ΕΝ ΟΙΔΑ ΟΤΙ ΟΥΔΕΝ ΟΙΔΑ

ΕΝ ΟΙΔΑ ΟΤΙ ΟΥΔΕΝ ΟΙΔΑ

Του *Αμφικτύωνος

Μήπως στον εγκέφαλο έχει στρίψει κάποια βίδα

και μας κάνει ατελείς οργανισμούς ;

μήπως του χρόνου η κλεψύδρα

έκλεψε την πέμπτη αίσθηση του Νου;

Μας έδωσε μικρού παιδιού μυαλό

ώστε να μην φοβόμαστε το μέλλον

να μην επαναστατούμε στο παρόν το ζοφερό;

με πολέμους, με θυσίες, με θάνατο και κοσμοχαλασμό;

Κοινή γαρ η μοίρα , να ξεφύγει ουδείς μπορεί

, μην φοβηθείς , μην παραδοθείς μην αγωνιάς

αγωνίσου, στους αιώνες των αιώνων , νυν και αεί

στο χρόνο-χώρο η υλο-ενέργεια σου θα τριγυρνά

έστω κι’ αν η αφεντιά σου δεν θα αναστηθεί ξανά

Μήπως μοιάζουμε σαν τη μαρίδα

που πλέει σε θάλασσα θολή

και βλέποντας στο βυθό την παλαμίδα

την θεωρεί ότι είναι γίγαντας,

και πανίσχυρος Ηρακλής;

Μήπως πέσαμε σε κάποια συμπαντική καταιγίδα;

στην μελανή του Γαλαξία μας οπή;

και ρουφάει -σαν τη μύγα στην παγίδα-

το Ηλιακό μας σύστημα και τη Γη;

Μήπως εμείς κοιτάζουμε το Σύμπαν

με φακούς παραλλαγής;

αφού δεν βλέπουμε παρά μόνο τρεις διαστάσεις

πως ζητάς φίλε, τέσσερες και πιο πολλές ν’ αντιληφτείς;

Ανθρωπάκο! Είσαι πολύ εγωιστής

αν θες τόσο μακριά και τόσο κοντά να δεις;

τα μυστικά του Σύμπαντος να ανιχνεύσεις

και του μικροσκοπικού ατόμου την υφή;

Πως τα μακρινά σύνορα των συμπάντων

θέλεις να βρεις

χωρίς καλά- καλά να ξέρεις

αν κάποιος θαυμαστός κόσμος της αντιύλης

εχθρικά καιροφυλακτεί;

κι’ αν γίνονται μάχες στις παρυφές μεταξύ Γιγάντων;

τι είναι οι παράξενες αστραπές στις παρυφές εκεί;

Η ψυχή είν’ απροσπέλαστη , θολή πρέπει να δεχθείς

ένα εν μικρογραφία ολόγραμμα συμπαντικό

όμως εσύ είσαι ανίκανος να την ερευνήσεις,

αφού ακόμη και της επόμενης το γεύμα σου

να ορίσεις αδυνατείς

Ήρθες στη ζωή ατελής

η λογική σου είναι το μόνο που αξίζει

το σκοπό σου στη Γη ν’ αγνοείς;

πάντα αισιόδοξος, με χίμαιρες χορτάτος

μέχρι να κλείσεις τα μάτια σου ονειροπολείς,

Όλα τα πράγματα στο Σύμπαν έχουν κάποια ηλικία

όλα αλλάζουν διαρκώς να το θυμάσαι

αντιμετώπισε την αλλαγή χωρίς φοβία

την μετεξέλιξη σου σε ανώτερο Ον να συλλογάσαι

Να προσπαθήσεις να βελτιωθείς

να ζήσεις τη ζωή σου με ευδαιμονία

αγυρτεία ασκούν τα ιερατεία στους πιστούς

μην πιστέψεις σε παραδείσους που υπόσχεται η θρησκεία

Δυστυχώς η φύση σε έκανε ατελή

μην απαιτείς να γίνεις αθάνατος σαν το θεό

ελπίδα δεν έχεις αν μείνεις αμαθής

ποίμνιο στη στάνη σε κάποιον ισχυρό

Ζήσε ανθρώπινα χαρούμενη ζωή

δώσε της περιεχόμενο και αξία

όχι στην υπερκατανάλωση και στον ευδαιμονισμό ,

ναι στην αυτάρκεια και στην ευδαιμονία

Η Αλήθεια είναι βαθιά κρυμμένη

σκάψε βαθιά αν θέλεις να την βρεις,

θέλει αγώνα για να την ξεσκεπάσεις

το «εν οίδα ότι ουδέν οίδα», αν σεβασθείς

Τους ανθρώπους πρέπει να γνωρίζεις

κακό δικό σου τον άνθρωπο ν’ αγνοείς

κάνε κριτική στον εαυτόν σου

χωρίς να αυτομαστιγωθείς

Το «γνώθι σ’ αυτόν»

