ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΓΑΠΗ

 ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΓΑΠΗ

Του *Αμφικτύωνος

Ένα μελωδικό τραγουδάκι του Αττίκ

με έφερε πίσω στα παλιά λημέρια ,

στον καλό εκείνο τον καιρό

που έλαμπες στο δικό μου ουρανό

σαν τον ήλιο και τα αστέρια

Τότε που η αγάπη μας έστω και κρυφά

με το γλυκό κρασί του μας μεθούσε

ο γλυκός Έρωτας μας κεραυνοβολούσε με μια ματιά,

αλλά ας όψεται ο καταραμένος Αντέρωτας που μας απωθούσε

Πάντα είσαι στη σκέψη μου ως τα στερνά

νοερή συντροφιά άρρητη πολυαγαπημένη

για μια εξομολόγηση που δεν σου έκανα παλιά,

γιατί δίσταζα αν θες

έναν έρωτα που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ

αλλά και ποτέ του δεν πεθαίνει

Να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο στα παλιά,

στην εποχή εκείνη την ευλογημένη

να σε συναντούσα έστω και μία φορά

και ας είσαι τώρα και συ ηλικιωμένη

να σου ρίξω ένα βλέμμα, δυο λέξεις να σου πω,

όπου κι’ αν είσαι ζωντανή ή πεθαμένη

για μένα είσαι η πρώτη μου αγάπη ,

η πολυαγαπημένη

Έκτοτε γνώρισα αγάπες πολλές

στιγμιαίες, μόνιμες , εντυπωσιακές

όμορφες , άσχημες , ψηλές , λιγνές

ξένες , ντόπιες και κοσμικές

όμως σαν εσένα καμιά

να μου έχει πληγώσει την καρδιά

Εσύ θα μείνεις η πρώτη μου αγάπη,

η παντοτινή

η ανεπανάληπτη, ανεκπλήρωτη και διαχρονική

που ποτέ της δεν πεθαίνει

πάντα με συντροφεύεις σαν σκιά,

νεράιδα στοιχειωμένη

δεν σε σβήνει ο χρόνος μόνιμη πολυαγαπημένη ,

Έκανα για σένα τότε όνειρα πολλά

να γίνεις δική μου για παντοτινά

ως τα βαθιά γηρατειά να ζήσουμε ενωμένοι

να κάνουμε σπίτι να φτιάξουμε παιδιά

όμως κάποιο βαρίδι με κρατούσε μακριά

πολυαγαπημένη

Ο έρωτας δούλεψε για μας αλλιώς

όπως έμαθα μετά και συ ήθελες και εγώ

ποτέ δεν μπόρεσα σαν τον Σίσυφο να ξεδιψάσω

της πηγής σου το γλυκό νερό να απολαύσω

Τα ματάκια σου ακόμη τα βλέπω και με φλογίζουν

το φοβισμένο σου χαμόγελο την καρδιά μου λογχίζουν

δεν ήσουν η ομορφότερη μα είχες κάτι το θεϊκό

αιθέριο , φευγαλέο και ονειρικό

Έστω και τώρα στα στερνά είναι καιρός

μια εξομολόγηση ρομαντική να σου κάνω

κάθε φορά που ακούω του Αττίκ το τραγουδάκι,

θυμάμαι όταν περνούσα από το δικό σου το σπιτάκι

ένα ψίθυρο ακόμα σου σιγοψιθυρίζει: «Σ’ Αγαπώ»

της καρδιάς μου το οργανάκι

*Αμφικτύων

8/4/2012,

*Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, Συγγραφεύς,

μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

http://amphiktyon.org/

http://amphiktyon.blogspot.com/