ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΑΣ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ

ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΑΣ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ

του *Αμφικτύωνος

 

Δώσε στα πράγματα την αξία γι’ αυτό που σημαίνουν

και όχι υπεραξία γι’ αυτά που τη ζωή ασχημαίνουν

μην παρασυρθείς από την υλιστική κοσμοθεωρία

και περιφρονήσεις την πραγματική ουσία

γιατί τότε χάνεις της ζωής την πεμπτουσία

Αν ζούσα μια δεύτερη ζωή

θα την ζούσα καλύτερα και αποδοτικά

δεν θα στενοχωριόμουν για πράγματα επουσιώδη και περιττά

θα λουζόμουν περισσότερο στου Ήλιου τη λιακάδα

τη σοφία θα ρούφαγα σαν νέκταρ και σαν πορτοκαλάδα

αυτά.. αν ξαναγεννιόμουνα στην Αρχαία Ελλάδα

Θα μιλούσα όταν οι άλλοι σιωπούν

θα σιγούσα όταν οι άλλοι ομιλούν

«κρείτων εστί το λαλείν το σιγάν»

χωρίς ν’ αφήνω τον ισχυρό να με ποδοπατά

Θα μισούσα όσο διαρκούν οι σταγόνες της δροσιάς

θ’ αγαπούσα με ανοιχτή όλη μου την καρδιά

θα πολεμούσα τους εχθρούς με νύχια, δόντια και με τη γροθιά

δεν θα ξεπούλαγα το έθνος μου για μερικά εκατομμύρια ψωρολεφτά

από μικρός θα άρχιζα να φτιάχνω έργα διαχρονικά

Όμως γεννήθηκα πρώιμα σε χρόνια δύσκολα , λιγρά

κάτι ο πόλεμος , κάτι η κατοχή κάτι η στρατιωτική σταδιοδρομία

έμειναν ανεκπλήρωτα τα όνειρα εκείνα

όμως ποτέ δεν είναι αργά, ακόμη και τώρα στην τέταρτη ηλικία

Θέλει τέχνη η ζωή για να τη ζήσεις

χωρίς το φόβο του θανάτου, της εξουσίας και της θλίψης

μάθε το παιδί σου να γίνει καλός ψαράς

και μη του χαρίζεις ψάρια με ευκολία

χάρισε του όμως αγκίστρι και την πετονιά

να πιάνει μόνος του τον καρχαρία

Τα παιδιά είναι συνέχεια της δικής μας οντότητος

αυτά οδηγούν το χορό της προόδου και αιωνιότητος ,

των γενεών τη διαδοχή και αλληλουχία

μην αμελήσεις λοιπόν το ύψιστο καθήκον της ευγονίας,

γιατί θα στερηθείς την πραγματική ευτυχία

Βοήθησε τον πάσχοντα να σηκωθεί όταν πέσει ένεκα αδυναμίας

βάλτου το φορτίο στους ώμους του χωρίς υπεροψία

κι’ άφησε τον μόνο τον αγώνα του να δίνει

παραβιάζεις τους φυσικούς νόμους με την «σοσιαλιστική» υπερπροστασία

εξευτελισμός είναι τα λύτρα(μίζα) και η ελεημοσύνη

όχι όμως και το δώρο της ευγνωμοσύνης

Δεν πιστεύω ότι υπάρχει θεός

αλλά και αν υπήρχε θα ήταν άδικος και μοχθηρός

υπάρχει όμως Σύμπαν με κόσμους, ενέργεια, χάος

και αιώνια απεραντοσύνη

με τον πόλεμο των αντιθέτων εξασφαλίζει νομοτέλεια , ισορροπία και γαλήνη

για μας τα απειροελάχιστα ανθρωπάκια, ουδείς ουδεμία βοήθεια χωρίς αγώνα μας τη δίνει

Δεν αποκλείω να υπάρχει μετεμψύχωση και ύπαρξη ψυχών

τα σώματα πάντως γίνονται χώμα στο μνήμα των νεκρών

σαν κλείσουμε τα μάτια θα συναντήσουμε πράματα και θάματα εκπληκτικά, δίχως οδύνη

που κανείς ως τώρα δεν τα έχει δεί, ούτε φανταστεί

ακόμη και με την πιό μεγάλη νοημοσύνη

η σκοτεινή πλευρά τα κρατάει μυστικά

να τα δούμε δεν αφήνει

αθάνατη η υλο-ενέργεια μας στο διηνεκές θα μείνει

Γι’ αυτό ζήσε το σήμερα σαν βασιλιάς

σαν νάναι η νύχτα σου η τελευταία

τα έργα σου νάναι αθάνατα και διαχρονικά

να μην τα κολλάει φθορά ,

όπως τα έργα των προγόνων μας τ’ αρχαία

Η ράτσα μας είναι το δένδρο το πιο ευγενικό

όλοι εμείς είμαστε κλώνοι

έχει το «Κέρας της Αμάλθειας» πού μας λυτρώνει

των προγόνων , των αγέννητων και ζωντανών

ο Ήλιος και ο αέρας μας εμψυχώνει

Τα γεράματα δεν είναι θάνατος όπως θαρρείς

αρκεί να ξέρεις με σωφροσύνη να τα ζήσεις

συγκαταβατικά να προσαρμοστείς χωρίς να αδρανήσεις

το χάρο μη φοβηθείς , καταπολέμησε τις αρρώστιες και προ παντός την ανια και τη λήθη

Κι’ αν ήταν να ζήσω δυο ζωές

τη δεύτερη θα την ζούσα με δημιουργία και χαρές

όχι με δουλεία και καταναγκαστική εργασία

όπως μας επιβάλλει τώρα των στρεβλόψυχων η συμμορία

Η ζωή το θάνατο νικά

τούτη η ζωή είν’ δική σου

μέτρα πόσο το μπόι σου μετρά

και πόσο το λέει η ψυχή σου!

Ζήσε καλά, κάνε το καλό και μη σταματάς

τον σκληρό αγώνα της ζωής σου

όλα στο σύμπαν αλλάζουν στριφογυρνώντας σε τροχιά

αν σταματήσεις τον Αγώνα στον άλλο κόσμο έχει πάει

η ύπαρξη σου

*Αμφικτύων

31/10/2012,

*Αμφικτύων είναι ο υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, Συγγραφεύς,

μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com/

http://amphiktyon-poet.com