είναι εργαλείο διαλογισμού για να βελτιωθείς

εσύ Ημίθεός και Αλήθεια ο Θεός σου

κοίτα τον κατάματα και μη τον φοβηθείς

Ενώ ακόμη αγνοείς

του μικροσκοπικού κυττάρου τη δομή

πως απαιτείς να μπεις στον ωκεανό του Σύμπαντος

στο χάος της ανθρώπινης ψυχής;

Σκότωσε πριν τις δικές σου Ερινύες

τις προκαταλήψεις σου και τα ταμπού

πριν το άπειρο Σύμπαν εξερευνήσεις,

πέρα και από τους Γαλαξίες νέους κόσμους να βρουν;

Πως να νικήσεις την καρδιά σου;

αφού αυτή σου δίνει τη ζωή;

πως να κατανοήσεις τα συμβαίνοντα σιμά σου

τα όσα θα συμβούν στην αιώνια και ατελεύτητη

υλο-ενεργειακή αλλαγή;

Η Φύση είναι στοργική μητέρα

ενεργεί δίχως κομπορρημοσύνη

μας δώρισε τη Λογική, του Σωκράτη θυγατέρα,

Φρόνηση και Μνημοσύνη!

Αν στερηθείς τη λογική και τις αισθήσεις

τι να την κάνεις τη ζωή ,

αφού θάχεις κυριολεκτικά ξοφλήσει;

άχθος αρούρης θα γίνεις ένας κοπρίτης

και ενοχλητικά θα σέρνεσαι στη Γη σαν το σκουλήκι

Βαθιά στο Χάος είναι κρυμμένο το συμπαντικό μυστικό.

εκεί γεννήθηκε το κοσμικό μωρό της Ειλείθυείας ;

εμείς ερευνούμε το πολύ μακρό και πολύ μικρό

αγνοούμε όμως το Ορφικό «αυγό» της αληθείας

Η μήπως πρόκειται για κάτι πολύ απλό

και ξεφεύγει από τον ατελή εγκέφαλο μας;

που το κάνει το κάθε τι πολύπλοκο και φοβερό;

‘ώστε να είναι δυσνόητο στο μικρό μυαλό μας ;

Αδυνατεί ο απλός άνθρωπος ν’ αντιληφθεί

θεωρίες δυσνόητες να εξηγήσει

όταν προσπαθούν κάθε φορά οι ειδικοί

με κάποια καινούργια θεωρία τη συμπαντική αρχή να αποκαλύψει

Η Φύση ενεργεί απλά, με θαυμαστή λειτουργικότητα

ο Ηράκλειτος είπε «Φύσις κρύπτεσθαι φιλεί»

η μεγάλη Αλήθεια κρύβεται πάντα στην απλότητα

και την αποκαλύπτουν όχι τόσο με όργανα,

όσο ο Νους και η Λογική

Σωμάτια και σωματίδια αόρατα και μικροσκοπικά,

δομικά της ύλης και ενέργειας είναι συστατικά

άλλα είναι στιγμιαία και άλλα φανταστικά

εμφανίζονται και εξαφανίζονται φευγαλέα

σαν το φαντομά;

Μήπως είναι μια ουτοπία των επιστημόνων;

μια ματαιοδοξία χωρίς σύνορα των ειδημόνων;

μήπως απώλεια πόρων και άσκοπων αγώνων;

Όχι, έτσι πρέπει να γίνεται στους αιώνας των αιώνων

όρεξη για Γνώση, Έρευνα της Φύσης

για το «ειδέναι» των κλασικών χρόνων

"Πάντων χρημάτων μέτρον έστιν άνθρωπος,

των μεν όντων ως έστιν,

των δε ουκ όντων

ως ουκ εστίν"

Όπερ ερμηνευόμενο:

Όλα καθορίζονται από τον άνθρωπο,

πραγματική υπόσταση έχουν όσα βλέπει

και όσα πιάνει(Πρωταγόρας)

Αμφικτύων

14/2/2010,

*Αμφικτύων είναι ο Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com/