Ο ΑΥΛΟΣ ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ

Ο ΑΥΛΟΣ ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ

του *Αμφικτύωνος

Αν δεχθούμε αυτά που λένε οι φυσικοί,

ηλεκτρόνια και σωματίδια κάπου στο αντι-σύμπαν

έχουν τα «αντί»

τότε γιατί να μην δεχθούμε και αυτό

ότι αυτό ισχύει και για το δικό μας εαυτό;

Να έχουμε δηλαδή το άλλο μας ΕΓΩ

στο αντι-σύμπαν το μακρινό

με μία μόνον διαφορά,

αυτό να είναι άυλο και πνευματικό ,

αντίθετο με το δικό μας το υλικό

Ο άλλος κόσμος ανόμοιος με το δικό μας

είν’ άυλος και φανταστικός

τα ίδια έχει χαρακτηριστικά με εμάς

αντίγραφο είναι πιστό δικό μας

χωρίς το υλικό μας σώμα και τα οστά

Είναι ο καθρέφτης ο δικός μας

ο άλλος εαυτός μας,

καμωμένος με πνευματικά υλικά

πέραση εκεί δεν έχουν τα λεφτά

ούτε από πλούσια γεύματα και φαγητά

Αυτοί ίσως να ζουν με μέτρο και λιτότητα

ανάγκη να μην έχουν από υλικά αγαθά

να καταναλώνουν όμως ποσότητα

από πνευματικά και πολιτιστικά αγαθά

Κανείς σίγουρα δεν γνωρίζει

αν είναι από ύλη ή αντιύλη

αν καλύτερος είναι από το δικό μας

υποθέσεις γίνονται προς το παρόν

όταν θα πάω θα σας το πω!

Δεν τον επισκέφθηκαν κανείς , ποτέ

στις εσχατιές του σύμπαντος βλέπουν μόνον παράξενες αναλαμπές

οι Έλληνες σοφοί ήξεραν περισσότερα γι’ αυτόν

με τις περιηγήσεις τις πνευματικές

και με το λογικόν

Ούτως εχόντων των πραγμάτων αυτή τη στιγμή που μπαίνω στο χειρουργείο

ο άλλος μου άυλος εαυτός

είναι κι’ αυτός ξαπλωμένος σε άυλο φορείο

πάσχει όπως κι’ εγώ από καρκίνο

και τον περιποιείται ο ίδιος νοσοκόμος και γιατρός;

Δεν ξέρω αν φταίω εγώ , αν είμαι εγώ η αιτία

αν εγώ τον πήρα στο λαιμός μου

με την υλιστική μου ασωτία;

αν φταίω εγώ για τα παθήματα του

ταπεινά συγνώμη του ζητώ

για την αποκοτιά του.

Τακτικά τον βλέπω στα όνειρα μου

ανεξήγητα φαινόμενα συναντώ

σαν να υπάρχει πλάι μου κάποιος σύντροφος μου

λέτε να είναι πιο προηγμένος πιο πνευματικός ;

κάποιος αρχαίος πρόγονος μου;

Όταν η άυλη ψυχή

από το σώμα χωρισθεί

μπορεί μ’ αυτόν να ενωθεί

στον κόσμο τον ιδανικό μας

που έχω συχνά ονειρευθεί;

υπόθεση κάνω ταπεινή!

Αγέραστη με τα χρόνια μένει η ψυχή

ακόμη και όταν το σώμα από αρρώστιες φθαρεί

αυτή μυρίζεται τη φθορά

να δραπετεύσει θέλει στα στερνά

που όμως θα πάει να χωθεί;

στον κόσμο της αντιύλης ή στο πουθενά;

Οι άυλοι μας εαυτοί

τρέφονται με πνεύμα και αμβροσία

ουδόλως τους ενοχλεί η οικονομία

ούτε τα υλικά αγαθά και η ανθρώπινη απληστία

αυτοί πρέπει να είναι «καλοί κ’ αγαθοί»

Μήπως αυτοί μας ενέβαλαν την ιδέα

να δώσουμε λιγότερη σημασία στα υλικά αγαθά;

να σταματήσουμε την τοκογλυφία τη χυδαία

και να ζήσουμε με μέτρο, δικαιοσύνη , όλοι μαζί αρμονικά;

Αν είναι έτσι τα πράγματα απλά

να αποδημήσουμε στο υπερπέραν

εκεί που δεν χρειαζόμαστε λεφτά

που δεν υπάρχει πραγματική οικονομία,

τοκογλύφοι , κλέφτες , ψεύτες και τρωκτικά!!!

Μήπως εμείς με τους πολέμους φέρνουμε στο σύμπαν

χάος και αταξία;

μήπως με την ύλη μας μολύνουμε

την πνευματική τούτων αταραξία;

μήπως διαταράσσουμε την ατελεύτητη συμπαντική Αρμονία;

μήπως με τον ευδαιμονισμό μας τους αποσυντονίζουμε την αιώνια Ευδαιμονία;

Μήπως αυτοί μας στέλνουν μηνύματα να σταματήσουμε πολέμους , κρίσεις και την αιματοχυσία ;

για να επανέλθουμε στην ψυχοπνευματική ανέλιξη

με Αυτάρκεια, Λιτότητα και Οικολογία;

στον «καλόν κ’αγαθό» πολίτη της Αρχαιοελληνικής Παιδείας;

Το κακό σήμερα οφείλεται στην έλλειψη ΄παιδείας

η ηγετική μαφία αναπαράγει τη σάπια εξουσία

περιφρονεί το λαό και τον έχει αλυσοδεμένο στη γωνία

φταίει βέβαια και ο λαός που δεν συμμετέχει στα κοινά για τη δική του ευτυχία

Υπάρχει όμως και μια άλλη λύση

βολική

να βάλουμε τους εκμεταλλευτές κοπρίτες

στην αγχόνη ή στη φυλακή

να κρατήσουμε την πραγματική οικονομία ζωτική

να ζήσουν τελικά τα υλικά σώματα μας

σε μια Ελλάδα ζωντανή

και άσε τους τροικανούς να παίζουν το ίδιο βιολί

*Αμφικτύων

13/5/2012,

*Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, Συγγραφεύς,

μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com/