Ο ΟΠΑΔΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΙΣΤΟΣ

Ο ΟΠΑΔΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΙΣΤΟΣ

Ο οπαδός και ο πιστός,

δύο πρόσωπα μια φυσιογνωμία,

και οι δυό φανατισμένοι και ρηχοί ,

την Ομάδα και το Θεό κάνουν θρησκεία,

εύπιστοι στο ιερατείο, στην ομάδα

και στην μπάλα τη στρογγυλή.

Τρεις θρησκείες εν ταυτώ,

«Ιουδαϊσμός, Χριστιανισμός, Ισλαμισμός», του Αβραάμ παιδία,

όλες χαρακτηρίζονται από άκρατο μισογυνισμό,

και οι τρεις κεφαλή τους έχουν τους «προπάτορες ημών»

Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ και την πολιτική τους ιστορία.

Σταυροκοπιέται φοβισμένος ο πιστός,

σε κάθε προσκυνητάρι , σε κάθε εκκλησία ,

κάνει το γήπεδο φύλλο φτερό ο οπαδός,

υπέρ της ομάδας του ο κάθε ‘μπαχαλάκης΄’

καίει , σπάει, τον αντίπαλο χτυπάει και ξεσπάει ,

συνήθως όμως την νύφη πληρώνει ο λαός και ο αστυνομικός που τον φυλάει.

Εχθρός του οπαδού η αντίπαλη ομάδα,

ο Σατανάς σκανδαλίζει τον πιστό και σταυροκοπιέται αράδα,

η μισαλλοδοξία τρέφει και τους δυό,

τον αντίπαλο να στείλουν στον Καιάδα,

να κάψουν τους άπιστους και τους διαφορετικούς με το βαρελότο και την αναμμένη δάδα.

Οπαδός δεν είναι μόνον ο ποδοσφαιρόφιλος,

είναι και ο βουλευτής- αφισσοκολλητής και το κομματόσκυλο,

αυτός που ενδιαιτάται στου κόμματος τη στάνη,

υπακούει δουλικά όπως το πρόβατο στη γκλίτσα του τσοπάνη,

και δεν ομιλεί όταν τρώει ο αρχηγός.

Κι’ αν η πιστή ανήκει στο Ισλάμ,

αυτό είναι τρις χειρότερο μαντάμ,

γιατί σε περιμένει δια βίου το τσαντόρ, αντί για το φουστάνι,

αυτό δεν λέγεται θρησκεία, αλλά φρικτή σκλαβιά,

αντιανθρώπινος τρόπος ζωής , το πιο οπισθοδρομικό στην ανθρώπινη ιστορία τσουνάμι.

Τέσσερες γυναίκες ο αφέντης νάχει ,

εσύ μια ζωή και κείνη παναθλία ανάθεμά την ,

αποχαιρέτα την ελευθερία , τον έρωτα και τα γυναικεία

κάλη,

σαν τους επαίτες λίγη ελευθερία τους ζητάς,

και αυτοί σου φέρονται σαν νάσαι πόρνη ή τσουβάλι.

Οι ανεγκέφαλοι δεν έχουν ακόμη αντιληφθεί ,

ότι αν ο αντίπαλος χαθεί ,

δεν έχουν λόγο υπάρξεως στην πλάση,

γιατί αμφότεροι κινούνται σαν αστέρες συζυγείς,

αγώνας δεν γίνεται με έναν μόνον παίχτη και πρωταγωνιστή,

ούτε δόγμα χωρίς όλος ο λαός να το αμφισβητεί,

ή να το αγκαλιάσει.

«Ο πόλεμος των αντιθέτων αιτία αρμονίας»

τάδε Ηράκλειτος έφα των φιλοσόφων η αυθεντία ,

να επιβραβεύεις την αντίπαλη ομάδα,

όσο και την φιλία.

κι’ εσύ χριστιανέ κάνε διάλογο με την Πατρώα Θρησκεία,

γιατί αυτή είναι το Φως και η μήτρα της παγκόσμιας πολιτιστικής δημιουργίας.

Δεν λέμε να προσεύχεσαι νυχθημερόν στο Δία,

στην Άρτεμη και στον Ερμή,

αρκεί να μελετήσεις την Ελληνική Γραμματεία,

πνευματικό πλούτο θα αποκτήσεις πολύ

και θα πετάξεις από τα μάτια σου τις τσίμπλες

και θα δεις τη Σοφία.

Να μπεις βαθιά στην Ελληνική Αρχαιολογία-τώρα τη λένε Μυθολογία- αλλά μην πιστεύεις αυτά τα ψέματα εσύ,

αυτή είναι πανάρχαια βιωμένη προϊστορία ,

δεκάδες χιλιετίες πριν έρθει ο Μωυσής.

Εκεί θα γνωρίσεις τα μυστήρια της δημιουργίας ,

με μύθους υπό αλληγορική μορφή,

θα βρεις γνώσεις ληθαργημένες ,

στων χιλιετιών την διαδοχή και την αλληλουχία.

Τότε θα γίνεις πραγματικός διανοούμενος,

και από τον Ιουδαιοχριστιανισμό και μισαλλοδοξία θ’ αποκολληθείς,

όσο για σένα οπαδέ το «εύ αγωνίζεσθαι» είναι που έχει αξία,

άπτερη ερωμένη είναι η Νίκη και τρέχει από νικητή σε νικητή.

Αμφικτύων

4/2/201

*Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης , Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com/