Η ΚΑΡΔΕΡΙΝΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Η ΚΑΡΔΕΡΙΝΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

του *Αμφικτύωνος

 

Της ζωής το πανέμορφο πουλί,

κλεισμένο μέσα μας διαμένει,

οι νέοι το κακοποιούν κι’ αδιαφορούν

αν από την ανοιχτή θύρα του κλουβιού εξέλθει,

η καρδερίνα της ζωής η πολυαγαπημένη.

Το κάθε τι εκείνη στωικά υπομένει

και δια βίου υπάκουα μας υπηρετεί,

την τυραννάμε όσο είμαστε νέοι ,

χαίρεται κι’ αυτή ριψοκίνδυνα να ζει,

αρρώστια και θάνατο ούτε τα σκέπτεται,

ούτε τα περιμένει .

Την εξαντλούμε με φαγητά και με ποτά,

με κάπνισμα, άγχος, υπερβολές και με ξενύχτια,

με του έρωτα τις περιπλανήσεις και τα χοροπηδητά ,

και όταν στης βιοπάλης μπλέξει τα αγκαθωτά δίχτυα.

Αν όμως τύχει και το κλουβί τσαλακωθεί ,

από αρρώστια, κακό σπυρί, ή κάποια άλλη αιτία ,

αυτή στο νοσοκομείο αγκομαχάει να μας κρατήσει ζωντανούς ,

και αντιστέκεται να μην πάμε ταξίδι στην Αχερουσία.

Κι’ αν σπάσει το κλουβί και παραμορφωθεί,

κι’ αυτή πάνω στο νοσοκομειακό φορείο κυλάει,

πάντα η καρδερίνα θα μας συνοδεύει υπομονετικά,

στο χειρουργείο κι’ ας πονάει .

Μα σαν μεγαλώσουμε και μας πάρουνε τα χρόνια,

σαν καθίσουν στα μαλλιά μας σαν τ’ άσπρα χελιδόνια,

η καρδερίνα αρχίζει ολόγυρα ανήσυχα να πουρλακάει,

σαν κάτι να θέλει να μας πει ,

και με το ράμφος μας τσιμπάει.

Με κάποιο πόνο στα πόδια , στα χέρια και στο κορμί ,

όταν αρρωστήσουμε επιδιόρθωση ζητάει ,

φίλε δεν είσαι πιά νέος, πέταξε της νιότης το πουλί,

με κάποιο καρδιοχτύπι , ή καρκίνο , η μεγάλη καμπάνα σου χτυπάει

Τότε φροντίζουμε την καρδερίνα της ζωής θλιμμένη,

εξετάσεις και γιατροσόφια στα νοσοκομεία τις κάνουμε αδιαλείπτως ,

την περιποιούμαστε στοργικά την πολυαγαπημένη,

δίαιτα, καθημερινό περίπατο και χαλαρή γυμναστική,

για να τις παρατείνουμε ανεπαισθήτως τη ζωή.

Τι είναι η ζωή ; τι η αθανασία;

που πάνε τα δομικά μας υλικά

όταν φύγει η ψυχή;

έχω μιά απορία!

λειώνει το σώμα, ουδέν απόλλυται ,

δεν υπάρχει εκ νεκρών ανάσταση, ούτε των αισθήσεων μας μεταθανάτια αθανασία.

Τραβάει η ψυχή στον ουρανό, ψηλά στο Δία,

είμαστε αστρόσκονη που έπεσε στη Γη,

από κάποια απροσδιόριστη αιτία ,

σε τούτη τη απόμακρη γωνία του Γαλαξία.

Κύριε Καθηγητά ποια είναι τα δομικά μας υλικά;

ιδού η δεύτερη μου απορία!

φαντάσου τα τούβλα μιας ταπεινής οικίας,

που τα κρατάει της λάσπης η συγκολλητική ουσία,

την ίδια περίπου το σύμπαν ακολουθεί τεχνοτροπία.

Οι Λεύκιππος και Δημόκριτος

τα είχανε σκεφθεί,

στα παλιά εκείνα χρόνια,

όλα στο Σύμπαν έχουν την ίδια δομή

μποζόνια και φερμιόνια,

με τα δύο αυτά συστατικά είναι όλα φτιαγμένα,

με διάφορες αναλογίες το καθένα.

