ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΜΝΗΜΑΤΑ

ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΜΝΗΜΑΤΑ

του *Αμφικτύωνος

Τ’ αντρειωμένου ο θάνατος είναι Ελευθερία,

και του προδότη η αμοιβή,

εσχάτη είναι των ποινών,

η παντοτινή δουλεία.

Της Κύπρου οι κατακτητές ,

έχουν γραμμένους προδότες στα ταμεία,

χρήματα τους δίνουν άφθονα ,

όχι όμως και ηθική Αξία.

Τους δίνουν θέσεις υψηλές,

παράτες , αξιώματα και λοφία,

ο μόνιμος τους συνοδός είναι το εθνικό όνειδος ,

για την έσχατη προδοσία.

Και τώρα ας πάμε στα ηρωικά παιδιά,

τι κι’αν τους έκλεισαν φυλακισμένους,

στης φυλακής τα σίδερα σαν τα λιοντάρια αλυσοδεμένους,

στα αγκαθωτά συρματοπλέγματα απομονωμένους,

δεν μπόρεσαν να κάμψουν τους ανδρειωμένους.

Τραγουδώντας στην αγχόνη στήθηκαν ,

του Ηντεν και Χάρτινγκ τις διαταγές αψήφησαν,

συνεργασία με τον εχθρό αρνήθηκαν ,

την Αγχόνη και τα Φυλακισμένα Μνήματα, και ΟΧΙ την παράδοση, αυτοί προτίμησαν

Μόνο μια χάρη από το διαβάτη ζήτησαν:

-Να τους πληρώνουμε του μνήματος το νοίκι,

να μην τους βγάλουν βέβηλοι, τουρκομογγόλοι και αγροίκοι,

-Να τους επισκεπτόμαστε οι όπου γης Έλληνες τακτικά,

-Πάντα ενωμένοι να είμαστε σαν γροθιά.

-Να τους απαλύνουμε της κατοχής την πλήξη,

-Να κάνουμε το χώρο αυτό πολιτιστικό πάρκο για τα πλήθη,

-Να τους βλέπουν και να παραδειγματίζονται οι λαοί Ανατολής και Δύσης,

Να οικτίρουν της Αλβιόνος την ηθική σήψη.

-Να λουζόμαστε οι πανέλληνες στης Αφροδίτης τα νερά,

-Ν’ αγωνιζόμαστε δυναμικά μέχρι η Κατοχή να λήξει,

-Να μην ξεχάσουμε της Κύπρου μας τ’ ατέλειωτα δεινά ,

και της αδούλωτης Βόρειας Κύπρου τα κατοχικά δεσμά,

μέχρι να έρθει της Ένωσης η λύση.

Να μην ξεχάσουμε του σφαγέα Κίσινγκερ την προδοσία ,

να ξεριζώσουμε τα δόντια του Αττίλα

που ξεσκίζουν της Κύπρου μας τα στήθη,

και να γιορτάσει σύντομα ο όπου γης Ελληνισμός πανηγυρικά

της Λευτεριάς τη Νίκη.

Αγαπημένοι μας νεκροί ,

η Μάνα Ελλάδα σας τιμά,

με το δάφνινο τούτο στεφάνι,

που καταθέτουμε σήμερα

στο σεπτό μνήμα σας μπρος,τά

εμείς οι απόστρατοι Έλληνες Αξιωματικοί,

των πολέμων οι βετεράνοι.

Κλείνουμε το γόνυ μας ευλαβικά ,

αιώνια τιμή και δόξα η μητέρα Ελλάδα σας στέλνει,

με τέτοια ηρωικά παλληκάρια που αψήφησαν το θάνατο σαν Εσάς,

η Ελλάδα μας ποτέ, μα ποτέ δεν πεθαίνει.

*Αμφικτύων

6/3/2010

*Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε. α Κωνσταντίνος Χρ. Κωνσταντινίδης, μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών

Σημείωση:

Το ποίημα αυτό εγράφη προς τιμήν των 13 παλληκαριών -μαρτύρων της ΕΟΚΑ(1953-1959) για την απελευθέρωση της Κύπρου από τον Αγγλικό ζυγό:

1/ Μιχάλη Καραολή

2/Ανδρέα Δημητρίου

3/ Ιάκωβου Πατάτσου

4/ Ανδρέας Ζάκος

5/ Μάρκος Δράκος

6/ Γρηγόρης Αυξεντίου

7/ Στυλιάνός Λένας

8/ Κυριάκος Μάτσης

9/ Χαρίλαος Μιχαήλ

10/ Μιχαήλ Κουτσόφτας

11/ Στέλιος Μαυρομμάτης

12/ Ανδρέας Παναγίδης

13/ Ευαγόρας Παλληκαρίδης

Αυτοί έπεσαν υπέρ πατρίδος, άλλοι στην αγχόνη της φυλακής και άλλοι από το βόλι του κατακτητή , όλοι δε είναι θαμμένοι στα Φυλακισμένα Μνήματα για να θυμίζουν στον επισκέπτη το:

«Ω ξειν αγγέλλειν ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι»(Συμωνίδης ο Κείος)