ΦΤΕΡΝΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΨΥΧΗ

ΦΤΕΡΝΑ  ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ   Η   ΨΥΧΗ

 

Ένδοξε Αχιλλέα, η  Θέτις σε έκανε αθάνατο,

σε έκαψε στο πυρ, σε έκανε σκληρότατο  σαν αδάμαντα,

σε πότισε   Ύδωρ της Στυγός , το φοβερό,

εκτός από την φτέρνα σου που έμεινε εκτός,

από της Βρισηίδας το  βέλος  πέφτεις κάθε φορά ,

γιατί είσαι στην ψυχή τρωτός , αλλά αδάμαστος.

 

Ο Ήφαιστος σου έφτιαξε ισχυρή πανοπλία,

έχει όμως κάποια οπή μικρή και πέρασε το βέλος  της  κακίας ,

σε αποκοίμισε η δόξα και τα πλούτη, η  ακτινοβολία της  εξουσίας  ,

παρότι ήσουν ο υπέρτατος μαχητής, ο πρώτος στην   ιστορία,

έπεσες  σε  λήθαργο βαθύ , αγκαλιά με την γυνή ,

την ψυχή σου άφησες αφύλακτη τρωτή ,

όταν σου πήραν τη   Βρισηίδα  είχες κιόλας

ηττηθεί,

πριν πας στη μάχη   με τον Έκτορα να συγκρουστείς.

 

Εσύ ο   αρχηγός  το «άρχειν επιστήσει»

δεν έμαθες «το άρχεσθαι μαθών»

γιατί ήσουν από γενιά εκλεκτή, από  ενδοξότατο σπίτι,

στο στρατοκράτη Αγαμέμνονα αρνήθηκες να γίνεις υποτακτικός ,

να γονατίσεις,

την ιδιαιτερότητα  μην χάσεις προ παντός

πούνε η δευτέρα σου φύση,

δεν  δήχθηκες  τις εντολές  του  βασιλιά των Μυκηνών

και πλούσιος να γυρίσεις,

των Μυρμιδόνων   αρχηγός   προτίμησες  στη μάχη να  νικήσεις .

 

 

Η ψυχή σου είναι σαν αδάμαντας σκληρή,

σαν   ατσάλι,

εύθραυστη ταυτόχρονα σαν το γυαλί,

μαλακή σαν το ζυμάρι,

νικάς  τον εχθρό στη μάχη σαν προβάλλεις,

σε πληγώνει όμως  του Αγαμέμνονα  η  αδικία  ,

και  της  διχόνοιας η προδοσία και  η παραζάλη.

 

Την  νίκη  με την ανδρεία σου πήγες να  κατακτήσεις,

τον Έκτορα στο άρμα σου να σύρεις  ,  σαν θήραμα  να τον  εξευτελίσεις,

καλά όλα αυτά , αλλά χρειάζεται και του Οδυσσέα η πονηριά,

την Τροία για να εκπορθήσεις .

 

Όταν σου πήραν την Βρισηίδα ,

έσπασε μέσα σου το κάτι τι,

 Φτέρνα σου   είναι    η   Ψυχή ,

εκεί σε   λαβώνει   η κάθε επιβουλή , η κάθε  καταιγίδα,

στον τράχηλο  σου δεν  δέχεσαι  σκλαβιά , ούτε  ξένη  αιγίδα.

 

 

Αν   ήσουν   όμως βολικός, αν ήσουνα «ατσίδας» ,

θα έπαιρνες τα λάφυρα αντί της Βρισηίδας,

πάμπολλες  νιές  θα  σου  έκαναν  ερωτικά παιχνίδια,

  βασιλιάς θα  γύριζες  στην  Ιωλκό  ,

 και ας καεί η  πατρίδα,

αλλά όχι , εσύ   Έλληνας γεννήθηκες  ,

τα αρνιά δεν   είναι ίδια με τα  γίδια.

 

 

Έπαθλο της νίκης για σένα η   Ελένη,

οι Έλληνες   αήττητοι όταν  ενεργούν  ενωμένοι ,

μόνον η ψυχή τους από  πάθη  διχόνοιας  αρρωσταίνει ,

Έλληνα,  Αχιλλέα , ήρωα , πολυμήχανε , ευκολόπιστε,

στη φτέρνα  σε χτυπούν   κάθε φορά  όταν εσύ  πεθαίνεις,

σαν φοίνικας όμως ανασταίνεσαι .

Αιώνιος  παραμένεις.

 

*Αμφικτύων

11/12/ 2013

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com