Ποιος έδωσε τη συνταγή,

από το Χάος ο υλικός κόσμος να δημιουργηθεί;

και με τα άστρα να διακοσμηθεί;

μην ρωτάς εμένα, ρώτα την Ειμαρμένη,

εκείνο που λένε οι ειδικοί,

για όλα αιτία ήταν η Μεγάλη Έκρηξη η ευλογημένη

Είμαστε από θεμελιώδη σωματίδια ύλης και ενέργειας

Δώδεκα(12) ειδών,

οι ειδικοί έχουν βεβαιότητα σχεδόν εκατόν τοις εκατόν,

κάτι ήξεραν λοιπόν οι πρόγονοι μας που είχαν Πάνθεον 12 θεών

και Ιεράν Τετρακτύν των τεσσάρων συμπαντικών δυνάμεων,

(Βαρυτική, Πυρηνική, Ελαφρά πυρηνική (=ακτινοβολία) και Ηλεκτρομαγνητική)

όσον αφορά τα σωματίδια είναι δύο κατηγοριών:

μποζόνια, φορείς ενέργειας δυνάμεων φυσικών,

και φερμιόνια φορείς ύλης πραγμάτων υλικών.

Να θεωρήσουμε ότι τα φερμιόνια νίκησαν τα μποζόνια,

στον πόλεμο το σωματιδιακό;

και επεκράτησε της Ύλης ο θεός;

γι’ αυτό αντί γαλήνης και αρμονίας , επικρατεί η βία και διχόνοια ;

σκέφθηκα με το δικό μου το μικρό μυαλό.

Όταν σπουδάζαμε φυσική ήταν άγνωστα σε μας,

με τον Μεγάλον Επιταχυντήν αυτά έγιναν γνωστά,

το σώμα μας αποτελείται από ηλεκτρόνια , πρωτόνια και νετρόνια και τα ονομάζουμε κουάρκ,

κάθε σώμα έχει διαφορετικό αριθμό φερμιονίων και σχηματίζει διαφορετικό κουάρκ.

Το φωτόνιο είναι μποζόνιο και μας χαρίζει φως,

το ηλεκτρόνιο είναι φερμιόνιο, δηλαδή σώμα υλικό,

νετρόνια και πρωτόνια αποτελούνται από συνδυασμούς φερμιονίων που τα λέμε κουάρκ,

τώρα για πρώτη ίσως φορά ο Επιταχυντής,

μας αποκάλυψε του σύμπαντος τα επτασφράγιστα μυστικά.

Μου λες-αν δεν απατώμαι- κ. Καθηγητά

ότι είμαι κούφιος και διαφανής, πλασμένος από τρισεκατομμύρια , αόρατα σωματίδια και κουάρκ,

η συμπαντική ύλη διαθέτει 12 είδη φερμιονίων , που είναι διαφορετικά,

και με διαφορετικές «ποικιλίες» κάθε είδους, προκύπτουν συνολικά 48

τόσο απλά έχτισε ο Δίας το συμπαντικό χωριό;

Με δύο μόνον είδη σε διαφορετικούς συνδυασμούς, έφτιαξε τον θαυμαστό συμπαντικό κόσμο ψηλά στους ουρανούς,

της φωτεινής και σκοτεινής ύλης και ενέργειας

του Διός ο Μέγας Νους!

κι’ εμείς θέλουμε εκατομμύρια ποικιλίες στην ταπεινή μας τη χαμοζωή ,

όλα στον κόσμο γίνονται με τα ίδια υλικά σε ποικιλία διαπλοκής,

μην πάει αμέσως το μυαλό σου σε δημιουργό,

γιατί είμαι έτοιμος να σε ρωτήσω, ποιος τον δημιούργησε αυτόν;

Όμως σαν έλθει η μεγάλη ώρα της φυγής,

που είναι γραμμένη από την Ειμαρμένη,

και το λαδάκι στο λυχνάρι μας σωθεί,

η καρδερίνα στέκει πλάι μας πιστή και περιμένει,

ως την ύστατη πνοή.

Όταν βγαίνει η ψυχή μας αυτή την συνοδεύει,

ως το πολύχρωμο τούνελ το βαθύ,

και αφού χαιρετηθούνε με ευφροσύνη

Ευχαριστώ Υγεία ! Αντίο Ψυχή !

θ’ αποχωρισθεί στου θανάτου τη γαλήνη.

Χαίρε Ζωή!! του Σύμπαντος η μεγαλοσύνη!

*Αμφικτύων

29/4/2011,

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης,

Συγγραφεύς-Ποιητής

μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

http://amphiktyon.blogspot.com/