και την ψυχή*

κακούργα Πληροφορική!!!*



Η παγκόσμια πλουτοκρατία είναι αντιζωική *

εκμεταλλεύεται το μόχθο το δικό σου*

και τώρα στα γεράματα σου λένε γέρο στρώσου

για το καλό σου*

“μάθε Ψηφιακά Γράμματα”, αλλιώς θα περιθωριοποιηθείς *





Χωρίς υπολογιστή θα πεθάνεις από ανία*

από φτώχεια, περιφρόνηση κι’ ανεργία*

σαν άχρηστο υποπροϊόν της βιομηχανικής κοινωνίας*

πολίτης Δεύτερης Κατηγορίας *



Αν τελικά γλυτώσεις από τον Υπερπληθυσμό που σε απειλεί*

αν ξεφύγεις την Οικολογική Καταστροφή *

τα παιδιά σου με μολυσμένα Τρόφιμα , Νερά,

με Κρίσεις και Πυρηνικά αδυνατείς να θρέψεις*

και τ’ άλλα άγνωστα δεινά που ακόμη δεν έχουν έλθει*



Αν ΕΣΥ έγκαιρα δεν κινητοποιηθείς*

σε παγκόσμιο κίνημα εντατικά*

το Κακό που καλπάζει κατεπάνω σου ν’ ανατρέψεις*

μην περιμένεις από τον τοκογλύφο της αγοράς να σε γιατρέψει*



Με αυτές τις πικρές εμπειρίες αποχωρεί η δική μου γενιά

τόπο να αφήσουμε στα νιάτα*

τα ίδια λάθη να μην επαναλάβετε ξανά*

αντισταθείτε στης εξουσίας και παραεξουσίας τα τσιτάτα*

προχωρήστε εμπρός ειρηνικά σε νέα στράτα *





Δεν περιμένω τώρα λόγο καλό για τη δρακογενιά

των Παιδιών του 40*

αργότερα οι επιγενόμενοι θα μας διαβάσουν κατανυκτικά*

για να ανακαλύψουν τα κρυμμένα μυστικά*

πως πολεμήσαμε τραγουδώντας της νίκης τη μπαλάντα*



Η Γενιά μου έζησε σε τρεις Μεγάλες Εποχές*

(Γεωργική, Βιομηχανική και Πληροφορική)

βίωσε τόσα πολλά στους δύο πολυτάραχους Αιώνες*

έχτισε-έστω και σαθρά με σφάλματα

που πληρώσαμε ακριβά, τους δικούς …της . Παρθενώνες *

τεράστιο προνόμιο και τραγωδία φοβερή,

σημάδεψε τους δικούς μας τους Αγώνες*



ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ



Σε Σας συναγωνιστές, όσοι είσαστε εν ζωή*

ηλικιωμένα , νεανικά του 40 παλληκάρια*

μεταδώσαμε τα αντισώματα στην παρούσα γενιά*

στο Διαδίκτυο θα συνεχίσουμε τους Αγώνες μας , ως την τελευτθαία μας πνοή,

σαν λιοντάρια*



Σε ΣΑΣ ηρωικά αδέλφια, που πέσατε στα πεδία των μαχών

όλων των εποχών*

και σεις πνιγμένοι ναυτικοί που είσαστε μια πλειάδα*

δώσατε το αίμα σας για Λευτεριά, Δημοκρατία και το Δίκιο των Λαών

κλείνω το γόνυ ευλαβικώς *

Σε ΣΑΣ Ήρωες του 40’ αφιερώνω το ποίημα αυτό

που χύσατε το αίμα σας για την Ελλάδα*



*Αμφικτύων

25/3/2002



*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χ. Κωνσταντινίδης





[ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΓΡΑΠΤΟ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΤΥΠΟ - ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΟΜΩΣ ΘΕΡΜΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΑΛΛΟΙΩΘΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ]